Plik orcein to naturalny purpurowy barwnik, pozyskiwany z różnych porostów, takich jak: storczyk lub jeżowca, porosty fruticoso, Rocella tinctoria Y Lecanora parella głównie. Plik Rocella tinctoria Występuje na kontynencie afrykańskim i amerykańskim, choć można go zastąpić innymi gatunkami występującymi w Europie.
Barwnik ten był szeroko stosowany w badaniach cytogenetycznych od czasów starożytnych. W tym sensie preparat orceiny zawierający kwas octowy został wprowadzony przez firmę LaCourt w 1941 roku, dlatego początkowo nazywano go techniką LaCourt..
Podobnie ze względu na swoją prostotę i niski koszt był stosowany do produkcji lakmusu (barwnika ekstrahowanego z porostów) oraz w badaniach histologicznych (barwienie komórek i tkanek)..
W kilku badaniach wykorzystano tę plamę w połączeniu z innymi chemikaliami, takimi jak pikrokarminian amoniaku i kwas octowy, do barwienia odpowiednio elastycznych włókien i chromosomów. Obecnie orceina jest nadal stosowana w badaniach cytogenetycznych zwierząt i roślin..
Ostatnio Silva i wsp. W 2017 roku z powodzeniem wykorzystano tę plamę do obserwacji różnych zmian zachodzących w elastycznych włóknach skóry kciuka u chilijskich osób starszych. To badanie ujawniło, jak włókna kciuka zmieniają się wraz z wiekiem.
W tym sensie zaobserwowano, że u osobników starszych niż 80 lat włókna elastyczne miały brązowo-czarny kolor; natomiast u najmłodszych (od 60 lat) mają barwę czerwono-brązową. Cytoplazma i inne struktury komórkowe zmieniają kolor na żółtawozielony.
Pozwoliło to potwierdzić obecność i stan włókien elastycznych pod względem ich rozmieszczenia, ilości i integralności. Z drugiej strony wskazano również, że orceina jest bardzo pomocna m.in. w rozpoznawaniu tętniaków i diagnozowaniu zapalenia tętnic..
Indeks artykułów
Orceina należy do grupy barwników oksazyny, a barwienie opiera się na jej powinowactwie do DNA. Barwnik wiąże się z ujemnym ładunkiem tej cząsteczki, reprezentowanym przez grupę fosforanową. Dlatego chromosomy są zabarwione na fioletowo.
Jednak reszta struktur komórki przyjmuje inny kolor. W szczególności w przypadku włókien elastycznych są one zabarwione na czerwono-brązowo, jądra komórkowe od niebieskiego do ciemnofioletowego, a kolagen nie plami.
Z tego powodu orceina jest używana do barwienia chromatyny i różnicowania płci u niektórych gatunków much. Podobnie można zabarwić jądra i niektóre wtręty wytwarzane przez antygeny zapalenia wątroby typu B..
Roztwory Orcein mają specyficzne funkcje w barwieniu. Orceina A pełni funkcję zmiękczania błon komórkowych, powodując ich śmierć i paraliżując proces ich podziału. W międzyczasie orceina B jest odpowiedzialna za dokończenie kolorowania poprzez swoją adhezję do chromosomów..
Aby przygotować 1% roztwór aceto-orceiny, 2 gramy orceiny rozpuszcza się w 45 ml lodowatego kwasu octowego, najlepiej gorącego, i dodaje 55 ml wody destylowanej w temperaturze pokojowej..
Następnie jest stale mieszany, aby ujednorodnić roztwór, a następnie pozostawić do ostygnięcia. Ostatecznie jest przechowywany w 4ºC w ciemnych butelkach. Preparat ten został użyty przez Flores 2012 do obserwacji faz dojrzewania krowich oocytów..
W tym przypadku, na przykład, roztwór aceto-orceiny umieszcza się na tkance uprzednio utrwalonej w kwasie octowym-etanolu na 24 godziny. Ten proces barwienia trwa 30 minut, a następnie tkanka ulega odbarwieniu..
Podobnie może być stosowany do identyfikacji organelli w tkankach wielokomórkowych. W tym przypadku rozmaz błony śluzowej policzka jest wybarwiony kroplą roztworu aceto-orceiny, szkiełko nakrywkowe nakłada się na szkiełko i od razu można obserwować jądro komórki wraz z jego podbudową..
Dodatkowo orceinę można przygotować z innymi chemikaliami, takimi jak kwas mlekowy i kwas propionowy. Aby to zrobić, jeden gram orceiny rozpuszcza się we wstępnie zmieszanym roztworze 23 ml kwasu mlekowego i 23 ml kwasu propionowego w temperaturze pokojowej; uzupełnić objętość wodą destylowaną do 100 ml.
Dzięki temu lakto-propionowemu roztworowi orceiny można obserwować różne fazy mejotycznego podziału komórek roślinnych. W tym przypadku wstępnie utrwaloną i zhydrolizowaną próbkę umieszcza się na 15 minut w roztworze laktopropionowej orceiny, a następnie rozprowadza się tkankę na szkiełkach mikroskopowych..
W badaniu Duque 2016 nad chromosomami polietylenowymi użył preparatu 2 gramów orceiny rozcieńczonej w kwasie octowym i 85% kwasie mlekowym, rozcieńczając 65% roztworem kwasu octowego. Wreszcie przyjrzał się chromosomom w gruczołach ślinowych muszka owocowa.
Należy zauważyć, że w zależności od próbki i tego, co ma być ocenione, przygotowuje się odpowiedni roztwór orceiny. Tak więc, na przykład, do roztworu orceiny A dodaje się 1N kwas solny, aby obserwować dzielące się komórki..
Podczas gdy roztwór orceiny B rozpuszcza się w 45% kwasie octowym. Technika ta jest skróconą metodą barwienia i jest zwykle stosowana jako dodatek do barwienia struktur chromosomalnych..
Od wieków w krajach kontynentu amerykańskiego, takich jak Argentyna, można spotkać porosty takie jak: Lecanora, Parmelia Y Umbilicaria, które są świetnymi źródłami orceiny. Również obszary europejskie, takie jak Wyspy Kanaryjskie, były w tym czasie dużymi producentami storczyka.
To zostało wyeksportowane do innych miast na tym samym kontynencie, takich jak Genua i kraje takie jak Anglia, podczas gdy Holandia zmonopolizowała produkcję lakmusu z orchidei. Więc później ten porost został zredukowany, aż miał wyginąć.
Doprowadziło to do zastąpienia orchidei innymi roślinami o właściwościach barwnikowych. Jednak pojawienie się syntetycznych barwników przyczyniło się do zaprzestania handlu tym porostowym źródłem orceiny..
Było to możliwe dzięki Cocq, który w 1812 roku opisał syntezę orceiny, wiedząc wówczas, że syntetyzuje ją związek fenolowy zwany orcynolem. Jednak pomimo tego, obecnie preferowana jest nadal naturalna orceina.
Może to być spowodowane tym, że orcynol jest związkiem o bardzo silnym zapachu, którego długotrwałe narażenie może wiązać się z zagrożeniami dla zdrowia, takimi jak utrata zdolności wykrywania zapachów. Te uszkodzenia przysadki mogą przejść od tymczasowego do trwałego, im większe jest narażenie..
Jeszcze bez komentarzy