Plik Torbiele Tarlova, Nazywane również torbielami okołonerwowymi, są to rozszerzenia korzeni nerwowych, które sprzyjają tworzeniu się wypełnionych płynem worków, szczególnie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Cysty przekształcają się w zastawkę, która umożliwia krążenie i powiększanie płynu, wywierając nacisk na otaczające nerwy i struktury. Dzieje się tak, ponieważ kieszonki korzeni nerwowych łączą się z przestrzenią podpajęczynówkową, częścią opon mózgowo-rdzeniowych (błon otaczających układ nerwowy), przez które przepływa płyn mózgowo-rdzeniowy..
Zwykle znajdują się w kości krzyżowej (95% przypadków). Jest to kość, która znajduje się pod kręgosłupem lędźwiowym i ma trójkątny kształt. Najbardziej dotknięte nerwy znajdują się w korzeniach kręgosłupa S2, S3 i S4.
Jednak u niektórych pacjentów torbiele mogą występować w dowolnej części kręgosłupa, np. Na odcinku szyjnym (3% przypadków), piersiowym i lędźwiowym (6% przypadków)..
Ten stan jest rzadką i rzadką chorobą. Po raz pierwszy został opisany w 1938 roku przez amerykańskiego neurochirurga Isadore Tarlova. Przypadkowo znalazł te cysty podczas sekcji zwłok, pracując w Montreal Institute of Neurology.
Indeks artykułów
Większość torbieli Tarlova przebiega bezobjawowo. Szacuje się, że około 4,6 do 9% dorosłej populacji ma tę klasę cyst. Jednak tylko 1% ma objawy wymagające leczenia.
Kobiety są bardziej podatne na torbiele Tarlova. Według sondażu przeprowadzonego przez American Association of Neurological Surgeons oszacowano, że na tę chorobę cierpiało 86,6% kobiet w porównaniu z 13,4% mężczyzn..
Może to trwać długo, zanim osoba nie będzie wiedziała, że ma tego typu cysty. Zwykle nie powoduje objawów, ale kiedy już się pojawią, charakteryzują się bolesną i postępującą radikulopatią (bólem nerwu).
Ból może być odczuwalny w dolnej części pleców, nogach i pośladkach; objawy te pojawiają się, gdy cysty powiększają się i uciskają nerwy.
Torbiele Tarlova są trudne do zdiagnozowania i zwykle są wykrywane za pomocą technik obrazowania..
Leczenie obejmuje opróżnianie torbieli w celu tymczasowego złagodzenia objawów. Jednak tylko operacja zapobiegnie napełnieniu kaletki maziowej płynem mózgowo-rdzeniowym..
Jedynie w bardzo rzadkich przypadkach, w wyniku braku leczenia, torbiele Tarlova mogą spowodować trwałe uszkodzenie układu nerwowego.
Przyczyny torbieli Tarlova są nieznane. Chociaż pierwsze cysty zidentyfikowano w 1938 r., Wiedza naukowa jest dziś ograniczona..
Istnieją pewne warunki, które mogą powodować zwiększone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego. To sprawia, że osoba jest bardziej podatna na rozwój cyst, szybciej je zwiększając i powodując objawy. Na przykład czynniki wrodzone, takie jak wady w rozwoju opon mózgowych lub kruchość niektórych warstw, które je tworzą.
Wydaje się, że istnieją pewne patologie, które predysponują do rozwoju torbieli Tarlova, takie jak mutacje kolagenu lub zaburzenia tkanki łącznej, takie jak zespół Marfana, zespół Sjögrena czy toczeń..
Z drugiej strony torbiel Tarlova może wystąpić z powodu traumatycznych przyczyn, takich jak urazy, wypadki drogowe, upadki, nadmierny wysiłek przy podnoszeniu przedmiotów, nakłucia kręgosłupa, poród czy znieczulenie zewnątrzoponowe.
Możliwe jest również, że może to być spowodowane krwotokiem podpajęczynówkowym w kręgosłupie. Można to ocenić za pomocą testu nakłucia lędźwiowego. W takim przypadku krew byłaby znaleziona w próbce pobranej z płynu mózgowo-rdzeniowego..
Torbiele Tarlova przebiegają bezobjawowo u około 5–9% populacji. W ten sposób większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że je mają..
Duże cysty, które powodują objawy i powikłania, są stosunkowo rzadkie i występują tylko w 1% przypadków. Objawy mogą być spowodowane ekspansją cyst i uciskiem korzeni nerwowych.
Początek objawów może być nagły lub stopniowy. Zazwyczaj pacjenci zgłaszają, że objawy nasilają się w wyniku kaszlu, stania lub zmiany pozycji. Wyjaśnia to zwiększone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego..
Głównym objawem torbieli Tarlova jest ból. Objawy będą zależeć od lokalizacji cyst i obejmują:
- Ból dolnej części pleców, pośladków i nóg.
- Ból górnej części pleców, klatki piersiowej, szyi i ramion.
- Osłabienie i skurcze nóg i stóp Albo w ramionach i dłoniach.
- Parestezje w nogach i stopach lub w dłoniach i ramionach.
- Zapalenie kości krzyżowej, a także uczucie ucisku na kość ogonową, które może rozciągać się na biodro i udo.
- Rwa kulszowa, czyli ból na ścieżce nerwu kulszowego, który biegnie od pleców do stóp.
- Ból miednicy i brzucha.
- Bóle głowy i problemy ze wzrokiem spowodowane ciśnieniem płynu mózgowo-rdzeniowego.
- Zawroty głowy i uczucie utraty równowagi.
- Zespół niespokojnych nóg, czyli zaburzenie neurologiczne charakteryzujące się niekontrolowaną chęcią poruszania kończynami dolnymi.
- Zaparcie.
- Utrata kontroli nad pęcherzem.
- Dysfunkcje seksualne.
Diagnoza torbieli Tarlova jest złożona, ponieważ wiedza na temat tej choroby jest niewielka, ponieważ jest to choroba rzadka. Ponadto jego objawy można łatwo pomylić z innymi chorobami..
Z tego powodu niezbędna jest diagnostyka różnicowa. Oznacza to, że najpierw należy wykluczyć obecność innych schorzeń, takich jak przepuklina krążka międzykręgowego, pęknięcie krążka lędźwiowego lub choroba zwyrodnieniowa krążka lędźwiowego. A także uchyłków opon mózgowych, opon mózgowo-rdzeniowych, nerwiakowłókniaków i torbieli pajęczynówki m.in..
W celu postawienia diagnozy należy przeprowadzić pełną ocenę kliniczną, dokładnie przeglądając historię medyczną pacjenta i wykonując badania neurologiczne. Diagnozę można potwierdzić za pomocą różnych specjalistycznych badań obrazowych.
Większość torbieli Tarlova jest wykrywana podczas wykonywania rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej lub mielogramu (prześwietlenie rdzenia kręgowego)..
Najlepszym badaniem obrazowym jest rezonans magnetyczny kręgosłupa, ponieważ w tym obszarze występuje zdecydowana większość torbieli. Najpierw należy zbadać kręgosłup krzyżowy, a następnie całą drogę do kości ogonowej. Pomoże to określić liczbę i lokalizację cyst..
Jeżeli objawy jakie prezentuje pacjentka wskazują na afekty w górnych partiach kręgosłupa, wskazane jest wykonanie MRI odcinka szyjnego, piersiowego lub lędźwiowego.
W przypadku większości torbieli Tarlova leczenie nie jest konieczne, ponieważ nie ma żadnych objawów. Najczęstsze leczenie obejmuje farmakoterapię lekami przeciwbólowymi i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, a także fizjoterapię..
Kiedy pojawiają się objawy, stosuje się różne techniki, aby złagodzić napięcie i dyskomfort. W społeczności naukowej nie ma zgody co do idealnej metody leczenia. Te techniki to:
Był pomocny w leczeniu bólu u pacjentów z torbielami Tarlova. Technika ta polega na podawaniu impulsów przez skórę (powierzchownie) i nerwy doprowadzające (głębokie).
Niektórzy pracownicy służby zdrowia stosowali fizjoterapię w celu złagodzenia objawów torbieli Tarlova. Obejmuje to techniki fizjoterapeutyczne, takie jak ćwiczenia oporowe, bieganie lub masaż..
Chociaż może pomóc niektórym ludziom, może zaostrzyć objawy u innych, a skuteczność nie została udowodniona..
Najszybszym rozwiązaniem jest usunięcie płynu z cyst. Może to natychmiast złagodzić objawy. Chociaż nie jest to leczenie długoterminowe, cysty zostaną naładowane, a objawy mogą powrócić w ciągu kilku godzin..
Ta procedura jest mało inwazyjna, ponieważ dostęp do kręgosłupa odbywa się za pomocą igły. Poszukiwana jest dekompresja cyst. Szybko zmniejsza objawy i łagodzi ból, ale ból może powrócić w ciągu 3 tygodni do 6 miesięcy.
Stosuje się stosunkowo nową technikę przezskórnej dekompresji. Polega na usunięciu płynu mózgowo-rdzeniowego z wnętrza torbieli, a następnie wypełnieniu tej przestrzeni klejem fibrynowym lub klejem. wtrysk kleju fibrynowego, FGI). Ten klej naśladuje krzepnięcie krwi i „uszczelnia” lub „skleja” torbiel, aby zapobiec jej ponownemu wypełnieniu..
Technika ta jest wykonywana za pomocą dwóch igieł, które są wprowadzane przez skórę za pomocą fluoroskopii, aby można było znaleźć się w torbieli. Jedna z igieł zasysa płyn mózgowo-rdzeniowy, a druga wypełnia przestrzeń klejem fibrynowym. Szyja torbieli zamyka się jak worek.
Procedura ta umożliwia odbarczenie torbieli i zmniejsza nacisk na nerwy. W niektórych przypadkach cysty nie reagują na leczenie, ponieważ ciśnienie płynu kończy się rozpuszczeniem kleju fibrynowego i uzupełnienie cysty..
W najcięższych przypadkach może być konieczna operacja. Jest to zwykle stosowane, gdy w kości krzyżowej występują nadżerki, a inne zabiegi nie przyniosły efektu. Interwencje chirurgiczne w tym obszarze niosą ze sobą duże ryzyko, ponieważ mogą zostać naruszone pobliskie nerwy lub struktury, co może pozostawić poważne konsekwencje dla pacjenta..
Dekompresyjna laminektomia to zabieg polegający na usunięciu kręgu w celu zmniejszenia nacisku na kręgosłup. Ta technika może tymczasowo zmniejszyć ból, ale może powrócić później..
Można również wykonać lamienktomię i wycięcie torbieli, czyli jej chirurgiczne wycięcie. Voyadzis, Bhargava i Henderson (2001) przeprowadzili tę interwencję u 10 pacjentów. 7 z nich całkowicie wyeliminowało ból, ale 3 nie miało poprawy.
Innym stosowanym zabiegiem jest laminektomia z częściowym usunięciem torbieli i duraplastyką ścian torbieli. W takich przypadkach torbiel nie jest całkowicie usuwana, ale ze ścianami torbieli tworzą się fałdy, aby zmniejszyć jej objętość..
Według Caspasa, Papavero, Nabhana, Loew i Ahlhelma (2003) powinna to być wybrana metoda leczenia. Ponieważ według ich badań przyniosło poprawę u większości pacjentów.
Inną techniką jest laminektomia z fenestracją ściany torbieli, częściowym wycięciem i płatem mięśniowo-powięziowym skóry. Ta procedura polega na wykonaniu otworu w ścianie torbieli. Jest on tylko częściowo usuwany, a do jego zamknięcia służy płat chusteczki.
W zdecydowanej większości przypadków torbieli Tarlova rokowanie jest bardzo dobre. Dzieje się tak, ponieważ zwykle ludzie nie mają żadnych objawów ani nie wymagają leczenia..
Jednak pacjenci z długotrwałymi i postępującymi objawami są narażeni na poważne ryzyko uszkodzenia neurologicznego, jeśli cysty uciskają ich nerwy. W najcięższych przypadkach pacjenci mogą być niezdolni do pracy i wykonywania swoich normalnych czynności..
Może wpływać na różne funkcje organizmu, dlatego w przypadku objawów zaleca się udać się do specjalisty. Wiele komplikacji wynika z braku leczenia.
Wielu pacjentów poddawanych leczeniu dostrzega poprawę objawów. Jednak, jak już widzieliśmy, rozpoznanie tej choroby jest złożone..
Dzieje się tak częściowo dlatego, że większość cyst zwykle przebiega bezobjawowo. Nieliczne osoby, u których występują objawy, mogą narzekać, że pracownicy służby zdrowia nie zwracają na nie należytej uwagi, ponieważ występuje tak rzadko. W związku z tym diagnoza może zostać opóźniona.
Ponadto problem, z którym borykają się pacjenci, polega na tym, że cysty Tarlova są rzadką chorobą leczoną przez bardzo niewielu specjalistów na całym świecie..
Różne stowarzyszenia krewnych pacjentów dotkniętych tą chorobą pracują nad osiągnięciem większych postępów naukowych, które pozwolą na lepsze leczenie. Do promocji badań i wymiany informacji potrzebne jest większe zaangażowanie specjalistów.
Jeszcze bez komentarzy