Znak lędźwiowy, co to jest, anatomia mięśnia lędźwiowego

2588
Jonah Lester
Znak lędźwiowy, co to jest, anatomia mięśnia lędźwiowego

Plik Objaw lędźwiowy jest to odpowiedź kliniczna związana z podrażnieniem otrzewnej, czyli warstwy wyściełającej jamę brzuszną. Ten znak staje się widoczny, gdy lekarz wykonuje manewr lędźwiowy w przypadku bólu brzucha.

Manewr polega na poproszeniu pacjenta o wyprostowanie prawej nogi do tyłu leżąc na lewym boku. Znak jest pozytywny, jeśli pacjent odczuwa ból podczas wykonywania ruchu. Manewr powoduje aktywację mięśnia lędźwiowego, który jest dużym mięśniem znajdującym się w jamie brzusznej i pełniącym ważne funkcje w chodzie i stabilności..

Autor: Beth ohara - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=545389

Znajdując się w jamie brzusznej mięsień lędźwiowy styka się z warstwą otrzewnową. Ten kontakt powoduje, że gdy otrzewna jest zapalona przez proces infekcyjny w jamie brzusznej, aktywny ruch lędźwiowy uwydatnia ból.

Ten objaw jest uważany za jeden z głównych, które należy wziąć pod uwagę, gdy podejrzewa się, że pacjent przechodzi proces zapalny wyrostka robaczkowego, zwłaszcza gdy ten narząd znajduje się w tylnej pozycji, blisko mięśnia..

Chociaż objaw lędźwiowy wskazuje na jakikolwiek proces infekcyjny, który powoduje zapalenie otrzewnej, częściej towarzyszy mu ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Znak został opisany przez kilku chirurgów w całej historii, bez przypisywania jego opisu żadnemu konkretnemu..

Indeks artykułów

  • 1 Anatomia: mięsień lędźwiowy
    • 1.1 Pochodzenie
    • 1.2 Funkcja
    • 1.3 Relacje anatomiczne
  • 2 Jaki jest znak lędźwiowo-lędźwiowych?
    • 2.1 Rozważania kliniczne
  • 3 Odnośniki

Anatomia: mięsień lędźwiowy

Mięsień lędźwiowy to mięsień znajdujący się w jamie brzusznej za warstwą otrzewnową. Jest to jeden z największych i najważniejszych narządów pozaotrzewnowych.

Zbudowany z dwóch pęczków zwanych lędźwiowo-większymi i mniejszymi, jest jednym z najważniejszych mięśni dla stabilności i chodu..

Źródło

Ścięgna pochodzenia lędźwiowego przyczepiają się do ostatniego grzbietowego i pierwszego kręgu lędźwiowego.

Najdłuższa wiązka lędźwiowo-lędźwiowa, zwana lędźwiową większą, pochodzi z ostatniego kręgu piersiowego lub grzbietowego i pierwszych czterech kręgów lędźwiowych. Składa się z dwóch segmentów, jednego powierzchownego, a drugiego głębokiego..

Kolorowane przez Michaela Gasperla - Gray's Anatomy, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=31907215

Segment głęboki to ten, który pochodzi z pierwszych czterech kręgów lędźwiowych (L1-L4), podczas gdy segment powierzchowny zaczyna się w kierunku zewnętrznej krawędzi ostatniego kręgu grzbietowego (T12), tworząc mocną strukturę ścięgnistą poprzez połączenie z sąsiednimi więzadłami do krążki kręgowe.

Te dwa segmenty łączą się, tworząc muskularne ciało lędźwiowe, które w dolnej części łączy się z mięśniem biodrowym, powodując powstanie mięśnia biodrowo-lędźwiowego..

Najmniejsza wiązka lędźwiowo-lędźwiowa, zwana lędźwiowo-mniejszą, to cienki odcinek lędźwiowy, który pochodzi z ostatniego grzbietowego i pierwszego kręgu lędźwiowego (T12-L1). Jest to długi odcinek, który dociera do kości łonowej, a jego funkcją jest wspomaganie mięśnia lędźwiowego większego.

Autorstwa Bemoeial - Praca własna, domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=28963970

Mięsień lędźwiowy mniejszy ma wiele odmian anatomicznych i jest uważany za niestały mięsień, ponieważ jest nieobecny u 60% osób.

Funkcjonować

Mięsień lędźwiowy pełni ważne funkcje związane z chodem i równowagą. Jego ścięgna, które biegną od odcinka piersiowego do kości udowej, łączą tułów z kończynami dolnymi..

Aktywacja mięśnia lędźwiowego zapewnia zgięcie biodra, utrzymanie pozycji wyprostowanej oraz, w połączeniu z innymi mięśniami, włączenie z pozycji poziomej do pionowej (od leżenia do stania).

Relacje anatomiczne

Mięsień lędźwiowy to mięsień pozaotrzewnowy, co oznacza, że ​​nie jest pokryty płachtą zwaną otrzewną, która pokrywa narządy jamy brzusznej..

Jego długa historia sprawia, że ​​jest powiązany z kilkoma strukturami wewnątrzbrzusznymi, w tym z nerkami i okrężnicą..

Henry Vandyke Carter - Henry Gray (1918) Anatomy of the Human Body (patrz sekcja „Książka” poniżej) Bartleby.com: Gray's Anatomy, Plate 1038, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index. php? curid = 566984

Po prawej stronie okrężnica jest położona bardziej z tyłu, a w niektórych odmianach anatomicznych wyrostek kątniczy znajduje się jeszcze bardziej z tyłu, stykając się z lędźwiami lędźwiowymi..

Kiedy pojawia się infekcja w jamie brzusznej, otrzewna reaguje wyzwalając proces zapalny, który w ciągu kilku godzin instaluje obraz bólu brzucha.

De Davalos - embriologia i genetyka. Druga edycja. Od redakcji Ofnin. La Paz.1990, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=63865140

Bliskość wyrostka kątniczego z mięśniem lędźwiowym powoduje podrażnienie warstwy włóknistej pokrywającej mięsień, przez co dochodzi do stanu zapalnego, wywołując ból podczas ruchu.

Jaki jest znak mięśnia lędźwiowego?

Aby pokazać objaw mięśnia lędźwiowego, lekarz musi wykonać manewr wymuszonego aktywnego ruchu mięśnia, to znaczy, że pacjent sam musi wykonać ruch bez pomocy i jak najbardziej wymusić kończynę w kierunku, o który cię prosi.

Pacjent powinien leżeć na lewym boku. Gdy znajdzie się w tej pozycji, jest proszony o wyprostowanie prawej nogi i wykonanie wymuszonego ruchu (w miarę możliwości) wyprostu do tyłu. Znak jest pozytywny, jeśli ten ruch powoduje u pacjenta taki ból, że ruch musi zostać przerwany.

Innym sposobem na uzyskanie pozytywnego objawu lędźwiowego jest ułożenie pacjenta na plecach. W tej pozycji jesteś proszony o podniesienie nogi około 50 cm nad łóżko. Lekarz kładzie rękę na udzie pacjenta i wywiera nacisk w dół, prosząc pacjenta, aby spróbował przezwyciężyć tę siłę poprzez dalsze podnoszenie nogi..

Znak jest uważany za pozytywny, jeśli wywoływany jest ból o takiej wielkości, że pacjent musi przerwać ruch.

W obu przypadkach poszukiwana jest aktywacja mięśnia tak, aby spowodować odbicie opuszki otrzewnej w stanie zapalnym i spowodować ból.

Względy kliniczne

Dodatni objaw lędźwiowy wskazuje na proces zapalny w jamie brzusznej. Może być specyficzne dla ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, gdy jest oceniane w połączeniu z innymi objawami klinicznymi i gdy jest związane z rozwojem bólu, który przedstawia pacjent..

W wyrostku robaczkowym przedstawiono różnice anatomiczne u znacznego odsetka osób. Jednym z najczęstszych jest wyrostek znajdujący się za jelitem ślepym, zwany wyrostkiem retrocekalnym..

Grant, John Charles Boileau - An atlas of anatomy, / by region 1962, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=41038416

W pozycji pozagałkowej wyrostek robaczkowy styka się bezpośrednio z mięśniem lędźwiowym oddzielonym jedynie cienką blaszką otrzewnową.

Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest stanem zakaźnym, który powoduje znaczny proces zapalny otrzewnej. Ten proces trwa od 4 do 6 godzin..

W tym czasie i wraz z upływem godzin ruchy, które odbijają się w otrzewnej, powodują silny ból u chorego..

Zapalenie, które wyzwala otrzewną, może również podrażniać i zapalać pobliskie narządy. W ten sposób objaw lędźwiowy powoduje ból poprzez dwa mechanizmy.

Podczas aktywacji mięśnia, a tym bardziej, gdy jest on wymuszony, warstwa otrzewnej ze stanem zapalnym ma ruch odbicia, który jest wymagany do uśmierzenia bólu. Ponadto ciało mięśnia zaczyna puchnąć z powodu bliskości zakażonego narządu, więc ruchy aktywacji mięśni powodują ból.

Sam objaw lędźwiowo-lędźwiowy nie pozwala na postawienie diagnozy, ale oceniany razem z pozostałymi objawami klinicznymi, badaniami i objawami pacjenta, może wskazywać na różne patologie powodujące podrażnienie otrzewnej..

Bibliografia

  1. Sherman R. (1990). Ból brzucha. Metody kliniczne: historia, badania fizyczne i laboratoryjne. Wydanie trzecie, rozdział 86. Boston. Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov
  2. Rastogi, V; Singh, D; Tekiner, H; Ye, F., Mazza, J. J; Yale, S.H. (2019). Brzuszne objawy fizyczne i medyczne eponimy: część II. Fizyczne badanie palpacyjne, 1907-1926. Medycyna i badania kliniczne. Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov
  3. Sajko, S; Stuber, K. (2009). Psoas Major: opis przypadku i przegląd jego anatomii, biomechaniki i implikacji klinicznych. The Journal of Canadian Chiropractic Association. Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov
  4. Siccardi MA, Valle C. (2018). Anatomia, koścista miednica i kończyna dolna, lędźwiowy większy. StatPearls. Treasure Island (Floryda). Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov
  5. Mealie, CA; Manthey, DE. (2019). Badanie jamy brzusznej. StatPearls. Treasure Island (Floryda). Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov
  6. Jones, MW; Zulfiqar, H; Deppen JG. (2019). Zapalenie wyrostka robaczkowego. StatPearls. Treasure Island (Floryda). Zaczerpnięte z: ncbi.nlm.nih.gov

Jeszcze bez komentarzy