Plik warianty dialektów Są to odmiany określonego języka, które występują w zależności od położenia geograficznego i mimo to są przez wszystkich rozumiane, nie wpływają na komunikację ani nie modyfikują języka jako całości.
Oznacza to, że na terytorium, na którym mówi się tym samym językiem, mogą wystąpić niewielkie różnice lub niewielkie różnice ze względu na szczególne cechy każdego konkretnego obszaru..
Żaden język nie jest jednolity, determinują go różne czynniki, które go nieustannie modyfikują, tak że na jakimkolwiek terytorium można znaleźć w języku warianty: są to tak zwane dialekty..
Chociaż dialekt jest zwykle uważany za rodzaj systemu niższej kategorii lub prostszego niż język, w rzeczywistości jest to szczególny sposób mówienia lub pisania w tym konkretnym języku.
Można zatem powiedzieć, że język jest w rzeczywistości sumą wszystkich dialektów - regionalnych lub grupowych form mowy - jak również idiolektów - osobistych form wypowiedzi -, socjolektów i stylów, które istnieją w danym momencie historycznym..
Przyczyny tych różnic są różnorodne: niektóre mogą pochodzić sprzed wielu lat, a inne mogły zostać wprowadzone do języka później. Ogólnie rzecz biorąc, można powiedzieć, że niektóre z przyczyn wariantów dialektu to:
1- Historyczny moment
2- Region
3- Innowacje technologiczne
4- Moda
5- Zmiany społeczne
6- Fale wędrowne
7- Globalizacja i transkulturacja
To ona powoduje różnice w języku, determinowane przyczynami geograficznymi, takimi jak klimat, wysokość, izolacja itp..
Daje początek powstawaniu regionalnych dialektów lub regionalizmów. Przykładami są dialekty półwyspowe, karaibskie itp. To jest sam wariant dialektu.
Określa różnice językowe spowodowane stylem lub osobistym sposobem wyrażania się.
W stylu szczególne znaczenie mają konotacje lub towarzyszące mu szczegóły pozajęzykowe, takie jak intonacja mówiącego..
W tym wariancie zmiany języka mają związek z upływem czasu. Są to powolne zmiany, które można zaobserwować tylko przez długi czas.
Jest to zmienna społeczno-kulturowa, na którą główny wpływ ma poziom kulturowy i społeczno-ekonomiczny mówców.
Warianty dialektów można również sklasyfikować według ich pochodzenia w:
Są to słowa zawarte w języku, które pochodzą z języków ludów rdzennych.
Są to różnice w słownictwie, gramatyce lub intonacji języka w różnych regionach tego samego kraju lub terytorium.
Są to słowa należące do innych języków, które mają takie samo lub inne znaczenie.
Miasta położone na dużych wysokościach lub w zimnym klimacie mają zwykle wolniejszy i spokojniejszy sposób mówienia i używają mniej słów niż te położone na wybrzeżach lub w gorącym klimacie..
W niektórych przypadkach rozwijają się dialekty lub sposoby mówienia „kodem”, tak jak w przypadku lunfardo w Argentynie lub coba w Ekwadorze..
Chociaż wywodzą się z konkretnych sytuacji z pewnego momentu historycznego, wiele słów zostało przyswojonych przez ogół populacji i włączyło je do języka.
Dialekty w różnych krajach: na przykład w Hiszpanii można je łatwo zidentyfikować, ponieważ używają różnych słów i bardzo różnej wymowy (galicyjski, kanaryjski, Madryt).
Jednak w innych krajach różnice są bardziej subtelne i są bardziej zauważalne przez intonację niż przez samą różnicę w słowach..
Na przykład w Kolumbii istnieją bardzo wyraźne różnice między przybrzeżnymi a andyjskimi, aw ramach tych dialektów można znaleźć inne warianty (Kartagena, Guajiro itp. Lub Tolima, Santander, Antioqueño itp.).
W niektórych przypadkach dialekt jest pejoratywny lub opisywany na podstawie niewielkiej liczby osób, które nim mówią, jednak nie należy tego traktować dosłownie.
Dialekty nie są zwyrodnieniami języka, ale jego regionalnymi odmianami. Na przykład: Hiszpanie, którzy kolonizowali Amerykę, uważali za dialekty języki używane przez tubylców, podczas gdy w rzeczywistości były one w tym czasie oficjalnymi językami Ameryki..
Inny przykład: chiński mandaryński można uznać za dialekt wywodzący się z języka chińskiego i jest używany przez setki milionów ludzi.
Wyraźny przykład dialektów, na które wpływają regiony geograficzne, występuje np. W Portugalii, dialekt transmontański i alto-minoto mają wiele podobieństw do galicyjskiego ze względu na bliskość Galicji..
Innym dobrym przykładem jest przybrzeżny region Kolumbii, gdzie sposób mówienia jest bardziej podobny do Wenezueli niż reszty Kolumbijczyków.
Podobnie Wenezuelczycy z regionu andyjskiego mówią bardziej podobnie do środkowych Kolumbijczyków niż do Wenezuelczyków..
Jeszcze bez komentarzy