Plik ja zwykle Jest to górna warstwa litosfery spowodowana wietrzeniem podłoża skalnego w wyniku działania klimatu i organizmów biologicznych. Zrozumienie przez wietrzenie fragmentacji skały tworzącej nieskonsolidowany materiał o określonej strukturze i teksturze.
Agregacja stałych cząstek tworzących glebę determinuje jej strukturę, a względny udział cząstek mniejszych niż 2 mm określa teksturę. Cząsteczki te są podzielone na trzy ogólne klasy, od większej do mniejszej średnicy: piasek, muł i iły..
Za formowanie się gleby odpowiedzialne jest działanie czynników klimatycznych, takich jak opady i temperatura, a także organizmy żywe. Czynniki te wywierają wpływ na materiał macierzysty lub podłoże skalne, powodując ich fragmentację przez długi czas..
W wyniku tego procesu powstaje złożona porowata struktura złożona z różnych minerałów, wody, powietrza i materii organicznej. Struktura ta występuje w mniej lub bardziej określonych horyzontach lub warstwach o charakterystycznej barwie, kompozycji, fakturze i strukturze..
Istnieje duża różnorodność typów gleb, które są opisywane i klasyfikowane według różnych systemów klasyfikacji. Gleba jest podstawą utrzymania szaty roślinnej, zarówno naturalnej, jak i rolniczej, będącej podstawowym elementem ekosystemu.
Jednak gleba ulega degradacji i utracie na skutek erozji będącej konsekwencją czynników klimatycznych i działalności człowieka. Zanieczyszczenie natomiast degraduje glebę, wprowadzając do niej substancje toksyczne lub wpływające na jej właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne.
Indeks artykułów
Gleba jest matrycą składającą się z pierwiastków abiotycznych, takich jak minerały, woda i powietrze, z czynnikami biotycznymi, w określonych warunkach klimatycznych i rzeźby terenu. Matryca ta ma określoną teksturę, strukturę, gęstość i porowatość oraz stanowi ekosystem z charakterystyczną fauną i florą.
Teksturę gleby określa względna zawartość piasku, mułu i gliny. Stanowi to drobną frakcję gleby (drobnoziarnistą ziemię), w której piasek ma grubsze cząstki o średnicy od 2 do 0,08 mm. Drugi składnik o średnicy to muł o grubości od 0,08 do 0,02 mm, a na koniec glina o grubości mniejszej niż 0,02 mm,
Skład ten zależy od materiału macierzystego lub podłoża skalnego, z którego powstała gleba, a także od czynników, które brały udział w jej tworzeniu. Każdy fragment o średnicy większej niż 2 mm jest już uważany za grubą frakcję gleby lub żwiru.
Skład piasku to w większości krzemionka, ponieważ jest to najobficiej występujący minerał w skałach na Ziemi. Istnieją jednak również piaski wapienne powstałe w wyniku erozji korali lub wulkaniczny piasek ze skał wulkanicznych..
Jest to niejednorodny osad frakcji pośrednich, złożony zarówno z pierwiastków nieorganicznych, jak i organicznych..
Gliny są uwodnionymi krzemianami glinu i są uważane za aktywne chemicznie w glebie. Mają właściwości koloidalne, są naładowane elektrycznie i są ważne w zatrzymywaniu wilgoci i pierwiastków mineralnych..
Struktura gleby jest nadana przez połączenie stałych cząstek gruntu tworzących bryły lub tzw. Jednostki strukturalne peds. Tworzenie tych struktur jest wynikiem procesu flokulacji lub agregacji spowodowanego zdarzeniami fizyko-chemicznymi..
Dzieje się tak z powodu przyciągania przeciwnych ładunków elektrycznych między cząstkami, w tym wody, próchnicy oraz tlenków glinu i żelaza..
Humus to substancja koloidalna spowodowana rozkładem materii organicznej w wyniku działania rozkładających się bakterii i grzybów. Aglutynacje cząstek gleby tworzą kompleksy próchniczne peds.
Korzenie roślin i wydzielane przez nie substancje również przyczyniają się do aglutynacji cząstek tworzących strukturę w glebie. W ten sam sposób organizmy, takie jak dżdżownice, odgrywają fundamentalną rolę w przetwarzaniu gleby i określaniu jej struktury..
Tekstura i struktura gleby determinują występowanie w niej porów o zmiennej średnicy. Skład i porowatość gleby determinują również zmienną gęstość, ponieważ im mniejsza porowatość, tym większa gęstość gleby..
Pory gleby są ważne, ponieważ stanowią system przestrzeni, przez które krąży woda i powietrze w glebie. Zarówno woda, jak i powietrze w glebie są niezbędne do rozwoju życia na niej i wewnątrz niej..
W glebie oddziałują na siebie mineralne elementy litosfery, woda hydrosfery, powietrze atmosfery i żywe istoty biosfery. Gleba utrzymuje wymianę pierwiastków chemicznych z wodą, a także gazy z atmosferą, takie jak O2 i CO2.
Z drugiej strony żywe istoty pozyskują z gleby składniki odżywcze i wodę, dostarczając materii organicznej i minerałów. W tym kontekście gleba jest ekosystemem, w którym czynniki abiotyczne i abiotyczne są ze sobą powiązane..
Jest to środowisko, które otacza korzenie roślin w glebie i tworzy w glebie określony stan. W tym środowisku korzenie pozyskują wodę i składniki mineralne z gleby i zapewniają różne wydzieliny, a także ustanawiają symbiotyczne relacje..
To właśnie w ryzosferze odbywa się większość życia w glebie, ponieważ tam jest więcej węgla.
Podstawową właściwością gleby jest jej żyzność, ponieważ zawiera składniki mineralne niezbędne do rozwoju roślin lądowych. Wśród tych minerałów znajdują się makroskładniki odżywcze, takie jak azot, fosfor i potas, a także mikroelementy (m.in. żelazo, bor, cynk, mangan, nikiel, molibden).
Woda cyrkuluje w porowatej części jej struktury, przylega do cząstek koloidalnych (iłów) i odgrywa zasadniczą rolę w kształtowaniu struktury gleby. Głównym źródłem wody dla roślinności jest gleba, w której rozpuszczają się niezbędne dla roślin minerały..
Proces powstawania gleby lub pedogenezy jest wypadkową działania kilku czynników. Obejmują one od skały, która ją tworzy, po czynniki, które ją warunkują..
Podłoże, które tworzy litosferę, jest ciągłą warstwą o zróżnicowanym składzie mineralogicznym w zależności od jej charakteru. Mogą to być skały osadowe, metamorficzne lub magmowe powstałe w wyniku różnych procesów.
Pod wpływem czynników klimatycznych i biologicznych skała stopniowo ulega dezagregacji lub fragmentacji, tworząc zmienną warstwę grubego materiału zwanego regolitem. Klimat i żywe istoty nadal oddziałują na ten materiał, dopóki nie utworzą gleby..
Powierzchnia ziemi podlega różnym warunkom klimatycznym, generując gradient temperatury i wilgotności. W każdym regionie występują różne opady, wiatry i temperatury, które różnią się w ciągu dnia i roku.
Warunki te oddziałują na materiał rodzicielski, degradując go i nadając mu określoną strukturę, tworząc różnego rodzaju gleby..
Woda wpływa na tworzenie się gleby zarówno poprzez fizyczny wpływ erozyjny na skałę, jak i przez samo zaopatrzenie w wodę. Woda, jako uniwersalny rozpuszczalnik, jest podstawowym pierwiastkiem w reakcjach chemicznych zachodzących podczas tworzenia się gleby..
Ponadto nadmierna wilgotność i zmienność okresów mokrych i suchych wpływają na rodzaj tworzącej się gleby..
Wysokie temperatury sprzyjają różnym procesom chemicznym, które przyczyniają się do powstawania gleby. Podczas gdy ekstremalne wahania temperatur prowadzą do naprężeń strukturalnych w skale, powodując pęknięcia.
Aktywność istot żywych, które zamieszkują glebę i na niej, ma decydujący wpływ na kształtowanie gleby..
Obecność szaty roślinnej wpływa na stabilność podłoża, zapewniając środowisko sprzyjające tworzeniu się gleby. Bez pokrywy roślinnej erozja wzrasta, a co za tym idzie utrata gleby podczas formowania się.
Z drugiej strony korzenie roślin i ich wydzieliny przyczyniają się do fragmentacji materiału rodzicielskiego i są substancjami wiążącymi glebę..
Mikroorganizmy i makroorganizmy zamieszkujące glebę w znacznym stopniu przyczyniają się do jej powstawania. Substancje rozkładające, takie jak bakterie, archeony, grzyby i pierwotniaki, przetwarzają materię organiczną i tworzą próchnicę.
Dżdżownice wiercą tunele i połykają glebę, przetwarzając materię organiczną w taki sposób, że przyczyniają się one do tworzenia struktury w glebie. Zwiększa to porowatość gleby, a tym samym przepływ wody i powietrza..
Istnieje również duża liczba większych zwierząt kopiących, które również przyczyniają się do tworzenia gleby, takich jak krety, ryjówki i inne..
Jest to bardzo ważne przy formowaniu gleby, ponieważ strome zbocze zapobiega trwałości gleby w formowaniu. Z drugiej strony wypłukany materiał glebowy otrzyma równina lub zagłębienie w pobliżu obszaru górskiego..
Tworzenie się gleby wymaga długiego procesu wietrzenia podłoża skalnego i przetwarzania regolitu. Dlatego czynnik czasu ma fundamentalne znaczenie dla ewolucji gleby, aż do jej kulminacji..
Po osiągnięciu równowagi w procesie formowania się w odniesieniu do warunków środowiskowych, powstał punkt kulminacyjny. W tym momencie uważa się, że przedmiotowa gleba osiągnęła maksymalny poziom ewolucyjny..
Skład gleby różni się w zależności od skały, z której się wywodzi, oraz zachodzących procesów glebotwórczych..
W glebie można znaleźć prawie wszystkie znane minerały, z których najliczniejsze są krzemiany, tlenki, wodorotlenki, węglany, siarczany, siarczki i fosforany..
W zależności od biomu, w którym się rozwija, gleba będzie miała wyższą lub niższą zawartość materii organicznej. Tak więc w tropikalnym lesie deszczowym większość materii organicznej znajduje się w powierzchniowej ściółce (poziom 0), a leżąca poniżej gleba jest uboga w próchnicę..
W lasach liściastych o klimacie umiarkowanym występuje większe tempo akumulacji rozłożonej materii organicznej, a na obszarach pustynnych akumulacja materii organicznej jest bardzo niska..
W porowatej matrycy gleby woda krąży zarówno w postaci płynnej, jak i pary wodnej. Część wody jest silnie związana z koloidalnymi cząsteczkami gleby.
Porowata matryca zawiera powietrze, a więc tlen, dwutlenek węgla i azot atmosferyczny. Powietrze w glebie jest ważne dla utrzymania życia w glebie, w tym radykalnego oddychania..
Podczas tworzenia się gleby grawitacja, infiltracja wody, wielkość cząstek i inne czynniki tworzą warstwową strukturę. Te poziome warstwy ułożone są w pionowym nachyleniu i nazywane są poziomami glebowymi, tworząc razem tak zwany profil glebowy..
Tradycyjnie w glebie identyfikuje się 3 podstawowe horyzonty, od góry do dołu oznaczane literami A, B i C. Pracownicy Wydziału Badań Gleby of the United States definiuje 5 podstawowych horyzontów i 2 możliwe warstwy.
Jest to obecność warstwy powierzchownej materii organicznej o składzie mineralnym mniejszym niż 50% objętości. W tym przypadku poziom rozkładu obecnej materii organicznej nie ma znaczenia..
Jest to powierzchnia horyzontu lub poniżej poziomu 0, charakteryzująca się zawartością próchnicy zmieszanej ze składnikiem mineralnym. Ma ciemną barwę i ma korzenie, a także zmiany spowodowane aktywnością biologiczną.
Na skutek ubytku glin dominuje piasek i muł o jasnym zabarwieniu.
Jest to horyzont bogaty w minerały z nagromadzonymi glinkami i innymi substancjami, które mogą tworzyć nieprzepuszczalne bloki lub warstwy gliny..
Jest to horyzont najbliżej podłoża skalnego, a zatem mniej podlegający procesom pedogenezy. Tworzą go m.in. fragmenty skał, nagromadzenia gipsu lub soli rozpuszczalnych..
Zidentyfikuj warstwy twardej skały, które wymagają użycia ciężkiego sprzętu do wiercenia.
Ta warstwa została ostatnio dodana, aby odnieść się do obecności warstwy wody lub lodu na dowolnym poziomie. Oznacza to, że ta warstwa może znajdować się między dowolnym z wyżej wymienionych poziomów.
Istnieją różne kryteria klasyfikacji gleb, od bardzo prostych schematów opartych na fakturze lub klimacie po złożone systemy. Wśród tych ostatnich są USDA (Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych) i FAO-UNESCO.
Opiera się na fakturze gleby, zgodnie z zawartością piasku, mułu i gliny. Aby to zdefiniować, używa się trójkąta tekstury gleby (FAO lub Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych).
W ten sposób powstają klasy teksturalne, przedstawiające gleby piaszczyste, gliniaste lub ilaste oraz różne kombinacje, takie jak gleba gliniasto-piaszczysta.
Klasyfikacja ta dotyczy gleb, w których powstawaniu podstawowym elementem jest klimat i powstają tzw. Gleby strefowe.
Wysoka wilgotność przyspiesza procesy glebotwórcze, rozpuszczając węglan wapnia i niszcząc krzemiany i skalenie. Dominuje żelazo i glin, które są glebami o niskiej żyzności i dużej zawartości materii organicznej, takimi jak laterytowe typy tropikalnych lasów deszczowych.
Niska wilgotność opóźnia proces tworzenia się gleby, więc są one cienkie i zawierają mało zwietrzałego materiału rodzicielskiego. Przedstawiają niewiele materii organicznej, biorąc pod uwagę rzadką roślinność, którą podtrzymują i obfity węglan wapnia, taki jak aridizole.
Wilgotność i temperatura są umiarkowane, z czasem tworzą się głębokie i żyzne gleby. Zawierają znaczne ilości materii organicznej i nierozpuszczalnych minerałów, takich jak żelazo i glin, jak w alfizoli.
Jest to system taksonomii gleby Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, który uznaje 12 rzędów za kategorię nadrzędną. Podążaj za kategorią podrzędną z 64 klasami, grupami z ponad 300 klasami i podgrupami z ponad 2400 klasami.
System ten wykorzystuje jako elementy diagnostyczne do przypisania gleby do klasy, rodzaju wilgotności gleby, a także reżimu temperaturowego. Podobnie obecność pewnych horyzontów zarówno na powierzchni (epipedony), jak i wewnątrz gleby (endopedony).
Najwyższą kategorią w tym systemie, odpowiadającą zamówieniu w systemie USDA, jest Major Soil Group i obejmuje 28 klas. Kolejnym poziomem w hierarchii jest Soil Unit i obejmuje 152 klasy.
Gleba jest podstawowym składnikiem ekosystemów lądowych i podstawą większości działań człowieka.
Gleba zapewnia podporę, na której rośliny lądowe są osadzane poprzez system korzeniowy. Dodatkowo dostarcza mineralnych składników odżywczych i wody, których rośliny potrzebują do rozwoju..
Jest to istotny czynnik produkcji w rolnictwie, chociaż istnieją nowoczesne techniki, które go nie stosują, takie jak hydroponika. Jednak masowa produkcja większości upraw jest możliwa tylko na dużych obszarach gleby..
W wymianie gazowej z atmosferą gleba dostarcza i pochłania CO2. W tym sensie gleba przyczynia się do zmniejszenia efektu cieplarnianego, a tym samym do globalnego ocieplenia.
Jest to warstwa organicznej gleby zamarzniętej na szerokościach okołobiegunowych, która stanowi ważne rezerwy CO2 w glebie..
Gleba jest podstawą podparcia dla konstrukcji ludzkich, takich jak między innymi drogi, kanały, budynki..
Erozja to utrata gleby w wyniku działania czynników klimatycznych lub działalności człowieka. Ekstremalna erozja gleby prowadzi do pustynnienia i jest jednym z największych zagrożeń dla gleb rolniczych.
Opady atmosferyczne powodują utratę gleby w wyniku oddziaływania kropelek wody na kruszywo i późniejszego spływu powierzchniowego. Im bardziej odsłonięty grunt i bardziej strome zbocze, tym większy opór spowodowany spływem.
Wiatr przenosi cząsteczki gleby, szczególnie w suchych warunkach, gdzie jest sucho i słabo przylega. Roślinność stanowi barierę dla wiatrów, dlatego jej brak przyczynia się do nasilenia skutków erozji wietrznej..
Do najbardziej erozyjnych działań należą wylesianie i intensywne uprawy, zwłaszcza w wyniku mechanizacji rolnictwa. A także górnictwo, zwłaszcza kopalnie odkrywkowe i budowa infrastruktury.
Gleby mogą być przedmiotem skażenia zarówno z przyczyn naturalnych, jak i antropicznych, ale najpoważniejsze przypadki są spowodowane działalnością człowieka..
Stosowanie pestycydów i nawozów chemicznych jest jedną z głównych przyczyn zanieczyszczenia gleby. Wiele z tych produktów to pozostałości, których biodegradacja zajmuje dużo czasu..
Przyczyną zanieczyszczeń są źle odprowadzane i nieoczyszczone ścieki, a także wody spływające z terenów miejskich i przemysłowych. Wody spływające niosą odpady, takie jak smary, oleje silnikowe i pozostałości farb, które zanieczyszczają glebę.
Ta aktywność nie tylko fizycznie degraduje glebę, ale jest również źródłem zanieczyszczających chemikaliów. Tak jest w przypadku rtęci i arsenu wykorzystywanych do wydobywania metali, takich jak złoto..
W ten sam sposób użycie pomp hydropneumatycznych o dużej mocy do erodowania gleby w poszukiwaniu metalu uwalnia zanieczyszczające metale ciężkie.
Wycieki ropy w obiektach wiertniczych i wycieki z wałów retencyjnych błota zanieczyszczają glebę.
Kwaśne deszcze wytwarzane przez gazy przemysłowe podczas reakcji w atmosferze z parą wodną powodują zakwaszenie gleb.
Nagromadzenia stałych odpadów, zwłaszcza tworzyw sztucznych i odpadów elektronicznych, są źródłem zanieczyszczenia gleby. Między innymi tworzywa sztuczne uwalniają dioksyny, a odpady elektroniczne dostarczają do gleby metale ciężkie.
Jeszcze bez komentarzy