Plik jednostki miary odnoszą się do pomiarów służących do wyrażenia ilości danych, które mogą być przechowywane na jakimś nośniku danych. Te pojemności są wyrażone w bajtach.
Bit to najmniejsza jednostka miary do przechowywania w komputerze. Może mieć tylko wartość „0” lub „1”, na przykład elektryczne wyłączenie / włączenie lub wartość fałsz / prawda.
Ponieważ bity są tak małe, rzadko używa się go do pracy z danymi. Z tego powodu bity są połączone w grupy po osiem, tworząc bajt.
Zatem bajt jest podstawową jednostką miary do przechowywania danych. W tej jednostce miary można zapisać do 256 kombinacji 0 i 1, za pomocą których wszystkie znaki można przedstawić za pomocą standardowego kodu ASCII.
Mała litera „b” jest używana jako skrót dla bitów, a duża litera „B” reprezentuje bajty. To ważne rozróżnienie, ponieważ bajt jest 8 razy większy niż bit..
Indeks artykułów
Procesor komputera składa się z wielu obwodów, z których każdy może być włączony lub wyłączony. Te dwa stany są reprezentowane przez 1 lub 0 w odniesieniu do pamięci.
Grupa ośmiu bitów nazywana jest bajtem. 1 bajt może przypisać liczby od 0 (00000000) do 255 (11111111) lub 2 ^ 8 = 256 różnych pozycji.
Kilobajt to nie dokładnie, jak mogłoby się wydawać, 1000 bajtów. Prawidłowa kwota jest bardziej zbliżona do 2 ^ 10 lub 1024 bajtów, ponieważ komputery używają matematyki binarnej (podstawa 2), a nie systemu dziesiętnego (podstawa 10).
Podobnie megabajt to nie 1000 ^ 2 lub 1000000 bajtów, ale 1024 ^ 2 lub 1048576 bajtów. To zauważalna różnica..
Kiedy dojdziesz do gigabajta, czyli (1024 ^ 3 bajtów), zobaczysz, że jest ponad 70 megabajtów różnicy między podstawową dziesiątką a podstawą dwiema.
Wiele firm produkujących dyski twarde w celu określenia ilości miejsca do przechowywania używa systemu dziesiętnego. W konsekwencji definiują 1 KB jako tysiąc bajtów, 1 MB określają go jako milion bajtów i tak dalej dla wszystkich innych.
Ponieważ komputer korzysta z systemu binarnego, obserwuje się rozbieżność między pojemnością wyświetlaną na dysku twardym a pojemnością, którą komputer faktycznie rozpozna.
Na przykład dysk twardy, na którym podano, że zawiera 10 GB przestrzeni dyskowej, przy użyciu systemu dziesiętnego powinien być w stanie przechowywać 10 000 000 000 bajtów. Jednak w binarnym 10 GB jest to w rzeczywistości 10737418240 bajtów.
W rezultacie komputer zamiast rozpoznać 10 GB, jak wskazuje dysk twardy, rozpozna tylko 9,31 GB. To nie jest usterka, ale kwestia użycia różnych systemów liczbowych.
Poniżej znajduje się tabela wszystkich standardowych jednostek miary używanych do przechowywania danych:
Jest to jednostka używana przez komputery do przypisywania znaku, takiego jak cyfra, litera lub symbol. Na przykład „5”, „j” lub „+”.
Pamięć komputera jest mierzona w wielokrotnościach bajtów. Na przykład dysk twardy o wielkości 320 megabajtów zawiera 320 milionów bajtów danych.
Bajtowe wielokrotności są podawane przez wykładniki 2 i wyrażane jako „zaokrąglone” jako liczba dziesiętna. Na przykład 2 megabajty lub 2 miliony bajtów systemu dziesiętnego to w rzeczywistości 2 097 152 bajty.
Kilobajt to 10 ^ 3 lub 1000 bajtów i jest nazywany w skrócie „KB”. Zawiera jednak dokładnie 1024 bajty (2 ^ 10).
Kilobajty są używane głównie do ustawiania rozmiaru małych plików. Na przykład, jeśli dokument tekstowy zawiera 25 KB danych, plik będzie miał rozmiar 25 kilobajtów..
Jeden megabajt to 1000 KB. Ma 10 ^ 6 lub 1 000 000 bajtów i jest w skrócie „MB”. Zawiera dokładnie 1048576 bajtów.
Służą głównie do pomiaru rozmiaru dużych plików. Na przykład obraz JPEG o wysokiej rozdzielczości może mieć rozmiar od 1 do 5 megabajtów..
3-minutowy utwór zapisany bez kompresji może zająć do 30 MB miejsca na dysku. Pojemność płyty kompaktowej (CD) to 700 MB.
Jeden gigabajt to 1000 MB. Ma 10 ^ 9 lub 1 000 000 000 bajtów i jest w skrócie „GB”. Zawiera dokładnie 1 073 741 824 bajtów.
Jest często używany do pomiaru pojemności urządzenia pamięci masowej. Na przykład standardowy napęd DVD może pomieścić 4,7 GB danych.
Jeden terabajt to 1000 GB. Ma 10 ^ 12 lub 1 000 000 000 000 bajtów i jest w skrócie „TB”. Zawiera dokładnie 1 099 511 627 776 bajtów.
Pojemność największych urządzeń pamięci masowej mierzy się w terabajtach. W 2008 roku dyski twarde po raz pierwszy miały pojemność 1 terabajta.
Obecnie typowy dysk twardy może pomieścić 1 terabajt danych, podczas gdy niektóre zaawansowane serwery zawierające wiele dysków twardych mogą mieć łączną pojemność większą niż 12 terabajtów..
Jeden petabajt to 1000 TB. Ma 10 ^ 15 lub 1 000 000 000 000 000 bajtów i jest w skrócie „PB”. Dokładnie zawiera 1 125 899 906 842 624 (2 ^ 50) bajtów.
Zdecydowana większość urządzeń magazynujących może pomieścić najwyżej kilka TB. Z tego powodu petabajt nie jest używany do ustawiania pojemności pojedynczego urządzenia pamięci masowej..
Zamiast tego służy do pomiaru wszystkich danych przechowywanych w dużych sieciach serwerów. Na przykład giganci tacy jak Google i Facebook przechowują ponad 100 PB danych na swoich serwerach..
Eksabajt to 1000 PB. Ma 10 ^ 18 lub 1 000 000 000 000 000 000 bajtów i jest w skrócie „EB”. Zawiera dokładnie 1152 921 504 606 846 976 (2 ^ 60) bajtów.
Ta jednostka miary jest tak duża, że nie służy do pomiaru pojemności urządzeń pamięci masowej.
Zamiast tego mierzy ilość danych w wielu sieciach przechowywania danych lub ilość danych przesyłanych przez Internet w określonym czasie..
Jeden zettabajt równa się 1000EB. Jest to 10 ^ 21 lub 10000000000000000 bajtów. W rzeczywistości zawiera 1 180 591 620 717 411 303424 (2 ^ 70) bajtów i jest w skrócie „ZB”.
Przechowywanie jednego zettabajta danych wymagałoby miliarda dysków twardych o pojemności 1 terabajta. Ogólnie służy do określania ogromnych ilości danych. Wszystkie dane na świecie to kilka zettabajtów.
Jeden jottabajt jest równy 1000ZB. Ma 10 ^ 24 lub 1 000 000 000 000 000 000 000 bajtów i jest w skrócie „YB”. Zawiera dokładnie 1,208,925,819,614,629,174,706,176 bajtów (2 ^ 80) bajtów.
Jest to zbyt duża liczba, aby ją ocenić. Obecnie nie ma praktycznego zastosowania tej jednostki miary.
Jeszcze bez komentarzy