Rudolf stammler (1956-1938) był niemieckim prawnikiem z początku XX wieku. Jego filozofia prawa była najbardziej znaczącym wkładem w międzynarodowe orzecznictwo. Ich wkład położył podwaliny, które posłużyły do omówienia zasad regulacyjnych prawa, niezależnie od kraju lub rodzaju omawianej jurysdykcji..
Jego rozwój na pojęciach tak abstrakcyjnych, jak wola, prawo, prawo i suweren, utorował drogę do powstania aktualnych kodeksów prawnych, czyniąc go jednym z najważniejszych prawników XX wieku..
pukanie
Karl Eduard Julius Theodor Rudolf Stammler, lepiej znany jako Rudolf Stammler, był filozofem prawa i profesorem uniwersyteckim. Jest jednym z najważniejszych przedstawicieli szkoły neokantowskiej.
Był profesorem na różnych uniwersytetach, takich jak Halle an der Saale i Marburg. Był także założycielem czasopisma Philosophy in Law o nazwie Zeitschrift Für Rechtsphilosophie w 1913 r..
Był członkiem Niemieckiego Pierścienia Wolności partii nazistowskiej oraz Komitetu Filozofii Prawnej, utworzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości Rzeszy przy Niemieckiej Akademii Prawa w czasach narodowego socjalizmu..
Stammler był wielkim obrońcą obiektywnego porządku, który był ponad wszelkim „suwerenem” lub państwem, argumentując, że potrzeba prawa ponad partykularnymi interesami, dlatego jest uważana za część doktryny Ius Naturalizm.
Był także twórcą doktryny, która później będzie znana jako „Prawo naturalne zmiennej treści”, w której wyjaśnia dwoistość pojęć materia - forma..
Pierwsza koncepcja jest zdefiniowana jako konkretna treść prawa, która uwzględnia prawa i traktaty, które różnią się w zależności od czasu i kultury. Drugie pojęcie formy, znane również jako prawo naturalne, wiąże się z niezmiennymi i uniwersalnymi podstawowymi zasadami praw człowieka..
Dla Stammlera prawo jest ważniejsze od państwa, jest ponad nim i go poprzedza. Zgodnie z jego teorią społeczeństwa tworzą prawa, które mają wzajemnie się regulować, niezależnie od tego, czy istnieje forma państwa, czy nie..
Stanowisko to jest sprzeczne z innymi prawnikami jego czasów, takimi jak Holland, którzy mieli teorię, że państwo jest twórcą prawa (jako prawa ludzkiego) jako regulatorem życia społeczeństw..
W tym sensie Stammler postuluje, że prawo jest społeczną formą życia, ponieważ społeczeństwa nie mogłyby być utrzymane, gdyby nie istniała forma zewnętrznej regulacji, która mogłaby regulować życie i działania jednostek..
Stammler twierdzi, że nie jest konieczne poznanie dokładnego pochodzenia prawa, ponieważ dla niego geneza prawa należy bardziej do dziedzin historii i psychologii niż do samej filozofii.
Podobnie dla niego nie jest ważniejsze wiedzieć, czy prawa są ustne, czy pisane, ale prawo jest bardziej związane z koncepcjami rozwoju woli i jej związku z regulacjami społecznymi..
Stammler stwierdził, że filozofia prawa powinna być definiowana przez elementy uniwersalne, a nie przez elementy prawa materialnego, takie jak prawo małżeńskie, które może się zmieniać, ale jest rodzajem uniwersalnego prawa lub formy, która jest zasadniczo niezmienna..
W tym momencie jego definicja prawa wykracza poza definicję podaną przez Holandię, która według książki Teoria sprawiedliwości stwierdza, że są to: „Ogólne zewnętrzne zasady ludzkiego postępowania wzmocnione władzą polityczną suwerena”
Należy pamiętać, że „suwerenne” odnosi się do państwa, ukształtowanego zgodnie z normami międzynarodowymi lub, jak określa je Stammler, „prawo jest formą woli, która jest narzucana członkom społeczeństwa wbrew ich osobistym życzeniom” (Teoria Sprawiedliwości ).
W rzeczywistości, według niemieckiego prawnika, istnieją dwie formy prawa, „idea prawa” i „koncepcja prawa”, terminy, które mają tendencję do wywoływania zamieszania ze względu na subtelność istniejącą między ich różnicami..
Z jednej strony „koncepcja prawa” jest ideą uniwersalną lub, jak mówi tekst Jurisprudence Q&A 2010-2011, „podstawową koncepcją jest„ niezłomna i autokratyczna wola ””, która odnosi się do prawa jako nieodłącznego aspektu społeczeństw.
Z drugiej strony, w przeciwieństwie do tej potrzeby zbiorowej samoregulacji, podniesionej, aby według Stammlera było możliwe życie we wspólnocie; „pojęcie prawa” mówi nam więcej o przepisach tworzonych w bardziej konkretnym, mniej uniwersalnym celu.
Prawdopodobnie największym wkładem Stammlera jest stworzenie pewnych koncepcji, które doprowadziły do uregulowania wszystkich form obecnego orzecznictwa, zajmując się nimi bardzo szczegółowo, aby nie powodować nieporozumień lub konfliktów między nimi..
Pojęcia te służyły jako pomost między prawami materialnymi a prawami formy, ponieważ były nie tylko konceptualne, ale jednocześnie stosowały się do wszystkich rodzajów praw, a zatem były uniwersalne. Te pojęcia to:
Wiązanie razem lub Przedmiot prawa: Wyjaśnia, w jaki sposób jednostka jest postrzegana pod względem prawnym i jak każda osoba jest ze sobą związana wyższym, naturalnym prawem.
Wola lub wola: Pojęcie odnoszące się do działania jednostki jest autokratyczne i nienaruszalne, a zatem uniwersalne.
Suwerenność lub suwerenność: Jest to wola, której celem (końcem) jest jej własne postanowienie.
Nietykalność lub nienaruszalność: Stan bytu i działania, których nie można wykluczyć ani wyeliminować z jednostki jako podmiotu prawa.
Pomimo tych zasad, dla Stammlera ważne było, aby kontynuować rozwijanie tych idei i koncepcji, ponieważ dla niego reguły mogły być mylące, biorąc pod uwagę złożoność relacji międzyludzkich, zwłaszcza w społeczności..
Zawsze miał dręczące pytania, na przykład w jaki sposób można było zadecydować o zobowiązaniach jednostki wobec społeczeństwa? Nikt nie powinien zaniedbywać traktowania wspólnoty, a jednocześnie nikt nie powinien zaniedbywać traktowania swoich członków..
Pomimo tego, że jego teoria miała wielu krytyków, nie można zaprzeczyć jej znaczeniu w dyskusjach na temat prawoznawstwa, będąc jednym z pierwszych, którzy przypisali wagę nauce prawu i oddzielili ją od innych dyscyplin, takich jak ekonomia..
Chociaż obecnie nie wszystkie koncepcje opracowane przez Stammlera nie są używane, obecne prawo zawdzięcza wiele postępów poczynionych w dziedzinie filozofii prawniczej i prawnej..
Jeszcze bez komentarzy