Plik ortoreksja to obsesja zdrowego odżywiania. Jest to styl życia, który zaczyna się od dobrych intencji zdrowego odżywiania, ale może prowadzić do powstania obłąkanego potwora.
Termin ortoreksja został wymyślony przez dr Steve'a Bratmana, kiedy opublikował artykuł dla magazynu Yoga Journal w 1997 roku. Wyjaśnił w nim swoją frustrację związaną z brakiem uniwersalnej teorii idealnej diety i rozczarowanie, że spotkał się z „naprawdę niezrównoważoną zdrowe odżywianie".
Bratman rozumiał, że obsesja tych osób była tak wielka, że rezultatem było patologiczne zaburzenie jedzenia odpowiednich pokarmów. Nazwa wywodzi się od słowa „anorexia nervosa”, co oznacza brak apetytu, którą należy zmodyfikować greckim przedrostkiem „orthos”, co oznacza poprawne. Mam na myśli odpowiedni apetyt.
Chociaż ortoreksja nie jest wymieniona jako zaburzenie w DSM-V Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) ani w żadnym innym autoryzowanym źródle, można ją zdefiniować jako zachowania obsesyjno-kompulsyjne z powodu spożywania tego, co dana osoba uważa za zdrową żywność.
W przeciwieństwie do bulimii czy anoreksji, których celem jest regulacja ilości spożywanego pokarmu, ortoreksja skupia się na jakości i korzyściach.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) około 28% zachodniej populacji może cierpieć na to zaburzenie, przy czym najbardziej narażone są na to kobiety, młodzież i sportowcy..
Indeks artykułów
Część kontrowersji na temat tego zjawiska wynika z zatarcia granicy między zdrowym odżywianiem a ortoreksją. Ogranicza to wiele możliwości oceny, które objawy są najbardziej skuteczne w zaszufladkowaniu ich w tej chorobie.
Według ekspertów w tej dziedzinie możemy rozpoznać ludzi, którzy zaczynają cierpieć z powodu tego zaburzenia, ponieważ zwykle zaczynają ograniczać w swojej diecie żywność przetworzoną z konserwantami, sztucznymi barwnikami, antybiotykami lub pestycydami oraz żywność transgeniczną.
Następnie ograniczenie przechodzi na produkty takie jak jaja, nabiał, cukry lub czerwone mięso. To już zaczyna mieć wpływ na człowieka, ponieważ jego organizm pozbawiony jest wielu składników odżywczych i minerałów (wapń, żelazo) niezbędnych do jego prawidłowego funkcjonowania..
Niedożywienie to nie jedyny objaw. Postawa osoby zaczyna się zmieniać i rozwija osobowość pedantyczną i arogancką, co prowadzi do izolacji społecznej, która wydaje się nie mieć dla niego znaczenia.
W sytuacjach ekstremalnych osoba dotknięta chorobą zaczyna zaniedbywać swoją działalność społeczną i zawodową ze względu na znaczenie pożywienia w jej życiu. Objawami tymi mogą być:
Ostatecznie wszystko to prowadzi do problemów fizjologicznych, które wpływają na rozwój niedożywienia, anoreksji, osteoporozy, tarczycy, hipochondrii, problemów sercowo-naczyniowych, chorób psychicznych lub problemów dnia codziennego, takich jak utrata przyjaciół, złe relacje z rodziną, zwolnienie z pracy lub wykluczenie z pewnych obszary.
Otyłość, jedna z najbardziej niepokojących globalnych pandemii tego stulecia, ze względu na wszystkie choroby, które z niej wywodzą, sprawiła, że odżywianie miało ogromne znaczenie w medycynie jako naturalne lekarstwo na uniknięcie tych chorób.
Odżywianie jest coraz bardziej istotne w mediach i Internecie, ponieważ dość łatwo można uzyskać informacje o dietach, przepisach kulinarnych, korzyściach lub szkodach związanych z jedzeniem itp..
Chociaż może to być dość wiarygodna informacja, ponieważ jest podpisana przez dietetyków lub dietetyków, to ciągłe bombardowanie staje się mieczem obosiecznym. Osoba może mieć obsesję na punkcie przestrzegania każdej z tych wskazówek i wykonywania ich do końca, mimo że szkodzi to jej zdrowiu fizycznemu lub psychicznemu.
Z kolei zaobserwowano, że część osób, które cierpiały na jadłowstręt psychiczny, podczas rekonwalescencji zaczynają stopniowo włączać pokarmy naturalne lub organiczne, ale wkrótce prowadzi to do ortoreksji..
W środowisku naukowym istnieją kontrowersje co do tego, czy koncepcję popieraną przez Bratmana można uznać za patologię. Jak wspomnieliśmy wcześniej, w Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych (DSM) nie jest to zaburzenie i dlatego nie ma oficjalnych metod leczenia tego przypadku..
Jeśli zaakceptujemy ortoreksję jako zaburzenie, do jej zwalczania może być wymagana interdyscyplinarna pomoc ze strony dietetyków i dietetyków z psychologami.
W artykule opublikowanym na angielskim portalu dailymail dr Markey zapewnił, że „często negatywne wzorce żywieniowe, takie jak ortoreksja, mogą być powiązane z depresją, nałogami, a nawet zaburzeniami lękowymi, takimi jak zaburzenia obsesyjno-kompulsywne”. Markey sam zaproponował terapię poznawczo-behawioralną jako rozwiązanie lub za pomocą leków farmakologicznych.
W każdym razie metodą profilaktyczną jest wpływanie na edukację żywieniową dzieci już od najmłodszych lat, wysyłanie im komunikatów o tolerancji wobec siebie i innych oraz uświadamianie im, że standardy urody nie powinny wpływać na stereotypowe wzorce zachowań.
Jeszcze bez komentarzy