Plik ucho środkowe jest to jeden z trzech regionów, które tworzą narząd słuchu wielu zwierząt. Ma specjalną funkcję wzmacniania wibracji towarzyszących dźwiękom, które słyszymy.
U ludzi narząd słuchu składa się z trzech części lub obszarów znanych jako ucho zewnętrzne, ucho środkowe i ucho wewnętrzne; każdy ze specjalnymi cechami i funkcjami.
Ucho zewnętrzne to małżowina uszna lub małżowina uszna, kanał wewnętrzny zwany ujściem słuchowym zewnętrznym oraz błona bębenkowa, która jest błoną pokrywającą ostatnią część przewodu słuchowego. Region ten jest odpowiedzialny za odbieranie fal dźwiękowych i przekształcanie ich w drgania mechaniczne..
Ucho środkowe, zwane także „jamą bębenkową”, składa się z łańcucha małych kości (kosteczek słuchowych) i tworzy wypełnioną powietrzem jamę.
Wreszcie ucho wewnętrzne składa się z wnęki zwanej „labiryntem kostnym”, w której zawieszony jest „labirynt błoniasty”. Ta część narządu słuchu odbiera wibracje z ucha środkowego i przenosi je do płynu znajdującego się w środku..
Nie tylko słuch zależy od ucha wewnętrznego, ale także kontroluje równowagę; ta ostatnia część odpowiada za przekazywanie impulsów czuciowych do mózgu.
Indeks artykułów
Ucho środkowe jest wypełnioną powietrzem jamą wyścieloną błoną śluzową i zawiera trzy małe kości zwane młotkiem, kowadłem i strzemiączkiem. Ten obszar ucha łączy się z gardłem przez trąbkę słuchową, trąbkę Eustachiusza lub trąbkę gardłowo-bolesną..
Przestrzeń ucha środkowego, zwana również jamą bębenkową, jest wyłożona nabłonkiem, który kontynuuje wewnętrzną wyściółkę błony bębenkowej, aż dotrze do rurki słuchowej, gdzie kość jamy zmienia się w chrząstkę.
W części kostnej tej jamy nie ma powiązanych gruczołów, poza częścią chrzęstną, w której znajduje się wiele gruczołów śluzowych, które otwierają się do jamy ucha środkowego.
Można powiedzieć, że jedna z krawędzi jamy bębenkowej składa się z błony bębenkowej lub błony bębenkowej, która jest jedyną błoną w ludzkim ciele, która jest wystawiona na działanie powietrza po obu stronach..
Membrana składa się z 3 warstw, z których środkowa jest warstwą bogatą we włókna kolagenowe, co zapewnia jej stabilność mechaniczną i jędrność. Błona bębenkowa jest niezbędna dla funkcji akustycznych ucha środkowego.
Wielu autorów uważa, że nabłonek związany z jamą bębenkową składa się z komórek o morfologii prostopadłościanu lub spłaszczenia, pozbawionych rzęsek i elementów wydzielających śluz..
Jednak znaczna część literatury wskazuje, że niektóre komórki rzęsate można znaleźć w wewnętrznej wyściółce ucha środkowego, chociaż nie w całości, ale w niektórych określonych regionach, wraz ze strukturami wydzielającymi śluz..
Te komórki rzęsate w jamie bębenkowej biorą udział w wielu procesach związanych ze zdrowiem i chorobami ucha środkowego..
Trąbka Eustachiusza jest zwykle trąbką zamkniętą, ale ma zdolność wyrównywania ciśnień między uchem środkowym a przestrzenią zewnętrzną. Dodatkowo wyściełana jest od wewnątrz nabłonkiem rzęskowym, którego ruch kierowany jest z jamy ucha środkowego w kierunku gardła.
Trąbka Eustachiusza jest połączona kilkoma małymi mięśniami z górnej części gardła, które rozszerzają się podczas połykania, co wyjaśnia, dlaczego połykanie lub otwieranie ust pomaga nam wyrównać ciśnienie w uchu na różnych poziomach. Sytuacje..
Młotek, kowadło i strzemiączko to nazwy trzech kosteczek słuchowych, które tworzą rodzaj połączonego łańcucha w jamie ucha środkowego. Ruch tych kosteczek słuchowych jest jednym ze zdarzeń, które umożliwiają „tłumaczenie” fal dźwiękowych na wibracje w procesie słyszenia..
Łańcuch utworzony przez te trzy kosteczki słuchowe znajduje się w części przestrzeni utworzonej przez jamę bębenkową (ucho środkowe) i są one zlokalizowane na całej odległości między błoną bębenkową a błoną okienka owalnego, które jest częścią ślimaka Ucho wewnętrzne.
Błonę bębenkową łączy kosteczka zwana młotkiem, z którą łączy się kowadełko, kończąc łańcuszek strzemiączkiem, co mocno łączy go z błoną owalnego okienka w ślimaku..
Łańcuch utworzony przez te trzy kosteczki słuchowe jest pokryty prostym nabłonkiem płaskonabłonkowym i dwoma małymi mięśniami szkieletowymi zwanymi bębenkami napinającymi, z tymi kosteczkami są związane strzemiączko..
Mięsień napinacza bębenka i strzemiączko biorą udział zarówno w ruchu błony bębenkowej, jak i młotka, kowadełka i strzemiączka. Napinacz bębenkowy jest przymocowany do „rączki” młotka, podczas gdy strzemiączko jest przymocowane do strzemiączka.
Kiedy fala dźwiękowa jest odbierana przez błonę bębenkową, wibracje te przechodzą z błony bębenkowej do kosteczek słuchowych.
Kiedy wibracja dociera do strzemiączka, który jest ostatnią kością w łańcuchu, jest przenoszona w kierunku błony okienka owalnego, w uchu wewnętrznym, i wchodzi w kontakt z płynnym ośrodkiem znajdującym się w jego części ślimakowej..
Przemieszczenia objętości wywołane ruchem strzemienia w owalnej membranie okiennej są kompensowane przez przemieszczenia o tej samej wielkości we wspomnianej membranie..
Oba mięśnie związane z kosteczkami usznymi działają jak „bufory”, zapobiegając uszkodzeniom wywołanym przez głośny hałas.
Jak omówiono powyżej, podstawową funkcją ucha środkowego jest przekształcanie lub „tłumaczenie” fal dźwiękowych związanych z dźwiękami na fizycznie dostrzegalne fale mechaniczne lub wibracje, które mogą powodować ruch płynu w uchu wewnętrznym..
Jego skuteczność w tym procesie wiąże się z dysproporcją w średnicach między błoną bębenkową (błona bębenkowa, która jest znacznie większa) a owalną błoną okienną (która jest znacznie mniejsza), co sprzyja „koncentracji” dźwięku.
Niektórzy badacze wykazali, że przy dźwiękach o niskich lub średnich częstotliwościach środkowa część błony bębenkowej porusza się jak sztywne ciało, a młotek, który jest do niej przymocowany, porusza się w ten sam sposób..
Jednak ta membrana nie porusza się w całości, ponieważ wykazano, że krawędzie mają zerowy ruch netto.
W obliczu bodźców dźwiękowych o wysokiej częstotliwości ruch błony bębenkowej jest inny, ponieważ różne jej odcinki wibrują w różnych fazach, co oznacza, że sprzężenie między membraną a młotkiem nie jest doskonałe i że pewne energie akustyczne tworzą Wibracje błony bębenkowej nie zawsze są przenoszone do kosteczek słuchowych.
Istnieją pewne wrodzone wady ucha środkowego, które występują u jednego na 3000–20 000 noworodków i są związane z odchyleniami w rozwoju anatomicznym ucha środkowego, a także z jego normalnym funkcjonowaniem..
Te nieprawidłowości są klasyfikowane jako niewielkie (te, które dotyczą tylko ucha środkowego) i duże (te związane również z błoną bębenkową i uchem zewnętrznym). Ponadto, w zależności od nasilenia, klasyfikuje się je jako łagodne, umiarkowane i ciężkie.
Niektóre z tych anomalii są związane z niektórymi zespołami, takimi jak Treacher Collins, Goldenhar, Klippel-Feil, które mają związek z mutacjami genetycznymi, które powodują anatomiczne zniekształcenia kręgów, twarzy itp..
Niektóre z „drobnych” wad ucha środkowego są związane ze zmianami konfiguracji lub wielkości jamy bębenkowej, a także zmianami anatomicznych odległości między głównymi strukturami ucha środkowego: błoną bębenkową, kosteczek słuchowych lub owalna membrana.
Prawie zawsze mają one związek z kosteczkami usznymi ucha środkowego. Do najczęstszych należy słaby lub wadliwy rozwój strzemiączka, jego pogrubienie lub przerzedzenie lub połączenie z innymi częściami kostnymi..
Wiele chorób zakaźnych ucha środkowego występuje z powodu uszkodzenia lub zakłócenia funkcji nabłonka rzęskowego trąbki Eustachiusza, ponieważ zmysł ruchu rzęskowego działa na eliminację śluzu i patogenów z jamy ucha środkowego..
Błona bębenkowa, jako istotna część ucha zewnętrznego i środkowego, może być również miejscem powstawania powszechnej choroby słuchu zwanej perlakiem..
Perlak to nieprawidłowy wzrost skóry w jamie powietrznej ucha środkowego, za płaszczyzną błony bębenkowej. Ponieważ skóra rośnie w innym miejscu niż normalne miejsce, „atakuje” przestrzeń obejmującą błonę śluzową wewnętrzną, co może mieć poważne konsekwencje dla stabilności kosteczek słuchowych ucha środkowego..
Przewlekłe zapalenie ucha środkowego jest kolejnym powszechnym stanem patologicznym ucha środkowego i wiąże się z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, które wpływa na integralność młotka, kowadła i strzemiączka. Jest również związany z błoną bębenkową i uważa się, że występuje, ponieważ nie goi się samoistnie.
Jeszcze bez komentarzy