Richard Ramirez (1960-2013) był amerykańskim seryjnym mordercą i gwałcicielem, odpowiedzialnym za śmierć kilkunastu osób. Nazywano go nocnym prześladowcą lub nocnym policjantem, ponieważ atakował swoje ofiary w nocy, szczególnie w ich domach..
Popełnił swoje zbrodnie w latach 1984-1985 prawie wszystkie w Los Angeles w Kalifornii. Nie miał określonej metody zabijania; ogólnie rzecz biorąc, modus operandi polegał na gwałceniu jego ofiar, a następnie na ich brutalnym mordowaniu.
Chociaż został skazany za zabójstwo 13 osób, liczba ofiar wynosi ponad 25. Wiele z nich zostało jedynie zgwałconych i pobitych. Z biegiem czasu pogarszał się, aż doszedł do morderstwa.
Indeks artykułów
Richard Ramírez, którego imię brzmi Ricardo Leyva Muñoz Ramírez, urodził się 29 lutego 1960 r. W El Paso w stanie Teksas. Był najmłodszym synem Mercedesa Muñoza i Juliána Ramíreza, obojga imigrantów z Meksyku..
Para miała kłopotliwe i dysfunkcyjne małżeństwo. Ojciec był dość brutalnym kolejarzem, który nieustannie bił żonę i dzieci.
Jak większość seryjnych morderców, Ramírez miał dzieciństwo naznaczone przemocą i biciem. W rzeczywistości, gdy był jeszcze bardzo młody, miał wypadek z huśtawką, w wyniku której stracił przytomność..
Otrzymał cios w głowę podczas zabawy w parku i został zszyty co najmniej 30 szwami. Uraz ten spowodował drgawki i zdiagnozowano u niego padaczkę do okresu dojrzewania..
Znany jako Richard lub Ricky, miał trudne dzieciństwo, co nie było zaskoczeniem, i był pod silnym wpływem swojego starszego kuzyna Miguela Ramíreza, znanego jako Mike. Był to zielony beret, który wrócił z wojny w Wietnamie.
Mike opowiadał Ramírezowi historie o tym, jak torturował i okaleczał wietnamskie kobiety, anegdoty, które również potwierdził okropnymi zdjęciami.
Mike był prawdopodobnie największym wpływem, jaki Ramirez mógł mieć. Weteran nie tylko z dumą pokazywał obrazy, na których gwałcił, torturował i mordował ludzi, ale także „uczył” Ramíreza technik zabijania, których nauczył się w armii. Spotykali się nieustannie, aby palić marihuanę i rozmawiać o satanizmie.
Z drugiej strony Richard zwykł patrzeć, jak Mike bił swoją żonę. Najwyraźniej lubił mieć go jako widza. Być może to ciągłe narażenie na przemoc spowodowało, że straciła wrażliwość..
W wieku zaledwie 13 lat Ramírez był świadkiem morderstwa; Po gwałtownej kłótni z żoną jego kuzyn Mike wziął strzelbę i strzelił żonie w twarz. Poszedł do więzienia, ale był niesamowicie wolny po tym, jak twierdził, że był odurzony.
Pod wpływem swojego kuzyna jeszcze dziecka, jego kariera jako przestępcy rozpoczęła się wcześnie. Kiedyś brał narkotyki z Mikiem i jak to często bywa z uzależnionymi, wychodzili kraść, aby utrzymać swój występek. Z tą historią było logiczne, że wkrótce zostanie zamknięty.
W 1977 roku, mając zaledwie 17 lat, został przyjęty do zakładu karnego dla nieletnich oskarżony o serię drobnych przestępstw. Pięć lat później, w 1982 roku, został aresztowany i sądzony za posiadanie marihuany. Jednak udało mu się wyjść na okres próbny z zarzutami.
Później przeniósł się do San Francisco, a następnie do Los Angeles. W tym czasie był już uzależniony od kokainy i oprócz kontynuowania kradzieży zaczął kochać broń i satanizm.
W 1983 r. Wrócił do więzienia pod zarzutem kradzieży samochodu. W następnym roku został zwolniony z więzienia, ale ze względu na styl życia, jaki prowadził, był naprawdę zepsutym człowiekiem. Reformowanie nigdy nie wchodziło w grę. Lata palenia marihuany i jedzenia fast foodów zraniły go fizycznie..
Ciekawostką jest to, że mówi się, że ulubiona piosenka Ramíreza została zatytułowana „Night Prowler” przez zespół AC / DC. Słuchał jej, polując na jej ofiary.
Temat opowiada o lęku, jaki czuje osoba samotna w domu w nocy, ponieważ najwyraźniej ktoś się zbliża. To dałoby mu słynny przydomek The Night Prowler..
Minęło niewiele czasu, zanim Ramírez poczynił postępy i przeszedł od rabunku do przemocy. Jego pierwsze znane morderstwo miało miejsce 28 czerwca 1984 r. Po zażyciu kokainy wyszedł z domu i zabrał samochód. Zatrzymał się przed domem na Glassell Park Street.
Mieszkała tam 79-letnia kobieta o imieniu Jennie Vincow. Zabójca wszedł przez okno i zaatakował kobietę. Napastował ją seksualnie i wielokrotnie dźgał ją nożem.
Jego kolejne ofiary przybyły 17 marca 1985 r. Ramírez udał się do domu 22-letniej dziewczynki o imieniu María Hernández. Dziewczyna mieszkała z partnerem o imieniu Dayle Okazaki.
Zaatakował Hernándeza w garażu, ale kiedy do niego strzelił, dziewczyna instynktownie położyła rękę i kula odbiła się od kluczy. Ofiara upadła na ziemię i udawała martwą. W wyniku przeoczenia morderca zdołał uciec.
Jednak jego partner nie miał tyle szczęścia. Słysząc strzał, który ukrył Okazaki. Ale w pewnym momencie wyjrzała ze swojej kryjówki, morderca ją zobaczył i zakończył jej życie.
W tym czasie w pełni obudził żyjącego w nim potwora. Niezadowolony z tego ataku, tej samej nocy zastrzelił Tsai Lian Yu.
Zaledwie 10 dni po tym ataku, 27 marca, Ramírez zamordował parę Zazzara. Byli to Vincent Zazzara, 64-letni włoski imigrant, właściciel pizzerii i jego 44-letnia żona Maxine. Jak kiedyś, mężczyzna został najpierw zastrzelony.
Potem nie spieszył się z kobietą. Najpierw zaatakował ją seksualnie, a następnie zadźgał ją na śmierć. Ale nie poprzestał na tym. Ramírez torturował ją, usuwając oczy. Po latach z pogardą twierdził, że ofiara żyje, kiedy to robił..
W tym czasie władze rozpoczęły już zakrojoną na szeroką skalę operację policyjną. Jednak śledztwo zakończyło się niepowodzeniem.
Problem polegał na tym, że zabójca tak naprawdę nie miał ustalonego wzorca. Czasami okradał swoje ofiary, innym razem nie. Czasami strzelał do nich, a innym razem dźgał ich nożem. Motyw nigdy nie był jasny, co utrudniało pracę policji.
W kwietniu 1985 roku ponownie zaatakował. Tym razem jego ofiarami byli William i Lillie Doi, starsza para w wieku odpowiednio 66 i 63 lat..
Ramírez włamał się do domu i zastrzelił mężczyznę. Natychmiast udał się do pokoju, w którym krzyczała żona, groził jej i bił.
Zabrał ją do umierającego męża na spotkanie z nim, a później zmusił do oddania pieniędzy i biżuterii. Zabrał ją z powrotem do pokoju, gdzie brutalnie ją rozebrał i zgwałcił. Ciężko ranny William Doi był w stanie zadzwonić pod numer 911, ale nie mógł im nic powiedzieć.
Nadal pogotowie udało się namierzyć. Po chwili przyjechała policja i karetka, ale do tego czasu zabójca uciekł. Mężczyzna nie przeżył, ale przeżyła jego żona, która mogła podać opis napastnika.
Społeczność Los Angeles była całkowicie zaniepokojona. Nastąpił rodzaj masowej histerii, częściowo podsycanej przez doniesienia w prasie.
Miesiąc po ataku na małżonków Doi, 26 maja Ramírez wszedł do domu 83-letniej Malvii Keller i 80-letniej Wolfe Blanche. Podczas snu brutalnie zaatakował Marlvię młotkiem. To samo zrobił z Wolfem, którego oprócz bicia również zgwałcił. Znaleziono je kilka dni później. Tylko jednemu udało się przeżyć.
Dzień później Ramírez znalazł kolejną ofiarę. Chodziło o Ruth Wilson, 41-letnią kobietę, która miała 12-letniego syna. Zabójca wybił okno w jej domu, aby wejść, zakuli dziecko w kajdanki i zamknęło w szafie. Kobieta, wierząc, że to napaść, szybko przekazała przestępcy całą biżuterię i pieniądze, które miała.
Jednak po otrzymaniu łupu mężczyzna związał ją, zdjął jej ubranie i zgwałcił. Na szczęście dla Wilsona Ramírez zostawił ją przy życiu. To był być może początek końca mordercy, ponieważ wraz z opisem kobiety powstał pierwszy portret zbrodniarza.
W kolejnych miesiącach liczba ofiar wzrosła. Było wtedy kilkanaście osób, które zostały okradzione, zaatakowane fizycznie i seksualnie, ze wskazaniami oprócz praktyk satanistycznych rytuałów.
Jednak ciągła presja mediów i policji, wspomagana fotograficznymi opisami ofiar, które przeżyły, zmusiła Ramíreza do opuszczenia Los Angeles w sierpniu. Przeniósł się do San Francisco i tam spowodował nowe ofiary.
Koniec Ramíreza miał nadejść wraz z kolejnym atakiem. 24 sierpnia 1985 roku zaatakował Williama Carnsa i jego dziewczynę. Mężczyzna został ciężko postrzelony, a następnie przeszukany w poszukiwaniu dziewczyny. Po rozebraniu jej zaczął ją gwałcić. Później, choć groził jej bronią, postanowił jej nie zabijać, a młoda kobieta zadzwoniła pod numer 911.
Sąsiad, który widział pojazd zabójcy, uznał go za podejrzanego i zapisał numer rejestracyjny. Następnego dnia policja przekazała mu informacje. Władze zlokalizowały pojazd, ale nie przestępca.
Analizując ślady, w końcu byli w stanie nadać nocnemu łowcy twarz i imię. Podczas przeszukiwania ich bazy danych odkryli Richarda Ramíreza, poinformowali media, a fotografia mordercy została rozpowszechniona.
31 sierpnia 1985 r. Przestępca postanowił wrócić autobusem do Los Angeles. Nie miał pojęcia, że został zidentyfikowany przez policję, więc był całkowicie zbity z tropu..
Mimo, że dworzec autobusowy był pełen policjantów, udało mu się wyjść, ale na ulicy szybko został rozpoznany przez ludzi. Od razu zrozumiał, że został odkryty, a kiedy poczuł się osaczony, próbował ukraść samochód, ale mu się to nie udało. Prawie został zlinczowany na ulicy, ale policja interweniowała.
Po aresztowaniu Ramírez zapewnił, że nie był mordercą i zrobił wszystko, co w jego mocy, aby opóźnić proces. Początkowo został oskarżony o 14 morderstw i 31 przestępstw związanych z jego masakrą..
Jednak ze względu na fakt, że kilkakrotnie zmieniał prawników oraz fakt, że jego zbrodnie miały miejsce w kilku miejscach, co spowodowało problemy z jurysdykcją, część zarzutów została odrzucona w celu przyspieszenia procesu..
Prawie trzy lata po jego aresztowaniu proces wyboru jury rozpoczął się 22 lipca 1988 roku. Sprawa trwała cały rok ze względu na liczbę świadków i dowodów, które posiadali.
Ostatecznie został skazany na 19 wyroków śmierci 7 listopada 1989 r. Był przetrzymywany w więzieniu San Quentin w Kalifornii. Ale morderca nie umarł za swoje przekonanie. Zmarł na niewydolność wątroby 7 czerwca 2013 roku w wieku 53 lat. Od skazania na śmierć minęły 23 lata.
Podczas procesu obrona starała się, aby Ramírez został uznany za chorego psychicznie. Nie pomogło to jednak uniknąć jego przekonania. Psychologowie wskazali, że przestępca nie mieści się w grupie normalnych morderców.
I to dlatego, że chociaż miał problematyczne dzieciństwo i okres dojrzewania, nigdy nie wydawał się mieć motywu do swoich morderstw. Nie było to zgodne z określonym schematem. Jego ofiary były obojga płci, z różnych ras i w różnym wieku.
Broń, której używał, była również zróżnicowana. Chociaż nóż był jednym z jego ulubionych, używał także kijów baseballowych, młotków i różnego rodzaju pistoletów..
Jeszcze bez komentarzy