Plik Orzech włoski (Regal juglans) to duże, jednopienne drzewo o liściach liściastych, należące do rodziny Juglandaceae. Znany jako orzech pospolity, orzech hiszpański, orzech europejski lub orzech kastylijski, jest gatunkiem pochodzącym z Europy i Azji.
Jak nazwa wskazuje, orzech włoski jest drzewem królewskim i dużym, osiągającym 25-30 m wysokości. Dodatkowo zwieńczona jest szeroką i gęstą koroną, która rzuca pod jej baldachim zamknięty cień..
Liście złożone tworzą 5-9 owalnych listków z całymi krawędziami i ułożonymi naprzemiennie. Drobne i niepozorne kwiaty żeńskie nie są zbyt efektowne, natomiast męskie ułożone są w zwisających kotkach, które sprzyjają zapylaniu anemofilnemu..
Owocem jest pestkowiec, który ma mięsiste i zielone pokrycie, które po dojrzewaniu wysycha i osiąga brązowy kolor: orzech. Orzech jest uprawiany głównie w celu uzyskania owoców, chociaż jego drewno jest również wykorzystywane w stolarstwie ze względu na doskonałą jakość.
Indeks artykułów
Orzech to drzewo liściaste, które może osiągnąć 25-30 m wysokości i 2 m średnicy. Krótki i mocny pień w młodym wieku ma gładką i szarawą korę, w wieku dorosłym staje się szorstki i spękany srebrnoszary..
Łodyga jest szeroko rozgałęziona od podstawy z grubymi, łukowatymi i korpulentnymi gałęziami. Z kolei z głównych gałęzi wyłaniają się liczne cieńsze i zakrzywione odgałęzienia wtórne..
Korona jest dość szeroka, kulista i wypukła i składa się z gęstych, jasnozielonych liści. Z jego gałęzi wyłaniają się nagie pędy lub szerokie i krótkie pąki o ciemnobrązowym, prawie czarnym kolorze, które sprzyjają wzrostowi bocznemu.
Liście złożone i naprzemiennie o długości 20-35 cm są ułożone w listki oddipinnate o 5-9 owalnych listkach o długości 6-15 cm. Zwykle płatki wierzchołka są większe, zmniejszając swój wymiar w kierunku podstawy liścia.
U dorosłych brzegi wydają się całe i lekko ząbkowane w delikatnych listkach, z asymetryczną podstawą i rozwartym lub spiczastym wierzchołkiem. Są skórzaste, nagie i jasnozielone, z krótkim ogonkiem początkowo czerwonawym, a później ciemnozielonym..
Orzech włoski to roślina jednopienna kwitnąca od kwietnia do czerwca. Męskie kwiaty są zgrupowane w cylindrycznych i wiszących baziach o żółto-zielonych odcieniach, o długości 15 cm i grupach po 1-3 jednostki..
Kwiatostany żeńskie są zgrupowane w 2-5 włochatych kwiatach z żółtymi znamionami na końcach młodych pędów. Kuliste owoce pokryte soczystymi zielonymi wypustkami wyłaniają się z kwiatów żeńskich, wewnątrz których znajduje się orzech włoski..
Owoce kuliste, gładkie i zielonkawe, o długości 4-5 cm, zebrane są w 1-4 jednostki na krótkiej szypułce. Owocem orzecha włoskiego jest orzech lub pestkowiec, z mięsistym mezokarpem i twardym endokarpem bruzdowanym w dwóch zaworach.
Wnętrze pestkowca jest podzielone na 2-4 komórki, które zawierają nasiona móżdżku zbudowane z pomarszczonych liścieni i podzielone na 2-4 płaty. Nasiona są jadalne, mają słodki i bardzo przyjemny smak.
Pestki orzecha włoskiego stanowią pokarm o wysokiej wartości odżywczej, którego średnie spożycie kalorii waha się w granicach 650-690 kcal / 100 gr. Dodatkowo zawiera kwas linolowy (omega 6), kwas foliowy (witamina B.9), sacharoza, dekstryny, dekstroza, skrobie, a prawie 50% ich wagi to tłuszcz.
Orzech zawiera 4% wody, 15% węglowodanów, 5% błonnika, 15% białka i 60% lipidów, z czego 30% to kwas linolowy. Zawiera również znaczne ilości wapnia, fosforu, żelaza, sodu i potasu oraz tiaminy (witamina B1) i ryboflawina (witamina B.dwa).
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Zamówienie: Fagales
- Rodzina: Juglandaceae
- Podrodzina: Juglandoideae
- Plemię: Juglandeae
- Rodzaj: Juglans
- Gatunki: Regal juglans L., 1753
- Juglans: nazwa rodzaju pochodzi z łaciny "jotǒvis żołędzi", w skrócie"Jūglans„co oznacza„ owoc Jowisza ”.
- królewski: specyficzny epitet pochodzi od łacińskiego „rēgǐa”, co oznacza „królewski lub król”.
- Juglans duclouxiana Dode
- Juglans fallax Dode
- J. kamaonia (DC.) Dode
- J. orientis Dode
- Regal juglans var. sinensis DC.
- Regal juglans subsp. fallax Popov
- J. regia var. kamaonia DC.
- J. sinensis (DC.) Dode
Orzech rośnie na glebach żyznych, głębokich, przepuszczalnych i słabo kwaśnych, co ułatwia rozwój jego rozległego systemu korzeniowego. W dzikich warunkach dobrze znosi zimno, ale jest podatna na sporadyczne przymrozki, brak wilgoci i silne przycinanie.
Często obserwuje się, że obszar zajmowany przez cień rzucany przez wierzchołek orzecha włoskiego jest pozbawiony innych gatunków roślin. Rzeczywiście, występuje efekt allelopatyczny, ponieważ garbniki obecne w opadających liściach hamują kiełkowanie i rozwój innych roślin..
Orzech pochodzi z Europy Południowo-Wschodniej i Azji Zachodniej. Jego obecna dystrybucja obejmuje Europę środkową i południową, po środkową i południowo-zachodnią Azję.
Na Półwyspie Iberyjskim znajduje się na wysokości do 1500 metrów nad poziomem morza. Przede wszystkim na glebach pochodzenia wapiennego, głębokich, luźnych io dużej zawartości materii organicznej.
Jest to drzewo przystosowane do warunków półcienia lub pełnego nasłonecznienia, które wymaga wilgoci i regularnego podlewania bez nadmiernego nasłonecznienia. W początkowej fazie wzrostu podatna na zimno i mróz, jest gatunkiem bardzo długowiecznym, nawet wielowiekowym..
Orzech włoski to suchy owoc o wysokiej wartości odżywczej, wartości energetycznej i tłuszczu. Istotnie, zawiera tłuszcze wielonienasycone (68%), jednonienasycone (16%) i nasycone (11%), wśród których wyróżnia się niezbędny kwas tłuszczowy omega..
Z drugiej strony zawiera proteiny (14%), wysoki poziom błonnika, fosforu i magnezu oraz mniejszą zawartość wapnia, żelaza, potasu, selenu i cynku. A także witaminy z grupy B.1 (tiamina), B.dwa (ryboflawina), B.3 (niacyna), B.6 (pirydoksyna) i B.9 (kwas foliowy).
Równowaga podaży tłuszczów jednonienasyconych i wielonienasyconych w orzechach włoskich przyczynia się do różnych procesów fizjologicznych i biochemicznych w organizmie. Jego regularne spożywanie kontroluje ciśnienie krwi, problemy z cukrzycą, zaburzenia rytmu serca i zapobiega nagłej śmierci.
Kwasy tłuszczowe omega-3 łagodzą objawy chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i łuszczyca. Ponadto zmniejsza ryzyko zachorowania na jakiś rodzaj raka.
Białka zawierają różne aminokwasy, takie jak arginina, składnik niezbędny w zapobieganiu dolegliwościom sercowo-naczyniowym. Ze swojej strony witamina B.6 (pirydoksyna) wpływa na rozwój mózgu i zwiększa poziom czerwonych krwinek we krwi.
Orzech włoski to gatunek o dużej wartości ekonomicznej, dzięki produkcji orzechów jadalnych i jakości drewna. Mocne, szarobrązowe drewno z ciemnymi żyłkami wykorzystywane jest w stolarstwie i tokarstwie; do spalania używa się drewna opałowego.
Liście i łupina orzecha włoskiego mają wysoką zawartość garbników i są używane w pralniach chemicznych do barwienia tkanin w ciemnych kolorach. W medycynie tradycyjnej służy do regulacji poziomu glukozy we krwi, gojenia ran i łagodzenia kolki nerkowej. Z kory uzyskuje się emalię zwaną „orzechem włoskim”..
W naturze drzewa orzecha są rozmnażane przez nasiona. Jednak komercyjnie jego rozmnażanie odbywa się poprzez pędy lub szczepienia na odpornych i silnych podkładkach..
Rozmnażanie przez nasiona jest rzadko stosowaną metodą ze względu na olbrzymi czas potrzebny do uzyskania nowej rośliny. Nasiona są jednak wybierane z drzew dostosowanych do warunków środowiskowych regionu, o doskonałej produkcji i jakości..
Orzechy włoskie wymagają rozwarstwienia w piasku, aby poluzować zewnętrzną korę, a następnie są macerowane w celu otwarcia łupiny. 2-3 nasiona na punkt umieszcza się w doniczkach z żyznym podłożem, w warunkach szkółkarskich spodziewane są dwa lata do pojawienia się sadzonki.
Rozmnażanie wegetatywne przeprowadza się w szkółce przez szczepienie pąków, zębów lub płatów. Szczepienie pączków przeprowadza się na krótkich podkładkach, aby uniknąć oparzeń i przenikania patogenów przez korzeń.
W przypadku większych podkładek przeszczep wykonuje się na stojąco, próbując wbić szpikulec poniżej poziomu gleby. W ten sposób uzyskuje się rośliny o prostej, mocnej i mocnej osi centralnej bez bocznych gałęzi..
Szczepienie płatkowe lub okleinowe wykonuje się na roślinach starszych niż 1 rok i szybko rosnących. Proces polega na usunięciu części kory z podkładki, która jest zastępowana podobną częścią przeszczepu z 1-2 pąkami..
W tej metodzie wskazane jest wstępne dojrzewanie pąków, usunięcie liści i pozostawienie samej łodygi na około 8-10 dni przed procesem. Jak również za pomocą plastikowej taśmy lub gumek, aby mocno przytrzymać pąki na stopie lub podkładce.
Orzech przystosowuje się do różnych typów gleb, choć preferuje gleby żyzne, luźne, głębokie i przepuszczalne. Rzeczywiście, preferuje gleby pochodzenia wapiennego z wystarczającą ilością piasku i kamyków, a także o pH 6-7,5 lub lekko zasadowym..
Dobra retencja wilgoci wymaga gleb o zawartości 1-2% materii organicznej i 18-25% gliny. Odczyn gleby determinuje rodzaj wzorca użytego do rozmnażania, dla gleb kwaśnych jej zastosowanie Juglans nigra i alkaliczne Regal juglans.
Pod względem warunków środowiskowych orzech jest podatny na późne przymrozki wiosną. Jego uprawę należy ograniczyć w miejscach, w których temperatura spada do -1 ºC, gdyż wpływa to na tworzenie się nowych pędów i kwitnienie.
Mrozy wiosną i jesienią utrudniają prawidłowy rozwój rośliny i mają tendencję do znacznego obniżania plonów. W rzeczywistości w okresie młodzieńczym intensywne zimno może spowodować śmierć wszystkich liści.
W przeciwnym razie niska wilgotność i temperatura powyżej 38 ° C mogą spowodować oparzenia młodych orzechów włoskich. W konsekwencji orzechy mogą okazać się puste, ale jeśli nasiona dojrzewają, orzechy mają tendencję do odwodnienia, pomarszczenia i ciemnienia..
Pluwiiometryczne wymagania uprawy wahają się od 1000 do 1200 mm rocznie, z niezbędnym minimum 700 mm. Gdy opady są nieregularne i niewystarczające, należy zastosować nawadnianie, aby uzyskać dobry rozwój roślin i zwiększyć produkcję orzechów..
W zimnym otoczeniu orzech wymaga otwartego miejsca, w którym otrzymuje bezpośrednie promieniowanie słoneczne. W przeciwnym razie w ciepłym otoczeniu dostosowuje się do warunków półcienistych.
Orzech włoski to szybko rosnąca roślina, która nie radzi sobie dobrze na glebach gliniastych, ponieważ jest podatna na nadmierną wilgoć. W fazie wzrostu potrzebuje ciepłego środowiska bez przesady, ponieważ ekstremalne ciepło może spalić jego liście.
Jednak w fazie produkcyjnej częsta dostępność wilgoci pozwala na uzyskanie wyższych plonów podczas zbioru. Zastosowanie organicznej ściółki wokół drzewa sprzyja zachowaniu wilgoci i zapobiega pojawianiu się chwastów.
W fazie wzrostu wskazane jest przeprowadzenie przycinania treningowego, aby utworzyć centralną łodygę z 4-5 głównymi gałęziami. Nie zaleca się silnego przycinania, a jedynie przycinanie konserwacyjne lub sanitarne wiosną lub latem.
Słabe i wilgotne gleby sprzyjają pojawianiu się chorób bakteryjnych, które powodują defoliację, opadanie owoców i obumieranie roślin. Wysoki poziom wilgotności względnej podczas wzrostu pędów liści sprzyja pojawieniu się rdzy orzecha włoskiego.
W regionach o klimacie umiarkowanym, ubijanych przez gorące i suche wiatry z południa, dochodzi do przedwczesnej defoliacji liści. Ponadto jest to korzystne środowisko dla występowania ćmy Carpocapsa (Cydia pomonella), szkodnik wywołujący robaki.
Z drugiej strony, mimo że orzech włoski jest gatunkiem rustykalnym, jest rośliną bardzo podatną na brak wilgoci. W rzeczywistości nie zaleca się siewu go na suchym lądzie iw ekstremalnych warunkach suszy..
Struktura micelarna grzyba przenika przez korzenie, tworząc żółtawy płyn, który może prowadzić do obumierania tkanek. Zewnętrzne objawy objawiają się żółknięciem liści, suchymi gałęziami, małymi owocami i małą produkcją orzechów.
Główny objaw objawia się na liściach w postaci okrągłych brązowych plam otoczonych żółtą aureolą. Silne występowanie choroby powoduje, że plamy rosną razem, powodując wysychanie i opadanie liści..
Patogen obecny w kwaśnych glebach, grzyb atakuje korzenie powodując urazy, które mogą spowodować zniszczenie zaatakowanej tkanki. W przypadku silnych ataków rany sięgają szyi i obszaru pnia, powodując śmierć drzewa..
Choroba wywoływana przez bakterię, która łatwo rozmnaża się w warunkach dużej wilgotności i wysokich temperatur. Większa zachorowalność wpływa na produkcję pąków, pędów, kwiatów i owoców, znacznie zmniejszając produkcję.
Jeszcze bez komentarzy