Pochodzenie surrealizmu abstrakcyjnego, charakterystyka, autorzy, prace

1984
Charles McCarthy
Pochodzenie surrealizmu abstrakcyjnego, charakterystyka, autorzy, prace

Plik abstrakcyjny surrealizm Składa się z malarskiego nurtu, który przyjmuje pewne elementy surrealizmu, ale nadaje mu abstrakcyjne podejście, więc zastosowano rodzaj czystego automatyzmu. To sprawia, że ​​wszelkie przedstawienia figuratywne zanikają, wprowadzając nowe światy stworzone przez artystę.

Z tego powodu abstrakcyjny surrealizm uważany jest za prekursora malarstwa abstrakcyjnego, ponieważ ten nurt wprowadził stosowanie automatycznej estetyki, polegającej na stłumieniu racjonalnej kontroli, tak aby obrazy i kolory chronione w przestrzeni mogły swobodnie płynąć. Podświadomość.

Karnawał Arlekinów - Joan Miró

Niektórzy uważają, że abstrakcyjny surrealizm jest powiązany z wydarzeniami politycznymi, które miały miejsce w Hiszpanii w latach trzydziestych XX wieku; Wynika to z rozczarowania społecznego, jakiego doświadczało wówczas społeczeństwo latynoskie z powodu konfliktów społecznych. W rezultacie społeczeństwo rozczarowane rzeczywistością stworzyło artystów, którzy opowiadali się za nierealnymi obrazami..

Podobnie, niektórzy krytycy uważają, że abstrakcyjny surrealizm był konstrukcją artystyczną broniącą kubistycznej surowości, która umożliwiała otwarcie na nowe sposoby odczytania malarskich intencji artystów i symbolizowała inny sposób podejścia do obiektu artystycznego..

Artystów tego nurtu cechowała liryczna postawa odzwierciedlająca autentyczność ich dzieł, poszukiwanie równowagi między improwizacją a tworzeniem sztuki odzwierciedlającej kompozycyjną strukturę. Ogólnie rzecz biorąc, trend ten można określić jako syntezę ducha i formy..

W konsekwencji niektórzy ustalają, że abstrakcyjny surrealizm był nie tylko nurtem artystycznym, ale także stanem umysłu. Z tego powodu trend ten zachowuje dziś swoje wspomnienia, ponieważ symbolizuje zerwanie między widzem a artystą, a także między tym, co publiczne, a tym, co prywatne..

Eksperci zapewniają, że abstrakcyjny surrealizm w notoryczny sposób wpłynął na niektóre późniejsze nurty, takie jak sytuacjonalizm i kolaż. Jej najpopularniejszym przedstawicielem był Joan Miró, który charakteryzował się nadawaniem swoim obrazom fantastycznej i dziecięcej perspektywy za pomocą geometrycznych kształtów i kolorów podobnych do fowizmu..

Indeks artykułów

  • 1 Pochodzenie
    • 1.1 Stoki surrealizmu
    • 1.2 Inspiracje
  • 2 Charakterystyka abstrakcyjnego surrealizmu
  • 3 Autorzy i prace
    • 3.1 Joan Miró (1893-1983)
    • 3,2 Max Ernst (1891-1979)
  • 4 Odnośniki

Źródło

Stoki surrealizmu

Surrealizm abstrakcyjny narodził się jako nachylenie lub odmiana surrealizmu; dlatego jego początki mijają wraz z pojawieniem się tego ostatniego. Malarze surrealiści po raz pierwszy pojawili się na scenie artystycznej od 1924 roku.

W tym roku Manifest surrealistyczny napisany przez André Bretóna, który ustalił, że sytuacja, w jakiej znalazła się Hiszpania w okresie powojennym, wymagała nowego rodzaju sztuki, która sprzyjała badaniu głębi człowieka w celu zrozumienia go w całości.

Breton znał psychoanalityka Sigmunda Freuda, więc postanowił zainspirować się podstawowymi teoriami psychoanalizy, aby zbudować swoje artystyczne skłonności.

Surrealiści opowiadali się za czystym automatyzmem, co oznaczało, że umysł nie powinien wywierać żadnych ograniczeń ani kontroli w czasie twórczości artystycznej..

Artyści za pomocą pędzla uchwycili obrazy należące do podświadomości i rzeczywistości onirycznej, odrywając się od praw materialnego i możliwego..

Z tego powodu często spotyka się obrazy, w których pojawiają się nieadekwatne aspekty, magiczne maszyny, akty, automaty i przedstawienia chaosu wraz z pustymi perspektywami. Zakazane myślenie było jedną z najsłynniejszych inspiracji dla twórców, którzy celebrowali erotyzm i tabu.

Inspiracje

Inspiracja surrealistów, niezależnie od jej późniejszych aspektów, zrodziła się z obrazów Goi, Bosco i innych artystów, takich jak Valdés Leal. Jeśli chodzi o bardziej współczesne wpływy, surrealizm czerpał z metafizycznego malarstwa Giorgio de Chirico i ruchu Dada.

Chirico wyróżniał się swoimi ponurymi obrazami, na których można było dostrzec katastrofę i rozczarowanie pozostawione przez wojnę. W jego twórczości można zobaczyć opuszczone place wraz z manekinami i ulice, które nie mają granic, ponieważ zanurzają się w nieskończoność; jest to jeden z najbardziej znanych przodków surrealizmu.

Surrealizm miał dwa główne nurty: surrealizm abstrakcyjny, kierowany przez Miró, Massona lub Klee, którzy stworzyli wszechświaty osobiste kierując się czystym automatyzmem; i oniryczny surrealizm, bardziej figuratywny, w którym wyróżniały się postacie Dalego i Magritte'a.

Charakterystyka abstrakcyjnego surrealizmu

Główne cechy abstrakcyjnego surrealizmu były następujące:

- Obrona czystego automatyzmu, w którym rozum nie ma miejsca i dąży do syntezy między formą estetyczną a duchem człowieka.

- Zastosowanie jasnych i mocnych kolorów, przeważnie ciepłych. Paleta kolorów abstrakcyjnego surrealizmu jest bardzo podobna do tej używanej przez Fovistas.

- Tworzenie własnych, nieskończonych i niewspółmiernych światów z figur kubistycznych i abstrakcyjnych.

- Zamiłowanie do ludzkiej psychiki i jej zakazane pragnienia.

- Pociągnięcia przywołujące linie, punkty i figury geometryczne wypływające z podświadomości malarza.

Autorzy i prace

Joan Miró (1893-1983)

W wywiadzie ten wybitny autor stwierdził, że trudno mu mówić o swoich obrazach, ponieważ rodziły się one ze stanów halucynacji wywołanych swego rodzaju szokiem, za które malarz czuł się zupełnie nieodpowiedzialnie..

Joan Miró jest najważniejszym przedstawicielem abstrakcyjnego surrealizmu, mimo że nie wszystkie jego prace artystyczne podążały za tym nurtem..

Niektórzy krytycy ustalili, że jego obrazy są pełne poezji i prostoty, w których używa kolorów spotowych i czystych kolorów. Jego najważniejsze dzieło to Karnawał Arlekinów, wykonany w 1924 roku.

W tym obrazie można dostrzec wyraźną abstrakcję prostych obrazów, podobnych do obrazów dzieci. Autor odrzucił perspektywę i staranne wykończenie.

Max Ernst (1891-1979)

Wraz z Joanem Miró uważany jest za jednego z głównych przedstawicieli abstrakcyjnego surrealizmu. Wyróżniał się głównie wykorzystaniem techniki pocierać, polegający na pocieraniu ołówkiem lub ołowianą grafiką na białym papierze podpartym przedmiotem, z pozostawieniem śladu tego przedmiotu na papierze wraz z jego nierównościami.

Obrazy, które wyłaniają się z pocierać są tajemnicze i często wywołują spustoszenie i katastrofę. Jego najbardziej znane dzieło nosi tytuł Europa po deszczu, wykonany w 1941 roku. W tym obrazie autorka wykorzystała żywe kolory charakterystyczne dla natury, takie jak brąz, zieleń i żółć.

Bibliografia

  1. Contreras, L. (s.f.) Baumeister i jego abstrakcyjny surrealizm. Pobrane 27 czerwca 2019 z Three minutes of art: 3minutosdearte.com
  2. Lunar, P. (2012) Joan Miro. Pobrane 27 czerwca 2019 z WordPress Sztuka abstrakcyjna: arteabstracto114.wordpress.com
  3. S. A. (2017) Surrealizm abstrakcyjny, obrazowy nurt w obrębie surrealizmu. Pobrane 27 czerwca 2019 r.Z Typów sztuki: typesdearte.com
  4. S. A. (s.f.) Surrealizm abstrakcyjny. Pobrane 27 czerwca 2019 z Academic: esacademic.com
  5. S. A. (s.f.) Surrealizm abstrakcyjny. Pobrane 27 czerwca 2019 z Wikipedii: es.wikipedia.org

Jeszcze bez komentarzy