Obecnie anonimowość wywołuje strach. Prawie tak samo jak samotność. Sieci społecznościowe eliminują poczucie wykluczenia: emocje są odwracane, a ochrona zapewnia przebywanie po jednej stronie ekranu, a czas wolny jest dzielony.
Światowy wzrost liczby telefonów komórkowych jest w dużej mierze spowodowany tą rzeczywistością. Paradoksalnie, korzystanie z telefonu znacznie spadło w ciągu ostatniej dekady i coraz częściej rezygnuje się z przyjaźni, związków i przestrzeni do socjalizacji. aby zmaksymalizować czas połączenia.
Dzięki technologii, która nas otacza i która wkrótce będzie w nas, prawdziwe relacje, takie jak bycie przed osobą z przodu, błyskawicznie ustępują miejsca z tyłu. Chociaż technologie informacyjne i komunikacyjne (ICT) mają ułatwiać życie, Nie możemy ignorować faktu, że mogą nam to również skomplikować.
Wszelkie skłonności bez miary do jakiejkolwiek działalności może prowadzić do uzależnienia, i dzieje się tak nawet wtedy, gdy nie ma w nim udziału chemii.
Uzależnienie to patologiczne hobby, które generuje uzależnienie, a osoba, która je cierpi, pozostaje wyzwolona. W pewnych okolicznościach, które dotyczą głównie nastolatków, Internetu i zasobów technologicznych, może przestać być środkiem do celu.
To jest obsesja na punkcie zdobywania najświeższych informacji, kompulsywna potrzeba sprawdzania telefonu komórkowego w każdej chwili, panika utraty połączenia z wirtualnym światem ..., chęć permanentnej ucieczki od rzeczywistości.
Wskazane jest jednak, aby nie identyfikować rzekomego lub możliwego technologicznego uzależnienia od Internetu, telefonu komórkowego i innych nałogów, takich jak patologiczny hazard..
Chociaż wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych umożliwia nam szybszy dostęp do potencjalnie uzależniających treści online, nie są one źródłem uzależniających zachowań, które mogą generować konsumpcję gier losowych, hazardu lub pornografii internetowej. Generalnie jednak takie stwierdzenie jest akceptowane i słuszne każda czynność, która wiąże się z nagrodami, może potencjalnie uzależnić.
W przypadku nadużywania telefonu komórkowego, strachu przed życiem w rozłączeniu, oczekiwaniu, że technologia komunikacyjna przezwycięży tę udrękę, paradoksalnie wytwarza izolację.
Maksymalizacja ograniczeń czasowych połączenia, marnuje lub zaniedbuje przyjaźnie i przestrzeń do socjalizacji. I właśnie to całkowite cyfrowe połączenie, takie jak hiperkomunikacja, nie ułatwia spotkania z drugim.
W tym miejscu chciałbym podzielić się z Wami czymś, co już jest faktem, zapewne wielu znanym, a innym może nie. O ile dla tak zwanego pokolenia X, czyli tych z nas, którzy urodzili się w latach 60. i 90. XX wieku, nowa technologia była głównie środkiem komunikacji operacyjnej, koordynowania działań czy wysyłania szybkich wiadomości..
Natomiast dla obecnego pokolenia Z młodzież i młodych dorosłych, którzy mają Internet od najmłodszych lat, czują się dobrze z technologią i interakcjami w mediach społecznościowych, życie kręci się wokół tego, co dzieje się za pośrednictwem urządzenia elektronicznego.
Według badań psychologicznych opublikowanych w The Times 75% osób w wieku od 25 do 29 lat śpi z telefonem komórkowym. Jest wielu młodych ludzi, którzy chcą być w kontakcie ze swoimi przyjaciółmi 24 godziny na dobę.
Ekrany wysyłają sygnały czuwania do mózgu. Psychologiczne konsekwencje braku snu lub złego snu w wyniku działania urządzeń elektronicznych u wielu osób nadużywających technologii cyfrowej przejawiają się głównie w zaburzeniach lęku, smutku i drażliwości..
Wzrost negatywnych myśli jest bardzo znaczący, zdaniem psychologa Daniela Freemana, kogoś, kto nie ma wątpliwości co do swojej wiedzy na temat bezsenności i zaburzeń snu.
Według sondażu przeprowadzonego przez SecurEnvoy z 2011 roku, prawie 66% Anglików cierpi z powodu irracjonalnego lęku przed wyjściem z domu bez telefonu komórkowego, zapomnieniem o nim, zgubieniem go, byciem bez niego przez cały czas..
Różne badania przeprowadzone w różnych populacjach dostarczają podobnych danych w prawie wszystkich miejscach, w których wykorzystanie technologii cyfrowej jest częścią systemu.
Nikt nie ma najmniejszych wątpliwości, że pojawienie się telefonów komórkowych, daleko wykraczające poza dostępność Internetu czy telewizji, wywiera wielorakie skutki w relacjach międzyludzkich, zachowaniach publicznych, kodyfikacji koncepcji przestrzeni publicznej i prywatnej, a także na ambiwalentne reakcje. w użytkownikach. Po badaniu SecurEnvoy ukuto termin nomofobia.
Smartfon staje się niezbędnym dodatkiem w wielu sprawach i relacjach w naszym codziennym życiu.
Dla wielu młodych ludzi stało się to ogniwem bezpieczeństwa, czasem nawet pępowiną z rodzicami. Telefon komórkowy staje się czymś w rodzaju centralnego artefaktu obrazu siebie.
Ale nie tylko dla nastolatków, dla wielu już dorosłych życie bez telefonu komórkowego jest trudniejsze niż życie bez miłości lub bez przyjaciół. Zachodzi zjawisko uprowadzenia, które odrzuca relacje w realnym świecie na rzecz wirtualnych interakcji i połączeń, kryzysu paniki na myśl o chodzeniu przez życie bez telefonu komórkowego..
Zjawisko to jest bardzo niepokojące, ponieważ skraca lukę między uzależnieniem a uzależnieniem. W każdym razie nomofobia jest tylko częścią złożonego syndromu, który prowadzi do uzależnienia i nadużywania telefonu komórkowego oraz do poważnych kryzysów emocjonalnych i niepokojących zaburzeń zachowania, które się z tym wiążą..
Jeszcze bez komentarzy