Zawartość
Nimfomania to termin używany do opisania nieoficjalnych zaburzeń psychicznych charakterystycznych dla kobiet, w tym kompulsywnych zachowań seksualnych, hiperseksualności i uzależnienia seksualnego u kobiet. Specyficznym męskim terminem określającym ten sam stan jest satyroza (przesadne pożądanie seksualne u mężczyzny, którego objawami jest przymus uprawiania seksu z jak największą liczbą kobiet i niezdolność do utrzymywania z nimi długotrwałych związków).
Używanie terminu „nimfomanka” ma negatywne konotacje historycznie związane z próbami kontrolowania kobiecego pożądania seksualnego i roli kobiet w społeczeństwie. W dzisiejszych czasach ludzie nadal czasami używają tego terminu do opisania mniej lub bardziej niekontrolowanych pragnień kobiety do seksu..
To zaburzenie charakteryzuje się kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi. Kompulsje to niepożądane działania lub rytuały, w których dana osoba uczestniczy wielokrotnie, bez czerpania z nich przyjemności lub możliwości ich kontrolowania. W przypadku nimfomanii kompulsje odnoszą się do udziału w ryzykownych zachowaniach, takich jak rozwiązłość seksualna. To, czy nimfomania jest prawdziwą chorobą psychiczną, jest często dyskutowane w środowisku medycznym, ale dowody sugerują, że kompulsywne zachowania seksualne są prawdziwą i poważną chorobą..
Nimfomania może pojawić się w każdym wieku, chociaż uważa się, że zaczyna się we wczesnej dorosłości i występuje częściej u homoseksualnych mężczyzn i kobiet. Oprócz kompulsywnych zachowań seksualnych nimfomania może obejmować problemy z myśleniem, powtarzające się niepożądane myśli (obsesję) oraz poczucie winy, wstydu lub nieadekwatności..
Przyczyna nimfomanii nie jest znana. Nimfomania jest stanem psychicznym i emocjonalnym i podobnie jak w przypadku wielu innych tendencji lub dysfunkcji osobowości, rozpoznanie przyczyn jest bardzo trudne. Z tego powodu nimfomania może powstać w wyniku zdarzeń środowiskowych lub być częścią dziedzicznej lub wrodzonej tendencji. Może to być również związane z brakiem równowagi chemicznej w mózgu.
Kompulsywne zachowania seksualne pojawiają się, gdy pojawiają się myśli lub uczucia, które kolidują z normalną zdolnością do utrzymywania relacji, mniej lub bardziej stabilną pracą oraz fizyczną lub psychiczną równowagą. Dla niektórych osób zachowania seksualne stanowią centrum wszystkich ich pragnień i obaw, prawie całkowicie zapominając o wszystkich innych czynnościach. W niektórych przypadkach nawet rozwijają zachowania, działania lub myśli, które naruszają normy lub prawa społeczne. Ogólnie rzecz biorąc, mężczyzna lub kobieta z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi po prostu próbuje osiągnąć swoje cele seksualne, niezależnie od poważnych lub potencjalnie poważnych negatywnych konsekwencji, które mogą zmienić ich życie.
Nawet profesjonalistom zajmującym się zdrowiem psychicznym trudno jest oddzielić zdrowe zachowania seksualne od tych, które posuwają się za daleko i zagrażają ich zdrowiu. Z tego powodu kompulsywne zachowania seksualne nie zostały oficjalnie zdefiniowane jako prawdziwe zaburzenie..
Z tego, co zostało udowodnione, zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają tendencję do rozwijania kompulsywnych zachowań seksualnych jako strategii radzenia sobie z silnym stresem lub lękiem, a nie jako odpowiedź na prawdziwe ciągłe pożądanie seksualne. Inne powiązane czynniki, które mogą potencjalnie przyczynić się do rozwoju zaburzenia, obejmują: zmieniony poziom substancji chemicznych w mózgu, takich jak dopamina i serotonina; zmieniony poziom hormonów płciowych w organizmie zwanych androgenami; i obecność choroby medycznej, takiej jak choroba Huntingtona. Ponadto u niektórych osób choroba rozwija się w wyniku pewnych metod leczenia choroby Parkinsona. Ostatecznie chemiczne zaburzenia mózgu związane z hiperseksualnością mogą prowadzić do długotrwałych zmian w normalnym funkcjonowaniu mózgu. Z kolei te zmiany mogą prowadzić do uzależnienia od kliniki, które przypomina inne rodzaje uzależnień behawioralnych, takie jak uzależnienie od hazardu czy zakupów..
Oznaki i objawy hiperseksualności obejmują obecność popędów seksualnych, których nie można kontrolować, udział w czynnościach seksualnych, które nie przynoszą żadnej prawdziwej przyjemności oraz trudności w inicjowaniu lub utrzymywaniu emocjonalnej bliskości z inną osobą, niezależnie od tego, czy jesteś w stabilny związek.
Inne potencjalne oznaki lub objawy obejmują stosunki seksualne w celu uniknięcia nieprzyjemnych stanów emocjonalnych i ciągłe uczestnictwo w sytuacjach seksualnych, które narażają Cię na choroby przenoszone drogą płciową, utratę pracy, konsekwencje prawne lub długotrwałą utratę związku. Nielegalne działania związane z kompulsywną seksualnością mogą obejmować pedofilię, ekshibicjonizm i podglądactwo.
Leczenie kobiet i mężczyzn z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi obejmuje psychoterapię, udział w grupach samopomocy oraz stosowanie niektórych leków przeciwlękowych lub przeciwpsychotycznych, podobnie jak leki stosowane w innych zaburzeniach kompulsywnych. Najskuteczniejsze rodzaje psychoterapii to najczęściej terapia grupowa, terapia rodzinna, terapia par, psychoterapia psychodynamiczna (kładąca nacisk na zwiększoną samoświadomość) oraz terapia poznawczo-behawioralna (polegająca na uczeniu się nowych zachowań w sytuacjach stresowych).
Ponieważ kompulsywne zachowania seksualne są ryzykowne, osoby z nimfomanią są bardziej narażone na rozwój wszelkiego rodzaju chorób przenoszonych drogą płciową, dlatego należy wziąć to pod uwagę podczas leczenia.
Jeszcze bez komentarzy