ZA książka minutowa Jest to notatnik, w którym skrybowie przechowywali strony lub dokumenty, które zostały im przekazane lub które zostały później podpisane przez różne strony. Jest to książka lub notatnik, w którym ogólne informacje na temat sprawy lub umowy między dwiema lub więcej osobami są zapisane, krótkie, bez szczegółów, które je charakteryzują i które zostaną później uzupełnione przez notariusza.
Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej definiuje księgę protokołów jako rzeczownik rodzaju męskiego, który jest używany do wywoływania notatnika, w którym notariusz lub notariusz umieszczał projekty lub protokoły dokumentów lub aktów publicznych, które zostały mu dostarczone..
Jego użycie nie ma określonej daty rozpoczęcia, ale sięga wielu lat wstecz. Jakby chcąc wpaść na pomysł, wszedł do słownika RAE w 1884 roku. Dziś termin ten nie jest taki zwyczajny, ani jego użycie w świecie pisma, chociaż nie wymarło..
Księga protokolarna została z konieczności dodana jako narzędzie notariuszy, ponieważ często praca musiała być wykonywana poza ich miejscem pracy, a pisanie pełnego tekstu prawnego nie było ukończone..
Dlatego też w przypadkach takich jak testamenty podjęto większe środki ostrożności przy opracowywaniu dokładnych tekstów wstępnych, staranniejszych i chronionych prawem..
Indeks artykułów
Aby znaleźć prawdziwe znaczenie słowa minuta, musimy powiedzieć, że zawiera ono minuty. Minuta to słowo pochodzące z łaciny i oznacza „szkic”. To znaczy, że minuta jest pismem poprzedzającym ostateczne.
Tak więc książka minutowa jest szkicem zeszytu, w którym zapisywane są teksty, które będą później częścią dłuższej umowy, ale które na ogół mają aprobatę stron..
Jest to prosta książeczka papierowa, w której urzędnik umieszcza protokoły lub projekty aktów, które są mu przekazywane. Strony, które je przedstawiają, manifestują zawartą przez siebie umowę i notariusza samodzielnie lub za pośrednictwem urzędnika (kopisty), spisują ją lub odnotowują w księdze protokołów, gdzie strony następnie podpiszą.
Jest to tak zwane, ponieważ rzeczy lub ogólniki są w nim zapisane bez rozszerzenia lub wyjaśnienia, z jakim są zapisane później, jak mówi protokół. Ponadto, ponieważ protokoły są sporządzane z obecnymi zainteresowanymi stronami i na warunkach, które sugerują, wydaje się naturalne, że protokół uwiarygodnia protokół w przypadku stwierdzenia jakiegokolwiek sporu między nimi..
Co się stało w przypadku śmierci urzędnika przed nagraniem protokołu minutowego? Te przypadki, choć rzadko, zdarzały się i to zainteresowana strona mogła zwrócić się do sędziego o uznanie dokumentu za ważny i wysłanie go do legalizacji w należytym procesie..
W prawie termin ten jest nadal używany, chociaż ogólnie w opisach. Jeden przypadek, w którym jest on cytowany, dotyczy odwołania prawnego, które jedna osoba wniosła przeciwko drugiej osobie w Meksyku przed Prokuratorem Generalnym:
„Proszę o informacje od inż. Néstor Palomares, dyrektora ds. Informatyki obecnej Prokuratury Generalnej, o przesłanie tej prokuraturze uwierzytelnionej kopii akt, broszury, pism i zarządzenia przełożonego lub protokołu, jeśli jest on zawarty. proces administracyjny, który został wykorzystany i zamówiony (…) "
Chociaż wyjaśniamy, że było używane głównie przez notariuszy lub notariuszy, dla wielu słowo minuta stało się synonimem adnotatora lub dziennika.
Na przykład w artykule na stronie literackiej „Letras Libres” autor odwołuje się do pamiętnika włoskiego pisarza Carlo Coccioli w ten sposób: „Ten północnoamerykański okres dał początek pamiętnikowi, a raczej„ minutowemu ”dziś niemal kultowemu: Piccolo karma.
Jeszcze bez komentarzy