Plik Wartość netto możliwa do uzyskania (VNR) to wartość składnika aktywów, którą można osiągnąć poprzez jego sprzedaż, pomniejszona o rozsądne oszacowanie kosztów związanych z ostatecznym zbyciem lub sprzedażą tego składnika aktywów.
Jest to powszechnie stosowana metoda obliczania wartości zapasów w księgowości. VNR jest używany poprzez stosowanie ogólnie przyjętych zasad rachunkowości (GAAP) do transakcji księgowych..
Zasady GAAP nakładają na certyfikowanych księgowych obowiązek stosowania zasady konserwatyzmu w swojej pracy księgowej.
Księgowy jest zobowiązany w przypadku wielu transakcji do wydania opinii, a zasada konserwatyzmu wymaga od księgowych wyboru najbardziej konserwatywnej perspektywy dla wszystkich transakcji..
Konserwatywna perspektywa oznacza, że transakcja, która nie wyolbrzymia wartości aktywów i generuje mniejszy potencjalny zysk, powinna zostać ujęta w księgach.
Wartość netto możliwa do uzyskania to konserwatywna technika wyceny aktywów, ponieważ szacuje kwotę, którą sprzedawca faktycznie otrzyma w przypadku sprzedaży składnika aktywów..
Indeks artykułów
Należności i zapasy to dwa z największych aktywów, jakie firma może uwzględnić w bilansie. VNR służy do wyceny sald obu aktywów.
Chociaż te dwa aktywa są początkowo rejestrowane po ich koszcie, zdarza się, że firma pobierze mniej niż ten koszt. W takim przypadku firma musi zgłosić niższy z kosztów lub możliwą do uzyskania wartość netto..
Gdy klienci płacą zaległe faktury, saldo należności jest konwertowane na gotówkę. Jednak saldo to musi zostać skorygowane przez klientów, którzy nie dokonali płatności.
W przypadku należności, możliwa do uzyskania wartość netto może być również wyrażona jako saldo debetowe na rachunku należności pomniejszone o saldo kredytu na rachunku aktywów przeciwdziałających złych długów..
W kontekście zapasów możliwa do uzyskania wartość netto to oczekiwana cena sprzedaży w toku zwykłej działalności, pomniejszona o koszty wykończenia, reklamy, transportu itp..
GAAP wymaga od księgowych stosowania reguły najniższego kosztu lub wartości rynkowej do wyceny zapasów w bilansie.
Jeżeli aktualna cena rynkowa zapasów jest niższa od kosztu, zasada konserwatyzmu wymaga, aby do wyceny zapasów używać ceny rynkowej. Może się zdarzyć, że cena rynkowa spadnie, gdy zapasy staną się przestarzałe.
Istnieje ciągła potrzeba przeglądu wartości zapasów, aby sprawdzić, czy ich zarejestrowany koszt powinien zostać zmniejszony ze względu na negatywny wpływ czynników, takich jak uszkodzenia, zepsucie, starzenie się i mniejsze zapotrzebowanie klientów.
Dzięki odnotowaniu zapasów firma nie będzie musiała ponosić ujęcia jakiejkolwiek straty w przyszłym okresie.
Dlatego wykorzystanie wartości netto możliwej do uzyskania jest sposobem na wyegzekwowanie ostrożnego zapisu wartości aktywów zapasów..
Aby określić możliwą do uzyskania wartość netto pozycji magazynowej, wykonaj następujące kroki:
- Określ oczekiwaną wartość rynkową lub cenę sprzedaży pozycji zapasów.
- Znajdź wszystkie koszty związane z przygotowaniem i sprzedażą zasobu, takie jak koszty produkcji, transportu i reklamy.
- Różnica między wartością rynkową a powiązanymi kosztami sprzedaży jest obliczana w celu uzyskania wartości netto możliwej do uzyskania. Dlatego formuła jest taka:
Wartość netto możliwa do uzyskania = wartość rynkowa zapasów - koszty przygotowania i sprzedaży produktów.
Na przykład, gdy firma kupuje zapasy, może ponieść dodatkowe koszty w celu przygotowania tych produktów do sprzedaży..
Załóżmy, że sprzedawca kupuje duże meble jako zapasy. Firma musi zbudować gablotę, a także wynająć firmę, która przeniosą meble do domu kupującego. Te dodatkowe koszty należy odjąć od ceny sprzedaży, aby obliczyć VNR.
W przypadku należności VNR oblicza się jako saldo należności pomniejszone o rezerwę na konta wątpliwe, czyli kwotę faktur, które firma kwalifikuje jako nieściągalne należności..
Jeśli należności mają saldo debetowe w wysokości 100 000 USD, a odpis na konta wątpliwe ma odpowiednie saldo kredytowe w wysokości 8 000 USD, uzyskana możliwa do uzyskania wartość netto należności wynosi 92 000 USD.
Korekty rachunku rezerw są wykazywane w rachunku zysków i strat jako koszt nieściągalnych należności.
Załóżmy teraz, że zapasy firmy kosztują 15 000 dolarów. Jednak pod koniec roku obrachunkowego zapasy mogą być sprzedawane za jedyne 14 000 USD, oprócz wydania 2000 USD na opakowanie, prowizje od sprzedaży i wysyłkę..
W związku z tym możliwa do uzyskania wartość netto zapasów wynosi 12 000 USD, co stanowi cenę sprzedaży 14 000 USD pomniejszoną o 2 000 USD kosztów zbycia towarów..
W takiej sytuacji inwentaryzacja powinna zostać wykazana po niższej z dwóch wartości: 15 000 USD, a VNR 12 000 USD..
Dlatego zapasy powinny być wykazane w bilansie w wysokości 12 000 USD, a rachunek zysków i strat powinien wykazywać stratę w wysokości 3 000 USD w wyniku redukcji zapasów..
ABC International ma pozycję na stanie, której koszt wynosi 50 USD. Wartość rynkowa przedmiotu wynosi 130 USD. Koszt przygotowania przedmiotu do sprzedaży wynosi 20 USD, więc możliwa do uzyskania wartość netto to: Wartość rynkowa 130 USD - Koszt 50 USD - Koszt przygotowania 20 USD = 60 USD.
Ponieważ koszt 50 USD jest niższy niż VNR 60 USD, pozycja zapasów jest nadal księgowana po koszcie 50 USD.
W następnym roku wartość rynkowa przedmiotu spada do 115 USD. Koszt to nadal 50 USD, a koszt przygotowania do sprzedaży to 20 USD, więc możliwa do uzyskania wartość netto to: Wartość rynkowa 115 USD - Koszt 50 USD - Koszt przygotowania 20 USD = 45 USD.
Ponieważ VNR 45 USD jest niższy niż koszt 50 USD, strata 5 USD musi zostać odnotowana w pozycji zapasów, zmniejszając w ten sposób jej zarejestrowany koszt do 45 USD.
Jeśli to wyliczenie prowadzi do straty, strata obciąża koszt towarów sprzedanych z obciążeniem, a konto zapasów zostaje uznane w celu zmniejszenia wartości konta zapasów..
Jeszcze bez komentarzy