Sentymentalne nowe pochodzenie, cechy i przedstawiciele

3359
Abraham McLaughlin

Plik powieść sentymentalna Jest to gatunek literacki, który stał się popularny w Europie pod koniec XVIII wieku. Styl ten powstał po części jako reakcja na surowość i racjonalizm okresu neoklasycznego.

W tym gatunku powieści historia rozgrywa się w pierwszej osobie, w tonie żałosnym i retorycznym. Odnosi się do skutków pasji miłosnej w kochającej się parze poddanej miłości uprzejmej (platonicznej).

Samuel Richardson, przedstawiciel powieści sentymentalnej

Często para jest zmuszona bronić swojego honoru. Czasami w trakcie procesu korzystają z pomocy osoby trzeciej. W końcu kochająca się para nie udaje im się być razem, ponieważ nie mogą pokonać pułapek.

Sentymentalna powieść dotyczyła ludzkich uczuć i relacji międzyludzkich. Podobnie posłużyło do podniesienia gorących kwestii społecznych, takich jak niesprawiedliwość czy aranżowane małżeństwa..

Powieściopisarze często naśmiewali się z instytucji społecznych i hipokryzji. W przeciwieństwie do tego miłość była postrzegana jako naturalne uczucie i społeczna siła zmiany, która wymagała powszechnego szacunku..

Podobnie sentymentalna powieść głosiła, że ​​życzliwość jest wrodzonym ludzkim uczuciem, a centralnym elementem wszelkiej moralności są uczucia współczucia i wrażliwości..

Indeks artykułów

  • 1 Pochodzenie
  • 2 Charakterystyka powieści sentymentalnej
    • 2.1 Gra emocji
    • 2.2 Popularna rozrywka
    • 2.3 Nowe audytoria
    • 2.4 Wartości wiejskie
    • 2.5 Zasoby emocjonalne
  • 3 Przedstawiciele i dzieła
    • 3,1 Samuel Richardson (1689-1761)
    • 3,2 Jorge Isaacs (1837-1895)
    • 3,3 Laurence Sterne (1713-1768)
    • 3.4 Jean-Jacques Rousseau (1712-1778)
  • 4 Odnośniki

Źródło

Chociaż sentymentalna powieść była ruchem rozwiniętym w XVIII wieku, wiele jej cech charakterystycznych można zaobserwować w literaturze XV wieku. Niektóre z jego cech są obecne w książkach rycerskich.

W ten sposób osobliwości miłości rycerskiej zostają odtworzone z pewnymi wariacjami gatunku sentymentalnego. W pierwszej ofiarą miłości jest dzielny dżentelmen; w drugiej jest dworskim dżentelmenem.

Kobieta, która jest przedmiotem miłości, jest w obu przypadkach wzorem cnót ludzkich. Fabuła przedstawia sytuacje permanentnego zagrożenia związku miłosnego. Czasami zakończenia są tragiczne i niebezpieczne.

W XVIII wieku uczucia i emocje stały się głównym motywem twórczego pisania, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii oraz w mniejszym stopniu we Francji i Niemczech..

Kult wrażliwości, który miał miejsce mniej więcej w latach czterdziestych i siedemdziesiątych XX wieku, był ruchem kulturalnym oddanym okazywaniu emocji i cnót, które domagały się łez..

Jej powstanie wynika między innymi z rosnącej hegemonii burżuazyjnych wartości kulturowych, upadku arystokratycznej kultury dworskiej w Anglii oraz oddzielenia sfery publicznej od prywatnej..

Ponadto mniej więcej w tym czasie zaczęło się doceniać domowników i rodzinę, a czas wolny zwiększył się w związku z postępem rewolucji przemysłowej..

Charakterystyka powieści sentymentalnej

Gra emocji

Sentymentalna powieść została oparta na emocjonalnej reakcji zarówno czytelników, jak i bohaterów. Przedstawiał sceny cierpienia i czułości, z fabułą zaaranżowaną tak, aby rozwijać zarówno emocje, jak i działania..

W ten sposób doceniono dobre samopoczucie, ukazując bohaterów jako wzór wyrafinowanego i wrażliwego efektu emocjonalnego..

Popularna rozrywka

Sentymentalna powieść była przełomowa, ponieważ przyciągnęła do literatury niespotykaną dotąd publiczność. Jej czytelnictwo było nie tylko liczebne, ale składało się z kobiet i mężczyzn..

Ta publiczność składała się z pośredniej klasy społecznej między szlachtą a robotnikami fizycznymi. Ten poziom społeczny, ochrzczony jako średni, pojmował czytanie powieści jako różnorodną rozrywkę.

Nowe audytoria

Skupiając się na młodzieży, powieść sentymentalna obejmowała grupę społeczną, która dotychczas była marginalizowana w twórczości literackiej.

Oznaczało to również wkraczanie kobiet do kultury literackiej jako czytelniczek i twórców literatury w czasie, gdy generalnie zaczęły tracić na znaczeniu ekonomicznym..

Dzięki prostocie i naturalności sentymentalna powieść wyrwała ekskluzywność czytania klasom wyższym. Zwrócił również uwagę nowej publiczności na problemy społeczne, takie jak aranżacje małżeńskie..  

Wartości wiejskie

Idealizacja naturalnego krajobrazu i subiektywizm to dla wielu krytyków najbardziej zdefiniowane cechy dzieł sentymentalnych. Bohaterowie identyfikują się ze swoim rodzimym krajobrazem i też do tego zmuszają czytelnika.

Typowa powieść sentymentalna przenosi swojego bohatera lub bohaterkę ze wsi do miasta (miejsca występku, zepsucia i chciwości), gdzie jest zrozpaczony i maltretowany. Rezultatem jest powrót do odosobnienia na wsi i wartości wiejskich.

Podobnie sentymentalna powieść idealizuje także ludzkie środowisko. Jest to opisane jako raj dobroci, w którym prawie wszyscy żyją w chrześcijańskiej miłości. Współistnienie ludzi jest doskonałe pod każdym względem.

Zasoby emocjonalne

Sentymentalna powieść ma poruszyć serca czytelników. Osiąga się to poprzez odwoływanie się do opisowych lub emocjonalnych środków literackich. W tym celu wykorzystywane są m.in. gwizdki wiatru, wycie odległych psów.

Przedstawiciele i prace

Samuel Richardson (1689-1761)

Samuel Richardson był angielskim pisarzem uznanym za twórcę epistolarnego stylu, który rozszerzył dramatyczne możliwości powieści. Jego główne prace to Pamela lub cnota nagrodzona (1739) i Clarissa (1747-48).

Był też autorem Tom Jones (1749), Przeprosiny za życie pani Shameli Andrews (1741) i Historia Sir Charlesa Grandisona (1753–54).

Jorge Isaacs (1837-1895)

Sentymentalna powieść rozwinęła bukoliczny krajobraz o wielkiej urodzie. Tak jest w przypadku Marii (1867), autorstwa kolumbijskiego powieściopisarza Jorge Isaacsa, gdzie potężny krajobraz Ameryki Łacińskiej stanowi tło dla tej historii..

Mary jest uosobieniem klasycznej romantycznej historii: Maria umiera w oczekiwaniu na przybycie swojego kochanka Efraina, który został wysłany do Londynu na studia medyczne.

Według dzisiejszych standardów jej historia miłosna jest stereotypowa: jej największe szczęście zależy od męskiego przewodnika. Po odejściu Efraína zachorowała i śmiertelnie upadła..

Laurence Sterne (1713-1768)

Irlandczyk Laurence Sterne słynie przede wszystkim z sentymentalnych powieści: A Sentimental Journey i Tristram Shandy. Jego kariera pisarska rozpoczęła się wkrótce po ślubie z Elizabeth Lumley (1741).

Wniósł wkład do York Gazetteer, politycznego tekstu zapoczątkowanego przez jego wuja i opublikowanego Nieznany świat w 1743 roku. Około dekady później opublikował A Political Romance (1759), który był satyrą na skorumpowanego miejscowego urzędnika.

W tym samym roku Sterne opublikował Tristram Shandy w dwóch tomach; początkowe wrażenie było niewielkie, ale od razu zyskało sławę i uwagę.

W następnych latach Sterne wydał więcej tomów Tristram Shandy i spędził czas w Paryżu, szukając poprawy swojego zdrowia. W tym czasie pisał Sentymentalna podróż (1768).

Jean-Jacques Rousseau (1712-1778)

Powieść Rousseau Nouvelle Héloïse (1761) próbował przedstawić w fikcji cierpienia i tragedię edukacji oraz restrykcyjne obyczaje społeczne tamtych czasów.

Praca została zorganizowana jako powieść epistolarna, na wzór angielskiego autora Samuela Richardsona (1689-1761). Jej oryginalność przyniosła jej ostrą krytykę, ale jej seksualny charakter sprawił, że stała się niezwykle popularna wśród publiczności..

Bibliografia

  1. Encyclopaedia Britannica. (2012, 21 sierpnia). Powieść sentymentalna. Zaczerpnięte z britannica.com.
  2. Baldick, C. (2015). Oxford Dictionary of Literary Terms. Oxford: Oxford University Press.
  3. Álvarez Barrientos, J. (2015). Powieść hiszpańska XVIII wieku. W J. A. Garrido Ardila (redaktor), A History of the Spanish Novel, str. 195–215. Oxford: Oxford University Press.
  4. Ellis, M. (2004). Polityka wrażliwości: rasa, płeć i handel w powieści sentymentalnej. Cambridge: Cambridge University Press.
  5. Miguel de Cervantes Virtual Library Foundation (s / f). Sentymentalna powieść. Zaczerpnięte z cervantesvirtual.com.
  6. Merritt Sale, W. (10 czerwca 2016). Samuel Richardson. Zaczerpnięte z britannica.com.
  7. Ocasio, R (2004). Literatura Ameryki Łacińskiej. Westport: Greenwood Publishing Group.
  8. Schellinger, P (redaktor). (2014). Encyklopedia powieści. Nowy Jork: Routledge.
  9. Encyklopedia światowej biografii. (s / f). Biografia Jeana-Jacquesa Rousseau. Zaczerpnięte z notablebiographies.com.

Jeszcze bez komentarzy