Plik Mekong jest to najdłuższa rzeka w Azji Południowo-Wschodniej. Jej trasa biegnie przez Chiny, Birmę, Laos, Tajlandię, Kambodżę i Wietnam, o długości 4350 km i dorzeczu, który wysysa 810 000 km², przewyższając ją jedynie rzekami Jangcy i Ganges na kontynencie..
Jest to jedno z najbardziej produktywnych łowisk śródlądowych na świecie, ponieważ w jego basenie żyje 60 milionów ludzi. To bogactwo jest częściowo spowodowane dużą ilością bogatego w składniki odżywcze osadu, który spływa w dół rzeki, wspierając ryby i mający pozytywny wpływ na produkcję ryżu w Kambodży i Wietnamie..
Jedną z oznak znaczenia tej rzeki dla krajów tego obszaru, zwłaszcza Wietnamu, jest to, że ryż uprawiany w delcie Mekongu stanowi ponad połowę produkcji tej żywności..
Indeks artykułów
Rzeka Mekong stanowi podstawowy filar gospodarki Azji Południowo-Wschodniej, gdzie dzięki jej naturalnym korzyściom rozwija się praca, transport i rekreacja.
Jej charakterystyka ma bezpośredni wpływ na rozwój populacji ze względu na jej położenie geograficzne oraz wzajemne powiązania z grupami pracującymi zamieszkującymi brzegi rzek..
Woda, która wypełnia kanał rzeki Mekong, pochodzi głównie z deszczu przyniesionego do jej dolnego basenu przez wiatry monsunowe. W kwietniu przepływ osiąga najniższy punkt. Wiatry monsunowe docierają w rejon od maja do czerwca z południa obciążonego wodą, w tym okresie przepływ narasta od sierpnia do września na północy i do końca października na południu.
Uprawy ryżu nie da się zastosować bez nawadniania w porze suchej, dlatego wody rzeczne stają się coraz ważniejsze dla produkcji rolnej. Z tego powodu coroczny sezon powodziowy jest priorytetem w dorzeczu dolnego Mekongu, ponieważ stwarza niezbędne warunki dla stanu środowiska i produktywnego rozwoju jego mieszkańców..
Powodzie są również ważne dla ryb, które migrują do głębokich basenów w celu schronienia się w porze suchej. Następnie, w okresie powodzi, migrują z powrotem do bogatych w składniki odżywcze miejsc tarła i żerowisk występujących na równinach zalewowych..
Główną działalnością gospodarczą mieszkańców Mekongu jest rolnictwo, a najważniejszą uprawą jest ryż.
Rolnicy w dolnym dorzeczu nauczyli się gospodarować wodą, sztucznie kontrolując powodzie, aby zwiększyć produktywność ekonomiczną. W przypadku braku kontroli wody można uzyskać tylko jedną uprawę rocznie w porze deszczowej.
Jednak rozwój technik i technologii kontroli wody pozwala na jej przechowywanie i wykorzystywanie podczas suszy do produkcji dodatkowych plonów..
Uprawa ryżu zapewnia ponad połowę dziennego spożycia kalorii w krajach regionu. Rzeka Mekong produkuje rocznie 4,5 miliona ton ryb, co stanowi około 80% białka spożywanego w gospodarstwach domowych w regionie..
Oprócz ryżu i rybołówstwa Mekong ma ogromny potencjał hydroenergetyczny. Ma zainstalowanych ponad 50 zapór i ponad 120 w projekcie, aby zaspokoić zapotrzebowanie na energię w regionie.
Rzeka ma rozbudowany system kanałów w delcie. Małe łodzie morskie mogą płynąć w górę rzeki do Phnom Penh, a 5-metrowe łodzie mogą dopłynąć do Kâmpóng Cham podczas przypływu.
Ciągły transport jest blokowany przez bariery w Khone Falls i innych wodospadach. W latach 1866-1868 francuscy odkrywcy popłynęli w górę rzeki i odkryli, że Mekong ma zbyt wiele bystrzy i wodospadów, aby nadawały się do nawigacji..
Piękno codziennego życia tradycyjnych wiosek, obrazy, jakie dają wspaniałe zachody słońca, a także bogactwo historyczne i kulturowe, które ożywia koryto rzeki i jego brzegi jako bohaterowie, sprawiają, że jest to jedna z głównych atrakcji turystycznych powierzchnia.
Krajobraz usiany polami ryżowymi, farmami rybnymi i sadami owocowymi doskonale kontrastuje z ogromną różnorodnością biologiczną flory i fauny znajdującą się w centrum rozwoju ekologicznego i turystycznego..
Pierwsze osady na Mekongu pochodzą z 2100 roku pne. Dzięki wykopaliskom odkryto monety z tak odległych miejsc, jak Cesarstwo Rzymskie. Około 700 lat temu Tajowie uciekli z południowych Chin przez Mekong, tworząc królestwo Syjamu (obecnie Tajlandia), a rzeka chroniła ich przed inwazjami..
W 1540 r. Portugalski odkrywca Antonio de Faria był pierwszym Europejczykiem, który podróżował i opisywał swoje odkrycia na Mekongu. Już wtedy był uważany za cud natury przez pierwszych mieszkańców.
Mekong wznosi się w Chinach, w szczególności w autonomicznym regionie Tybetu, na wysokości 4900 metrów, między rzekami Saluin i Jangcy. Jego nazwa różni się w zależności od terytorium, przez które się porusza. W Tybecie znany jest jako „Dzachu”, w Chinach „Lancang Jiang”, w Kambodży „Mékôngk”, w Laosie „Mènamkhong”, aw Wietnamie „Cuu Long”. Nazwy te są ściśle związane z ich zachowaniem i wrażeniami, jakie robią na swojej drodze..
Najbardziej malowniczą z tych nazw jest wietnamskie „Cuu Long”, które tłumaczy się jako „rzeka dziewięciu smoków”, co jest tytułem przypisywanym jej, ponieważ w tym kraju rzeka jest podzielona na dziewięć ramion..
Od źródła na Płaskowyżu Tybetańskim do ujścia na Morzu Południowochińskim, na południe od miasta Ho Chi Minh, Mekong jest jedyną azjatycką rzeką, która przepływa przez sześć krajów..
Opadając przechodzi przez terytorium płaskowyżu tybetańskiego w kierunku prowincji Yunnan w Chinach. Stamtąd porusza się w kierunku złotego trójkąta, którego nazwa obejmuje obszar 950 kmdwa odpowiadający terytoriom Birmy, Laosu i Tajlandii, służący jako punkt orientacyjny, który najpierw wytycza granicę między Birmą a Laosem, a następnie granicę między Laosem a Tajlandią.
Przepływa przez Laos i Kambodżę. W pobliżu Phnom Penh (stolicy Kambodży) zaczyna się delta rzeki Mekong, która rozciąga się, tworząc ogromną żyzną równinę w południowym Wietnamie, aż do ujścia do Morza Południowochińskiego.
Jej trasa podzielona jest na dwie części wyraźnie zróżnicowane rzeźbą terenu i klimatem: górny Mekong lub górny i dolny Mekong.
Ten odcinek biegnie od źródła na Wyżynie Yunnan do granicy Birmy z Laosem. Niektóre z najwyższych szczytów Płaskowyżu Tybetańskiego są zlodowacone, a znaczna część tego odcinka dorzecza jest zimą pokryta śniegiem..
Ma 1955 km długości i przepływa przez nierówny krajobraz. Biegnie przez długą, wąską dolinę przez góry i płaskowyże południowo-zachodnich Chin, płynąc jak bystry strumień z obecnością wodospadów. Na tej mapie możesz zobaczyć narodziny:
Obszar ten biegnie od granicy Birmy do Laosu do ujścia przez deltę na Morzu Południowochińskim. Jego odcinek ma długość 2390 km i biegnie przez płaskowyż Khorat w północno-wschodniej Tajlandii. Na tej mapie widać usta:
Następnie biegnie dalej przez zachodnie pasma górskie Laosu i Wietnamu, by ostatecznie przekroczyć Kambodżę, zanim dotrze do Morza Delty, położonego w południowym Wietnamie. Tam zajmuje obszar około 40 400 kmdwa i jest zdominowany przez równiny zalewowe.
Klimat w dorzeczu Dolnego Mekongu zaliczany jest do monsunów tropikalnych. W marcu i kwietniu, ich najcieplejszych miesiącach, średnia temperatura waha się od 30 ° C do 38 ° C.
W dorzeczu znajduje się wiele terenów podmokłych, które pełnią funkcje społeczne, gospodarcze i kulturowe. Zapewniają produktywne środowisko dla rolnictwa, akwakultury, łowisk, produktów wodnych innych niż ryby i turystyki..
Naturalne tereny podmokłe łagodzą powodzie, zapobiegając katastrofom w porze monsunowej. Dzięki rozwojowi namorzynów na obszarach przybrzeżnych zapobiegają erozji i zatrzymują składniki odżywcze, które przyczyniają się do produktywności rolnictwa i rybołówstwa..
Ponadto miejskie i podmiejskie tereny podmokłe filtrują ścieki rolnicze, przemysłowe i komunalne, zanim ponownie wpłyną do Mekongu..
Rzeka Mekong jest jednym z filarów rozwoju gospodarczego i społecznego populacji liczącej około 60 milionów ludzi, którzy żyją i są od niej uzależnieni, by przetrwać.
Ten gigant z Azji Południowo-Wschodniej dotyka stolic dwóch terytoriów, które przekracza: Vientiane, stolicy Laosu; oraz Phnom Penh, stolica Kambodży i jej największe miasto.
Wody Mekongu kąpią się w Cai Be, mieście położonym w południowym Wietnamie z małym i malowniczym pływającym targiem, który stanowi jedną z głównych atrakcji turystycznych. W południowym Wietnamie Mekong dotyka również Vinh Long, z francuską architekturą kolonialną. Jego kanały i bliskość Ho Chi Minh (stolicy Wietnamu) sprawiają, że jest to kwitnące centrum ekoturystyki w regionie.
W delcie znajduje się Cu Lao Gieng, wyspa, którą warto odwiedzić ze względu na bogactwo architektoniczne, które kontrastuje z otaczającą dżunglą. Niedaleko granicy z Kambodżą przecina też Chau Doc, jedno z najbardziej wielokulturowych miast Wietnamu.
Wpływ różnych społeczności, które wspólnie zamieszkują, jest widoczny w jej infrastrukturze. Można też podziwiać piękny widok z gór, gdzie świątynie kradną oczy.
Innym małym miasteczkiem nad brzegiem Mekongu jest Angkor Ban, wiejska społeczność w Kambodży z wielowiekowymi drewnianymi domami, niesamowitymi krajobrazami i życiem codziennym w bardzo wzbogacającym wiejskim środowisku..
Dorzecze rzeki Mekong drenuje z całkowitej powierzchni 795 000 km2. Do jego głównych dopływów należą rzeki Tonlé Sap, Bassac, Tha, Nam On, Nam Song, Nam Khan, Kok, Songkhram, Xe Bang Fai, Tonle Sap, Kong, Tonlé San i Srepok..
Obecnie różne firmy planują założenie łącznie 11 tam na korycie Mekongu i 120 na jego dopływach. Naukowcy ostrzegają, że nadmierna eksploatacja elektrowni wodnych zagrozi delikatnemu systemowi rzecznemu.
Przepływ strumienia wpływa na wiele aspektów ekosystemów łęgowych, w tym głębokość, prędkość, temperaturę, transport składników odżywczych i osady. Zmiana przepływu wpływa negatywnie na rodzime gatunki i ekosystemy, nieodwracalnie niszcząc ich siedliska.
Klimat Basenu Mekongu waha się od umiarkowanego do tropikalnego. Topniejący śnieg na płaskowyżu tybetańskim napędza rzekę w porze suchej, zwłaszcza w jej środkowym biegu, podczas gdy deszcze zapewniają przepływ w porze powodziowej..
Zróżnicowanie wysokości w całym dorzeczu powoduje ogromne bogactwo roślinności. Udokumentowano około 20 000 gatunków roślin. W całym dorzeczu występuje flora mokradeł, mieszane mokre lasy wiecznie zielone, suche zimozielone, lasy liściaste i górskie, krzewy i namorzyny.
W dorzeczu Mekongu występuje turzyca szara, trzcina, różne gatunki traw z regionów o klimacie umiarkowanym i lilie wodne, a także gatunki z rodziny Flacourtiaceae, Lecythidaceae, Dipterocarpaceae Y Euphorbiaceae.
Specjaliści potwierdzają, że dorzecze jest narażone na skutki zmiany klimatu, w tym:
- Wzrost średniej temperatury o około 0,8 ° C, który będzie miał największy wpływ na chłodniejsze obszary północne w 2030 roku.
- Regionalny wzrost rocznych opadów o 200 mm, co zwiększa podatność na powodzie i suszę, zmniejszając produktywność rolnictwa.
- Spodziewana jest intruzja słonej wody w delcie Mekongu ze względu na podnoszący się poziom mórz, który może spowodować przemieszczenie milionów ludzi na tym obszarze..
Koryto rzeki Mekong jest domem dla około 1000 gatunków ryb i setek ptaków, gadów i ssaków. Uznawany jest za jeden z obszarów o największej różnorodności biologicznej na świecie, ustępując tylko Amazonce..
Jego bioróżnorodność ma zasadnicze znaczenie dla wiejskiego stylu życia opartego na zasobach naturalnych, aby zapewnić populację 60 milionów ludzi mieszkających w dorzeczu dolnego Mekongu..
Do najbardziej reprezentatywnych gatunków należą między innymi tygrys indochiński, sum Mekong, antylopa saola, delfin Irrawaddy, panga, słoń azjatycki i syjamski karp błotny..
Jeszcze bez komentarzy