Plik tymczasowe linki Są łącznikami, które umożliwiają łączenie zdań podrzędnych, nadając im znaczenie, tak aby były powiązane. Korzystając z powiązań czasowych, łączymy w czasie zdania główne ze zdaniami podrzędnymi.
Istnieją dwa typy łączy: łącza koordynujące i łącza podrzędne. Linki koordynujące to takie, które łączą słowa lub zdania z tej samej kategorii. Istnieją cztery rodzaje powiązań koordynujących: kopulacyjne, rozłączne, przeciwne i ilatywne..
Powiązania podrzędne to takie, które podporządkowują nieistotną propozycję zdaniu głównemu. Istnieją trzy rodzaje podrzędności: podrzędność substancjalna, podrzędność przymiotnikowa i podrzędność przysłówkowa..
Powiązania podporządkowania materialnego to te, które wykorzystują spójniki, że, tamto, fakt, że, jeśli; zaimki pytające co, co, jak, kiedy ... na przykład "fakt, że palisz jest zły"
Przymiotnikowe linki podrzędne używają zaimków względnych, na przykład „tytoń, który mi dałeś, jest bardzo zły”
Przysłówkowe linki podrzędności używają przysłówków do ustalenia kolejności podrzędności.
Możemy rozróżnić czasowe, lokalne, modalne i porównawcze, w ramach podporządkowania poszlakowego oraz przyczynowe i konsekutywne w podporządkowaniu logicznym..
Łącza czasowe służą do łączenia zdań podrzędnych za pomocą przymiotników, aby zlokalizować i uporządkować fakty w sposób chronologiczny.
Możemy wyróżnić trzy klasy powiązań czasowych: wcześniejsze, równoczesne i późniejsze..
Poprzednie wyznaczają chronologiczny porządek poprzednich wydarzeń, które podporządkowujemy zdaniu głównemu.
Te z jednoczesnością oznaczają czas, w którym zachodzą dwa równoczesne zdarzenia. A późniejsze oznaczają natychmiastowe następstwo zdania podrzędnego w zdaniu głównym.
W tekstach literackich można znaleźć wiele elementów dostarczających informacji czasowych, ale nie zawsze dotyczą one powiązań, ale czasami pełnią funkcję syntaktyczną jako okolicznościowe uzupełnienie czasu..
Odnośniki czasowe są również wykorzystywane jako struktury informacji w tekście. Potrafią wprowadzić wyliczenie, wskazać ostatni fakt, dyskursywne komputery wyliczenia itp..
W poniższej tabeli możemy zobaczyć wszystkie linki czasowe, których można użyć w leksykonie hiszpańskim.
W ramach klauzul podrzędnych:
1-Moja babcia spała, kiedy przybył mój wujek Juan.
2-Zaczęło padać, kiedy wróciłem do domu.
3-Zanim się zorientowaliśmy, już opuścił.
4-Po wyjściu ludzi zdradził mi swój sekret.
5-Gdy tylko zakończysz zadanie, możesz przejść do gry.
6-On jest zawsze ze mną, kiedy go potrzebuję.
7-Kiedy idę, przychodzisz.
8-Daj mi znać, kiedy będziesz gotowy.
9-Farbowałam włosy, kiedy się rozwiodłam.
10-Podniosłem dom, kiedy przyjechałem na wycieczkę.
W tekstach literackich należy wyróżnić te, które są czasowymi ogniwami okolicznościowego dopełnienia czasu:
Słowo po słowie, zaabsorbowany plugawym dylematem bohaterów, pozwalając sobie podążać w stronę skoordynowanych obrazów, nabierały koloru i ruchu, był świadkiem ostatniego spotkania w chatce góry. Pierwszy kobieta weszła podejrzliwa; teraz kochanek przybył z twarzą zranioną uderzeniem gałęzi.
Zaczerpnięte z pracy Cortázara, Ciągłość parków.
W tym przypadku First and now to tymczasowe linki, jednak last to okolicznościowe uzupełnienie czasu.
Uderzył się w plecy i odjechał, nie oglądając się, dopóki nie dotarł do czubka ostatniego ostrza.. Następnie odwrócił się, unosząc kapelusz na prawej ręce. I to było to najnowszy co widzieli przyjaciele, gdy schodzili ze wzgórza, postać zniknęła.
Fragment z pracy Stelardo, Don Julio.
Carlos Argentino udawał, że jest zdumiony pięknem instalacji światła, którego nie znam (o którym bez wątpienia już wiedział) i powiedział mi z pewną surowością:
-Źle z twojego dyplomu będziesz musiał przyznać, że to miejsce jest porównywane z najbardziej obciążonym Flores.
Przeczytaj mnie ponownie, później, cztery lub pięć stron wiersza. (…) Gorzko potępił krytyków; wkrótce, bardziej łagodnych, przyrównał ich do ludzi, „którzy nie mają metali szlachetnych ani pras parowych, walcarek i kwasu siarkowego do bicia skarbów, ale którzy mogą wskazać innym miejsce skarbu”.
Zaczerpnięte z pracy Borgesa, Aleph.
Gdy cronopiowie jadą na wycieczkę, hotele są pełne, pociągi już odjechały, głośno pada, a taksówki nie chcą ich zabrać lub pobierają bardzo wysokie ceny.
Kronopianie nie zniechęcają się, ponieważ mocno wierzą, że takie rzeczy przytrafiają się każdemu, a przed snem mówią sobie: „Piękne miasto, najpiękniejsze miasto”..
I całą noc marzą, że w mieście są wielkie imprezy i że są zaproszeni. Następnego dnia Wstają bardzo szczęśliwi i tak podróżują chronopianie.
Zaczerpnięte z pracy Cortázara, Podróże.
Jeszcze bez komentarzy