Plik merkantylizm Jest to doktryna ekonomiczna oparta na gromadzeniu bogactwa poprzez metale szlachetne. Nie jest uważana za szkołę myślenia sensu stricto, ponieważ miała bardzo niewielu przedstawicieli i nie sformułowała wyartykułowanej i pełnej teorii ekonomii..
Jednak idee merkantylistyczne spotkały się z szerokim przyjęciem wśród arystokracji i kupców angielskich, francuskich, hiszpańskich i portugalskich między XVI a XVIII wiekiem, a także w koloniach amerykańskich, afrykańskich i wschodnich, które posiadały te imperia. Teoretycy merkantylizmu uważali, że bogactwo narodów jest statyczne.
Znany był pod różnymi nazwami w zależności od kraju. Na przykład w Anglii nazywano go systemem handlowym lub systemem kupieckim, ponieważ podkreślał znaczenie handlu. Znany był również jako system restrykcyjny, ponieważ opierał się na nakładaniu ograniczeń i regulacji handlu..
We Francji nazywano go Colbertism w odniesieniu do jego francuskiego przedstawiciela Jean-Baptiste Colbert. W Niemczech i Austrii nazywano go kameralizmem, mylono go nawet z bulionizmem, ponieważ podobnie jak ten nurt myśli ekonomicznej nadawał nadmierne znaczenie gromadzeniu złota i srebra przez narody..
Indeks artykułów
Termin merkantylizm był początkowo używany tylko przez jego najbardziej zaciekłych krytyków: Victora Riqueti de Mirabeau i Adama Smitha. Jednak historycy natychmiast przyjęli go, aby odwołać się do idei i praktyk handlu kolonialnego..
Pierwotnie terminem odnoszącym się do tej doktryny był system kupiecki. Jego wprowadzenie z niemieckiego na angielski nastąpiło na początku XIX wieku.
Merkantylizm zastąpił feudalny system produkcji, który panował w Europie aż do średniowiecza. Rozpowszechniał się i popularyzował w XVI wieku. Za ich pośrednictwem państwa-miasta i państwa narodowe zaczęły nadzorować i kontrolować gospodarkę..
Jego zwolennicy mocno wierzyli, że bogactwo i potęga narodów zależy od wzrostu eksportu, ograniczeń importu i gromadzenia metali szlachetnych..
Spowodowało to wzrost planów eksploracji i podboju terytoriów przez ówczesne imperia europejskie..
Na przykład Anglia była stosunkowo mała i miała bardzo niewiele zasobów naturalnych. Następnie wprowadził podatki za pośrednictwem ustawy cukrowej (1764) i ustaw nawigacyjnych (1651), które zostały później zastosowane do kolonii..
W ten sposób udało mu się zwiększyć swoje finanse, uniemożliwiając swoim koloniom kupowanie zagranicznych produktów, a jedynie pozyskiwanie Anglików. Efektem było uzyskanie korzystnego bilansu handlowego, który sprzyjał późniejszej ekspansji gospodarczej.
Ustawa o cukrze wprowadziła wysokie podatki od importowanego cukru i melasy, a ustawa o żegludze zakazała statkom pływającym pod obcą banderą handlu na całej wyspie..
Wymóg, aby eksport kolonialny najpierw przeszedł przez kontrolę angielską, zanim został rozprowadzony w Europie, spowodował trzęsienie ziemi w koloniach..
Ich reakcja na podatki i ograniczenia, które spowodowały, że ich produkty były droższe, doprowadziła do niezgodności z prawem; ponadto Anglii trudno było kontrolować handel i podatki.
Wtedy Anglia zawarła porozumienie z koloniami. W teorii nadal pobierał podatki i regulował handel, ale pozwalał osadnikom na pobieranie własnych podatków.
Brytyjska myśl merkantylistyczna została powielona i rozpowszechniona przez wszystkie inne imperia (francuskie, hiszpańskie i portugalskie).
Potem rozpoczęła się krwawa rywalizacja z Anglikami o kontrolę handlu morskiego i Brytyjczykami o bogactwa, które inni zrabowali w ich koloniach..
Uważano, że bogactwo narodów zależy od ilości bogactwa zgromadzonego w złocie, srebrze i innych metalach. Jednocześnie uważano, że imperia powinny być samowystarczalne i posiadać bogate kolonie, które zapewnią niezbędne zasoby..
Merkantylizm został przezwyciężony w Anglii po przedstawieniu idei Adama Smitha w jego książce Bogactwo narodów w 1776 roku.
Decydujący był wzrost gospodarczy osiągnięty po pierwszej rewolucji przemysłowej, a także rozwój konkurencji bankowej i handlowej.
Ponadto rozwój przemysłowy pokazał, że bogactwo narodów zależy od siły roboczej, maszyn i fabryk, a nie od złota czy srebra. Państwa narodowe rozumiały, że bogactwo można osiągnąć dzięki połączeniu zasobów naturalnych i technologii.
Główne cechy myśli merkantylistycznej były następujące:
- Głosił, że nagromadzenie metali szlachetnych, a nie praca, jest głównym czynnikiem bogactwa narodu. Narody, które nie miały kolonii bogatych w złoto i srebro, mogły je zdobyć poprzez handel (w tym piractwo).
- Wartość eksportu zawsze powinna być wyższa niż importu. Innymi słowy, należy zawsze starać się o korzystny bilans handlowy. W tym sensie stymulowały większy eksport i zniechęcały do importu.
- Handel i przemysł to najważniejsze sektory gospodarki narodowej, mniejsze znaczenie miało rolnictwo. Krajowa efektywność produkcyjna zależała od regulacji obu sektorów.
- Narody musiały stymulować wzrost populacji, aby zwiększyć swoje zdolności wojskowe i produkcyjne. Zdaniem merkantylistów dostępność taniej siły roboczej umożliwiła utrzymanie kosztów produkcji na niskim poziomie; pobudziło to handel niewolnikami.
- Aby zwiększyć produkcję, zwiększyć eksport i zmniejszyć import, należało maksymalnie wykorzystać zasoby naturalne.
- Według Thomasa Muna stopy procentowe zależały od warunków panujących w każdym kraju.
- Polityka podatkowa sprzyjała poborowi wielu podatków, zgodnie z którymi każdy musiał płacić z uwzględnieniem korzyści otrzymywanych od państwa.
- Rozpoznali jedynie wartość użytkową towarów, a wartość tę określały koszty produkcji.
- Rozpoznał trzy najważniejsze czynniki produkcji: ziemię, pracę i kapitał..
- Była to doktryna centralistyczna, ponieważ uważała, że państwo, jako najwyższa władza, powinno kontrolować wszystkie produkcyjne działania.
Większość ekonomistów europejskich, którzy żyli między 1500 a 1750 rokiem, uważa się za merkantylistów. Niektóre z jego głównych wykładników to:
Ten angielski ekonomista jest uważany za najwybitniejszego przedstawiciela merkantylizmu. Był jednym z pierwszych, który dostrzegł znaczenie eksportu dóbr niematerialnych i bronił początkowych idei kapitalizmu..
Jednym ze sposobów wzbogacenia królestwa jest handel zagraniczny, z przewagą eksportu..
Był francuskim ekonomistą na dworze króla Ludwika XIV we Francji, gdzie pełnił funkcję kontrolera generalnego finansów, a później sekretarza stanu marynarki wojennej..
Jego praca pozwoliła Francji stać się potęgą europejską w drugiej połowie XVII wieku dzięki programowi odbudowy gospodarczej.
Ten neapolitański merkantylistka żył od końca XVI do początku XVI wieku. Uważa się, że był pierwszym ekonomistą tego nurtu myśli, który przeanalizował i zrozumiał pojęcie bilansu płatniczego w odniesieniu do dóbr materialnych, przepływów kapitału i płatności za usługi..
Angielski ekonomista, który ustalił, że wahania kursu walutowego zależą od przepływów w handlu międzynarodowym, a nie od zarządzania przez banki, a także od ruchów w międzynarodowym handlu gatunkami.
Jeszcze bez komentarzy