Plik rzeka Segura, położone w południowo-wschodniej Hiszpanii jest jednym z najważniejszych źródeł hydrograficznych w kraju europejskim. Zajmuje powierzchnię 325 km, a dorzecze 14 936 km². Po przejściu przez 4 prowincje trafia do Morza Śródziemnego.
Chociaż obecnie znana jest jako rzeka Segura, wywodząca się od nazwy miejsca jej urodzenia, nazywana jest również Wadi al-Abyad, co po arabsku odpowiada „Białej Rzece”, dzięki przezroczystości jej wód; a także po łacinie Thader czy Palmera.
Basen ten jest jednym z najmniejszych w Hiszpanii, biorąc pod uwagę jego długość jako odniesienie, jednak jest jednym z najczęściej wykorzystywanych z korzyścią dla mieszkańców obszarów, przez które przepływa. Jest to punkt odniesienia dla hiszpańskiej turystyki, pomimo tendencji do powodowania powodzi..
Indeks artykułów
Badania w okolicach Segury rzuciły światło na bliski związek historyczny z człowiekiem, który sięga prehistorii. Szczególną wartość miały próbki złóż ludzkich, które znaleziono i datowano zarówno na paleolit, jak i na neolit..
Później Iberowie byli pierwszą cywilizacją, która zasiedliła jego brzeg. Zarówno oni, jak i Rzymianie, Arabowie i Wizygoci korzystali z dobrodziejstw tego strumienia, aby przetrwać. Znając cykl suszy i powodzi oraz budując sieć irygacyjną, cywilizacje te były w stanie zapewnić rozkwit rolnictwa.
Wraz z udoskonaleniem metody uprawy liczba ludności wzrosła, co doprowadziło do sporów o wody rzeki, które zakończyły się, gdy zawarto porozumienie w sprawie ich rozmieszczenia. Przeludnienie miało również negatywny wpływ na środowisko poprzez wylesianie.
Bezpośrednią konsekwencją tego, oprócz zmniejszenia opadów, był cykl poważnych susz i powodzi na rzece Segura. Z tych ostatnich wiadomo, że zaczęły się one mniej więcej pod koniec średniowiecza, tak jak ten, który miał miejsce w 1328 r..
Od tamtej pory, aż do dzisiaj, podjęto wiele wysiłków, aby powstrzymać moc tego potoku. Największe prace rozpoczęto na początku XX wieku, największym był Zbiornik Cenajo, który został ukończony w latach 60. XX wieku i dał życie zbiornikowi Cenajo..
W 1994 r. Rozpoczął się projekt zwany planem obrony alei, którego celem było zmniejszenie ryzyka powodzi. W tym celu zachowano istniejące tamy i zbudowano nowe. Podobnie woda Segury była kierowana w różnych punktach.
Z kilkoma wyjątkami wiele z tych prób było nieskutecznych, powodując zniszczenia mienia i straty w ludziach. Spośród zarejestrowanych powodzi i przelewów ostatnia miała miejsce we wrześniu 2019 r. Z kolei najbardziej katastrofalna okazała się Riada de San Calixto, w której zginęło 1500 osób..
Przez wiele lat, od 1980 roku, rzeka Segura zasłużyła na miano jednej z najbardziej zanieczyszczonych rzek w kraju, a nawet na kontynencie. Głównym źródłem zanieczyszczeń są firmy sąsiadujące z jego środkową i dolną częścią. Jednak obszar rolniczy i ludność również się do tego przyczyniły.
W rezultacie wiele gatunków żyjących w jego wodach zginęło, a ich bioróżnorodność zmniejszyła się. Przez pewien czas nie można było mieszkać w pobliżu rzeki bez narażania się na ryzyko, ponieważ destylowała ona nieprzyjemny zapach i była zarażona szkodnikami, takimi jak komary i szczury..
Od początku XX wieku i do chwili obecnej dla tego dorzecza prowadzi się politykę odbudowy, uzyskując postęp w tym zakresie. Dzięki tej walce udało się przywrócić różnorodność zwierząt w kilku sekcjach. W związku z tym rzeka Segura została laureatem Europejskiej nagrody rzecznej w 2015 r. Za wysiłki na rzecz odbudowy po zanieczyszczeniu..
Będąc elementem o tak dużym znaczeniu dla południowo-wschodniej Hiszpanii, rzeka Segura nie przestała być celem popularnego przysłowia. Wśród legend, które głęboko przeniknęły kulturę tego obszaru, są legenda La Encantada i śmierć Amílcar Barca.
La Encantada to postać, która przypomina istoty z mitologii baskijskiej, galicyjskiej, kantabryjskiej i asturyjskiej. Pod tym imieniem znana jest piękna kobieta z długimi włosami, która pojawia się w różnych częściach kraju nocą w San Juan, z pewnymi różnicami w zależności od obszaru.
Na brzegach dolnej rzeki Segury, między Rojales i Guardamar, arabska księżniczka zakochała się w chrześcijańskim księciu w średniowieczu. Została skazana przez swojego ojca na życie na zawsze zamkniętą w Mount Cabezo Soler i tylko poprzez kąpiel stóp w rzece będzie mogła się uwolnić.
Podobno każdej nocy pojawia się San Juan, Zoraida czy Zuleida, a każdy napotkany mężczyzna prosi o ratunek w jej ramionach. Jego waga, gdy zbliża się do rzeki, rośnie. Dodatkowo po drodze pojawiają się różne potwory.
Kiedy mężczyzna ulegnie temu i puści ją, musi wrócić na górę, aby nadal odbywać karę. Tymczasem nieszczęśnik umiera z wysuniętym językiem, skazany z kolei przez księżniczkę, kończąc legendę.
Hamilcar Barca był generałem z Kartaginy, który z powodzeniem walczył w wielu bitwach w III wieku pne. Jednak jego zwycięstwo okazało się porażką, gdy stracił kilka miast, które podbiła jego armia. Wreszcie w 229 a. C. ginie podczas oblężenia.
Legenda głosi, że podczas oblężenia Heliké, obecnie Elche de la Sierra, armia Hamilcara została zmuszona do odwrotu przez króla Orissona. Nie widząc wyjścia, generał zdecydował się na swoim koniu przeprawić się przez rzekę Segurę. W tym było za dużo prądu i Kartagińczyk zginął utonął.
Rzeka Segura jest jedną z najmniejszych w Hiszpanii i ma tylko 325 km długości od źródła do ujścia do morza. Ma dorzecze, które rozciąga się na 14 936 km², a jeśli dodać do tego bulwary wpływające do niego i odchodzące od niego, jego konfederacja hydrograficzna wynosi 18 870 km²..
Basen ten ma głównie dwa rodzaje reżimów żywienia rzecznego, jeden u szczytu, a drugi na większości jego przedłużenia. U źródła jest deszczowo-śnieżna, ze względu na wysokość na jakiej się znajduje, co pozwala na czerpanie wody po stopieniu się wiosennego śniegu w Sierra de Segura..
Z drugiej strony, pozostała część trasy to śródziemnomorski reżim opadów deszczu, który charakteryzuje się dużą powodzią między jesienią a zimą i zanurzeniem w kanale, który powoduje dotkliwe susze latem, co jest zwykle powodem do niepokoju dla mieszkańców, którzy są od niego zależni.
Wody Segury, zwłaszcza w jej górnej części i początkach średniej, znane są z niezwykle krystalicznego charakteru. Jednak stopniowo nabierają one najpierw niebieskawego odcienia, a następnie ziemistej zieleni z powodu wielu czynników, takich jak zmiana terenu i zanieczyszczenie..
Strumień ten osiąga swoją maksymalną szerokość w swoim środkowym odcinku, dlatego jest tak używany w okolicznych obszarach, takich jak Murcia, ale także w tym miejscu jest największe zagrożenie suszą. Jego średnia głębokość wynosi około 70 metrów poza porą suchą.
Klimat wzdłuż rzeki Segura, a także reżim rzeczny zależy od obszaru. Na cyplu, znajdującym się na wysokości 1413 metrów nad poziomem morza, odnotowuje się najniższe temperatury, wynoszące średnio nie więcej niż 28 ° C w gorącym sezonie przez dwa miesiące i mniej niż 13 ° C w zimnych porach roku przez resztę rok..
Temperatura rośnie wraz ze spadkiem wysokości, aż osiąga wybrzeże, na którym się kończy, ze średnią roczną powyżej 18 ° C. Niezależnie od tych zmian najzimniejsze miesiące przypadają na okres od grudnia do stycznia, a najcieplejsze w lipcu i sierpniu..
Z kolei reżim opadów jest wyższy na obszarach górskich i wynosi średnio 1000 mm rocznie; i znacznie mniejszy w pobliżu ujścia, średnio tylko 300 mm rocznie. W konsekwencji punkt ten wyróżnia się jako jałowy.
Działalność turystyczna o największym popycie związana z rzeką Segura koncentruje się w jej górnej i środkowej części, ponieważ jest najbardziej atrakcyjna pod względem przyrodniczym. U jego źródła, w Parku Narodowym Sierras de Cazorla, Segura i Las Villas uprawiane są piesze wycieczki i kolarstwo górskie.
Dodatkowo możesz pływać kajakiem i pływać na tratwie po bystrzach na własnych wodach Segury. Ponieważ jest to punkt największej czystości w wodzie, można się w nich kąpać, istnieje nawet tradycja picia ze źródła, które znajduje się u samego źródła..
Z kolei miasta graniczące z tym obszarem są atrakcyjnym punktem dla pragnących zgłębić ciekawostki wiejskiej okolicy. Z drugiej strony można odwiedzić muzea i klasy przyrodnicze, aby poznać roślinność i zwierzęta zamieszkujące brzegi Segury..
Na wysokości 1413 metrów nad poziomem morza w Sierra de Segura znajduje się miasto o nazwie Fuente Segura. W tym miejscu w gminie Santiago Potones w prowincji Jaén (Andaluzja) rzeka Segura rodzi się z zalanej naturalnej jaskini.
Z tej jaskini, typu krasowego ze względu na jej pochodzenie, charakteryzującego się wietrzeniem skał rozpuszczalnych w wodzie, powstają wody tak przezroczyste, że podobno odkryto ją przez dwa woły, które utonęły, próbując wejść do jaskini i nie widzieć woda, która z niej wypłynęła.
Trasa biegnąca przez Segurę jest podzielona na trzy odcinki: szczyt, który biegnie od źródła do Fuentesanta; środek, od zbiornika Cenajo do Alicante; i dolną część, która zaczyna się w tym miejscu i kończy u ujścia do Morza Śródziemnego.
Dorzecze rzeki Segury na swojej trasie charakteryzuje się tym, że jest kontrolowane przez różne zbiorniki i tamy, takie jak Fuensanta, Anchuricas, Cenajo i jaz Ojós. Z tych i innych powodów, takich jak pora sucha, przepływ rzeki ze strefy środkowej jest powolny.
Po trasie pełnej zakrętów w środkowym biegu, rzeka Segura opuszcza prowincje Albacete i Murcia, aby wjechać do Alicante w tak zwanej Vega Baja, gdzie kontynuuje zakręty zgodnie z terenem, na którym płynie.
Rzeka uchodzi do Morza Śródziemnego, w tak zwanej Gola del Segura, konkretnie na północ od Guardamar del Segura, chociaż jej ujście znajdowało się wcześniej kilometr od tego miejsca. Obszar ten, ze względu na niewielką głębokość, posiada liczne laguny.
Z czterech prowincji, które przecina rzeka Segura, napotyka wiele miast. Osiąga się to przede wszystkim dzięki Pontones, obszarowi, na którym wyróżniają się obszary wiejskie. Następnie, podążając jego ścieżką, wpada do Albacete, gdzie kąpie miasta Yeste, Letur i Elche de la Sierra..
Murcia, rozdarta między obszarami rolniczymi a miastem, otrzymuje Segurę przez wiele miast, między innymi Calasparra, Abarán, Ojós, Villanueva del Río Segura, Archena, Lorquí, Ceutí, Molina de Segura, Alcantarilla, Murcia i Beniel.
Po opuszczeniu Murcji, prowincji z największą liczbą gmin, rzeka Segura kończy swój bieg w Alicante. Zanim potok dotrze do Guardamar del Segura i wpadnie do morza, najpierw przepływa przez miasta Orihuela, Benejúzar i Rojales.
Rzeka Segura ma tę właściwość, że ma wiele dopływów, nie tylko rzek, ale także bulwarów. Bulwary mają służyć jako drenaż, gdy deszcze zagrażają ludności. Spośród nich duża liczba tych znalezionych po lewej stronie pochodzi ze słonych wód.
Główne dopływy rzeki Vega Alta to Tus, Madera i Zumeta. W dolnej części nie otrzymuje dużych wód, natomiast w środku znajduje się największa liczba dopływów, w tym jej główny dopływ, rzeka Mundo..
Oprócz tego w Albacete czerpie również wody z Taibilla i Arroyo Letur. W Murcji zbiegają się wody rzek Argós, Quipar, Benamor, Mula i Guadalentín. Również w Murcji znajdują się Ramblas Salada, Abanilla, Agua Amarga, Cárcabo, del Judío, del Tinajón i del Moro.
Różnorodność roślinności wokół rzeki Segura została zmniejszona przez zamieszkujące ją populacje ludzkie i interwencje oparte na rolnictwie. Jednak nadal istnieje duża populacja podgatunków roślin.
Są one podzielone według obszaru, na którym się znajdują, ze względu na różnorodność klimatów, z którymi spotyka się koryto rzeki. W górnej części w Parku Narodowym występują lasy sosnowe, pelargonie i żonkile, ostrokrzewy i cisy chronione przez ich znikomą liczebność; a także jedyną w swoim rodzaju rośliną mięsożerną Pinguicula Vallisneriifolia.
Przed przybyciem do Murcji rosną tu takie rośliny jak wierzby, wiąz i topole. Część środkowa wyróżnia się obecnością szuwarów, szuwarów i szuwarów. Z drugiej strony, w dolnej części, ponieważ jest jałowa i występuje w niej zasolenie, występuje roślinność złożona z trzciny, szuwaru, pałki, winorośli, topoli i kolczastych krzewów, takich jak głóg..
W Vega Alta del Segura występuje wiele gatunków z różnych rodzin. Wśród ssaków wyróżnia się wydra, której grozi wyginięcie. Wśród ptaków, również zagrożonych wyginięciem, jest zimorodek. Wśród ryb występuje pstrąg zwyczajny i pstrąg tęczowy, który zmniejszył populację tego pierwszego.
Większość trasy Segury ma populację przystosowaną do spadku wody i wysokich temperatur, takich jak brzany i rogi. Są też ptaki, takie jak czapla siwa i czapla mała. W rzece zamieszkują również płazy, takie jak żaba trawna i ropucha rozbiegowa.
Wśród małych zwierząt żyjących nad rzeką są owady, takie jak ważka i motyl elżbietański, gady, takie jak wąż-drań, oraz ssaki, takie jak zając, królik i lis..
Docierając do morza, gatunki różnią się, dostosowując się do zasolenia wody. Do najbardziej znanych należą jeżowiec, węgorz i grouper. Ponadto można spotkać płazy, takie jak ropucha ostrogowa i gady, takie jak wąż wodny, jaszczurka ocelata i żółw czarny..
Jeszcze bez komentarzy