Charakterystyka ogórka morskiego, siedlisko, rozmnażanie, żerowanie

3397
Anthony Golden
Charakterystyka ogórka morskiego, siedlisko, rozmnażanie, żerowanie

Plik ogórek morski jest to szkarłupnia należąca do klasy Holothuroidea. Jest to zwierzę morskie, charakteryzujące się skórzastą skórą i wydłużonym ciałem. Szeroka gama holoturian ma cylindryczne stopy, ułożone w rzędach. Trzy z tych rzędów znajdują się po prawej stronie ciała, a dwa po prawej.

Ten rodzaj zwierzęcia występuje w różnych oceanach świata, występując obficie w regionie Azji i Pacyfiku. Zwykle zasiedlają duże głębokości, stąd np Athyonidium chilensis występuje w skalisto-piaszczystym podłożu strefy pływów i pływów.

Ogórek morski. Źródło: from: User: Cubanito [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]

Holoturoidy odgrywają ważną rolę w ekosystemie morskim. Dzieje się tak, ponieważ przyczyniają się do recyklingu składników odżywczych, rozkładając zanieczyszczenia i inną materię organiczną..

Podobnie jak reszta szkarłupni, ogórek morski ma pod skórą szkielet wewnętrzny. Tworzą go zwapnione struktury, które są zwykle zredukowane do izolowanych mikroskopijnych kosteczek słuchowych, połączonych typem tkanki łącznej.

U niektórych gatunków kości te mogą tworzyć płytki, podczas gdy u innych, na przykład Pelagothuria natatrix, endoskeleton jest nieobecny.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
    • 1.1 Ciało
    • 1.2 Rozmiar
    • 1.3 Ściana korpusu
    • 1.4 Usta
    • 1.5 Układ pokarmowy
    • 1.6 Układ nerwowy
    • 1.7 Układ oddechowy
    • 1.8 Układ krążenia
    • 1.9 Symbioza i komensalizm
  • 2 Siedlisko i rozmieszczenie
    • 2.1 Siedlisko
  • 3 Taksonomia i klasyfikacja
  • 4 Odtwarzanie
    • 4.1 - Rozmnażanie płciowe
    • 4.2 - Rozmnażanie bezpłciowe
  • 5 Jedzenie
    • 5.1 Przewód pokarmowy
  • 6 Odnośniki

Ogólna charakterystyka

Ciało

Chiridota heheva

Holoturoidy są długie, podobne do robaków i mają symetrię pentameryczną. Zdecydowana większość ma miękki, cylindryczny korpus. Może być również zaokrąglony, wydłużony lub ostatecznie z grubymi końcówkami..

W związku z tym jego kształt może się różnić od prawie kulistego, jak u jabłek morskich, należących do rodzaju Pseudocolochirus, do wydłużonego, takiego jak klad Apodida..

Wiele gatunków ma pięć rzędów rurowych nóżek. Te rozciągają się na całej długości ciała, zaczynając od ust. W lewym obszarze znajdują się trzy rzędy, a po prawej dwa.

Jednak rodzaj Apodida nie ma tych przydatków i pełzających, aby się poruszać. Rurowe stopy mogą być gładkie lub mieć kilka mięsistych wyrostków, jak w Thelenota ananas.

Rozmiar

Ogórek morski ma od 10 do 30 centymetrów długości. Istnieją jednak gatunki, które mogą mierzyć od 3 milimetrów, jak w Rhabdomolgus ruber i do ponad 3 metrów w przypadku Synapta maculata.

Największy gatunek amerykański, Holothuria floridana, obficie występuje na rafach Florydy, ma objętość większą niż 500 centymetrów sześciennych i ma od 25 do 30 centymetrów długości.

Ściana ciała

Thelenota anax. Julien Bidet dla MDC Seamarc [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Ściana ciała holothurian składa się z naskórka i skóry właściwej. Ponadto zawiera mniejsze kosteczki wapienne, które pomagają w identyfikacji różnych gatunków..

W wewnętrznej części tej ściany znajduje się koelom, który jest podzielony na trzy podłużne krezki, które podtrzymują i otaczają narządy wewnętrzne.

Wspomniana struktura ciała składa się z kolagenu, który zwierzę może skompresować lub rozluźnić w dogodnym dla siebie czasie. Jeśli w Twoim ciele pojawi się małe pęknięcie, ogórek morski może pokryć je kolagenem..

Usta

Szczegóły ujścia ogórka morskiego. Sala Humboldta w Aquarium Finisterrae (House of Fish) w La Coruña, Galicja, Hiszpania. Drow mężczyzna [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

W jednym z kończyn znajduje się zaokrąglony otwór, zwykle otoczony koroną macek. Są to zmodyfikowane nóżki rurkowe i zwykle są chowane w kierunku ust. Mogą być proste, pierzaste, w kształcie długopisu, spłaszczone lub w kształcie palca, których występy mają kształt palca..

Jedną z cech wyróżniających ogórka morskiego jest wapienny pierścień otaczający gardło. W ten sposób łączą się mięśnie obsługujące macki jamy ustnej. Ponadto służy jako punkt przyczepu dla mięśni odpowiedzialnych za skurcz ciała podłużnie..

Układ trawienny

Gardło znajduje się za ustami i jest otoczone pierścieniem z 10 wapiennych płytek. Niektóre gatunki mają przełyk i żołądek, ale u innych gardło otwiera się bezpośrednio do jelita. Narząd ten jest długi i zwinięty i kończy się w komorze kloacznej lub bezpośrednio w odbycie..

System nerwowy

Ogórek morski nie ma prawdziwego mózgu. Zamiast tego mają pierścień tkanki nerwowej, który otacza jamę ustną i rozgałęzia się w nerwy, które przechodzą do gardła i macek. Ponadto 5 głównych nerwów rozciąga się z koła nerwowego, dochodząc do każdego z rzędów stóp rurki..

Większość z tych gatunków ma zakończenia nerwowe rozrzucone po całej skórze, co czyni ją wrażliwą na dotyk..

Układ oddechowy

Holoturoidy pobierają tlen z wody morskiej przez dwa narządy zwane drzewami oddechowymi. Składają się z kilku kanalików, które znajdują się po bokach przewodu pokarmowego i rozgałęziają się w kloakę..

Mechanizm oddechowy zaczyna się, gdy woda dostaje się do drzew oddechowych przez odbyt. Następnie następuje wymiana gazowa przez cienkie ściany kanalików. Następnie woda z odpadami metabolicznymi, takimi jak dwutlenek węgla, jest wydalana przez odbyt.

Układ krążenia

Układ naczyniowy tego zwierzęcia zapewnia ciśnienie hydrauliczne na nogi rurki i macki, umożliwiając im ruch. Posiada również układ krwionośny, składający się z otwartych zatok i wysoko rozwiniętych naczyń. Naczynia, które docierają do obszarów ambulatoryjnych, odchodzą od centralnego pierścienia krwi.

U większych gatunków naczynia te znajdują się poniżej i powyżej jelita. Są połączone pęcherzami mięśniowymi, które działają poprzez pompowanie krwi do całego organizmu.

Symbioza i komensalizm

Różne zwierzęta mogą żyć w komensalizmie lub w symbiozie z ogórkiem morskim. Jest to szczególny przypadek niektórych krewetek, takich jak krewetka cesarska (Periclimenes imperator), który żyje na ogórku morskim (Bohadschia ocellata).

Podobnie, szeroka gama ryb, w tym perła, ma komensalny związek symbiotyczny z holoturoidami. Ta ryba żyje w kloaki ogórka, wykorzystując ją jako ochronę przed drapieżnikami. Jest również odżywiony pokarmem, który wchodzi i opuszcza tę część ciała.

Z drugiej strony, niektórzy holoturianie są symbiontami innych zwierząt morskich. Tak jest w przypadku Rynkatropa pawsoni. Żyje w skrzelach kościstej ryby, gdzie wykorzystuje prąd wody wytwarzany we wspomnianej jamie. W ten sposób może odżywiać się zawieszonymi cząstkami pokarmu.

Siedlisko i dystrybucja

Ecomare / Oscar Bos [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Ogórek morski jest szeroko rozpowszechniony we wszystkich oceanach na całym świecie. Zamieszkuje różne środowiska morskie, od obszarów międzypływowych po głębiny oceaniczne.

Istnieje zróżnicowanie w umiejscowieniu różnych zamówień, które składają się na klasę Holothuroidea. Gatunki z rzędu Dendrochirotida żyją w płytkich morzach umiarkowanych i polarnych. Jeśli chodzi o Synallactida, znajduje się w tropikach, a klad Molpadiida występuje głównie na dużych szerokościach geograficznych..

Zróżnicowanie taksonomiczne występuje również pod względem różnych głębokości, na których zamieszkuje. Na przykład, Elpidia glacialis może żyć w wodach tak niskich, jak 70 metrów. Holothurianie, oprócz tego, że są zasadniczo tropikalni, preferują płytkie wody.

Jednak zdecydowana większość siedlisk holoturoidów znajduje się w głębinach morskich. Wiele rzędów ma co najmniej jeden gatunek, który żyje głęboko w morzu..

Siedlisko

Podczas gdy większość ogórków morskich jest bentosowych, niektóre są pelagiczne. Występują obficie na dnie morskim, gdzie często stanowią biomasę zwierzęcą. Na głębokościach większych niż 8,9 km holothurianie stanowią 90% makrofauny.

Ciało niektórych holoturian żyjących w głębokich wodach, takich jak Enypniastes eximia, Paelopatides confundens, Peniagone leander, składa się z wytrzymałej galaretowatej tkaniny.

Ma to pewne właściwości, które pozwalają zwierzętom kontrolować pływalność, pozwalając im przebywać na dnie morza, pływać lub unosić się na wodzie, aby przemieszczać się w inne obszary.

Ogórek morski jest przystosowany do życia na ekstremalnych głębokościach. Tak więc niektóre gatunki z rodziny Elpidiidae można spotkać na wysokości ponad 9500 metrów, a Myriotrochus bruuni żyje do 10687 metrów głębokości.

Kiedy holoturoidy znajdują się w płytkiej wodzie, często tworzą gęsto upakowane populacje. Czasami podczas odpływu mogą być na krótko odsłonięte.

Taksonomia i klasyfikacja

-Królestwo Animalia.

-Podrzędność: Bilateria.

-Gromada: Echinodermata.

-Podgrupa: Echinozoa.

-Klasa: Holothuroidea.

Zamówienia:

-Pseudonim.

-Synallactide.

-Dendrochirotide.

-Persiculida.

-Elasipodida.

-Molpadiide.

-Holothuriida.

Reprodukcja

Holothuria fuscopunctata. Teddy Fotiou ze Stanów Zjednoczonych [CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

W ogórkach morskich płcie są na ogół rozdzielone, więc są mężczyźni i kobiety. Jednak niektóre gatunki mogą być hermafrodytami..

Układ rozrodczy składa się z pojedynczej gonady. Składa się z grupy kanalików, które opróżniają się do jednego kanału, który ma otwór w górnej części zwierzęcia, w pobliżu macek.

- Rozmnażanie płciowe

Większość holoturoidów rozmnaża się płciowo, uwalniając jaja i plemniki do wody oceanu. Jednak około 30 gatunków, w tym Pseudocnella insolens, zapłodnić jaja wewnętrznie.

Po zapłodnieniu ogórek morski jedną z macek bierze zygotę i wkłada ją do worka znajdującego się w ciele dorosłego. Tam się rozwija i po zakończeniu tego etapu wyłania się jako młody ogórek morski.

U innych gatunków jajo zamienia się w larwę, która po trzech dniach może swobodnie pływać w morzu. Pierwsza faza rozwoju larw jest znana jako auricularia. W tym przypadku larwa ma 1 milimetr długości i może pływać dzięki paskowi rzęsek, które ma wokół ciała..

W miarę wzrostu larwa ma od trzech do pięciu pierścieni rzęsek. W tej fazie nazywa się doliolaria. W trzecim etapie, zwanym pentakularia, pojawiają się macki. Po zakończeniu metamorfozy larw, młody ogórek morski przyczepia się do podłoża i staje się dorosły. Poniższy film pokazuje, jak ogórek morski uwalnia nasienie:

- Rozmnażanie bezpłciowe

W najnowszych badaniach dotyczących rozmnażania bezpłciowego u holoturian, przeprowadzonych około 18 lat temu, zidentyfikowano tylko 8 gatunków z tym typem rozmnażania. Obecnie do tej grupy włączono 16 kolejnych gatunków.

Ten sposób rozmnażania jest kontrolowany przez różne układy, które istnieją w ciele ogórka morskiego, zwłaszcza przez układ nerwowy. Podobnie istnieją mechanizmy molekularne odpowiedzialne za określenie obszaru, w którym nastąpił rozszczepienie..

Zdecydowana większość rybożernych holoturoidów zamieszkuje regiony tropikalne i subtropikalne. Wyjątki są Ocnus lactea Y O. planci, które ucierpiały na skutek rozszczepienia u wybrzeży Anglii we Francji. Co do półkuli południowej, Staurothyone inconspicua żyje również poza strefą podzwrotnikową.

W stadium larwalnym

Obecnie istnieją dane, które dotyczą tylko P. californicus może rozmnażać się bezpłciowo w stadium larwalnym. Proces rozpoczyna się w fazie dolistnej, w której larwy kurczą się w przedostatnim pasie rzęskowym. Następnie zwężenie tylnego końca pogłębia się, powodując uformowanie się pąka.

Ten pączek zachowuje pas rzęskowy i pozostaje przyczepiony do matki, nawet po osiadaniu. Oddzielenie następuje na etapie pentakularii.

U dorosłych

Rozmnażanie bezpłciowe u dorosłych przebiega jako poprzeczne rozszczepienie i fragmentacja. Mechanizmy rozszczepienia to skręcanie, zwężanie i rozciąganie.

W większości holoturoidów podział na fragmenty następuje w wyniku pogłębienia się zwężenia lub w wyniku rozciągania i skręcania w miejscu rozszczepienia. Zamknięcie rany powodującej rozszczepienie następuje dzięki skurczowi mięśni okrężnych znajdujących się w ścianie ciała.

Karmienie

Paracaudina australis. Ria Tan z Singapuru [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Pasza dla holoturoidów składa się głównie z rozkładającej się materii organicznej. Jednak mają tendencję do jedzenia makroalg, mikroalg i niektórych bezkręgowców morskich..

Aby zdobyć pożywienie, niektóre ogórki morskie wchodzą do strumieni z otwartymi mackami, zatrzymując żywność w krążącej wodzie. Ponadto potrafią przesiać osady z dna, do czego używają swoich macek.

Inne gatunki mogą wydobywać muł lub piasek z dna morskiego. Następnie używają swoich karmiących macek, które mogą szybko wycofać w przypadku jakichkolwiek oznak niebezpieczeństwa..

Kształt i struktura macek są na ogół dostosowane do diety i wielkości cząstek, które zjada zwierzę..

Tak więc te gatunki, które żywią się przez filtr, mają w większości złożone macki drzewiaste. Pełnią one funkcję maksymalizacji powierzchni dostępnej do filtrowania..

W przeciwieństwie do tego karmiący się substratem holoturianie często mają macki podobne do palców, które pozwalają im klasyfikować materiał odżywczy. W stosunku do drobnoustrojów żyjących w drobnym piasku lub błocie potrzebują krótszych macek w kształcie łopaty.

Każdy ogórek morski może pochłonąć ponad 45 kg osadu rocznie, a dzięki ich doskonałej zdolności trawiennej wydala drobniejsze i bardziej jednorodne pozostałości. W ten sposób wzbogacają substraty i zawracają cząsteczki organiczne.

Z tego powodu zwierzęta te odgrywają ważną rolę w biologicznym przetwarzaniu odpadów z dna morskiego..

Przewód pokarmowy

Przewód pokarmowy przedstawicieli klasy Holothuroidea jest długi i oprócz udziału w procesie trawienia spełnia inne funkcje. Wśród nich jest magazynowanie białek i lipidów, dlatego jest uważany za narząd rezerwowy.

Aby dostosować się do degradacji materii organicznej, układ pokarmowy ma bogatą florę bakteryjną, która spełnia tę funkcję.

Jednak chociaż jelito może wchodzić w pewne okresy bezczynności, ma wyspecjalizowane komórki zwane enterocytami. Pełnią one funkcję wewnątrzkomórkowego trawienia, wchłaniania i nawilżania ścian żołądka.

W zależności od długości jelita i jego suchej masy u gatunków pływowych jest ona zwykle mniejsza niż u gatunków pływowych. Jeśli chodzi o wymiary jelita, jest to związane z wielkością ciała ogórka morskiego.

Z drugiej strony, na preferencje żywieniowe i ich wybór wpływają czynniki behawioralne, ekologiczne i fizjologiczne. W tym przypadku wchłanianie składników odżywczych zależy od plastyczności oraz anatomicznych i fizjologicznych właściwości przewodu pokarmowego..

Bibliografia

  1. Kerr, Alexander M. (2000). Holothuroidea. Bądźcie ogórkami. Drzewo życia. Odzyskany z tolweb.org.
  2. Francisco Ruiz, Christian M. Ibáñez i Cristian W. Cáceres (2007). Morfometria jelita i żerowanie ogórka morskiego Athyonidium chilensis (Semper, 1868) (Echinodermata: Holothuroidea). Scielo. Odzyskany z scielo.conicyt.cl.
  3. Wikipedia (2019). Bądź ogórkiem. Odzyskany z en.wikipedia.org.
  4. Mulcrone, R. (2005). Holothuroidea. Różnorodność zwierząt. Odzyskany z animaldiversity.org.
  5. ITIS (2019). Holothuroidea. Odzyskany z itis.gov.
  6. Encyklopedia życia zwierząt Grzimka. (2019). Holothuroidea (ogórki morskie). Odzyskany z encyclopedia.com.
  7. Igor Yu. Dolmatov, V. Zhirmunsky, Palchevsky, Vladivostok, Rosja (2014). Rozmnażanie bezpłciowe u Holothurian. NCBI. Odzyskany z ncbi.nlm.nih.gov.
  8. Mezali, Karim, L. Soualili, Dina. Neghli, Larbi, Conand, Chantal. (2014). Cykl rozrodczy ogórka morskiego Holothuria (Platyperona) sanctori (Holothuroidea: Echinodermata) w południowo-zachodnim Morzu Śródziemnym: zmienność międzypopulacyjna. Rozmnażanie i rozwój bezkręgowców. Odzyskany z researchgate.net.

Jeszcze bez komentarzy