Plik kolumbijska ulga Jest zróżnicowany, ze stromymi Andyjskimi łańcuchami górskimi, szerokimi dolinami międzyandyjskimi oraz rozległymi równinami przybrzeżnymi i kontynentalnymi. Charakteryzuje się głównie tym, że przecina go z południa na północ część systemu górskiego Andów, który dzieli się na trzy pasma górskie: zachodni, środkowy i wschodni. Ponadto wyróżniają się archipelagi i potężne rzeki..
Kolumbia leży w północno-zachodniej części Ameryki Południowej, granicząc od zachodu z Oceanem Spokojnym, Panamą i wyspami Malpelo z Kostaryką. Następnie na wschód z Wenezuelą i Brazylią.
Na jego terytorium znajduje się pasmo górskie Andów w jego najbardziej wysuniętej na północ części, rozległe równiny Amazonii i równiny Ameryki Północnej i Południowej. Ma równiny przybrzeżne zarówno na Oceanie Spokojnym, jak i Atlantyku przez Morze Karaibskie..
Można zdefiniować sześć regionów naturalnych: Andyjski, Amazoński, Orinoquia, Karaiby, Pacyfik i Wyspy wyspiarskie, każdy z charakterystyczną rzeźbą terenu. 67% terytorium Kolumbii jest płaskie, ale 70% populacji żyje na obszarach górskich.
Podczas definiowania rzeźby terenu Kolumbii różne formacje były ze sobą powiązane w ramach procesów geologicznych, które doprowadziły do ich powstania. W tym sensie wyniesienie górskich obszarów Andów oznaczało inne obszary, które uniosły się mniej, tworząc depresje.
Z drugiej strony rzeki powstały w wyniku podążania stokiem od wysokich gór do obniżeń, wyrzeźbiły doliny śródmontanowe w obniżeniach i utworzyły tarasy aluwialne. Kolumbia ma pięć dużych basenów: Karaibów, Pacyfiku, Orinoquía, Amazonas i Catatumbo.
Indeks artykułów
Góry to masy lądowe powstałe w wyniku działania sił tektonicznych, które połączone ze sobą na dużych obszarach tworzą pasmo górskie. W obrębie pasma górskiego można wyróżnić pasma górskie, które są to pasma górskie o bardzo stromym reliefie.
Przecina terytorium Kolumbii z południa na północ w trzech równoległych do siebie odgałęzieniach lub łańcuchach górskich, którymi są pasmo górskie wschodnie, środkowe i zachodnie. W Nudo lub Massif de los Pastos zachodnie i środkowe pasma górskie są oddzielone, aw masywie kolumbijskim lub Almaguer's Nudo, pasmo górskie Centralne jest podzielone, tworząc gałąź wschodnią.
Z drugiej strony istnieją systemy górskie oddzielone od systemu andyjskiego, takie jak Sierra Nevada de Santa Marta i Serranía de La Macarena. Jak również pasmo górskie Choco, z Serranía del Baudo i Serranía del Darién.
Jest to obszar wulkaniczny, którego głównymi szczytami są wulkany Chiles (4750 m), Cumbal (4764 m) i Azufral (4070 m)..
Jest to wypadek orograficzny, w którym narodziło się kilka pasm górskich zachodniego pasma górskiego, takich jak pasma górskie Abibe, San Jerónimo i Ayapel. Jest to obszar o dużym bogactwie fauny i flory.
To najdłuższe i najszersze pasmo górskie w Kolumbii o maksymalnej wysokości 5380 m npm osiągnięte w Sierra Nevada del Cocuy. Rozciąga się od węzła Almaguer do pasma górskiego Perijá, a jego wody spływają do basenów Amazonki, Orinoko i Catatumbo (Jezioro Maracaibo).
Cordillera Central jest najkrótszym z trzech pasm górskich w Andach kolumbijskich, ale ma najwyższe wysokości. Jest to obszar wulkaniczny, z wulkanem Galeras (4276 m) i wulkanem Puracé (4650 m).
Wulkan Galeras, położony w departamencie Nariño, blisko granicy z Ekwadorem, jest wulkanem o największej aktywności w Kolumbii.
Jest to system górzysty położony na północy Kolumbii na wybrzeżu Karaibów, którego maksymalna wysokość to szczyt Codazzi na wysokości 5775 metrów nad poziomem morza. Jest to masyw utworzony przez skały magmowe, które choć odizolowane od Andów, mają wiele elementów flory i fauny.
Znajduje się na półwyspie Guajira w północno-wschodniej Kolumbii, na granicy z Wenezuelą. Obejmuje góry Macuira, Jarana i Cosinas, a także wzgórza Parash, z maksymalnym wzniesieniem na wzgórzu Palua o wysokości 865 metrów nad poziomem morza..
Znane również jako Serranía de San Jacinto, są to góry położone w regionie Karaibów, które nie przekraczają 1000 metrów nad poziomem morza..
Dwa pasma górskie, które razem tworzą pasmo górskie Choco, niskie pasmo górskie, które zaczyna się w Panamie i biegnie wzdłuż wybrzeża Pacyfiku. Najwyższa wysokość Serranía del Baudo to Alto del Buey na wysokości 1046 metrów nad poziomem morza..
Serranía del Darién ma swój najwyższy punkt na wzgórzu Tacarcuna na wysokości 1875 metrów nad poziomem morza. Te górzyste formacje powstały w wyniku zderzenia płyt Pacyfiku, Ameryki Południowej i Karaibów..
Znajduje się w Amazonii, u podnóża Andów, na maksymalnej wysokości 1600 metrów nad poziomem morza. Składa się z systemu górskiego wywodzącego się z tarczy Gujany, zorientowanego z północy na południe.
Ma wielkie znaczenie biologiczne, ponieważ jest punktem zbiegu flory i fauny Andów, Amazonki i Orinoquía..
Najwyższe szczyty Kolumbii znajdują się w Sierra Nevada de Santa Marta. Poniżej znajdują się najwyższe szczyty i ich wysokość.
1- Szczyt Krzysztofa Kolumba (5776 m)
2- Szczyt Simón Bolívar (5775 m)
3- Szczyt Simmonds (5560 m)
4- Szczyt La Reina (5535 m)
5-Nevado del Huila (5364 m)
6- Ritacuba Blanco (5330 m)
7- Nevado del Ruiz (5321 m)
8- Ritacuba Negro (5300 m)
9- Nevado del Tolima (5215 m)
10- Nevado de Santa Isabel (4965 m)
Dolina to długa, nachylona równina, która tworzy się między górami, na dnie której płynie rzeka, tworząc dorzecze. Pomiędzy trzema andyjskimi łańcuchami górskimi, które przecinają Kolumbię, znajdują się szerokie doliny, takie jak dolina rzeki Magdalena i dolina rzeki Caura..
Jest to szeroka dolina andyjska utworzona przez płaskowyż, w którym przepływa rzeka Cauca i wpływa do doliny wkrótce po minięciu miasta Coconuco i otrzymaniu dopływu Las Piedras..
Rzeka przepływa przez dolinę licznymi meandrami, aż wpada do karaibskiej równiny przybrzeżnej, gdzie łączy się z rzeką Magdaleną i wpada do Morza Karaibskiego..
Główne doliny Kolumbii znajdują się w regionie międzyandyjskim. Niektóre z nich to Dolina Aburrá, Dolina Catatumbo, Dolina César, Dolina Laboyos, Dolina Patii, Dolina Sibundoy, Dolina Tenza i Dolina Atrato..
W Kolumbii istnieją płaskowyże od podnóża Andów wschodniej Kordyliery po równiny Orinoquía i równiny Amazonki. Wśród wyżyn Andyjskich pasm górskich, wyżyny Nariño w zachodniej Kordyliery i wyżyny Cundiboyacense na wschodzie.
Pochodzenie północnych wyżyn Andów jest w niektórych przypadkach związane z jeziorami, które zostały później zasypane, aw innych są to zerodowane powierzchnie, które zostały podniesione przez epizody tektoniczne..
W Kolumbii zidentyfikowano do 17 wyżyn andyjskich powyżej 1000 metrów nad poziomem morza, zajmujących około miliona hektarów. Wśród nich możemy wymienić:
Jest znany jako Sabana de Bogotá i obejmuje płaskowyż Bogoty, doliny Ubaté-Chiquinquirá i Tunja-Sogamoso. Znajduje się we wschodniej Kordyliery w Andach, na średniej wysokości 2630 metrów nad poziomem morza..
Jest to niewielki płaskowyż na wysokości 3685 metrów nad poziomem morza, ale o dużej wartości hydrologicznej ze względu na zawartość wody. Znajduje się w skrajnie południowo-zachodniej części kraju, w tym w lagunie Magdalena, z której wypływają rzeki Magdalena i Caquetá..
Są częścią Altiplano Nariñense, w departamencie Nariño we wschodnim paśmie górskim na południu kraju, o średniej wysokości 2900 metrów nad poziomem morza..
Znajduje się 2800 metrów nad poziomem morza na południowy zachód od Sierra de los Coconucos i jest pochodzenia wulkanicznego.
Zajmują powierzchnię 142 000 km² na północy kontynentalnej Kolumbii, od Zatoki Urabá (na zachodzie) po Półwysep Guajira (na wschodzie). Region ten obejmuje Sierra Nevada de Santa Marta, Montes de María, depresję Momposina i deltę Magdaleny..
W kolumbijskim regionie Karaibów półwysep La Guajira ma szczególne cechy ze względu na ekstremalną suchość. Ten półwysep jest zdominowany przez równinę ze skalistymi wychodniami.
Składa się z długiej równiny przybrzeżnej o powierzchni 83 170 km² z północy na południe, od granicy z Panamą do granicy z Ekwadorem. Rozciąga się od podnóża zachodniej Kordyliery na wschodzie do wybrzeża Oceanu Spokojnego na zachodzie.
Obejmuje równiny wschodniej Kolumbii (250 000 km²) od rzeki Arauca na granicy z Wenezuelą na północy do rzeki Guaviare na południu. Z zachodu na wschód biegnie od wschodniej Kordyliery do rzeki Orinoko i jest zajęty głównie przez sawanny i pozostałości po dużych lasach pół-liściastych..
Ogólnie Amazonia to rozległa równina, która w przypadku Kolumbii zajmuje około 380 000 km². Równinę tę w większości pokrywają różnego rodzaju tropikalne lasy deszczowe.
Rozciąga się z północy na południe od rzeki Guaviare do rzeki Putumayo, na granicy Kolumbii z Ekwadorem i Peru. Z zachodu na wschód rozciąga się od podnóża wschodniej Kordyliery do granicy z Brazylią.
Jak wskazuje ich nazwa, są to masy skał, które powstają w środku płaskiego krajobrazu i powstały w wyniku połączenia ruchów tektonicznych i skutków erozyjnych na środowisko. Znajdują się na równinie Amazonki, tworząc Sierra de Chiribiquete o wysokości od 300 do 1000 metrów nad poziomem morza..
Depresja to obszar osiadania lub wklęsłości, a zatem niższa wysokość niż jej środowisko geograficzne. W Kolumbii depresje obejmują międzykontynentalne depresje andyjskie, takie jak Atrato-San Juan, Cauca-Patía, Magdalena-Cesar.
Podobnie, istnieją obniżenia poprzeczne do pasma górskiego Andów, takie jak zachodnie pasma Orinoquia i Amazonii. Podobnie jak te obecne na równinie wybrzeża Karaibów, takie jak depresja Momposina i depresja Baja Guajira.
Depresje powstały w przeciwieństwie do procesów wyniesienia andyjskiego pasma górskiego z pliocenu około 5 milionów lat temu.
Tarasy rzeczne lub rzeczne powstają w środkowych i dolnych kanałach rzek, gdy na burtach osadzają się osady. Te osady tworzą stoły lub platformy wyższe niż brzeg rzeki, ponieważ rzeka nadal wykopuje dno doliny.
Wszystkie długie rzeki tworzą tarasy na odcinkach, gdzie nachylenie staje się łagodniejsze, a prędkość wody spada. W ten sposób znajdujemy tarasy aluwialne Bajo Cauca i Bajo Nechí oraz te położone w obniżeniu rzeki Magdalena lub rzeki Pamplonita..
Kolumbia ma szereg wysp i kluczy o różnym pochodzeniu, zarówno na Oceanie Spokojnym, jak i na Morzu Karaibskim. Wyróżniają się cztery podstawowe systemy wysp: wyspa San Andrés oraz dwie z nich: Providencia i Santa Catalina..
Inne ważne wyspy to Rosario, Barú i Tierrabomba oraz wyspy Gorgona, Gorgonilla i Malpelo.
Jest to wyspa o powierzchni 26 km² pochodzenia koralowego, położona na Morzu Karaibskim, przedstawiająca w większości pofałdowaną rzeźbę.
Są to wyspy wulkaniczno-koralowe o łącznej powierzchni 18 km², położone na Morzu Karaibskim. Mają relief wzgórz o maksymalnej wysokości 350 metrów nad poziomem morza..
Jest to archipelag o powierzchni 1573 km², z którego tylko 22,5% to tereny wynurzone, reszta to rafy koralowe.
Wyspy te znajdują się na Oceanie Spokojnym, aw przypadku Gorgony i Gorgonilla występują klify o wysokości do 270 m. Ze swojej strony wyspa Malpelo składa się z szeregu rozrzuconych skał i wysepek.
Jeszcze bez komentarzy