Plik porażenie mózgu dziecka to grupa zaburzeń neurologicznych, które pojawiają się podczas rozwoju płodu lub niemowlęcia i które trwale wpłyną na ruchy ciała i koordynację mięśni, ale nie będą stopniowo nasilać (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016). Szacuje się, że jest to najczęstsza przyczyna niepełnosprawności fizycznej i poznawczej we wczesnym wieku (Muriel i in., 2014).
Ten typ patologii jest spowodowany nieprawidłowościami neurologicznymi w obszarach odpowiedzialnych za kontrolę motoryczną. W większości przypadków rodzą się z nim osoby z porażeniem mózgowym, chociaż można je wykryć dopiero kilka miesięcy lub lat później..
Generalnie, gdy dziecko osiąga wiek trzech lat, można już zidentyfikować pewne oznaki: brak koordynacji mięśniowej w ruchach dobrowolnych (ataksja); mięśnie o niezwykle wysokim tonie i przesadnych odruchach (spastyczność); chodzenie jedną stopą lub przeciąganie nóg m.in. (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Podobnie, tym zmianom motorycznym mogą również towarzyszyć czuciowe, poznawcze, komunikacyjne, percepcyjne, behawioralne deficyty, napady padaczkowe itp. (Muriel i in., 2014).
Jest wiele dzieci, które cierpią na tego typu patologię w wyniku uszkodzenia mózgu w pierwszych latach życia, z powodu infekcji (bakteryjne zapalenie opon mózgowych lub wirusowe zapalenie mózgu) lub urazów głowy; na przykład urazowe uszkodzenie mózgu (TBI) (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Indeks artykułów
Porażenie mózgowe jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności ruchowej w dzieciństwie (Simón-de las Heras i Mateos-Beato, 2007). Ponadto leczy się również główną przyczynę ciężkiej niepełnosprawności fizycznej (Simón-de las Heras i Mateos-Beato, 2007) oraz upośledzenie funkcji poznawczych we wczesnym wieku (Muriel i in., 2014)..
Globalne występowanie porażenia mózgowego szacuje się na około 2-3 przypadki na 1000 żywych urodzeń (Póo Argüelles, 2008; Robaina-Castellanos et al.2007).
Organizacja United Cerebral Palsy Foundation (UCP) oszacowała, że około 800 000 dzieci i dorosłych w Stanach Zjednoczonych żyje z jednym lub kilkoma objawami porażenia mózgowego. Według federalnego rządu Center for Disease Control and Prevention, około 10000 dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych każdego roku zapadnie na mózgowe porażenie dziecięce (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010)..
Jest to patologia, która występuje w większym odsetku u wcześniaków lub z niską masą urodzeniową (<2.500g), situándose la prevalencia de estos casos en un 72,6% frente al 1,2% en niños con un peso superior a 2.500g en el momento del nacimiento. (Muriel et al., 2014).
Około 94% osób z mózgowym porażeniem dziecięcym nabyło niepełnosprawność w ciąży lub podczas porodu. Pozostałe 6% miało porażenie mózgowe, które wystąpiło w pierwszych latach życia (Konfederacja ASPACE, 2012).
Z drugiej strony połowa osób z mózgowym porażeniem dziecięcym ma znaczną niepełnosprawność intelektualną. 33% wymaga pomocy podczas podróży, a pozostałe 25% wymaga pomocniczych systemów łączności (Konfederacja ASPACE, 2012).
Pojęcie `` porażenia mózgowego '' jest używane do określenia następstw neurologicznych o szerokim charakterze, które dotyczą głównie sfery motorycznej (Camacho-Salas i in., 2007).
W latach sześćdziesiątych XIX wieku angielski chirurg o nazwisku William Little napisał pierwsze medyczne opisy dziwnego zaburzenia, które dotykało dzieci we wczesnych latach życia, powodując spastyczne i sztywne mięśnie nóg oraz, w mniejszym stopniu, ramion (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
To zaburzenie przez wiele lat nazywano chorobą Little'a; obecnie znany jakospastyczna diplegia. Są to zaburzenia, które wpływają na kontrolę ruchu i są zgrupowane pod wspólnym terminem „porażenie mózgowe” (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
Porażenie mózgowe to niepełnosprawność, która powstaje na skutek urazu mózgu występującego w okresie ciąży, porodu lub w pierwszych latach życia, na etapie rozwoju dziecka..
Zwykle powoduje niepełnosprawność fizyczną, która różni się stopniem afektacji, ale dodatkowo może również towarzyszyć niepełnosprawność sensoryczna i / lub intelektualna (Konfederacja ASPACE, 2012).
Niektóre z oznak i objawów, które wykazują dzieci z porażeniem mózgowym, obejmują (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010):
Ponadto uraz (y) mózgu może wpływać na inne funkcje, takie jak uwaga, percepcja, pamięć, język i rozumowanie. Wszystko to będzie zależeć od lokalizacji, rodzaju, zakresu i czasu uszkodzenia mózgu (Konfederacja ASPACE, 2012).
Liczne badania wykazały występowanie deficytów poznawczych u osób z mózgowym porażeniem dziecięcym. Badania te opisują zmiany uwagi, percepcji wzrokowej, deficyty w funkcjonowaniu wykonawczym i pamięci roboczej, aż do globalnego i uogólnionego upośledzenia zdolności poznawczych i funkcji intelektualnych (Muriel i in., 2014).
Ponadto obecność tych zmian będzie również zakłócać normalny rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Po wystąpieniu uszkodzenia wpłynie to na proces rozwoju i dojrzewania mózgu, a tym samym na rozwój dziecka (Konfederacja ASPACE, 2012).
Zatem dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi i deficytami w sferze poznawczej mają z kolei większe ryzyko prezentowania trudności w sferze społecznej, problemów behawioralnych, istnieje też większe ryzyko wystąpienia problemów związanych ze zdrowiem psychicznym (Muriel et al. ., 2014).
W zależności od tego, kiedy wystąpi uszkodzenie mózgu, porażenie mózgowe dzieli się na:
Ponadto często stosuje się klasyfikację opartą na typie zaburzenia motorycznego, który dominuje w obrazie klinicznym jednostki i na podstawie stopnia zaangażowania (Póo Argüelles, 2008):
Jest to najczęstszy typ. W ramach tej grupy możemy wyróżnić kilka typów:
Jest to nagła fluktuacja i zmiana napięcia mięśniowego. Ponadto charakteryzuje się obecnością mimowolnych ruchów i odruchów. W ramach tej grupy możemy wyróżnić kilka typów:
Charakteryzuje się obecnością hipotonii, ataksji, dysmetrii lub braku koordynacji. W ramach tej grupy możemy wyróżnić kilka typów:
Charakteryzuje się obecnością obniżonej całości mięśni (hipotonia) z towarzyszącą hiperrefleksją.
Prezentuje skojarzenia między ataksją, prostą dystonią lub dystonią ze spastycznością.
Oprócz tej klasyfikacji można również zastosować klasyfikację według afektacji: łagodna, umiarkowana, ciężka lub głęboka, lub zgodnie z poziomem funkcjonalnym, jaki przedstawia afektacja motoryczna: poziomy od I do V, zgodnie z funkcją motoryki dużej System klasyfikacji (Póo Argüelles, 2008).
Dzieje się tak, gdy osoba nie przedstawia ograniczeń w wykonywaniu czynności życia codziennego, nawet jeśli przejawiają one jakiś rodzaj fizycznej afektacji lub zmiany (Confederación ASPACE, 2012).
Osoba ma trudności w wykonywaniu codziennych czynności i wymaga środków pomocy lub różnych form wsparcia (Konfederacja ASPACE, 2012).
Wsparcie i adaptacje są wymagane w przypadku praktycznie wszystkich czynności życia codziennego (Konfederacja ASPACE, 2012).
Większość dzieci z porażeniem mózgowym rodzi się z nim, chociaż może ono zostać wykryte dopiero po miesiącach lub latach. Tak jak istnieją określone rodzaje uszkodzeń mózgu, które powodują porażenie mózgowe, istnieją również pewne choroby lub zdarzenia, które mogą wystąpić podczas ciąży i porodu, które zwiększają ryzyko urodzenia dziecka z porażeniem mózgowym (National Institute of Neurological Disorders and Stroke 2010).
Podsumowując i ustrukturyzował Póo Argüelles (2008), przedstawia najbardziej rozpowszechnione czynniki ryzyka porażenia mózgowego podzielone według czasu wystąpienia:
Mogą to być: wcześniactwo, niska waga urodzeniowa, gorączka matczyna podczas porodu, infekcja ośrodkowego lub ogólnoustrojowego układu nerwowego, obecność utrzymującej się hiperglikemii, obecność hiperbilirubinemii, krwotok wewnątrzczaszkowy, encefalopatia hipo-hipoksyczno-niedokrwienna, uraz lub operacje serca (Póo Argüelles , 2008).
Mogą to być: infekcje, takie jak zapalenie opon mózgowych lub zapalenie mózgu, uraz głowy, stan napadowy, zatrzymanie krążenia i oddechu, zatrucie lub ciężkie odwodnienie (Póo Argüelles, 2008).
Wszystkie te czynniki ryzyka spowodują powstanie różnych mechanizmów, które spowodują uszkodzenie mózgu dziecka: uszkodzenie istoty białej, nieprawidłowy rozwój mózgu i ogólnie układu nerwowego, krwotok mózgowy, niedotlenienie mózgu, itp. (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
Te mechanizmy urazu spowodują objawy opisane powyżej w zależności od obszaru, do którego są ograniczone, rozległości i ciężkości zdarzenia..
Tak więc, kiedy porażenie mózgowe wpływa na ruchy i koordynację mięśni, nie jest spowodowane problemami lub zmianami w mięśniach lub nerwach, ale nieprawidłowościami w mózgu, które zakłócają zdolność mózgu do kontrolowania ruchu i postawy..
W niektórych przypadkach mózgowego porażenia dziecięcego mózgowa kora ruchowa nie rozwija się normalnie podczas wzrostu płodu. W innych przypadkach uszkodzenie jest wynikiem uszkodzenia mózgu przed, w trakcie lub po urodzeniu. W każdym razie uszkodzenia nie da się naprawić, a wynikające z tego kalectwa są trwałe (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
Porażenie mózgowe jest uważane za bardzo niejednorodną patologię kliniczną. Osoby, które na nią cierpią, mogą prezentować różne zespoły neurologiczne (ruchowe, móżdżkowe, drgawki itp.), A także inne zespoły, które nie są bezpośrednio związane z ośrodkowym układem nerwowym (pokarmowy, kostno-stawowy itp.) obecność różnych wtórnych zmian (Robania-Castellanos et al., 2007).
Konsekwencje porażenia mózgowego różnią się pod względem rodzaju i ciężkości, a nawet mogą się zmieniać u danej osoby w czasie (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
W ten sposób niektórzy ludzie będą prezentować uogólnioną afektację ciała, podczas gdy inni będą mieli tylko pewne trudności lub braki w chodzeniu, mówieniu lub używaniu kończyn..
Dlatego część osób będzie żyła z prawie żadnymi objawami patologii, podczas gdy inni znajdą się w sytuacji pełnego uzależnienia, w związku z czym do wykonania większości zadań będą potrzebować wsparcia osób trzecich (Confederación ASPACE, 2012)..
Oprócz zaburzeń motorycznych wyszczególnionych w sekcji dotyczącej definicji i objawów, osoby z porażeniem mózgowym mają również inne zaburzenia medyczne, takie jak upośledzenie umysłowe, drgawki, zaburzenia widzenia lub słuchu oraz nieprawidłowe odczucia fizyczne lub percepcja (National Institute of Neurological Disorders and Stroke 2010).
W ten sposób wiele osób z mózgowym porażeniem dziecięcym może w większym stopniu prezentować jeden z następujących stanów (Konfederacja ASPACE, 2012):
Ponadto z tych warunków fizycznych lub intelektualnych mogą również wynikać inne trudności lub przejawy (Confederación ASPACE, 2012):
Większość przypadków dzieci z porażeniem mózgowym rozpoznaje się w ciągu pierwszych dwóch lat życia. Jeśli jednak objawy są łagodne, może to skomplikować rozpoznanie, opóźniając się do 4 lub 5 roku życia..
Gdy specjalista podejrzewa występowanie porażenia mózgowego przez specjalistę, najprawdopodobniej zostaną przeprowadzone różne interwencje eksploracyjne (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
Specjaliści diagnozują porażenie mózgowe, oceniając zdolności motoryczne, identyfikując najbardziej charakterystyczne objawy. Ponadto należy stwierdzić, że nie jest to stan zwyrodnieniowy.
Pełny wywiad medyczny, specjalne testy diagnostyczne, aw niektórych przypadkach powtarzane kontrole mogą pomóc potwierdzić, że inne zaburzenia nie są problemem National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
W wielu przypadkach stosuje się dodatkowe testy, aby wykluczyć inny rodzaj zaburzeń. Najczęściej stosowany w obrazowaniu mózgu (MRI), ultrasonografii czaszkowej lub tomografii komputerowej (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2010).
Obecnie nie ma leczenia porażenia mózgowego, ale można zastosować różne strategie terapeutyczne, aby osoba mogła utrzymać jakość życia.
Można stosować zabiegi usprawniające ich ruchy, stymulujące rozwój intelektualny lub umożliwiające rozwój efektywnego poziomu komunikacji, a tym samym stymulujące relacje społeczne (Konfederacja ASPACE, 2012).
Istnieje kilka fundamentalnych filarów interwencji terapeutycznej w przypadkach porażenia mózgowego: wczesna opieka, fizjoterapia, terapia mowy, psychopedagogika, rehabilitacja neuropsychologiczna, psychoterapia i interwencja społeczna (Confederación ASPACE, 2012).
Ogólnie rzecz biorąc, najlepsza interwencja terapeutyczna to taka, która zaczyna się wcześnie i dlatego oferuje więcej i lepsze możliwości rozwoju zdolności lub uczenia się.
Leczenie może zatem obejmować: terapię fizyczną i zajęciową; terapia językowa; leki stosowane w leczeniu objawów epileptycznych lub skurczów i bólu mięśni; operacja korygująca różne zmiany anatomiczne; stosowanie adaptacji ortopedycznych (wózki inwalidzkie, chodziki, pomoce komunikacyjne) itp. (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Jeszcze bez komentarzy