Plik papierek lakmusowy Jest to materiał używany w testach pH w celu określenia, czy roztwór jest kwaśny, czy zasadowy. Pomiar pH ma kluczowe znaczenie przy rozpoznawaniu właściwości związku chemicznego i może nam pomóc w przeprowadzaniu badań kontroli jakości żywności, wody i innych badanych przez nas gatunków.
W chemii uważa się, że wszystkie pierwiastki i związki mają właściwości kwasowości i zasadowości; to znaczy są klasyfikowane jako substancje kwaśne, zasadowe lub obojętne w zależności od ich pH. Ta właściwość decyduje o tym, jak zachowa się substancja, gdy przyjmuje lub przekazuje jony i / lub pary elektronów, a także jakie typy związków tworzy pierwiastek..
Papier lakmusowy ma ciekawą właściwość polegającą na tym, że zmienia kolor (dzięki działaniu naturalnych atramentów w swoim składzie) w zależności od pH danej substancji, będąc jednym z najstarszych sposobów pomiaru tej właściwości. Jest nadal używany, głównie w salach edukacyjnych.
Indeks artykułów
Część czynna papierka lakmusowego, tzw lakmus od nordyckiego słowa, które oznacza „kolorować” lub „malować”, pochodzi z naturalnego materiału utworzonego przez porosty Lecanora tartarea Y Roccella tinctorum, które były używane do barwienia tkanin od kilku stuleci.
W ten sposób ta rozpuszczalna w wodzie mieszanina jest absorbowana na specjalnym rodzaju bibuły filtracyjnej w celu wytworzenia wskaźnika pH, a następnie nanoszony jest na nią dany roztwór..
Papier używany do tego celu jest wykonany z celulozy drzewnej i innych związków i musi być całkowicie wolny od zanieczyszczeń, aby uniknąć zmiany wyników pomiarów..
Z drugiej strony drewno jest poddawane obróbce za pomocą rozpuszczalników w celu usunięcia materiału żywicznego przed przejściem przez kąpiel w roztworze..
Po tym procesie poddaje się fermentacji i wysycha w obecności węglanu potasu i amoniaku. Proces będzie się nieznacznie różnić w zależności od tego, czy ma być produkowany niebieski czy czerwony papier lakmusowy..
Wiadomo, że pierwsze użycie tego papieru zostało odnotowane w XIV wieku przez hiszpańskiego naukowca o nazwisku Arnau de Vilanova. W ten sam sposób francuski chemik J. L. Gay-Lussac również użył tego materiału do swoich testów chemicznych w XVIII wieku..
Można powiedzieć, że sam barwnik ekstrahowano z porostów od XVI wieku, dlatego uważa się, że przodkowie stosowali inne podstawowe rodzaje papierków lakmusowych.
Jak już wspomniano, papier lakmusowy jest odpowiedzialny za wskazanie, czy substancja chemiczna jest kwaśna, czy zasadowa, dlatego nazywa się to papierem lakmusowym, gdy papier jest stosowany do tej funkcji..
Test lakmusowy zawdzięcza swoje zastosowanie interakcji z próbkami ciekłymi i gazowymi, z których każda ma inny proces..
Test na próbki płynne wykonuje się przez upuszczenie kropli próbki roztworu wodnego na mały pasek papieru, a także przez włożenie fragmentu papieru do podwielokrotnej części próbki (należy unikać całkowitego włożenia papieru do całego pojemnika próbka dla wiarygodnych wyników).
W przypadku próbek gazowych zwilż papier wodą destylowaną i pozwól, aby próbka gazu zetknęła się z nią..
Gaz powinien rozpuścić się w wodzie, umożliwiając otrzymanemu roztworowi zabarwienie papieru. W przypadku gazów obojętnych, takich jak tlen i azot, nie obserwuje się zmiany koloru papierka pH..
Ograniczenia tego testu pojawiają się, gdy chcemy ilościowo określić pH substancji, ponieważ nie dostarczy on żadnej miary ani wartości liczbowej. Zamiast tego wskaże tylko, czy próbka ma charakter kwaśny, czy zasadowy i tylko niejasno.
Innym problemem związanym z papierem jest to, że może zmieniać kolor po dodaniu do niego pewnych rodzajów substancji, takich jak gazowy chlor, który zmienia kolor na biały. W takim przypadku papier jest bezużyteczny i nie wykazuje kwasowości ani zasadowości.
Z tych ostatnich powodów papier lakmusowy jest uważany za przydatny, ale jego konkurenci (tacy jak uniwersalny wskaźnik i inne barwniki) zastępują ten materiał w ostatnich dziesięcioleciach..
W związku z tym pH-metry są jeszcze lepsze dla tej funkcji i są najczęściej używanym sprzętem do obliczeń tej właściwości.
Niebieski papier lakmusowy to oryginalna wersja papieru lakmusowego, pobierająca ten kolor z barwników użytych do jego wykonania.
Sfermentowana masa porostów w węglanie potasu i amoniaku ma kolor niebieski iw tej mieszaninie zostanie wprowadzony papier (niezależnie czy będzie to papier lakmusowy niebieski czy czerwony).
Ten rodzaj papieru ma charakter podstawowy i zmienia kolor na czerwony w środowisku kwaśnym w temperaturze pokojowej. W podstawowych warunkach nie nastąpi żadna zmiana koloru, a wynik zostanie zgłoszony jako „niebieski” zamiast wskazania „null”.
Papier lakmusowy czerwony to papier lakmusowy, do którego zastosowano dodatkowy etap dodania niewielkiej ilości kwasu siarkowego lub solnego w trakcie jego przygotowania, nadając mu kwaśny charakter..
Ten papier zmieni kolor na niebieski po naniesieniu wodnego roztworu w warunkach zasadowych w temperaturze pokojowej, pozostając czerwony w warunkach kwaśnych, co jest zilustrowane na poniższym obrazku.
Ciekawostką dotyczącą tego papieru (niebieskiego lub czerwonego) jest to, że można go ponownie użyć po wyschnięciu, gdy zmieni kolor z niebieskiego na czerwony (w przypadku niebieskiego papierka lakmusowego) lub z czerwonego na niebieski (w przypadku papieru czerwonego)..
Można więc użyć go ponownie, ale w odwrotnej kolejności: teraz czerwony papier będzie używany jako niebieski, a niebieski jako czerwony.
Jeszcze bez komentarzy