Plik serratus anterior lub serratus major, jak jest również znany, jest sparowanym mięśniem znajdującym się po obu stronach klatki piersiowej (prawej i lewej stronie), który w szczególności pokrywa boczną część pierwszych żeber (górną część klatki piersiowej). Jego nazwa pochodzi od łaciny musculus serratus anterior.
Mięsień zębaty przedni rodzi się w pierwszych 9 żebrach i poprzez różne palcowania jest strategicznie wprowadzany do łopatki lub łopatki, zrost jest ustalany zgodnie z punktem pochodzenia, niektóre zbiegają się, to znaczy łączą się w tym samym punkt i inne rozchodzą się (ustalane osobno).
Ząbkowany przedni łączy łopatkę z żebrami, dzięki czemu jest mięśniem wielofunkcyjnym. Jego główną funkcją jest stabilizowanie łopatki poprzez jej przywiązanie do klatki piersiowej, do tego stopnia, że gdy ten mięsień osłabia się i zostaje sparaliżowany, wytwarza to, co jest znane jako łopatka alata lub skrzydlata..
Z drugiej strony łopatka jest w stanie podnosić się lub opadać dzięki temu mięśnieowi, pozwala również na podniesienie ramienia powyżej 90 °. Podobnie ruch żeber w górę podczas wdechu jest w dużej mierze przypisywany zębatkowi przednimi.
Przeciążenie tego mięśnia może powodować punkty bólowe, zwane także punktami spustowymi. Ból może promieniować do żeber, łopatki i wewnętrznych ramion. Punkty spustowe można usunąć za pomocą masażu.
Indeks artykułów
Mięsień zębaty przedni lub większy to cienki i płaski mięsień z powierzchownym umiejscowieniem. Jego powierzchnia jest ząbkowana (w kształcie piły), stąd nazwa „serrato”. Ma długie i cienkie belki. Aby to poczuć, po prostu połóż palce na jednym z boków.
Poniżej zębatki przedniej znajduje się klatka piersiowa, a za nią odnosi się do mięśnia podłopatkowego, a z przodu do mięśnia piersiowego większego i mniejszego. Pomiędzy zębami zębatymi przednimi a wyżej wymienionymi strukturami znajduje się błona celulozowo-tłuszczowa, która pokrywa cały mięsień i pomaga mu się przesuwać.
Ząbkowany przedni i czworoboczny to mięśnie, które działają synergistycznie, zarówno przy rotacji łopatki, jak i przy odwodzeniu ramienia. Sprawiają również, że łopatka pozostaje przymocowana do klatki piersiowej.
Ze względów dydaktycznych mięśnie zębate przednie (prawą i lewą) można podzielić na trzy strefy (górną, środkową i dolną), ułatwiając w ten sposób opis pochodzenia, przyczepu i funkcji.
W ten sposób górna część obejmuje obszar pokrywający pierwsze i drugie żebro (pierwszy punkt początkowy). Środkowa część jest reprezentowana przez obszar pokrywający drugie i trzecie żebro (drugi punkt początkowy), a dolna część odnosi się do obszaru odpowiadającego czwartemu i dziewiątemu żebrem (trzecie miejsce pochodzenia).
We wszystkich przypadkach mięsień rodzi się w przednio-bocznej pozycji każdego wymienionego żebra..
Włókna mięśniowe wychodzące z żeber I i II zbiegają się umiarkowanie do krawędzi lub nadśrodkowego kąta łopatki; te wychodzące z żeber II do IV rozchodzą się do przyśrodkowej krawędzi łopatki; a ostatnie żebra V do IX mocno zbiegają się na krawędzi lub dolnym kącie łopatki.
Długi nerw piersiowy (nervus thoracicus longus) wypływa z przednich gałęzi C5-C7 splotu ramiennego i odpowiada za unerwienie mięśnia zębatego przedniego, dlatego niektórzy autorzy nazywają go nerwem zębatym większym.
Jednak inne źródła również nazywają go nerwem Charlesa Bella lub zewnętrznym nerwem oddechowym Bella..
Uszkodzenie tego nerwu powoduje osłabienie, paraliż i atrofię mięśnia, wywołując patologię znaną jako scapula alata.
Nerw przechodzi za linią środkową pachową i biegnie poniżej klatki piersiowej, a następnie schodzi pionowo do czwartego lub piątego palca zębatego przedniego, skąd rozgałęzienia wychodzą do mięśnia..
Mięsień zębaty przedni zaopatrywany jest przez odgałęzienie tętnicy piersiowej bocznej i odgałęzienie tętnicy okalającej łopatkę.
Kontynuując podział mięśnia na trzy obszary już wyjaśnione powyżej, można powiedzieć, że łopatka może unieść się dzięki górnej części tego mięśnia i może opaść dzięki działaniu części środkowej i dolnej..
Również dolna część mięśnia pozwala łopatce oddzielić jego podstawę na zewnątrz i obrócić, umożliwiając podniesienie ramienia powyżej 90 ° (przechylenie zewnętrzne), działanie, które wykonuje razem z mięśniem czworobocznym..
Z drugiej strony, ponieważ ten mięsień uczestniczy w unoszeniu żeber podczas ruchu wdechowego, mówi się, że jest mięśniem pomocniczym oddychania..
Mięsień ogólnie służy jako wsparcie dla stabilizacji łopatki, szczególnie w czynnościach, w których wywierany jest nacisk na ramię, przykłady: używanie kul do chodzenia, wykonywanie ćwiczeń zginania łokcia (pompki), ćwiczenia wyciskania na ławce itp..
W tym sensie mięsień stawia opór, aby zapobiec przekroczeniu przez ramię normalnych granic.
Punkty spustowe to przykurcze mięśni, które koncentrują się w jednym lub kilku określonych miejscach i są odczuwane jako stwardniałe obszary. Te punkty są bolesne przy badaniu palpacyjnym, a także przy próbie poruszenia lub rozciągnięcia mięśnia. Ból wpływa na żebra, część łopatki i może promieniować do kończyn górnych.
Jego przykurcz może nawet utrudniać oddychanie, przez co ruch inspiracji jest krótki. To mechanizm obronny, który przyjmuje pacjent, bo przeszkadza mu samo oddychanie. Dlatego jesteś ograniczony do czynności, które przyspieszają oddychanie, takich jak bieganie..
Mięsień zębaty przedni doładowuje się, gdy jest popychany bardziej niż jest do tego przyzwyczajony. Na przykład nietypowe podnoszenie bardzo ciężkiego przedmiotu i unoszenie go nad głową.
Dlatego osoby, które decydują się na rozpoczęcie uprawiania sportu lub aktywności i wymagają od tego mięśnia większego wysiłku, powinny to robić stopniowo. Przykład: między innymi jogging, zginanie łokcia lub wyciskanie na ławce.
Nadmierny kaszel może również powodować ból na poziomie tego mięśnia, ponieważ podczas kaszlu mięsień jest przeciążony szybkimi i silnymi ruchami wdechowymi.
Punkty spustowe można usunąć za pomocą masażu. Można to zrobić delikatnie palcami lub piłką. Bolesne punkty są zlokalizowane (zwykle między piątym a szóstym żebrem) i nad nimi wykonuje się delikatne ruchy palcami lub delikatnie kręci piłką.
Pochodzi z łaciny scapula alata. Ta patologia jest spowodowana urazem długiego nerwu piersiowego. Uraz powoduje paraliż mięśnia, powodując jego atrofię. Dlatego charakteryzuje się deformacją (nierównościami przyśrodkowymi) łopatki lub łopatki..
Uraz ten bezpośrednio wpływa na ruchomość barku. Zdolność gięcia zostanie drastycznie zmniejszona, zarówno pod względem wytrzymałości, jak i zasięgu.
Nerw może być dotknięty operacjami wykonywanymi na drodze nerwu, z powodu urazu lub z powodu nadmiernych obciążeń.
Aby zdiagnozować ten stan, pacjent jest proszony o stanięcie bez koszuli przed ścianą. Następnie należy podnieść ręce do przodu i oprzeć się o ścianę, próbując ją popchnąć. Jeśli łopatka wystaje do tyłu, uważa się to za pozytywny test.
Pacjent jest również proszony o całkowite podniesienie obu rąk, odłożenie kciuków do tyłu, a następnie ich opuszczenie. Jeśli podczas wykonywania ćwiczenia wystąpią utrudnienia, dyskomfort lub ból, mogą wystąpić problemy z zębami przednimi.
Jeszcze bez komentarzy