Plik nieśmiałe dzieci To ci, którzy wykazują niską interakcję i nadmierną kontrolę nad swoimi uczuciami i emocjami. Mają skłonność do izolacji, potrafią nawet negatywnie reagować na podejście innych ludzi, prezentując w ten sposób unikanie społeczne.
Pomaganie nieśmiałym dzieciom w byciu bardziej towarzyskimi i otwartymi jest ważne, ponieważ mogą mieć problemy w relacjach społecznych i innych aspektach życia. W większości przypadków nieśmiałość może mieć podłoże genetyczne, jednak na jej wygląd mogą mieć również wpływ czynniki pochodzenia zewnętrznego, które możemy kontrolować, w przeciwieństwie do czynników pochodzenia genetycznego..
Ponieważ te dzieci zwykle nie mają żadnych problemów behawioralnych, mogą pozostać niezauważone zarówno w domu, jak iw szkole. Jednak w niektórych przypadkach możesz wyrazić niepokój, niepewność i strach.
Z drugiej strony, w szkole nauczyciele postrzegają te dzieci jako spokojne, a nawet używają ich jako przykładu „dobrego zachowania” w klasie wobec swoich kolegów..
Indeks artykułów
Nieśmiałość może zwykle pojawić się w wieku od pięciu do siedmiu lat na dwa różne sposoby. Przede wszystkim może pojawić się u tych dzieci, które były zawsze od najmłodszych lat.
Drugi odnosi się do faktu, że z jakichkolwiek powodów dziecko, które wcześniej przejawiało „znormalizowane” zachowanie, zaczyna je zmieniać tak, że teraz wycofuje się i wykazuje nieśmiałe zachowania.
Szacuje się, że od 20% do 48% ludzi ma nieśmiałe osobowości, ponieważ dzieci rodzą się z predyspozycją do nieśmiałości, ale środowisko odgrywa decydującą rolę w zmianie lub wzmocnieniu tej tendencji..
Dlatego istnieje składnik dziedziczny, ale nasz sposób bycia jest w dużej mierze konsekwencją rodzaju bodźców, które otrzymujemy od najmłodszych lat..
Chociaż nieśmiałość ma składnik dziedziczny, czynniki takie jak:
Na koniec przedstawiamy kilka wskazówek, które pomogą Ci dowiedzieć się, czy Twoje dziecko jest nieśmiałe, ponieważ czasami można je pomylić z autyzmem.
Oto kilka wskazówek, które pomogą skutecznie radzić sobie z nieśmiałością u dzieci w domu:
Choć może się wydawać, że nie jest to ważne, niejednokrotnie nie wie, jak odnosić się do innych lub rozpocząć rozmowę z rówieśnikami.
Dlatego dobrym pomysłem byłoby podanie im przykładów, jak mogliby to rozpocząć, a nawet tematów do omówienia z rówieśnikami. Dobrym przykładem może być rozmowa z nimi o tym, co lubisz robić spokojnie.
Z drugiej strony możesz również ćwiczyć tego typu sytuacje w domu. Dobrym pomysłem byłoby rozpoczęcie od ćwiczenia prostych umiejętności konwersacyjnych, takich jak zadawanie mu pytań na swój temat i zachęcanie go do zadawania pytań..
Innym sposobem, w jaki Twoje dziecko może przezwyciężyć nieśmiałość, jest pewność siebie. Wielokrotnie pokazują się w ten sposób, ponieważ nie wierzą w siebie. Dlatego ważne jest, aby go nie umniejszać ani nie nazywać go nieśmiałym w obecności innych ludzi lub dzieci..
Ponadto, jako rodzice, musimy również pomóc im odkryć talenty i hobby, które sprawiają, że czują się wyjątkowo iw których są dobrzy, co pozwoli im poczuć się dobrze i zwiększyć ich poczucie własnej wartości..
Jeśli są mali, wystawiamy je na różne konteksty i ludzi, możemy przyzwyczaić ich do nowych doświadczeń iw ten sposób przećwiczyć umiejętności społeczne, które później pomogą im wchodzić w interakcje z rówieśnikami w szkole.
Z drugiej strony, jak wspomnieliśmy wcześniej, przydałoby mu się też ćwiczenie grupowych zajęć pozalekcyjnych, a nawet gdybyśmy szli z nim do sklepu pozwolilibyśmy mu zapłacić za zakup np..
Nieśmiałe dzieci często czują się niezrozumiane przez otaczający je świat, ponieważ to, co dla ich rówieśników może być bardzo normalne (rozpoczęcie rozmowy, zbliżenie się do innych kolegów z klasy ...) dla nich może być niezwykle skomplikowane..
Jako rodzice musimy mieć empatię dla naszego dziecka i starać się zrozumieć te trudności, aby wspierać je bez negatywnego osądu i zapewnić mu narzędzia, których potrzebuje..
Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko jest zbyt nieśmiałe, czy nie, ważne jest, aby zawsze otrzymywało informację zwrotną na temat swojego zachowania..
To znaczy być chwalonym lub nagradzanym na pierwszych krokach interakcji społecznej, aby stopniowo nabrać pewności siebie i promować poczucie własnej wartości (PTA de Padres, 2010).
Jak już wiemy, rodzice są przykładem do naśladowania dla swoich dzieci, więc jeśli powielą zachowania i postawy nieśmiałych ludzi, dziecko je skopiuje i uczyni swoimi..
W ten sposób nieśmiali rodzice często mają nieśmiałe dzieci. Dlatego muszą pozwolić swoim dzieciom zobaczyć, jak nawiązują przyjaźnie, wyrażają siebie i żyją z innymi.
Jako rodzice powinniście unikać określania dziecka jako nieśmiałego, ponieważ może to wpłynąć na oczekiwania, jakie się od niego oczekuje.
Kiedy zaczynasz oznaczać osobę jako nieśmiałą lub niejasną, ta etykieta jest zwykle uogólniana na wszystkich wokół niej. Może to negatywnie wpłynąć na samoocenę dziecka i to, jak traktują go inni..
Musimy pokazać naszym dzieciom, że je kochamy, aby czuły się kochane i chronione. Osiąga się to tylko słowami i czynami, w ten sposób upewniamy się, że nasze dzieci czują się kochane bez względu na to, jakie są..
Musimy zaakceptować naszego syna takim, jakim jest, jeśli jest zbyt nieśmiały, nie możemy go od razu zmusić, aby nie był.
Trzeba być cierpliwym i pracować z nim jego nieśmiałość. Jeśli porównamy go z innymi kolegami, będziemy tylko zdystansować ich od nas i zaszkodzić jego samoocenie.
Chociaż uważamy, że możemy mu pomagać, fakt ten ma odwrotny wpływ na naszego syna, ponieważ wzmacnia jego nieśmiałość, a także odbiera możliwości interakcji z innymi ludźmi.
Większość dzieci, gdy ma się taką możliwość, mówi głośniej i ważne jest, aby nauczyły się mówić w swoim imieniu.
Błędem, który zwykle popełniamy, jest uczenie dzieci, aby zawsze były z nami lub z nauczycielem lub kimś, komu ufają.
Może to wywołać u nich strach, zachęcając ich do wycofania się i niechęci do poznawania nowych ludzi w środowisku szkolnym lub podczas zajęć pozalekcyjnych..
Kolejnym błędem, który popełniamy, gdy nasze dziecko jest nieśmiałe, jest nadopiekuńczość go. Musimy najpierw spróbować uczynić go autonomicznym w naszym domu, a następnie rozszerzyć to zachowanie na wszystkie inne środowiska, w których działa..
Ponadto musimy również starać się unikać zbytniego tłumienia tego, ponieważ coś, czego potrzebujesz, to nabrać pewności siebie i pewności siebie.
Warto stworzyć dla dzieci bezpieczne przestrzenie, w których mogą się zaprzyjaźnić, bo gdy nabierają pewności w tej dziedzinie, mogą spróbować w innych środowiskach i innych miejscach.
Na początku, jeśli trudno mu zbliżyć się do innych kolegów z klasy, aby z nimi porozmawiać, możesz zaprosić chłopca do domu, z którym łatwiej mu rozmawiać.
W wielu przypadkach, nawet jeśli postępujemy zgodnie z podanymi powyżej wskazówkami, zazwyczaj nie poprawiają one zachowania i samopoczucia naszego dziecka. Następnie ujawniamy te zachowania i postawy, których musimy unikać:
Nieśmiałość może mieć negatywne konsekwencje dla rozwoju społecznego nieletniego, co może mieć również wpływ na inne aspekty ich życia, takie jak pracownicy akademiccy. Dlatego ważne jest, abyśmy wiedzieli, jak go wykryć, aby pracować nad zmniejszeniem jego nieśmiałości i poprawą jego samopoczucia..
Jak wspomnieliśmy wcześniej, czasami to rodzice promują lub rozwijają nieśmiałość u naszego dziecka, jednak jeśli jesteśmy świadomi naszych działań, możemy tego uniknąć i bardziej skupić się na przestrzeganiu wskazówek, które mają pozytywny wpływ na wszystkich członków rodziny..
Jeszcze bez komentarzy