Rodolfo Neri Vela (1952) to urodzony w Meksyku inżynier mechanik, który jako pierwszy obywatel Meksyku podróżował w kosmos. Neri Vela był częścią załogi promu Atlantis w 1985 roku, podczas misji, której celem było umieszczenie kilku satelitów na orbicie i przeprowadzenie badań naukowych.
Pierwszy meksykański astronauta urodził się w stanie Guerrero. Od najmłodszych lat interesował się naukami ścisłymi, dla których studiował przemysłową inżynierię mechaniczną. Po ukończeniu tych studiów Vela Neri rozszerzyła swoje szkolenie w Anglii. Wszystkie te przygotowania posłużyły mu do wyboru jako członka załogi misji kosmicznej.
Udział Meksyku w misji był wynikiem porozumienia między NASA a rządem tego kraju. Oprócz umieszczenia na orbicie meksykańskiego satelity komunikacyjnego, Neri Vela był odpowiedzialny za przeprowadzenie niektórych eksperymentów zleconych przez naukowców z jego narodu..
Oprócz udziału w lotach kosmicznych, Neri Vela wykładał na Uniwersytecie Meksykańskim, promował utworzenie Meksykańskiej Agencji Kosmicznej i brał udział w projektach Europejskiej Agencji Kosmicznej. Obecnie jest nadal aktywny i jest jednym z najbardziej uznanych popularyzatorów naukowych w kraju.
Indeks artykułów
Rodolfo Neri Vela przyszedł na świat 19 lutego 1952 roku na łonie dość skromnej rodziny. Pierwsze pięć lat spędził w swoim rodzinnym mieście Chilpancingo de los Bravos w meksykańskim stanie Guerrero. Potem cała rodzina przeniosła się do Mexico City.
To właśnie w stolicy Meksyku Neri Vela studiował swoje pierwsze studia, szczególnie w Instituto México de Primaria oraz w Colegio Euterpe, Benito Juárez i Heroicos Cadetes. Już na tych pierwszych poziomach edukacji przyszły astronauta wykazał się wielką inteligencją. Jego rodzice również pobudzali jego powołanie do nauki.
Po ukończeniu szkoły podstawowej Neri wstąpił do National Preparatory School 2. W tym ośrodku uczył się zarówno w szkole średniej, jak i na studiach przygotowawczych. W ramach programu edukacyjnego młody człowiek zwrócił szczególną uwagę na chemię metalurgiczną.
Kolejny etap edukacji Neri Vela odbył się na Autonomous University of Mexico, UNAM. W tej instytucji studiował elektrotechnikę i specjalizował się w komunikacji.
Neri z powodzeniem ukończył studia uniwersyteckie w 1975 r. Jednak kolejne lata poświęcił na dalsze kształcenie..
W tym celu przeniósł się do Anglii, a konkretnie do hrabstwa Essex. Na swojej znanej uczelni uzyskał tytuł magistra systemów telekomunikacyjnych. Po jego ukończeniu wstąpił na Uniwersytet w Birmingham, aby zrobić doktorat z promieniowania elektromagnetycznego..
Z uzyskanym już tytułem lekarza, w 1979 roku Neri Vela przebywał jeszcze rok w Birmingham, aby przeprowadzić badania podoktoranckie nad falowodami..
Neri Vela sprawiła, że jej lata formacyjne były zgodne z pracą. W ten sposób od 1973 r. Prowadził zajęcia dydaktyczne w różnych instytucjach i nie rezygnował z nauczania. Według niego, dla rozwoju kraju niezbędne było szkolenie nowych pokoleń.
W ramach swojej kariery pedagogicznej Neri został profesorem i pracownikiem naukowym na Wydziale Inżynierii UNAM. Jego związek z tą instytucją trwa już 30 lat, podczas których prowadził kursy i kierował badaniami na różne tematy..
Z drugiej strony Neri Vela rozwinął karierę zawodową także w innych obszarach. Tym samym w latach 1980-1983 zajmował stanowisko kierownika Strefy Radiowej Instytutu Badań Naukowych z siedzibą w Cuernavaca. Później był częścią zespołu, który zainstalował Centrum Kosmiczne Waltera C. Buchanana.
W 1983 roku NASA i rząd Meksyku, pod przewodnictwem Miguela de la Madrid, rozpoczęły poszukiwania meksykańskiego astronauty na misję kosmiczną w wyniku negocjacji między obiema organizacjami..
Głównym celem lotu było umieszczenie na orbicie meksykańskiego satelity komunikacyjnego Morelos II. Ponadto miały zostać przeprowadzone różne eksperymenty zaprojektowane przez naukowców..
Neri Vela był jedną z setek osób, które wzięły udział w przeprowadzonych testach, aby być częścią załogi. Po pierwszych etapach selekcji został jednym z pięciu finalistów. Wszyscy udali się do centrum kosmicznego w Houston na ostatnią selekcję.
3 czerwca 1985 roku ogłoszono ostateczną decyzję NASA: Rodolfo Neri Vela został wybrany na członka załogi misji STS-61-B na pokładzie wahadłowca Atlantis.
Po oficjalnym wyborze Neri Vela wraz z dwoma innymi rodakami wybranymi na zastępstwo na wypadek, gdyby coś się wydarzyło, musieli spędzić pół roku w Houston, aby przygotować się do misji..
Po tych miesiącach szkolenia nadeszła data wybrana na rozpoczęcie misji: 26 listopada 1985 r. W tym dniu prom z powodzeniem wystartował i Neri Vela został pierwszym meksykańskim astronautą i drugim Amerykaninem Ameryki Łacińskiej w historii..
Pomimo tego, że misja nie miała żadnych problemów, Neri spotkał się z krytyką ze strony niektórych sektorów naukowych w jego kraju. Według jego własnych słów w Meksyku niektórzy starali się dyskredytować jego udział: „... z jednej strony mówili, że mój trening był bardzo krótki, że nie jestem astronautą, że meksykańskie eksperymenty są bardzo proste, że wszystko zostało zrobione źle ... ”
Krajowa i międzynarodowa projekcja Neri Vela po misji skłoniła go do udziału w różnych projektach związanych z kosmosem i komunikacją. W ten sposób po raz pierwszy dołączył do Electric Research Institute of Mexico, gdzie był częścią jego Grupy Radiokomunikacyjnej..
Później, w latach 1989-1990, Neri brał udział w rozwoju projektu Alpha Space Station, promowanego przez Europejską Agencję Kosmiczną.
Nie spowodowało to, że porzucił swoje zadanie nauczania. W tej dziedzinie Neri prowadził w UNAM zajęcia m.in. z komunikacji satelitarnej, matematyki czy teorii elektromagnetycznej..
Neri Vela próbował również zachęcić swój kraj, Meksyk, do przyłączenia się do wyścigu kosmicznego. W tym celu wraz z grupą naukowców promował utworzenie w 2010 roku meksykańskiej agencji kosmicznej.
Innym zadaniem, któremu Neri Vela nadał większe znaczenie po swojej podróży w kosmos, było rozpowszechnianie naukowe. Astronauta wygłosił liczne konferencje, na których próbował uczynić naukę bardziej znaczącą w Meksyku.
Wśród jego najważniejszych przemówień jest ta wygłoszona w Instytucie Technologicznym w Ciudad Juárez, kiedy to ciało skończyło 50 lat.
Wreszcie, jako ciekawy fakt, który pokazuje znaczenie jego postaci, Neri Vela brał udział w dubbingu meksykańskiej wersji Znalezienie Dory, w 2016 roku. Jego rolą było kierowanie Instytutem Życia Morskiego, który w Meksyku nosił jego imię.
Chociaż Rodolfo Neri Vela wykonał ważne prace w dziedzinie inżynierii, jego głównym wkładem był udział w misji kosmicznej przeprowadzonej w 1985 roku. To czyni go pierwszym meksykańskim astronautą, który podróżował w kosmos, a drugim latynoamerykańskim to samo po Kubańczyku Arnaldo Tamayo Méndez.
Atlantis z Neri Vela na pokładzie wystartował 26 listopada 1985 roku z Centrum Kosmicznego im. Kennedy'ego na Florydzie. Jego głównym zadaniem było umieszczenie na orbicie trzech satelitów komunikacyjnych, wśród których był meksykański Morelos II.
Ta misja, w której uczestniczył rząd meksykański, zakończyła się absolutnym sukcesem. Oprócz wspomnianego wcześniej rozmieszczenia satelitów, członkowie załogi przeprowadzili dwa spacery kosmiczne, aby przetestować niektóre techniki, które należy zastosować do budowy stacji kosmicznej..
Nera Veli i reszta jej towarzyszy bezpiecznie wrócili na Ziemię 3 grudnia, po 7 dniach okrążenia naszej planety..
Każdej z załogi Atlantis przydzielono określone misje. W przypadku Nera Veli chodziło o nadzorowanie systemów, które miały posłużyć do montażu przyszłej Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Oprócz tego zadania Meksykanin musiał też przeprowadzić kilka eksperymentów zaprojektowanych przez naukowców z jego kraju. W szczególności poświęcił się badaniu, w jaki sposób niektóre rośliny rosły przy zmniejszonej grawitacji.
Do innych obowiązków Neri Veli na promie należało przeprowadzenie eksperymentu elektroforezy z ciągłym przepływem na zlecenie McDonnell Douglas oraz przetestowanie zautomatyzowanego systemu pilotowania orbitalnego. W końcu rząd meksykański zlecił mu zbadanie pewnych spraw związanych z komunikacją
Chociaż może się to wydawać anegdotyczne, w tamtym czasie wiele uwagi poświęcono temu, że Neri Vela wprowadziła słynne meksykańskie tortille jako pożywienie w kosmosie..
Jednak to jedzenie okazało się bardzo praktyczne. W przeciwieństwie do chleba, tortille nie uwalniają okruchów, co eliminuje ryzyko ich przedostania się do instrumentów, w które wyposażone są statki. To sama NASA była odpowiedzialna za zaprojektowanie specjalnych tortilli, które wytrzymałyby upływ dni.
Doświadczenie Neri Vela w kosmosie i jego wykształcenie jako inżynier sprawiły, że otrzymywał oferty z innych krajów na rozwijanie różnych projektów. Dlatego w latach 1989-1990 Europejska Agencja Kosmiczna liczyła na współpracę przy programie Columbus.
Nera Veli była przekonana o potrzebie inwestowania przez Meksyk w projekty związane z kosmosem. Z tego powodu wraz z innymi naukowcami, profesorami i stowarzyszeniami inżynieryjnymi złożyli petycję do Kongresu o utworzenie Meksykańskiej Agencji Kosmicznej..
Chociaż osiągnęli swój cel, sam Neri skarżył się niekiedy, że budżet przydzielony agencji jest zbyt niski, co uniemożliwia prowadzenie badań i eksperymentów..
Jak wspomniano powyżej, Neri wykonał świetną pracę jako popularyzator naukowy. Wśród jego prac związanych z tym zagadnieniem jest udział w kilku programach telewizyjnych dla Latynoamerykańskiego Instytutu Komunikacji Edukacyjnej lub dla National Geographic.
Ponadto w Puebla TV przedstawił program Puebla in the Cosmos, w którym przeprowadził wywiady z najważniejszymi meksykańskimi naukowcami..
Oprócz roli komunikatora, Neri był doradcą przy wszystkich wystawach dotyczących telekomunikacji i astronautyki, które odbywały się w Muzeum Centrum Nauki Explora w León oraz w Muzeum Nauki i Technologii Xalapa. Wystawy te przeznaczone są dla najmłodszych, aby zwiększyć ich zainteresowanie tymi dziedzinami.
Pierwsze uznanie, jakie Neri Vela otrzymał po swojej podróży w kosmos, pochodzi z Muzeum Technologicznego Meksyku. Instytucja poprosiła go o stałą ekspozycję garnituru w swojej siedzibie.
Oprócz tego symbolicznego faktu astronauta stał się jednym z najwybitniejszych członków różnych organizacji związanych z jego działalnością: Kolegium Inżynierów Mechaników i Elektryków, Meksykańskiego Towarzystwa Geografii i Statystyki oraz Akademii Inżynierii..
Zasługi Neri zostały docenione także za granicą. Na przykład inżynier pojawił się w 2012 roku w edycji Who's Who in the World (Who is who in the world?).
W tym samym roku został również wybrany przez Cambridge International Biographical Centre jako jeden ze 100 najlepszych profesjonalistów na świecie za zasługi w swojej karierze..
Rząd Okręgu Federalnego przyznał mu w 2015 roku Medal Zasługi Obywatelskiej. Został również odznaczony medalem „Eduardo Neri and Legislators of 1913” przez Kongres Związku.
Stowarzyszenia inżynierów w Meksyku również kilkakrotnie doceniły pracę jego kolegi. Ostatni raz w 2016 roku rektor Autonomous University of Mexico wręczył mu nagrodę College of Mechanical and Electrical Engineers..
Pisemna produkcja Neri Vela podczas jego kariery była znaczna. Jego prace obejmują podręczniki uniwersyteckie z zakresu inżynierii komunikacji, które są używane od lat w UNAM oraz w latynoamerykańskich i hiszpańskich ośrodkach edukacyjnych..
Oprócz tych książek jest także autorem 15 tytułów popularnonaukowych, dotyczących astronomii i astronautyki..
Również w dziedzinie upowszechniania nauki Neri pisał okresowe felietony do gazety El Universal.
- Neri Vela, Rodolfo; Ramón Soberón Kuri (1984). Inżynier elektryk i elektronik, co on robi? México, D. F .: Alhambra Mexicana.
- Neri Vela, Rodolfo; Carlos Elizondo (1986). Błękitna planeta: misja 61-B. Meksyk, D.F .: EDAMEX.
- Neri Vela, Rodolfo; Jorge L Ruiz G (1987). Mały astronauta. México, D. F .: National Council of Science and Technology.
- Neri Vela, Rodolfo (1988). Satelity telekomunikacyjne. Meksyk: McGraw-Hill.
- Neri Vela, Rodolfo (1989). Eksploracja i wykorzystanie przestrzeni. México, D. F .: National Council of Science and Technology.
- Neri Vela, Rodolfo (1989). Błękitna planeta. Podróż w kosmos. Nowy Jork: Vantage Press.
- Neri Vela, Rodolfo (1990). Załogowe stacje kosmiczne. Ich budowa, działanie i potencjalne zastosowanie. Paryż: Europejska Agencja Kosmiczna .
- Neri Vela, Rodolfo (1990). 2035: Misja awaryjna na Marsa. Nowy Jork: Vantage Press.
- Neri Vela, Rodolfo (1991). Zaćmienia i ruch wszechświata. Meksyk: Grupo Editorial Iberoamérica
- Neri Vela, Rodolfo (1991). Zaćmienia i ruch wszechświata. Meksyk: Grupo Editorial Iberoamérica
- Neri Vela, Rodolfo (1992). Dookoła świata w dziewięćdziesiąt minut. Meksyk: Atlantida.
- Neri Vela, Rodolfo; B. Martínez (1993). The Great Intergalactic Race (gra planszowa). Meksyk: Montecarlo News.
- Neri Vela, Rodolfo (1993). Wszechświat człowieka i jego Układu Słonecznego (Młodzieżowa seria kosmiczna, tom 1.). Meksyk: Atlantida.
- Neri Vela, Rodolfo (1993). Zamieszkane stacje kosmiczne. Meksyk: Atlantyda ...
- Neri Vela, Rodolfo (1999). Linie transmisji. Meksyk: McGraw-Hill.
- Neri Vela, Rodolfo (2003). Łączność satelitarna. Meksyk: Thomson
Jeszcze bez komentarzy