ZA artykuły spożywcze Jest to biznes, który sprzedaje wszelkiego rodzaju produkty, które powstały w latach po przybyciu Hiszpanów do Ameryki, po których produkty jadalne zaczęły napływać z drugiej strony oceanu na sprzedaż w Hiszpanii. Chociaż ten rodzaj handlu osiągnął skalę światową przez kilka dziesięcioleci, nazwa „sklep spożywczy” i jego koncepcja są zachowane..
Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej ma dwa znaczenia dla określenia „artykuły spożywcze”. Najpierw definiuje to jako przymiotnik wskazujący, że coś jest lub jest rozumiane po drugiej stronie lub po drugiej stronie morza.
Druga definicja „artykułów spożywczych” to gatunek lub łatwo konserwowana żywność przywieziona z drugiej strony morza. Wyjaśnia również, że jest używany bardziej jako rzeczownik rodzaju męskiego w liczbie mnogiej, będący synonimem targu rybnego lub sklepu spożywczego.
Indeks artykułów
Koncepcja biznesu „spożywczego” opiera się na sklepie rodzinnym, który sprzedaje podstawowe produkty, takie jak olej, wędliny, przetwory czy rośliny strączkowe. Ten rodzaj działalności istnieje we wszystkich częściach świata, ale w Hiszpanii tak się nazywa.
Początki tych biznesów sięgają wczesnych lat XIX wieku, kiedy to „artykuły spożywcze” osiągały szczyt sprzedaży produktów z zamorskich kolonii, które wciąż znajdowały się pod panowaniem hiszpańskim..
Choć jego estetyka daleka była od luksusowego biznesu, dostarczali obywatelom egzotyczne, ekskluzywne produkty, zwykle konserwowane w oleju lub occie..
„Artykuły spożywcze” były prowadzone przez rodziny, a rodzice prowadzili interesy z pomocą pracownika. Rozkwitły głównie w miastach portowych Hiszpanii, takich jak Sewilla, Kadyks czy Barcelona..
Oprócz sprzedaży produktów „artykuły spożywcze” służyły jako miejsce spotkań przyjaciół, a niektóre miały miejsce przy stole, na którym ludzie mogli usiąść i napić się wina lub zjeść jakieś produkty..
Inni mieli nawet bary do wydawania napojów. Te dwa ostatnie typy stanowiły mniejszość, ponieważ większość „artykułów spożywczych” stanowiły zwykłe sklepy..
Przez lata i rozkwit sieci marketów i supermarketów w XX wieku, „artykuły spożywcze” traciły na znaczeniu w Hiszpanii, pozostawiając nieliczne w historycznych obszarach, w starych centrach miast lub w małych miasteczkach..
Jednak obecnie fala „vintage”, która dotarła do kilku pozycji, dotarła również do „sklepów spożywczych”, ponieważ kilka z nich powróciło..
Niektórzy kierują się oryginalną koncepcją sprzedaży tylko produktów, nie z innych części świata (co robią również sieci supermarketów), ale raczej regionalnych domowych produktów o ograniczonej produkcji, których prawie nie można znaleźć gdzie indziej. Ponadto większość swoich produktów sprzedają luźno, więc kupują je na wagę.
Inne obecne „artykuły spożywcze” oferują dania gorące, różniące się od oryginalnych, które nie miały kuchni. W związku z tym oferowane są w tych tradycyjnych hiszpańskich tapas, które są małymi doniczkami różnych produktów, które są tam sprzedawane..
Wreszcie są „artykuły spożywcze” przystosowane do baru. Nie sprzedają żywności tak jak oryginały, ale wyglądają jak stare sklepy, aby pomieścić wewnątrz bar lub resto-bar z wbudowaną kuchnią, aby zaoferować doznania kulinarne dostosowane do koncepcji „artykułów spożywczych”.
Niektóre z najbardziej rozpoznawalnych i tradycyjnych sklepów „spożywczych” w Hiszpanii to „El Riojano” i „Casa Cuenca” w Coruña; „Queviures Múrria” w Barcelonie; „Ultramarinos Gregorio Martín” w Bilbano; „Miña Terra” w Kadyksie; „Mantequería Andrés” i „Jamonería Bartolomé” w Madrycie; „Ultramarinos Alonso” i „Casa Eugenio” w Sewilli; „Płaczące dziecko” z Walencji; „Ultramarinos Carro” w Santiago de Compostela lub „Ultramarinos La Confianza” w Huesca.
„24 mityczne sklepy spożywcze, które stawiają opór w XXI wieku”. Odzyskany z: elcomidista.elpais.com
Jeszcze bez komentarzy