Noctiluca to rodzaj jednokomórkowych morskich organizmów eukariotycznych należących do gromady Dinoflagellata (bruzdnicowate). Rodzaj składa się z jednego gatunku, N. scintillans, który nazywany jest iskrą morską, ponieważ jest bioluminescencyjny.
Noctilucas to mikroskopijne organizmy z żywnością heterotroficzną, to znaczy, że muszą pozyskiwać pożywienie z innych organizmów. Mają długą mackę, u podstawy której znajduje się mała wić. Występują stosunkowo często na obszarach przybrzeżnych w różnych częściach świata.
Kiedy zapasy Noctiluca Są bardzo duże, w godzinach nocnych bioluminescencję tych organizmów widać z daleka, ukazując jedne z najpiękniejszych zjawisk w przyrodzie.
Indeks artykułów
Są to bruzdnicowate, które mają dużą mackę, u podstawy której znajduje się krótka i szczątkowa wić. Jednak żaden z tych przydatków nie używa ich do poruszania się, co oznacza, że ich ruchliwość w słupie wody zależy od regulacji pływalności, prawdopodobnie zmieniając ich stężenie jonowe..
Mają kulisty lub kulisty kształt, galaretowaty wygląd, mają również dobrze zdefiniowane centralne jądro, mają też kilka wakuoli pokarmowych.
Nie fotosyntetyzują, więc nie mają chloroplastów. Mogą mieć średnicę od 200 do 2000 mikrometrów. Mają bardzo osobliwą cząsteczkę zwaną lucyferyną, która w obecności tlenu, katalizowana przez enzym lucyferazę, wytwarza zjawisko zwane bioluminescencją..
Naukowcy rozdzielili ten gatunek Noctiluca scintillans w dwie grupy, które nie są ważne taksonomicznie, ale mają szczególne cechy:
Ich populacje są ściśle heterotroficzne i stanowią podstawową część fitofagów, które żywią się fitoplanktonem morskim w regionach, w których żyją, od umiarkowanych po subtropikalne..
Ich populacje mają symbiont fotosyntetyczny (Pedinomonas noctilucae), która dostarcza pożywienia w określony sposób w sposób autotroficzny. Jednak są one również heterotroficzne, które w razie potrzeby żywią się innymi mikroorganizmami..
Ich rozmieszczenie jest nieco bardziej ograniczone i obserwowano je u wybrzeży Indii, Morza Arabskiego i Morza Czerwonego..
Płeć Noctiluca Znajduje się w królestwie Cromista, typie Mizozoa, Dinoflagellata infraphyllum i rodzinie Dinophyceae. Jest to rodzaj jednogatunkowy, to znaczy zawiera jeden gatunek.
Ze względu na szeroką dystrybucję, zachowanie ekologiczne i fizjologiczne kilku badaczy doszło do wniosku, a nawet opublikowało, że w rodzaju jest więcej niż jeden gatunek. Noctiluca; jednak, iObecnie wszystkie te gatunki są uważane za synonimy Noctiluca scintillans
Plik Noctiluca Są organizmami ściśle morskimi, zasiedlają słup wody i są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Odnotowano je na przykład od północnej Brazylii po Florydę (USA), między innymi na amerykańskim Pacyfiku, wybrzeżach Afryki, północnej Europy, części Indo-Pacyfiku i Australii..
Ta szeroka dystrybucja wskazuje na to Noctiluca jest to organizm „euri”, to znaczy jego populacje mają szeroki margines tolerancji na wiele czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych. Na przykład żyją na obszarach o temperaturze od około 10 do 30 ° C, tolerują wysokie zasolenie, ale nie żyją w ujściach rzek..
Noctilucas czerwony żyje w środowiskach o temperaturze od 10 do 25 ° C, podczas gdy zielone preferują siedliska cieplejsze, od 25 do 30 ° C. Obaj preferują okrzemki, a kiedy pojawiają się fitoplanoniczne zakwity tych mikroalg, wzrasta również obecność okrzemek. Noctiluca.
Noctilucas to organizmy heterotroficzne, które pochłaniają swoją ofiarę przez fagocytozę. Są wielkimi drapieżnikami planktonu w całym słupie wody. Stwierdzono, że Noctilucas ma preferencje pokarmowe dla okrzemek z tego rodzaju Thalassiosira.
Jednak organizmy te żerują na ogromnej różnorodności ofiar, od ryb i jaj widłonogów, dorosłych widłonogów, larw bezkręgowców, tintinidów, po inne bruzdnice i inne gatunki okrzemek..
Inną formą żywienia noctilucas jest autotrofia. Zostało to ustalone Noctiluca „Zielony” pochłania gatunek prymitywnych mikroalg (Pedinomonas noctilucae), który później zamieszkuje go jako symbiont.
Aktywność fotosyntetyczna mikroalg zapewnia pokarm noctilucasowi. Jednak to Noctiluca „Zielony” może żerować na innych osobnikach, gdy wymagają tego warunki żywienia.
Noctilucas ma dwa rodzaje rozmnażania, seksualne i bezpłciowe:
Bezpłciowy typ rozmnażania nie obejmuje interwencji gamet żeńskich i męskich, ale inne mechanizmy, takie jak pączkowanie, fragmentacja lub rozszczepienie. Na Noctiluca, rozmnażanie bezpłciowe następuje przez rozszczepienie.
Podczas procesu rozszczepienia komórka progenitorowa powiela swój materiał genetyczny (DNA), a następnie w wyniku cytokinezy tworzy dwie (rozszczepienie binarne) lub więcej (rozszczepienie wielokrotne) komórek potomnych. U noctilucas zachodzi zarówno binarne, jak i wielokrotne rozszczepienie.
Ten rodzaj rozmnażania wiąże się z obecnością gamet płci żeńskiej i męskiej do produkcji potomstwa.. Rozmnażanie płciowe w Noctiluca wykazuje 12-stopniową gametogenezę.
Podczas rozmnażania płciowego część populacji spontanicznie przekształca się w komórki gametogenne. Komórki te dzielą swoje jądra dwukrotnie bez podziału cytoplazmy; produkty jądra tego podziału nazywane są progametami.
Progamety migrują w kierunku brzegów komórki z częścią cytoplazmy i tam dzielą się synchronicznie od 6 do 8 razy. Kiedy ten podział osiąga od 200 do ponad 1000 progametrów, są one uwalniane z komórki macierzystej jako dwuskorupowe zoospory..
W wyniku obecności rozmnażania bezpłciowego (podwójnego i wielokrotnego rozszczepienia) i rozmnażania płciowego (gametogeneza), noctilucas może kolonizować, adaptować się i przetrwać w dynamicznych lub zmiennych środowiskach, będąc wysoce konkurencyjnym wobec innych organizmów planktonowych..
Zakwity, zwane również zakwitami fitoplanktonu, są zjawiskami biologicznymi, które występują, gdy dostępność składników odżywczych na obszarze morskim (w tym przypadku) jest bardzo wysoka i sprzyja szybkiemu namnażaniu się mikroorganizmów, zwłaszcza fitoplanktonu..
Kiedy pojawiają się te zakwity, rośnie również populacja noctiluca, ponieważ ich pożywienie jest dostępne w dużych ilościach..
Zakwit Noctilucas jest zwykle związany z czerwonymi przypływami, ze względu na kolor, jaki woda nabiera, gdy ich populacja gwałtownie rośnie. Jednak nie ma żadnego związku, a przynajmniej nie bezpośredniego, między toksyczną czerwoną falą niektórych bruzdnic a zakwitami Noctiluca.
Noctilucas to organizmy bioluminescencyjne, ich rozkwity powodują rozświetlenie wybrzeży dzięki ruchowi fal, co pobudza komórki i sprawia, że wytwarzają krótki błysk światła. W niektórych miejscach mają dużą atrakcyjność turystyczną.
Jeszcze bez komentarzy