Termin luscofusco Jest to słowo pochodzenia galicyjsko-portugalskiego, które oznacza wschód, świt, zmierzch, zmierzch lub zachód słońca. Niektóre synonimy w obecnym języku galicyjskim to „closed da noite”, „cerradiña da noite”, „closed de noite”, „noitiña” lub „xunta da noite”.
Termin „luscofusco” to rzeczownik rodzaju męskiego i liczby pojedynczej używany w języku galicyjskim. Słowu temu przypisuje się zwykle dwa znaczenia.
Pierwsza odnosi się do pory dnia, między popołudniem a nocą, w której światło słoneczne prawie całkowicie zanika, nadając otoczeniu pomarańczowe i czerwonawe odcienie i powodując, że obiekty pod światło są postrzegane jako cienie wycięte na horyzoncie..
Kryjąc się w cieniu luscofusco, weszli do domu. (Kryjąc się w półmroku, weszli do domu).
W języku hiszpańskim pierwsze znaczenie słowa „luscofusco” jest odpowiednikiem zmierzchu. Niektóre synonimy to: dusk, dusk i sunset.
Drugie znaczenie słowa „luscofusco” odnosi się do pory dnia, między nocą a świtem, w której obserwuje się pierwsze promienie słońca, co pozwala na niedokładne rozróżnienie obiektów, tak jakby były cieniem.
Ao luscofusco, xa zaśpiewa Galów, porzucili lub umieścili. (O świcie, kiedy piły koguty, opuścił miejsce).
W języku hiszpańskim to drugie znaczenie odpowiada terminom: wschód słońca, świt.
Należy podkreślić, że w języku galicyjskim używa się jednego terminu na dwie pory dnia (zmierzch i wschód słońca), podczas gdy w języku hiszpańskim używamy dwóch różnych terminów.
Jednak te dwa etapy dnia mają kilka podobieństw, które uzasadniają użycie jednego słowa.
Na przykład: niewielka ilość światła padającego na powierzchnię ziemi, fakt, że oba są etapami przejściowymi (z dnia na noc, z nocy na dzień).
Słowo „luscofusco” jest obecnie używane w języku galicyjskim na określenie zmierzchu i wschodu słońca..
Należy zauważyć, że w języku portugalskim istnieje podobny termin „lusco-fusco”, który ma mniej więcej takie samo znaczenie..
Podobieństwo między tymi terminami w języku galicyjskim i portugalskim wynika z faktu, że w średniowieczu te dwa języki tworzyły jedną jednostkę językową zwaną galicyjsko - portugalskim..
Galicyjski język romański - portugalski z kolei pochodzi od wulgarnej łaciny, którą posługiwali się ludzie poniżej.
Ta jednostka językowa powstała w Galicji i rozszerzała się w kierunku Portugalii dzięki interwencji chrześcijańskich zdobywców.
Istnienie niektórych tekstów literackich napisanych w tym języku pozwala stwierdzić, że galicyjsko-portugalski rozwijał się między XI a XII wiekiem..
Później, w XIV wieku, jednostka ta oddzieliła się, dając początek dwóm językom: galicyjskiemu i portugalskiemu, które, choć ewoluowały osobno, nadal mają wspólne elementy..
Jeszcze bez komentarzy