Charakterystyka regionu Karaibów w Kolumbii

2346
Basil Manning
Charakterystyka regionu Karaibów w Kolumbii

Plik relief regionu Karaibów w Kolumbii Charakteryzuje się zróżnicowaną morfologią: równiny, zagłębienia, góry, wzgórza i rafy koralowe. 

Region ten znajduje się na przecięciu płyt Nazca, Karaibów i Ameryki Południowej, stanowiąc mozaikę różnorodności geologicznej i fizjograficznej. Składa się z płaskorzeźb i średnich do wysokich masywów skalnych..

Charakterystyka rzeźby terenu w podregionach karaibskiego regionu Kolumbii

1- Półwysep La Guajira

Jego powierzchnia jest przeważnie sucha, z piaszczystą glebą i niewielką roślinnością, ze względu na zbyt gorący klimat. Dominuje kilka rzek.

Ma wyjścia, bary i laguny, które płyną wzdłuż wewnętrznego wybrzeża Zatoki Maracaibo. Plaże i klify dominują na wybrzeżu Bahia Honda.

Na tym półwyspie dominują wąskie plaże i laguny w pobliżu ujść rzek.

2- Pasmo górskie Sierra Nevada de Santa Marta

Jest to system górski uważany za przedłużenie centralnego pasma górskiego, od którego jest oddzielony depresją Mompós.

Zajmuje powierzchnię 17 000 kilometrów kwadratowych i obejmuje departamenty Magdaleny, Césara i Guajiry. Za tym pasmem górskim leżą równiny atlantyckie.

Jest to najwyższa przybrzeżna formacja górska na świecie, ponieważ wznosi się nad brzegiem Morza Karaibskiego na wysokość 5775 metrów, zaledwie 42 kilometry od wybrzeża. Jego najwyższe szczyty to Simón Bolívar i Cristóbal Colón.

Sierra Nevada jest częścią parków narodowych Sierra Nevada de Santa Marta i Tayrona.

3- Arkusze

Położone w departamentach Sucre i Córdoba są to tereny odpowiednie dla zwierząt gospodarskich.

4- Równina Sinú

Północne równiny obejmują doliny utworzone przez rzeki Sinú i San Jorge.

Jego relief charakteryzuje się urodzajną równiną. W strefie zachodniej równina staje się bardziej wilgotna i zawiera pastwiska.

W strefie wschodniej jest suchy i charakteryzuje się pustynią La Guajira, z przewagą wysokich temperatur i ubogiej roślinności..

5- Depresja Momposina

Ustanowiony przez dopływ rzek Magdalena i Cauca, ma setki bagien, bagien i lagun.

6- Serranía de Macuira

Serranía de la Macuira to pasmo górskie położone pośrodku pustyni.

Znajduje się na półwyspie La Guajira i składa się z trzech głównych wzgórz: wzgórza Palúa, wzgórza Huaresh i wzgórza Jihouone. Góra Palúa jest najwyższa, ma wysokość 864 metrów nad poziomem morza.

Jest to najbardziej wysunięte na zachód i najwyższe pasmo górskie w Ameryce Południowej. Ma około 35 kilometrów długości i 10 kilometrów szerokości.

W tym paśmie górskim pośrodku pustyni życie kwitnie z niezwykłym blaskiem, znajdując suche lasy na obszarze pustynnym z wyjątkowymi ekosystemami.

7- Wyspy San Andrés, Providencia i Santa Catalina

Archipelag utworzony przez skały pochodzenia wulkanicznego i osady wapienne. San Andrés ma pasmo górskie, które przecina go z północy na południe, z maksymalną wysokością 385 metrów. W Providencii maksymalna wysokość wzgórz wynosi 350 metrów.

Mają lasy kokosowe, a ich klucze tworzą rafy koralowe.

Bibliografia

  1. Harvey F. Kline. (2017). Kolumbia. 14.10.2017, z witryny internetowej Encyklopedii Britannica: britannica.com
  2. Redaktor. (2017). Ulga dla regionu Karaibów. 14.10.2017, z witryny Virtual Colombia: virtualamericas.net
  3. Departament Spraw Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych. (2016). Wybrzeże Karaibskie: Wprowadzenie. 13.10.2017, na stronie Coastal: coast.er.usgs.gov
  4. Redaktor. (2017). Macuira. 14.10.2017, ze strony internetowej Colombia Parks: colparques.net
  5. J. Orlando Rangel Ch… (2012). Region Karaibów. W Kolumbii DIVERSIDAD BIÓTICA XII (5-700). Bogota: Narodowy Uniwersytet Kolumbii.

Jeszcze bez komentarzy