ZA zapominam polega na utracie informacji, które wcześniej istniały w pamięci. Na przykład nie pamiętanie imienia kogoś, kogo właśnie poznaliśmy, lokalizacja kluczy lub zapomnienie numeru telefonu są uznawane za zapomnienie, które wszyscy możemy mieć na co dzień. (Publikacje Harvard Hatlh, 2013).
Zapomnienie może się zdarzyć w każdym wieku, zwykle dlatego, że nie zwracamy wystarczającej uwagi. Jednak wraz z wiekiem martwimy się o to i zastanawiamy się, jakie może być ich znaczenie..
Dlatego zdrowi ludzie mogą doświadczyć tego typu utraty pamięci. Jednak niektóre są bardziej widoczne wraz z wiekiem; O ile nie są ekstremalne i trwałe, nie należy ich uważać za wskaźniki deficytu pamięci (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Kiedy to zapominanie znacząco przeszkadza w codziennych czynnościach, może być istotnym wskaźnikiem łagodnych zaburzeń poznawczych (Calero-García i in., 2014).
Obecnie wszystkie czynniki, które mogą zwiększać występowanie tego typu zaburzeń poznawczych, nie są dokładnie znane. Wydaje się jednak, że starzenie się wiąże się z gorszym funkcjonowaniem funkcji poznawczych, a dokładniej pamięci (Carrigan i Barkus, 2016).
Ponadto udoskonalenie technik oceny i diagnostyki znacznie zwiększyło liczbę przypadków rozpoznania otępienia. Fakt ten spowodował zatem pojawienie się wielu obaw i niepokoju o cierpienie tego typu patologii w populacji w średnim wieku (Carrigan i Barkus, 2016)..
Indeks artykułów
Harvard Medical School w jednej ze swoich publikacji dotyczących zdrowia wskazała listę sześciu normalnych problemów z pamięcią lub typów zapominania:
W miarę upływu czasu to normalne, że zapominamy o pewnych wydarzeniach. Prawdopodobnie zapomnimy niektórych informacji, których właśnie się nauczyliśmy; jednakże, gdy wykorzystywane są informacje, to również trwa. Dlatego wspomnienia, z których często korzystamy, będą bardziej odporne na zapomnienie (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Chociaż każde zapomnienie może nas niepokoić, liczne badania eksperymentalne pokazują, że gdy informacje nie są wykorzystywane, wspomnienia te słabną, dopóki ich nie stracimy, ustępując miejsca nowym, bardziej użytecznym wspomnieniom (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Najlepszą strategią przechowywania różnych informacji lub wspomnień w naszej pamięci jest praktyka. Oznacza to, że im więcej mówimy lub myślimy o wspomnianych informacjach, tym częściej będziemy ich używać, a tym samym tym bardziej będą odporne na zapomnienie. Kiedy próbujemy zapamiętać określone informacje, bardzo przydatne jest powtórzenie ich w różnych próbach (ARRP, 2016).
Wiele błędów pamięci, które mamy na co dzień, jest wynikiem nieuwagi. Przykładowo wielokrotnie nie jesteśmy w stanie przypomnieć sobie, gdzie przed sekundą postawiliśmy smartfon i wydaje nam się, że go zgubiliśmy, ale dzieje się tak dlatego, że na początku nie zwracaliśmy uwagi na to, gdzie go umieściliśmy (Harvard Hatlh Publications, 2013 ).
Kiedy myślimy o czymś innym lub wykonujemy różne czynności jednocześnie, jest prawdopodobne, że nie kodujemy sprawnie wszystkich informacji lub, z drugiej strony, nie pamiętamy, aby zrobić coś, co zaplanowaliśmy: przyjść na wizytę lub umówić się na wizytę. leczenie (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Jeśli skupimy naszą uwagę na tym, co robimy lub myślimy w danym momencie, pomoże nam to rozwiązać wiele z tych niepowodzeń. Ponadto, gdy zapominamy o tym, co robimy, bardzo przydatne jest mentalne prześledzenie naszych kroków (ARRP, 2016).
Na pewno wiele razy zadawano Ci pytanie i czułeś, że je znasz, ale nie jesteś w stanie znaleźć odpowiedzi, masz je na „czubku języka”. (Publikacje Harvard Hatlh, 2013).
To jeden z przykładów blokowania pamięci, kiedy chcemy coś zapamiętać i chwilowo nie mamy do niego dostępu. W wielu przypadkach ta niezdolność jest spowodowana różnymi wspomnieniami lub podobnymi wspomnieniami zakłócającymi wyszukiwanie informacji (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Różne badania pokazują, że bloki te są częstsze wraz z wiekiem. Na przykład, gdy nie jesteśmy w stanie zapamiętać imienia i nazwiska, a przed poprawnym wymawiamy kilka z nich (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Mimo wszystko większość z nas jest w stanie odzyskać zablokowaną pamięć w czasie nie dłuższym niż kilka minut (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Często pomocne jest mentalne przejrzenie lub zapisanie różnych elementów lub faktów, które będziemy musieli wyjaśnić, zanim o nich porozmawiamy. Dodatkowo w momencie zablokowania może pomóc nam zapamiętać kontekstowe szczegóły informacji, które chcemy odzyskać (ARRP, 2016).
Wielokrotnie pamiętamy zdarzenie z dużą precyzją, ale przypisujemy błędne informacje dotyczące czasu, miejsca lub zaangażowanych osób. Na przykład: pamiętamy konkretną wiadomość, ale nie pamiętamy, czy ją przeczytaliśmy lub powiedziano nam.
Kiedy indziej uważamy, że mamy oryginalną myśl, kiedy w rzeczywistości przeczytaliśmy ją lub usłyszeliśmy w innym czasie, ale zapominamy, w jaki sposób ją zdobyliśmy (Harvard Hatlh Publications, 2013)
Tego typu zdarzenia są uważane za błędne atrybucje i, podobnie jak inne awarie pamięci, często stają się one częstsze wraz z wiekiem (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Między innymi wiek, obciążenie pracą, stres utrudniają poznanie szczegółów faktów, ponieważ możliwe jest, że mogą wystąpić trudności z uwagą lub koncentracją, a nawet szybko i sprawnie przetwarzać informacje (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Z drugiej strony jest normalne, że najbardziej odległe lub najstarsze wspomnienia są podatne na błędne atrybucje.
Aby uniknąć błędnych atrybucji, przydatne może być narysowanie w myślach kluczy i szczegółów wydarzenia, aby dokładnie aktywować pamięć. Ponadto skupienie się na miejscu, chwili, ludziach, celu wydarzenia i tematach rozmowy może pomóc nam w sprawnym i trafnym odzyskaniu wspomnień (ARRP, 2016).
Informacje, których dowiadujemy się przed wydarzeniem, mogą zostać przypadkowo włączone do pamięci wydarzenia lub incydentu, chociaż wspomniane doświadczenie nie obejmuje szczegółów, które dodajemy (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Sugestia może skłonić naszą pamięć do myślenia, że fakt jest prawdziwy.
Nawet najdokładniejsze wspomnienia nie są w 100% odzwierciedleniem rzeczywistości. Wszystkie fakty, które przechowujemy w naszej pamięci, zostaną przefiltrowane przez nasze uprzedzenia, osobiste doświadczenia, przekonania, wiedzę, a nawet stan naszego umysłu (Harvard Hatlh Publications, 2013).
Wszystkie te okoliczności będą uprzedzeniami, które zmieniają wspomnienia, które kodujemy lub odzyskujemy..
Istnieją pewne wspomnienia, które są bardzo odporne na zapomnienie, zwłaszcza te związane z traumatycznymi wydarzeniami, negatywnymi uczuciami lub lękami. Te wspomnienia mogą odzwierciedlać rzeczywistość lub być negatywnym zniekształceniem (Harvard Hatlh Publications, 2013).
W szczególności osoby z depresją lub zespołem stresu pourazowego mogą mieć powtarzające się i bardzo niepokojące negatywne wspomnienia (Harvard Hatlh Publications, 2013).
U osób w średnim i starszym wieku, zwłaszcza tych po 60. roku życia, ponad połowa wyraża zaniepokojenie swoją pamięcią (Harvard Hatlh Publications, 2015).
Istnieje jednak wiele lekkich zapomnień, które są wynikiem różnych schorzeń, a nie klinicznych objawów jakiegoś rodzaju choroby. Te zapomnienia są raczej produktem zmian strukturalnych lub funkcjonalnych spowodowanych wiekiem (Harvard Hatlh Publications, 2015).
Wraz z wiekiem możemy doświadczyć różnych zmian, które mogą prowadzić do niepowodzeń lub deficytów w niektórych funkcjach poznawczych. Na przykład przetworzenie informacji lub pobranie odpowiedzi z naszej pamięci może zająć więcej czasu..
To zmniejszenie szybkości przetwarzania może być często mylone z problemami z pamięcią; Jeśli jednak damy sobie wystarczająco dużo czasu, informacje mogą być skutecznie odzyskane (Smith i in., 2016).
Ogólnie rzecz biorąc, utrata pamięci związana z wiekiem jest związana z (Smith i in., 2016):
Pomimo tych warunków starzenie się nie zawsze będzie oznaczało utratę pamięci, nawet na minimalnym poziomie..
Nasz mózg jest zdolny do wytwarzania nowych neuronów w każdym wieku. Chociaż prawdą jest, że neurogeneza zachodzi zasadniczo na etapie rozwoju, liczne badania opisują ją u dorosłych.
Styl życia, nawyki zdrowotne, ćwiczenia fizyczne, rutyna i codzienne czynności będą ważnym czynnikiem zarówno w regulacji neurogenezy dorosłych, jak i w optymalnym utrzymaniu wszystkich naszych funkcji poznawczych (Smith i in., 2016).
W przypadku młodych dorosłych, gdy zapominanie pojawia się nagle, powtarzalnie i ma charakter globalny, to znaczy dotyczy wielu dziedzin lub ważnego przedziału czasowego, należy ten fakt potraktować jako sygnał niepokoju przed możliwym zaistnieniem półkulistego kompromisu. lub uszkodzenie mózgu.
Dodatkowo w przypadku osób starszych musimy wziąć pod uwagę niektóre z poniższych objawów, które mogą wskazywać na możliwe zaburzenia poznawcze (Smith i in., 2016):
Obecnie znacznie wzrosła liczba konsultacji lekarskich związanych z problemami z pamięcią. W większości przypadków chodzi o codzienne zapominanie lub normalne awarie pamięci.
Musimy pamiętać, że te awarie są spowodowane różnymi warunkami, takimi jak brak uwagi lub przeciążenie pracą, i dlatego można je „naprawić”.
Kiedy zauważymy, że mamy trudności z zapamiętaniem pewnych rzeczy, musimy zwrócić uwagę zarówno na ich częstotliwość, jak i skalę zapominania. Chociaż wszyscy musimy być zaniepokojeni, rzadko zdarza się, aby codzienne zapominanie było wskaźnikiem rozwoju jakiegoś rodzaju choroby lub demencji.
Jeszcze bez komentarzy