Musca domestica Jest to gatunek muchówek (z rzędu muchówek) należący do rodziny Muscidae. Jest to jedna z najczęściej występujących muchówek związanych z planowaniem miejskim człowieka i była szeroko stosowana w badaniach genetycznych. Są znane jako muchy zwykłe lub domowe.
Muchy domowe są małe, mają około 8 mm długości, przy czym samica jest nieco większa od samca. Żywią się substancjami organicznymi w stanie płynnym, dlatego ich aparat ustny jest typu „ssącego”..
Kobieta z Musca domestica łączy się w pary tylko raz, przechowując plemniki samca w strukturach zwanych spermatekami. Gdy warunki są idealne, samica wykorzystuje zmagazynowane nasienie do zapłodnienia i składa jaja na rozkładających się odpadach organicznych..
W każdym lęgu samica może złożyć około 100 jaj, z których wylęgają się około 24 godziny później, aby wyprodukować larwy. Później przechodzą do etapu poczwarki, skąd w końcu wyłaniają się dorośli. Jako dorosły mogą żyć od dwóch do czterech tygodni.
Mucha domowa jest najbardziej rozpowszechnionym owadem na naszej planecie i jest ściśle związana z ludzkością. Gatunek ten jest częstym nosicielem organizmów chorobotwórczych, w wyniku czego jest ważnym wektorem niektórych chorób, takich jak między innymi dur brzuszny, wąglik, pełzakowica, cholera, salmonelloza..
Indeks artykułów
M. domestica charakteryzowany był od początku XX wieku przez różnych przyrodników. Podobnie jak wszystkie Diptera, mają tylko jedną parę funkcjonalnych skrzydeł, ponieważ druga para skrzydeł została zredukowana do pary wahaczy, które służą do manewrowania i wykonywania bardziej wydajnego i stabilnego lotu..
Twoje ciało składa się z trzech części lub „tagm”, którymi są głowa (prosoma), klatka piersiowa (Mesosoma) i brzuch (metasoma)..
Głowa muchówek jest z przodu wypukła, a grzbiet nieco stożkowaty i spłaszczony. Mają dużą parę złożonych oczu, które zajmują dużą część przednio-bocznej części głowy..
Segmenty pod oczami, zwane „genami” (odpowiednik policzków), są spłaszczone i rozciągają się od części gulo-mentalnej do płytki nadczaszkowej, tworząc pionowe szwy.
Wąski pasek rozciąga się od wewnętrznej strony każdego oka i epikranium, otaczając oko, aż łączy się z brzuszną częścią każdego genu. Ten pasek ma metaliczny odcień, między złotem a srebrem.
Geny graniczą z bocznym otwarciem trąbki, a ten brzeg jest pokryty grubym włosiem, które rozciąga się do obszaru przednio-bocznego..
Górna część głowy, między oczami, nazywana jest wierzchołkiem. Znajdują się w nim trzy ocelli, które tworzą trójkąt ocellarny, który z kolei jest otoczony trójkątem pionowym.
Poniżej wierzchołka znajduje się czoło, skąd rozciąga się czarna linia przednia oddzielająca oczy. U kobiet oczy są znacznie dalej od siebie niż u mężczyzn.
Czułki wychodzą z dolnej krawędzi czoła. Każda antena składa się z trzech przegubowych segmentów. Pierwsze dwa bliższe segmenty są krótkie i tworzą łopatkę.
Trzeci segment jest dłuższy i nazywany jest wici. Ten segment jest pokryty grzybami sensorycznymi. Koniec czułek lub brzegów jest pierzasty i pochodzi z górnej części wici.
Aparat ustny zwykłych much jest typu ssącego. Narządy gębowe tych zwierząt tworzą trąbkę, a żuchwy i szczęki zostały zredukowane do palców szczękowych. Te dłonie znajdują się w przedniej części trąbki, zwanej twarzą.
Haustelo jest błoniaste i przylega do twarzy. Ma rowek, który jest uszczelniony przez część dolną gardła i obrąbek. Obszar ten znany jako obrąbka-dolna część gardła jest wynikiem połączenia części dolnej części gardła z drugą szczęką, które są zmodyfikowane.
Kanał gardła gardła jest wolny w części dalszej, a na jego końcu przewody ślinowe otwierają się. Na dnie powierzchni jamy ustnej znajduje się pseudotrachea lub etykieta, która składa się z różnych kanałów biegnących od wewnętrznej krawędzi płatów ust do zewnętrznej krawędzi aparatu policzkowego..
Kiedy płaty trąby są wysunięte, kanały etykiety są otwarte, wchłaniając pokarm w stanie płynnym i kierując go w stronę ust poprzez działanie kapilarne..
Klatka piersiowa M. domestica jest przeważnie jajowata ze spłaszczonym przednim końcem. Można to podzielić na trzy obszary: przedtrzewię, klatkę piersiową i śródpiersie. Przednia i śródtuszowa tworzą małe obszary na przednim i tylnym końcu mezosomu.
Grzbietowa powierzchnia klatki piersiowej ma trzy poprzeczne szwy, które wyznaczają granice przedskórnego, eskutowego i tarczkowego. Kolor tej powierzchni waha się od szarego do czarnego z czterema podłużnymi jasnymi pasmami.
Na grzbietowo-bocznej granicy klatki piersiowej, powyżej błony kości udowej, znajdują się skleryty podstawy skrzydeł. Te podstawy mają żółtawy kolor, a skrzydła są przezroczyste i pokryte warstwą cienkiego włosia. Na przedniej krawędzi każdego skrzydła znajduje się kilka płatów (płat odbytu i łydki), które tworzą zacisk. Ta konstrukcja obejmuje wahacze.
Bujaki, zwane również przezmianami, mają stożkową podstawę z kilkoma kordonowymi narządami zmysłów, które działają jako mechaniczne receptory stresu. U podstawy rozciąga się cienki pręt zakończony kulistą bańką. Struktury te są również unerwione przez parę długich nerwów pochodzących z klatki piersiowej..
Trzy pary nóg pochodzą z brzusznej części klatki piersiowej i składają się z koksa, krętarza, kości udowej, piszczeli i stępu..
Coxae trzech par nóg wykazują pewne różnice. Przednie są większe i wysklepione, a środkowe mniejsze i mają dobrze zróżnicowane skleryty. Coxae tylnych nóg są podobne do pośrednich, ale w tym przypadku koksowe obu nóg łączą się w brzusznej części klatki piersiowej..
Na piszczelach przednich nóg znajduje się zestaw pomarańczowych grzybów, które służą do usuwania cząstek brudu, które przylegają do włosów pokrywających jego ciało..
Brzuch jest szarawy lub żółtawy, ma owalny kształt i składa się z ośmiu segmentów u samców i dziewięciu u samic. Segmenty grzbietowe 2, 3, 4 i 5 są silnie rozwinięte. Segmenty brzuszne lub tergito są bardzo małe i tworzą serię wąskich płytek.
Przetchlinki znajdują się w bocznych tergitach ciała. Na tylnym końcu brzucha znajduje się brzeg odbytu.
Mucha pospolita została opisana przez Carla Linnaeusa w 1758 roku w swojej publikacji "Systema Naturae”. Opisano dwa podgatunki: M. d. krajowy (Linneusz, 1758) i M. d. calleva (Walker, 1849).
Królestwo Animalia
Gromada: Arthropoda
Klasa: Insecta
Zamówienie: Diptera
Rodzina: Muscidae
Podrodzina: Muscinae
Rodzaj: Musca
Gatunki: M. domestica
Musca domestica ma kosmopolityczną dystrybucję i można ją znaleźć we wszystkich regionach zamieszkałych przez ludzi na świecie.
Ten gatunek owada jest prawdopodobnie tym, który ma największy związek z człowiekiem. Dzieje się tak, ponieważ zarówno ich cykl życia, jak i dieta są prowadzone w środowiskach, które ludzie sprzyjają takim zadaniom. Muchy te żerują i rozmnażają się dzięki rozkładającej się materii organicznej wytwarzanej przez człowieka.
Gatunki Musca domestica ma rozwój z całkowitą metamorfozą, to znaczy, że są holometabolosami. Zwierzęta te przechodzą cztery etapy rozwoju, którymi są: jajo, larwa, poczwarka i postać dorosła.
W warunkach naturalnych samice składają jaja na odchodach zwierząt, rozkładającej się materii roślinnej i rozkładającej się żywności, takiej jak mięso (padlina).
Samica może złożyć od 80 do 150 jaj. Są owalne i mierzą około 1,2 mm. Po złożeniu jaj wylęgają się po jednym lub kilku dniach, w zależności od temperatury otoczenia. W wyższych temperaturach krótszy jest czas ich rozwoju do stadium larwalnego.
Po pojawieniu się larwy żerują i pozostają w podłożu, w którym zostały złożone jaja. To podłoże zapewnia im idealne podłoże do odżywiania i skutecznego rozwoju. Larwy są białe, z czerwono-brązową głową i średnio 6 mm długości..
Stadium larwalne Krajowy M. Składa się z trzech różnych stadiów. Oznacza to, że larwy przechodzą trzy linienie (ekdysę) przed przejściem do kolejnego etapu rozwoju. Jeśli temperatura otoczenia jest niska, larwy rozwijają się nawet dwukrotnie dłużej.
Zwykle przechodzą do następnego etapu między dwoma a trzema tygodniami po wykluciu się z jaj..
Gdy larwy są gotowe do przepoczwarzenia, opuszczają miejsce rozrodu i przenoszą się do suchego, ciemnego miejsca. Poczwarki to torebki utworzone przez naskórek w ostatnim stadium larwy. Te kapsułki mają około 1 mm.
Podobnie jak w przypadku stadium larwalnego, czas trwania stadium poczwarki zależy od temperatury. W wysokich temperaturach (między 28 a 35 ° C) poczwarka rozwija się w ciągu około czterech dni. Z drugiej strony, w wysokich temperaturach ukończenie rozwoju może zająć do 20 dni..
W końcu dorosły wyłania się z poczwarki, wykorzystując tymczasową strukturę, która umożliwia wciśnięcie torebki od wewnątrz, aż do wykonania małego otworu, przez który wyjdzie zwierzę..
Po około 24 godzinach muchy są gotowe do ponownego rozmnażania i kontynuowania cyklu..
Długość życia dorosłych much jest silnie związana z aktywnością fizyczną i tempem metabolizmu. Niektóre badania wykazały również, że stan dorosły jest trwalszy u osób samotnych niż u osób żyjących w grupach..
U muchówek zmienia się zapotrzebowanie na pokarm w zależności od etapu rozwoju, na jakim się znajdują. Larwy wymagają diety zawierającej wysoki poziom cholesterolu, aby szybko i skutecznie rozwinąć się do stadium poczwarki..
Dorośli jedzą głównie gnijące mięso i odchody, chociaż mogą również jeść pokarmy bogate w węglowodany i cukry, takie jak gnijące owoce i warzywa..
Pokarmy stałe, które spożywają te zwierzęta, są wstępnie trawione dzięki enzymatycznemu działaniu śliny, którą te muchy wylewają na wspomniany pokarm, aby móc je zassać do aparatu gębowego..
Muchy odgrywają ważną rolę ekologiczną, ponieważ są jednym z głównych recyklerów materii organicznej. Ponadto są ważnymi wektorami organizmów chorobotwórczych, takich jak pasożytnicze pierwotniaki i tasiemce..
Jeszcze bez komentarzy