Plik gleby wapień lub wapienne to te o dużej zawartości węglanu wapnia. Są to gleby mineralne, których powstawanie jest uwarunkowane klimatem. Zostały zaliczone do kalcyzoli i charakteryzują się wtórną kumulacją węglanów oraz dużą zawartością mułu..
Obecność wysokiego poziomu węglanu wapnia determinuje zasadowe pH. Mają niską zawartość materii organicznej i na ogół występują w suchych lub półsuchych obszarach całej planety. Występują również na obszarach jeziornych z dużym udziałem węglanu wapnia z muszli ślimaków i małży..
Są to gleby odpowiednie do działalności rolniczej, o ile mają odpowiednie nawożenie i nawadnianie. Wśród najczęściej uprawianych jest słonecznik, winorośl i oliwki.
Indeks artykułów
Gleby wapienne powstają w połączeniu z materiałem macierzystym bogatym w węglan wapnia na obszarach suchych lub półsuchych. Obejmuje to aluwialne, koluwialne lub eoliczne odkładanie materiału wapiennego.
Może pochodzić z erozji wapiennych skał osadowych lub z niedawnych osadów z wysychających obszarów jezior.
Są to gleby o średniej do drobnej teksturze, dobrze zatrzymujące wilgoć. W niektórych przypadkach mogą mieć duży udział cząstek skał o dużej średnicy.
Zwykle wykazują dużą zawartość mułu. Mogą tworzyć powierzchowne skorupy, utrudniając przesączanie. Zawierają od 1 do 2% materii organicznej. Zawartość węglanu wapnia jest równa lub większa niż 25%.
Zawartość piasku i gliny jest zmienna, w zależności od tego, czy są one związane z innymi typami gleb. W połączeniu z wertizolami będą miały wyższą zawartość gliny. W przypadku piaszczystych zawartość piasku będzie większa.
Gleby wapienne lub kalcyzole mają na ogół bardzo cienki poziom powierzchniowy (mniej niż 10 cm) o barwie od brązowej do jasnobrązowej. Następnie następuje nieco ciemniejszy lub żółtawo-brązowy horyzont usiany białymi plamkami kalcytu.
Głębiej może pojawić się struktura blokowa z większymi agregatami, często czerwonawymi lub utworzona z materiału macierzystego..
Są to gleby przepuszczalne, uwarunkowane fizjografią w miejscu ich normalnego występowania i ich teksturą. Jeśli gleba wapienna znajduje się w depresji, jest podatna na duże nagromadzenie soli.
Ten stan gleby zasolonej jest zwykle klasyfikowany w kategorii innej niż kalcyzol (przykład: Solonchaks).
Gleby wapienne mogą składać się z różnych rodzajów skał bogatych w wapń. W zależności od występujących skał można znaleźć różne minerały związane z glebą.
Zdecydowana większość tych gleb składa się ze skał wapiennych o dużej zawartości kalcytu i aragonitu. Gdy obecne są bazalty, obserwuje się obfitość żelaza i magnezu.
Piaskowce występujące w niektórych glebach wapiennych zawierają kwarc i pasma skalne. Podczas gdy gleby z łupkami mogą zawierać granat, muskowit i grafit.
W poziomie A (czyli pionowej strefie wymywania najbardziej powierzchownej warstwy gleby) występuje większe ciśnienie COdwa niż w powietrzu nad ziemią, ze względu na radykalne działanie i oddychanie drobnoustrojów.
To powoduje rozpuszczenie kalcytu (CaCO3) w wodzie. Jony Cadwa+- i HCO3 są przenoszone przez wodę w kierunku niższych poziomów. W miarę opadania wody odparowuje, a ciśnienie CO spada.dwa. W tych warunkach kalcyt wytrąca się i tworzy warstwę lub kruszywa wapienne..
Redystrybucja węglanu wapnia, podobnie jak innych pierwiastków mineralnych, jest ważnym mechanizmem różnicowania poziomu w glebach strefy suchej..
Rozpuszczalne sole mogą gromadzić się na płytkich obszarach. Obecność wód gruntowych w pobliżu powierzchni gleby również warunkuje te procesy..
Niektóre z tych gleb powstały przez wiele lat, ale nie mają dużego rozwoju edafologicznego, ze względu na to, że poddawane są długim, powtarzającym się okresom suszy, co ogranicza większość najważniejszych procesów glebotwórczych..
Ogólnie można przedstawić trzy horyzonty. Najbardziej powierzchowny poziom (A) ma słabą strukturę i ma niską zawartość wapnia.
Następnie przedstawiono poziom akumulacji B, na którym może być widoczny dzięki dużej akumulacji wapnia. Poniżej znajduje się horyzont C utworzony z materiału macierzystego.
Struktura poziomu B określa typy gleb wapiennych, które mogą występować. W zależności od tego, jak różni się ten profil, mamy:
Zawartość wapnia jest tylko o 10% wyższa niż w pozostałych dwóch poziomach. Głębokość może wynosić 50-100 cm, a wapń gromadzi się w postaci drobnych cząstek.
Podczas badania profilu glebowego trudno jest rozpoznać ten horyzont akumulacji, ponieważ nie ma dużych różnic kolorystycznych w przypadku innych poziomów. Dlatego należy poczekać, aż analiza chemiczna potwierdzi jego obecność..
W tym przypadku horyzont można różnicować w profilu. Nagromadzenie węglanu wapnia wynosi od 50 do 60%, a postać, w jakiej się pojawia, może mieć postać bryłek lub drobnych cząstek.
Głębokość tego horyzontu może wynosić od 20 do 100 cm. Generalnie przejście między horyzontem A i B jest nieco rozmyte.
Podczas badania profilu glebowego można wyraźnie rozróżnić horyzont akumulacji. W tym znajduje się duża ilość węglanu wapnia i innych minerałów, które tworzą utwardzoną warstwę.
Głębokość tego horyzontu może wynosić od 10 cm do dwóch metrów. Kolor jest dość jasny, a kamień wapienny może przybierać różne formy.
Horyzont petrokalkiczny powstaje w warunkach wysokiej temperatury i wysokiego pH. Sprzyja to rozpuszczaniu się krzemionki ze skaleni, m.in.z minerałów ferromagnezu. Podobnie zachodzi wysoka translokacja kalcytu.
Kalcisole lub gleby wapienne występują w szerokim zakresie form terenu, w tym na pogórzach, dnie jezior, suchych terenach nad jeziorem, tarasach i wachlarzach aluwialnych lub stożkach.
Dokonując szacunków, obszar zajmowany przez kalisole wynosi około 1 miliarda hektarów na całym świecie. Niektórzy autorzy zwracają uwagę, że 30% gleb na naszej planecie to gleby wapienne. Większość z nich znajduje się na suchych i półsuchych obszarach tropików i subtropików.
Jednym z obszarów, na którym występuje najwięcej, jest Morze Śródziemne, ze względu na dominację suchych klimatów. Są również częste m.in. w Egipcie, Syrii, Iranie, Iraku, Jordanii i Turcji..
W Ameryce nie są zbyt powszechne, zajmując mniej niż 2% jej powierzchni. Możemy je znaleźć w północnym Meksyku i północnej Argentynie. W bardzo lokalny sposób występują na wybrzeżach Wenezueli i na niektórych obszarach Chile..
Większość kalisoli jest dobrze osuszonych, ale nie są one zbyt żyzne i mają wilgoć tylko w porze deszczowej. To determinuje jego główne ograniczenia dla rolnictwa. W przypadku horyzontu petrokalcyklicznego wymagane są prace głębinowe (przełamanie tej warstwy za pomocą głębokiej orki lub głęboszowania).
Jeśli gleby wapienne są nawadniane, osuszane i nawożone, mogą być bardzo wydajne w przypadku wielu różnych upraw. Na obszarach górskich kalcisole są używane głównie do wypasu krów, owiec i kóz na niewielką skalę..
Gleby wapienne nadają się do upraw odpornych na suszę, takich jak słonecznik. W rejonie Morza Śródziemnego na dużych obszarach kalcyzoli uprawia się nawadnianą pszenicę ozimą, melon i bawełnę.
Nadają się również do produkcji cytrusów, orzeszków ziemnych, soi, oliwek i sorgo. Przy odpowiednim nawadnianiu i nawożeniu można produkować różne gatunki warzyw.
W uprawie winorośli zwraca się uwagę, że winogrona uprawiane na tych glebach dostarczają win o dużej treściwości, alkoholowych, złożonych, bardzo dobrze dojrzewających..
Jeszcze bez komentarzy