Nellie Campobello Morton (1900 - 1986), której prawdziwe nazwisko brzmiało María Francisca Moya Luna, była jedną z głównych narratorek rewolucji meksykańskiej, której była naocznym świadkiem. Ponadto uważany jest za pierwszego wielkiego promotora baletu w kraju.
Oprócz tych dwóch głównych aspektów w swojej biografii, część swojego życia poświęcił także poezji, choreografii i studiowaniu historii tańca. Jednym z jego wielkich sukcesów na scenie była reprezentacja Balet 30-30, którym obchodzono rocznicę rewolucji meksykańskiej w 1931 roku.
Prace zlecił bezpośrednio ówczesny prezydent kraju Lázaro Cárdenas. Przez prawie 50 lat została także dyrektorem National School of Dance. Jej aspekt jako pisarki dał jej rozważenie narratora rewolucji dzięki takim utworom, jak Nabój albo studium o życiu wojskowym Pancho Villa.
Nie tylko poświęcił się pisaniu prozy, ale ma też kilka dzieł poetyckich, które odniosły duży sukces. Jego dobrze zdobyta sława pozwoliła mu współpracować z wieloma gazetami, cały czas wykorzystując swoją przestrzeń do komentowania sytuacji politycznej w Meksyku..
Śmierć Nellie Campobello była naznaczona grozą i tajemnicą, a tragiczna historia została ujawniona dopiero w 1999 roku.
Indeks artykułów
Urodzona 7 listopada 1900 roku Nellie Campobello Morton naprawdę nazywała się María Francisca Moya Luna. Przybył na świat w Villa Ocampo, Durango, miejscu, w którym spędził dzieciństwo i gdzie później nakreślił niektóre ze swoich najbardziej znanych dzieł. Jego matka była spawaczką podczas rewolucji, co naznaczyło jego życie artystyczne.
Jego pierwsze lata życia nie są zbyt dobrze znane. Są nawet historycy, którzy wątpią w jego prawdziwą datę urodzenia. W ten sam sposób potwierdzają, że nie chodził do szkoły, choć wydaje się, że już wtedy okazywał miłość do literatury.
Chociaż nie ma danych, które potwierdzałyby to w stu procentach, uważa się, że jej pseudonim pochodzi od psa, którego posiadała jej matka i który nazywał się Nellie. Nazwisko Campobello pochodzi od nazwiska jego ojczyma, Campbella Mortona.
W 1923 roku zmarła jego matka i rodzina przeniosła się do Mexico City. Tam wstąpił do szkoły angielskiej, zaczął pobierać lekcje baletu i wszedł do kręgu intelektualistów i artystów miasta. Ostatecznie to właśnie tam zaczęło nabierać kształtu jego przyszłe życie..
Nellie i jej siostra Gloria zaczęły kojarzyć się z baletem, kiedy przybyły do Mexico City w 1923 roku. Ich nauczyciele należeli do najlepszych w tej chwili, podkreślając siostry Costa, Carmen Galé i Madame Stanislava Potapovich
Obydwa miały fundamentalne znaczenie dla definitywnego osiedlenia się tej dyscypliny w kraju. W rzeczywistości to oni i inni profesjonaliści założyli Mexico City Ballet..
W 1930 r. Podjął pracę w administracji publicznej, a dokładniej w Departamencie Muzyki i Tańców Narodowych Ministerstwa Edukacji Publicznej..
Jednym z najbardziej znaczących wydarzeń w jego karierze baletowej było otrzymanie przez niego zamówienia upamiętniającego początek rewolucji meksykańskiej. Lázaro Cárdenas, ówczesny prezydent kraju, poprosił go o stworzenie choreografii na tę datę.
Premiera odbyła się w listopadzie 1931 roku i zakończyła się wielkim sukcesem. Campobello zaprezentował Balet 30-30 na Stadionie Narodowym, z uczniami zwanej obecnie Narodowej Szkoły Tańca Nellie i Gloria Campobello w roli bohaterów.
Udział wzięły również dzieci ze szkół podstawowych, odpowiedzialne za wcielanie ludzi w reprezentację. Sama Nellie zastrzegła sobie rolę symbolizującą rewolucję.
Praca opisywała całe powstanie zbrojne oraz sukcesy i postępy społeczne osiągnięte po jego triumfie. Po tym pierwszym przedstawieniu balet odbył tournée po całym Meksyku z wielkim reperkusją.
Oprócz Mexico City Ballet, artystka była także założycielką National Dance School w 1931 roku. Jej dyrektorką była przez prawie pięć dekad wielkiej działalności artystycznej..
Wśród wybitnych dzieł sygnowanych przez Nellie Campobello są: Dziewica bestii, the Tańce Isthmian, the Balet Tarahumara, the Uwertura republikańska lub Ixtepec.
O ile wiadomo, jego pierwsza opublikowana książka pochodzi z 1928 roku. Jej tytuł brzmiał Mnie i miał pięć wierszy. W następnym roku została ponownie opublikowana przez dr Alt, pseudonim meksykańskiego pisarza Gerardo Murillo Coronado..
Sławę jako pisarki rewolucji zawdzięczała potężnej narracji i poruszanym tematom.
Śmierć Nellie Campobello to jedno z najbardziej tragicznych i tajemniczych wydarzeń w historii Meksyku.
Początek wydarzeń, które miały zakończyć jej życie, można zaznaczyć pod koniec lat 70., kiedy artystka zaczęła cierpieć na jakąś starczą demencję i znalazła się u kresu kariery. Co więcej, śmierć jego siostry Glorii tylko pogorszyła sytuację..
W tym momencie słabości poznała parę, która zaczęła zdobywać jej zaufanie. Byli to Cristina Belmont (była studentka) i Claudio Fuentes. Oboje udało się zamieszkać w piwnicy domu Nellie i podpisać pełnomocnictwo do zarządzania jej sprawami finansowymi. Ostatecznie nazwał ich spadkobiercami.
W 1984 roku Campobello zniknęło z życia publicznego stolicy. Ci, którzy przyszli do jej domu, aby zobaczyć, jak się czuje, otrzymali wymówki od swoich domniemanych przyjaciół i opiekunów i wyszli bez możliwości rozmowy z nią.
W końcu prokuratura rozpoczęła śledztwo. Wiele lat później, już w 1998 roku, odkryto surową prawdę. Nellie zmarła 9 lipca 1986 roku, żyjąc uprowadzona przez ostatnie dwa lata swojego życia. Została potajemnie pochowana, aby zbrodnia nie została odkryta.
Ciało Nellie Campobello zostało przeniesione do Villa Ocampo, gdzie na jej cześć wzniesiono pomnik. Podobnie otrzymał hołd w Pałacu Sztuk Pięknych.
To jego najwybitniejsze dzieło napisane jego własnymi słowami, aby „pomścić krzywdę”. Miał na myśli, jak niektórzy historycy potraktowali tak ważne postacie rewolucyjne, jak Francisco Villa, jeden z idoli artysty..
W książce opublikowanej w 1931 roku Nelli opisuje osobowości różnych kobiet podczas wojny rewolucyjnej. Narratorem całej historii jest mała dziewczynka w wieku około 10 lat, co nadaje tekstowi bardzo świeży ton.
Wydana w 1937 roku jest to książka, którą dedykuje swojej matce. Opowiedz, jak to było wychowywać dzieci podczas wojny.
Udokumentowano, że Nellie rozmawiała z bezpośrednimi świadkami życia Villi, w tym jego wdowy, oraz w oficjalnych dokumentach..
To kronika rewolucjonisty skupiona na jego militarnym aspekcie. Zawiera również świetną relację o tym, jak północ kraju była podczas rewolucji..
Praca badawcza, prowadzona wspólnie z siostrą, która zebrała różne tradycyjne rytmy rdzennych mieszkańców Meksyku. Został opublikowany w 1940 roku.
Dzieło dojrzałości opublikowane w 1960 roku. Autorka zastanawia się nad swoją twórczością i swoim życiem. Zawiera kilka napisanych przez nią wierszy.
Jeszcze bez komentarzy