Plik rodzaje fabuła to klasyfikacje stosowane do podziału studiów historiograficznych. Historia to dyscyplina odpowiedzialna za badanie i analizowanie wydarzeń lub wydarzeń z przeszłości. Ma tendencję do przestrzegania metodologii, która daje legitymizację badanemu tematowi.
Z drugiej strony specjalistą odpowiedzialnym za kształtowanie tych studiów jest historyk, na którym spoczywa obowiązek obiektywnego przekazywania faktów. W tym sensie etyka historyka pozwala mu w każdej chwili manifestować prawdę, która może być użyteczna dla społeczeństwa..
Według różnych teoretyków celem historii jest człowiek; Na przestrzeni dziejów człowiek musi mieć możliwość zdobywania wiedzy, a następnie jej przekazywania lub analizowania. Inni twierdzą, że jej użyteczność polega na braniu jej za przykład, aby uniknąć popełnienia tych samych błędów przeszłości w teraźniejszości i przyszłości.
Według niemieckiego filozofa Friedricha Nietzschego studia historyczne są z zasady niezbędne dla zdrowia człowieka, narodów i kultur. Chociaż historia ma kilka podejść, które zostały opracowane przez lata, zmierza do tego samego celu; badanie społeczeństwa i jego rozwoju.
Jest to rodzaj historii, która gromadzi dane lub wydarzenia z przeszłości, aby później szczegółowo opisać je. W tym sensie antykwariusz jest specjalistą, który gromadzi, bada i szczegółowo pisze o starożytności.
Historia antykwariatu zaczyna się od tego, że badania, które są przeprowadzane, są zwykle zarezerwowane lub „mało interesujące” dla każdego specjalisty. Ten rodzaj historii koncentruje się na szczegółowym badaniu starożytnych artefaktów oraz stanowisk archeologicznych i historycznych..
Różnica między antykwariuszem a historykiem polega na tym, że ten pierwszy koncentruje się na badaniu relikwii przeszłości, podczas gdy drugi zajmuje się opowiadaniem o przeszłości, lekcjami politycznymi i moralnymi, aby posłużyć za przykład dla teraźniejszości..
Obecnie termin ten jest używany w znaczeniu pejoratywnym w odniesieniu do skupienia się na ciekawostkach historycznych, z wyłączeniem procesów historycznych lub kontekstów..
Historia krytyczna odnosi się do różnych zagadnień historycznych z punktu widzenia teorii krytycznej; to znaczy z krytyczno-refleksyjnej oceny społeczeństwa i kultury, stosując badania socjologii, nauk humanistycznych, krytyki literackiej itp..
Z drugiej strony tego typu opowieści kładą nacisk na badanie postaci emblematycznych w historii powszechnej, które z biegiem czasu są zazwyczaj postrzegane „złym okiem”. Przykładem ich jest komunista Karol Marks i jego antykapitalistyczne dzieła, takie jak manifest Komunistyczny.
Historia krytyczna stwarza okazję do porozumienia lub sporu w wielu kwestiach ważnych dla społeczeństwa..
Ponadto podejmuje zagadnienia z historii sztuki, literatury i architektury w sensie krytycznym. Przykładem jest historyk architektury Mark Jarzombek, który w swojej twórczości odzwierciedla cały rozwój architektury renesansowej i współczesną krytykę architektury..
Historia brązu zrodziła się z potrzeby narodów posiadania własnej wizji historii; to znaczy narody mają na celu wywyższenie swoich postaci historycznych, aby stworzyć wierny patriotyzm.
Istnieją odniesienia, które zapewniają manipulację przez państwo danymi i wydarzeniami historycznymi w celu utrzymania systemu władzy i ideologii patriotycznych. Krótko mówiąc, historia brązu jest przejawem uczucia, które narody chcą przekazać swojemu ludowi.
Przykładem jest patriotyzm Meksyku. Z badań podstawowych wpajana jest wiedza o bohaterach, którzy oddali życie za narodową sprawę. Mówi się, że nieświadomie, od najmłodszych lat, ta esencja jest narzucana ich sposobowi bycia.
Historia brązu jest również nazywana historią monumentalną, zgodnie z formami historii Nietzschego. Według niemieckiego filozofa tego typu opowieści przywołują wydarzenia z przeszłości, które były pozytywne, aby wydobyć je w teraźniejszości jako impuls do ludzkości.
Historia nauki kładzie nacisk na analizę rozwoju wiedzy naukowej i technologicznej społeczeństwa ludzkiego. Ponadto bada wpływ nauki na przestrzeni czasu i jej wpływ na inne dziedziny, takie jak kultura, polityka czy ekonomia..
Ten rodzaj historii dostarcza wniosków wynikających z badań ilościowych, a ponadto dzieli się swoim materiałem z innymi naukami, takimi jak przyrodnicza i społeczna. Troska tego podejścia opiera się zasadniczo na przeprowadzaniu naukowych badań historii świata.
Historycy starali się nadać historii logiczny charakter, więc zastosowali metody naukowe, aby dostosować ją do badania przeszłości ludzkości.
Jednak naukowość historii jest skomplikowana, ponieważ historycy i ogólnie ludzie mają skłonność do subiektywizmu; dlatego należy przestrzegać zasad neutralności, unikając dokonywania osobistych osądów.
Historycyzm to nurt filozoficzny, który koncentruje się na badaniu historii w celu zrozumienia ludzkich przedmiotów. Ponadto utrzymuje, że wydarzenia naukowe, artystyczne, polityczne lub religijne, które miały miejsce przez całe życie, są istotne dla istoty ludzkiej..
Historycy nie postrzegają historii jako „przeszłości”, ale uważają ją za żywą, ponieważ jej badanie rodzi się jako motywacja do ulepszania lub zmiany teraźniejszości. W tym sensie proponuje przeprowadzenie eksploracji faktów historycznych.
Wraz z pojawieniem się ruchu historyzmu wielu teoretyków tamtych czasów wyjaśniło, że historia nie powinna być postrzegana jako działania, które miały miejsce w odosobnionych wydarzeniach, ale jako zbiór, który należy zbadać i dogłębnie przeanalizować..
Inny pogląd historyków głosi, że historia opiera się na faktach lub wydarzeniach, które są wynikiem wszystkich ludzkich działań; jednak nie wszystkie zdarzenia powinny być brane pod uwagę. Musisz mieć określone kryterium trafności.
W przeciwieństwie do tych „nieistotnych” wydarzeń, istnieją inne, które trwają w czasie, przedłużając swoje działanie, a czasem powtarzając się w przyszłości..
Jeszcze bez komentarzy