Plik względna wartość firmy Jest to wzrost bogactwa, który powstaje poprzez zmniejszenie wartości siły roboczej, poprzez ulepszenia dokonane w produkcji dóbr. Ze względu na wyższą produktywność kapitalista będzie mógł przywłaszczyć sobie większą ilość zysków.
Marks argumentował, że źródła zysków należy szukać w sile roboczej kupionej przez kapitalistę, której przeznaczeniem była praca na rzecz produkcji.
Przy tych samych godzinach pracy i wynagrodzeniu wartość siły roboczej musiała zostać zmniejszona, pozostawiając w ten sposób wyższą wartość dodatkową. Można to osiągnąć na kilka sposobów, takich jak wprowadzenie lepszych maszyn, lepsza organizacja miejsca pracy itp..
Zatem wartość wartości dodatkowej można zwiększyć poprzez skrócenie czasu pracy wymaganego do wytworzenia dóbr wytworzonych przez pracownika. Czas ten można skrócić jedynie poprzez zmniejszenie wartości siły roboczej. To z kolei zależy od wzrostu produktywności w tym samym.
Indeks artykułów
- Względna wartość dodatkowa jest generowana przez uogólniony rozwój wydajności pracy w tych gałęziach przemysłu, które dostarczają produkty lub środki produkcji do wytwarzania produktów..
- Ten zysk kapitałowy nie może być osiągnięty bezpośrednio przez jednego przedsiębiorcę, ponieważ zależy od skrócenia czasu niezbędnego do wyprodukowania towarów. W konsekwencji oznacza to, że duża liczba kapitalistów ulepsza swoje metody produkcji..
- Tworzenie względnej wartości dodatkowej można postrzegać jako proces, który współdziała z innymi siłami, w tym demograficznymi, w celu regulowania ogólnego poziomu zysków..
- Marks mówi o względnej wartości dodatkowej tak, jakby była przedmiotem, pewną nadwyżką czasu pracy wydobytą przez pracodawców. Jednak jest tak nazwany ze względu na sposób, w jaki jest pozyskiwany: zwiększanie produktywności i zmniejszanie wartości produktów..
- Względna wartość dodatkowa odnosi się nie tylko do procesu zwiększania produktywności, ale także stanowi strategię postępowania z klasą robotniczą.
W krajach o stagnacji lub spadku liczby pracujących, niedobory siły roboczej pozwalają na przeniesienie części korzyści wynikających ze zmian technologicznych na pracowników.
Konkurencja jest tym, co motywuje każdego indywidualnego przedsiębiorcę do zwiększania wydajności pracy.
- Kapitalista, który wprowadza zmiany w celu zwiększenia produktywności, zmniejsza koszty. W związku z tym zwiększa zyski, jeśli sprzedaż będzie kontynuowana po cenie wskazanej przez poprzednią produktywność. Kapitalista uzyskuje tymczasową korzyść i wyższy udział wartości dodatkowej w porównaniu ze swoimi konkurentami.
- Zwiększona produktywność przełoży się na wzrost produkcji, wzrost podaży i obniżenie cen, zagrażając tym samym zyskom i udziałowi w rynku innych przedsiębiorców..
- Dlatego konkurenci będą pod presją, aby przyjąć podobne innowacje zwiększające produktywność w celu obniżenia kosztów. Prawo określające wartość czasu pracy działa na konkurentów jako prawo przymusu, zmuszając ich do przyjęcia nowej metody.
- W ten sposób koszty spadną, produkcja wzrośnie, ceny spadną, a tymczasowa przewaga oryginalnego innowatora zostanie wyeliminowana..
- W wyniku tego procesu wartość całkowitej siły roboczej zmniejszy się, tak że proporcja wartości dodatkowej dla kapitalistów wzrośnie, zbiorowo uzyskując bardziej względną wartość dodatkową..
Kiedy po raz pierwszy wprowadzono zmechanizowane krosna, używane młyny mogły wytwarzać tkaniny przy mniejszym nakładzie pracy niż konkurencyjne ręczne tkacze tkanin.
Ponieważ wartość rynkową tkanin nadal regulowały rękodzieła, zmotoryzowane huty osiągały wyższe zyski. W związku z tym procesem ostatecznie zaprzestano produkcji ręcznych tkaczy.
Nadwyżkowe zyski innowatorów były przejściowe i znikały, gdy inni przyjęli nową technologię, prowadząc do procesu ciągłych zmian technicznych..
To właśnie ta zmiana, działająca na poziomie całej gospodarki, wytworzyła względną wartość dodatkową. Towary były nieustannie wypierane przez innowacje.
Zwiększona produktywność, która zmniejsza koszty, może nie tylko zwiększyć zyski, ale może być nawet wykorzystana przez kapitalistów do zaspokojenia popytu pracowników na wyższe płace.
Jest to jasne, jeśli weźmie się pod uwagę prosty, choć przesadzony przypadek ogólnego podwojenia produktywności.
Podwajając produktywność, kapitaliści osiągną zysk, zmniejszając o połowę wartość siły roboczej (V), aw konsekwencji zwiększając wartość dodatkową (P). Ponadto możliwe jest również, że realne płace pracowników mogą nieco wzrosnąć, a wysokie zyski utrzymają się.
Na przykład załóżmy, że w okresie 1 całkowita produkcja wynosi 100 dla ustalonego dnia roboczego. Zostało to podzielone w ujęciu realnym między V i P, tak że V = 50 i P = 50.
W następnym okresie 2 produktywność podwaja się, tak że całkowita produkcja wynosi 200.
W takich okolicznościach jednostkowa wartość produkcji zmniejszyłaby się o połowę. Robotnicy mogliby zachować ten sam rzeczywisty dochód, gdyby V spadł do 25, podczas gdy kapitaliści wzięliby dla siebie 3/4 wartości przy P = 75.
Z powodu tej wyższej produkcji załóżmy, że pracownicy walczyli o realny wzrost płac o 50%.
Przy zwiększonej produktywności kapitaliści mogliby przyznać taki wzrost, w którym V wzrósłby z 25 do 37,5, ale wartość dodatkowa nadal rosłaby z 50 do 62,5. Wzrósłby nie tylko bezwzględny poziom zysku, ale także stopa podziału między stronami, która wzrośnie z 50/50 do 62,5 / 37,5.
Względna wartość dodatkowa umożliwia kapitalistom poprawę warunków życia robotników, przy jednoczesnym zachowaniu i zwiększeniu własnej siły, mierzonej wartością..
Taka możliwość daje pracodawcom nowe narzędzie radzenia sobie z pracownikami: nie tylko nową technologię można wykorzystać do redukcji personelu, ale tych, którzy zachowują pracę, można przekonać do współpracy przy takiej zmianie, płacąc im wyższe wynagrodzenia..
Poniższy rysunek przedstawia przykład wpływu zmian technicznych na wzrost zysków kapitałowych (od P do P ') i spadek wartości siły roboczej (od V do V'), bez konieczności zwiększania godzin pracy:
Jeszcze bez komentarzy