Plik rasizm Jest to akt, w którym osoba dyskryminuje inną osobę ze względu na jej kolor skóry i wszystkie cechy morfologiczne, które są z nią związane. Te cechy związane z morfologią mogą być tak proste, jak kształt nosa, wzrost, kształt głowy, a nawet kolor oczu..
Rasizm ma również tendencję do łączenia kryteriów rasy z kryteriami etniczności i narodowości, dlatego zwykle towarzyszy mu ksenofobia i nacjonalistyczny szowinizm.
Istnieje obszerna dokumentacja historiograficzna, w której można wykazać, że rasizm jest bardzo stary, co czyni go jedną z najstarszych istniejących form dyskryminacji.
Uzasadnienia, jakie mieli rasiści, wynikały z motywacji skupiających się na kryteriach etnocentrycznych, ideologicznych, pseudonaukowych, religijnych i folklorystycznych. Suma tych wszystkich przyczyn tworzy strukturę rasistowskiego dyskursu, a także jego argumenty i zarzuty..
Z cech charakterystycznych rasizmu najbardziej wyróżnia się absolutna niechęć do określonej rasy, która jest postrzegana jako szkodliwa lub obca interesom dyskryminatora..
Istnieje oczywiście składnik uprzedzeń i uprzedzeń poznawczych, w których rasista zapewnia, że zajmuje wyższą pozycję i dlatego ma prawo podporządkować sobie lub wyeliminować niższe rasy. Te wskazania spotkały się wówczas z silnym przyjęciem i pozostawiły niefortunne konsekwencje.
Indeks artykułów
Dyskryminacja jednego człowieka przez drugiego nie jest niczym nowym; wręcz przeciwnie, jest bardzo stary iz różnych powodów.
Istnieje wiele dowodów na to, że antysemityzm był powszechny u Asyryjczyków w starożytności, że Egipcjanie podporządkowali sobie grupy etniczne Afryki Subsaharyjskiej, a nawet sam Arystoteles usprawiedliwiał swoje Polityka niewolnictwo, ksenofobia i machismo. Wiadomo też, że w średniowieczu istniały tego typu nienawiści.
Jednak pogarda dla innej grupy rasowej, jaką znamy dzisiaj, przybrała ostateczną formę dopiero w Age of Discovery, czyli od XVI wieku..
W tamtych czasach wierzono, że Indianie i Murzyni nie tylko nie są ludźmi, ale nawet poniżej zwierząt. Z tego podstawowego powodu zostali poddani niewolnictwu podczas europejskiej kolonizacji, która przetrwała w późniejszych latach jako reżim segregacji rasowej..
W niektórych krajach rasizm był poważniejszy niż w innych. Świadczył o tym Alexander von Humboldt, kiedy podczas swojej podróży na Kubę stwierdził, że czarni byli lepiej traktowani w wicekrólestw hiszpańskiej korony niż w koloniach angielskiej, francuskiej i holenderskiej, a nawet w Stanach Zjednoczonych..
Jednak Humboldt podkreślił, że nie ma dobrej dyskryminacji i że niewolnictwo powinno być ostatecznie zniesione i wykorzenione..
W ten sposób rasizm przez wieki służył jako narzędzie promowania podziału społecznego, który został zorganizowany przez kasty. Grupą dominującą często była rasa biała, przynajmniej jeśli chodzi o dyskryminację rasową popełnianą w świecie zachodnim.
Na innych szerokościach geograficznych obserwowano podobne parametry, w których zdominowany był istotą podrzędną lub, w przypadku jej braku, obywatelem drugiej kategorii, który nie miał dostępu do praw obywatelskich.
Dopiero w XIX i XX wieku rasizm osiąga swoje ostatnie konsekwencje. W tych stuleciach dotknięto skrajności systemów ludobójstwa lub apartheidu, w których czarni byli wolnymi obywatelami, ale z nieistniejącymi lub bardzo ograniczonymi gwarancjami prawnymi..
Walki przeciwko nim zaowocowały ich zniesieniem i ustanowieniem nowego porządku, w którym ustanowiono wolność, szacunek i równość między ludźmi..
Dyskryminacja rasowa ze względu na etnocentryzm opiera się na założeniu, że mężczyźni, którzy nie należą do grupy etnicznej „my”, należą do grupy etnicznej „oni”, głównie jeśli ich pochodzenie jest wątpliwe lub jest zmieszane z innymi rasami..
Na przykład w Ameryce hiszpańskiej biali z półwyspu nazywali białymi kreolskimi, a białymi z brzegu tymi białymi, którzy, mając europejskie pochodzenie, urodzili się w Ameryce i mieli niższą pozycję społeczną niż osoby urodzone na Starym Kontynencie..
Opiera się na zasadach ideologicznych podniesionych wraz z filozofią. Na przykład w czasie niemieckiego faszyzmu Alfred Rosenberg, uważany za myśliciela Hitlera, napisał traktat, w którym twierdził, że „rasa aryjska” jest lepsza od żydowskiej.
Po przeciwnej stronie globu Watsuji Tetsuro argumentował w swojej książce Fudo że naturalne środowisko Japonii miało wyjątkowe cechy, dlatego Japończycy byli wyjątkowymi istotami o cechach, których nie mieli ani Chińczycy, ani Koreańczycy.
Nazwano go „naukowym rasizmem”, kiedy był modny między XIX a XX wiekiem. Wykorzystał pseudonauki, takie jak frenologia, aby zniekształcić koncepcje biologii ewolucyjnej, aby zbudować modele myślenia promujące eugenikę i „czystki rasowe”..
Uważano, że tylko biali mają prawo do supremacji i dostępne były rzekomo „naukowe” dowody potwierdzające ten punkt widzenia..
Żaden z postulatów „naukowego rasizmu” nie jest prawdziwy, więc jest on bezpodstawny. Nie ma dowodów na ich poparcie. Dlatego koncepcja ta została odrzucona i zastąpiona, bez żadnej aktualności w aktualnej nauce..
Tutaj do cementowania rasizmu stosuje się kryteria religijne. Wspomniany powyżej Alfred Rosenberg zasugerował, że wszystkie aspekty judaizmu lub semickiej rasy powinny zostać wymazane z chrześcijaństwa, ponieważ Jezus Chrystus był Aryjczykiem, Niemcem, a zatem Europejczykiem..
Mormonizm też nie jest daleko w tyle. W jego świętej księdze jest powiedziane, że Bóg stwierdza, że dobrzy ludzie są biali, podczas gdy źli ludzie są czarni, co jest owocem kary Bożej..
Ta przyczyna jest rzadka, ale istnieje i są na to dowody. Skupia się więc na rasizmie wykorzystującym kulturę popularną.
Dzieje się tak często w przypadku grupy etnicznej Dogonów w Mali, którzy zgodnie z ustną tradycją żarliwie wierzą, że białe dziecko jest przejawem złych duchów i dlatego musi umrzeć. Jeśli żyje, jest przedmiotem drwin w rodzinie, nie wiedząc, że taka biel jest spowodowana chorobą genetyczną zwaną albinizmem.
Na podstawie powyższego można stwierdzić, że rasizm spełnia te cztery podstawowe cechy:
Znienawidzona grupa rasowa jest z definicji zła bez podania konkretnych i dających się udowodnić powodów. Zakłada się po prostu, że istnieją rasy „wyższe” i „niższe”, nie przyjmując więcej wyjaśnień niż te, które podaje dana doktryna..
Przemoc słowna, psychiczna lub fizyczna jest stosowana wobec grupy dyskryminowanej rasowo. Może dochodzić do nękania i znęcania się.
Niezależnie od wyznania religijnego lub bojowości politycznej, „niższa” rasa jest taka z powodu ich cech fizycznych związanych z kolorem skóry. Dla białej supremacji osoba czarnoskóra jest podrzędną istotą niezależnie od tego, czy jest chrześcijaninem, muzułmaninem, Żydem, republikaninem czy demokratą..
Przesłania rasizmu są obciążone silną pogardą dla ras dyskryminowanych, których uczy się nienawidzić, umniejszać i, jeśli to możliwe, eliminować. Pomysły te mają wpływać na porządek publiczny, prawo i system szkolnictwa.
Rasizm miał zgubne skutki, które były widoczne w historii. Do najbardziej niebezpiecznych należą:
Podczas masakr, takich jak te, które miały miejsce podczas Holokaustu, masakry w Nanking i ludobójstwa w Rwandzie, dokonano „czystek rasowych”..
Przykładem jest RPA, gdzie czarnym odmówiono pełnej wolności. W Stanach Zjednoczonych panował bardzo podobny reżim, w którym nie mogło być nawet małżeństw międzyrasowych.
Bardzo powszechna praktyka w okresie europejskiej kolonizacji, która trwała aż do XIX wieku.
Najbardziej praktycznym przykładem jest system kastowy narzucony przez Koronę Hiszpańską w jej amerykańskich dominium, w którym wyższe kasty miały lepsze warunki socjoekonomiczne niż niższe kasty..
Istnieją również liczne siły, które w pełni sprzeciwiły się rasizmowi i nadużyciom popełnianym w ich imieniu. Było wiele walk, w których promowano zniesienie niesprawiedliwości przeprowadzanych na poziomie instytucjonalnym.
W krajach takich jak RPA ruchy praw człowieka odniosły znaczące sukcesy, ale nie bez znacznych poświęceń. To samo stało się w Ameryce Północnej i Indiach.
Proces rozbrojenia rasizmu był powolny, ale owocny. Musiał jednak poradzić sobie z nowymi formami tej plagi. Rasizm był maskowany za pomocą bardziej subtelnych środków przeplatanych innymi środkami dyskryminacji.
Narody takie jak mieszkańcy Ameryki Łacińskiej poczyniły ogromne wysiłki, aby zredukować rasizm do absolutnego minimum. Z kolei w Azji problem ten nie został dostatecznie zgłoszony na świecie.
Jeszcze bez komentarzy