Plik ryzoidy Są to struktury przypominające korzenie roślin naczyniowych i spełniające podobne funkcje. Znajdują się w dolnej części niektórych organizmów, takich jak glony, mchy i grzyby.
Obecność ryzoidów odnotowano również w gąbkach morskich i innych prostych zwierzętach, które żyją zakotwiczone w podłożu. Ryzoid jest odpowiedzialny za mocowanie ciała wegetatywnego organizmu do podłoża i jest zdolny do pośredniczenia w wchłanianiu składników odżywczych.
Struktura ryzoidów różni się znacznie w zależności od badanej grupy. Niektóre mają złożone rozgałęzienia, podczas gdy inne są elastyczne i bulwiaste..
W grzybach ryzoidy znajdują się na wzgórzu i są bardzo podobne do prawdziwych korzeni. W mchach ryzoidy są odpowiedzialne za zakotwiczenie gametofitu w podłożu, ułatwiając wchłanianie soli mineralnych i wody.
Ryzoidy to kluczowe elementy, które dzięki swojej zróżnicowanej morfologii pozwalają na różnicowanie gatunków, będąc ważnym elementem taksonomicznym grzybów.
Indeks artykułów
Obecnie istnieje niewiele badań związanych z funkcją ryzoidów. Jednak istnieją dowody na to, że ryzoidy są szczególnie ważne w mocowaniu ciała do podłoża i pobieraniu składników odżywczych z gleby..
W literaturze ryzoidom przypisuje się funkcje zakotwiczenia w podłożu. Ryzoidy kilku wątrobowców tworzą rodzaj dysków lub gałęzi na końcach konstrukcji, które w kontakcie z cząstkami stałymi mocno przylegają.
Podobny wzór rozgałęziania się i sklejania zaobserwowano na końcach ryzoidów mchów i niektórych paproci, gdy stykają się one z twardymi powierzchniami..
Inne fakty potwierdzają tę rolę mocowania. W niektórych mchach ryzoidy są bardziej obfite i znacznie bardziej rozgałęzione u osobników, które rosną na twardych substancjach (takich jak na przykład skały), w porównaniu z tymi, które rosną w glebie..
Ryzoidom przypisywano również funkcje związane z pobieraniem i transportem wody. Wiele mszaków jest ektohydrycznych - brakuje im grubego naskórka i wchłania wodę na całej powierzchni ciała..
U tych gatunków ryzoidy nie są konieczne do bezpośredniego poboru wody, ale kilka z tych mchów wytwarza grubą warstwę ryzoidów..
Inne gatunki mszaków są endohydryczne i posiadają wewnętrzny system transportu wody. U tych gatunków ryzoidy pełnią podstawową funkcję i pośredniczą w całkowitym poborze wody.
Stwierdzono, że u niektórych gatunków glonów ryzoidy bezpośrednio pobierają nieorganiczne składniki odżywcze. U tych gatunków ryzoidy wykazują większe stężenie minerałów niż woda, w której są zanurzone..
Bryophytes to seria roślin lądowych, które występują w wilgotnym środowisku. Niektóre mogą zajmować siedliska wodne, podczas gdy inne mogą rozwijać się jako rośliny epifityczne.
Jeśli chodzi o cechy zewnętrzne, gametofit mszaków może mieć różne rozmiary, od kilku milimetrów do prawie 50 centymetrów..
Niektóre thalli nazywane są liściastymi thalli i różnią się główną osią „liśćmi”, a przeciwną częścią ryzoidami..
Tę terminologię przypisuje się organom tych roślin, ponieważ są one typu nienaczyniowego, to znaczy nie mają układu naczyniowego roślin wyższych. Dlatego nie jest poprawne używanie terminów liście i korzenie, właściwie mówiąc.
Ryzoidy mszaków mogą być jednokomórkowe lub wielokomórkowe. Te jednokomórkowe mogą mieć gładkie ściany lub mieć gruźlicę. Te ostatnie mają wgłębienia w kształcie szpilek.
Oba typy ryzoidów znajdują się w okolicy korony brzusznej powierzchni wzgórza. Z wyjątkiem gatunku Anthoceros i inne mszaki taloidalne, których ryzoidy o gładkich ścianach są rozproszone po całej powierzchni brzusznej.
Z drugiej strony mchy charakteryzują się wielokomórkowymi ryzoidami z ukośnymi przegrodami.
W królestwie grzybów ryzoidy pojawiają się w formach, które rosną przyczepione do podłoża i potrzebują pewnej struktury, aby pomóc im zakotwiczyć. Te przedłużenia mogą być typu prostego lub rozgałęzionego.
U grzybów ryzoidy to nitkowate narządy mocujące podłoże, które różnią się od strzępek dwiema głównymi cechami.
Po pierwsze, zmniejszają się, gdy zachodzi proces rozgałęziania. W ten sposób każda kolejna gałąź jest mniejsza niż gałąź, która ją dała. W wyniku tego procesu uzyskuje się rozszerzony układ rozgałęziony.
Po drugie, w przeciwieństwie do komórek plechy, komórki ryzoidalne nie posiadają jądra. Te cechy wyjaśniają, dlaczego ryzoidy mają ograniczoną zdolność wzrostu..
Ryzoidy rozwijają się w haploidalnej fazie niektórych glonów, np. Rodzajów Chara Y Spirogyra. Podobnie jak w poprzednich grupach, ryzoid może być typu jednokomórkowego lub wielokomórkowego, a ta cecha zależy od grupy.
Na przykład u Zygnematales ryzoidy są jednokomórkowe. Ta grupa glonów jest również nazywana koniugatami. Są to zielone algi zamieszkujące zbiorniki słodkiej wody, charakteryzują się rozgałęziającymi się włóknami i stosunkowo grubymi komórkami.
Natomiast w grupie makroglonów Charales - ich rozwój w wielu przypadkach przekracza 60 cm długości - ryzoidy są wielokomórkowe. Podobnie jak algi Zygnematales, glony karalowe są zielone i słodkowodne. Z filogenetycznego punktu widzenia uważane są za zbliżone do roślin lądowych.
Istnieje oczywiste podobieństwo między ryzoidami a włośnikami roślin naczyniowych. Chociaż funkcjonują podobnie, argumentuje się, że oba narządy są analogiczne i nie są homologiczne, ponieważ nie ma zgodności między ich strukturami i są wytwarzane w różnych fazach cyklu życia..
Możliwe, że podobieństwo między ryzoidami a włoskami korzeni jest wynikiem procesu zbieżnej ewolucji.
Jeszcze bez komentarzy