Viburnum lucidum Jest to gatunek wieloletniego krzewu należącego do rodziny Adoxaceae. Znana jako barbadija, duraznillo, durillo, guiyombo lub laurentino, jest naturalną rośliną ozdobną regionu śródziemnomorskiego i Azji Południowo-Wschodniej.
Jest to szybko rosnący krzaczasty krzew, którego proste, skórzaste i spiczaste liście mają wyraźne żyłki i całe brzegi. Małe białawe, gwiaździste i aromatyczne kwiaty są zgrupowane w otwarte kwiatostany lub baldachogrona. Ze swojej strony owoc jest kulistym pestkowcem o niebiesko-szarym kolorze w stanie dojrzałym.
Rośnie na każdym typie gleby, o ile jest luźna, żyzna i dobrze osuszona, rozwija się nawet na glebach pochodzenia wapiennego. Przystosowuje się do klimatu umiarkowanego lub subtropikalnego, wymaga średniego cienia, ale toleruje bezpośrednie promieniowanie, a także jest bardzo odporny na sporadyczne przymrozki.
W ogrodnictwie służy do tworzenia rabat, rabat kwiatowych i żywopłotów lub jako pojedyncze drzewo, ponieważ zawsze pozostaje zielone pomimo sezonowych zmian. Uważa się go za gatunek toksyczny ze względu na obecność garbników i wiburbiny w liściach i owocach, a jego spożycie powoduje ból brzucha i zatrzymanie krążenia.
Indeks artykułów
Krzew półdrzewny o gładkiej korze i szarobrązowej barwie, szeroko rozgałęziony od nasady, o gęstym, zwartym i nieprzeniknionym ulistnieniu. W optymalnych warunkach dorasta do 4 m wysokości, nawet dzięki treningowemu przycinaniu może przybrać wygląd drzewa..
Proste, petiolate, przeciwległe, owalne liście mają 4-12 cm długości i 2-6 cm szerokości. Każda ulotka jest skórzasta z wyglądu, gładka i jasnozielona na górnej powierzchni, szorstka i jaśniejsza na spodniej stronie, z całymi i lekko rzęsistymi brzegami..
Kwiaty obojnacze i aktynomorficzne o średnicy 8-10 mm tworzą 5 wklęsłych białych płatków i liczne żółtawe pręciki. Są ułożone w efektowne kwiatostany końcowe lub baldaszki złożone z 5-8 promieni, które pozostają żywe na roślinie przez kilka dni..
Owocnikowanie następuje latem. Owocem jest jajowaty pestkowiec z trwałym kielichem i dojrzałym jasnoniebiesko-fioletowym kolorem. Podobnie jak kwiatostany, owoce długo pozostają na gałęziach, będąc niebezpieczne, ponieważ są wyjątkowo toksyczne.
- Królestwo: Plantae
- Subkingdom: Tracheobionta
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Podklasa: Asteridae
- Zamówienie: Dipsacales
- Rodzina: Adoxaceae
- Płeć: Kalina
- Gatunki: Viburnum lucidum Młyn.
- Kalina: nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiej nazwy gatunku "Kalina lantana„nazywane„ chodzącym drzewem ”.
- lucidum: specyficzny przymiotnik to termin łaciński oznaczający „świecący lub jasny”.
- Tinus laurifolius (Lam.) Borkh.
- Tinus rugosus (Pers.) Spach
- Tynus lauriformis (Lam.) J. S. Presl
- Tynus lucidus (Mill.) J. S. Presl
- T. rugosus (Pers.) J. S. Presl
- Viburnum hyemale Salisb.
- Kalina latifolium Hort. ex Schult.
- V. laurifolium C. Koch
- V. lauriforme Im.
- Kalina rugosum Pers.
- Viburnum strictum Połączyć
- V. strictum Słodkie
- Viburnum tinus L., 1753 (imię i nazwisko)
Durillo pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i południowego regionu Europy. Na Półwyspie Iberyjskim znajduje się w zacienionych obszarach wschodnich gór Galicji, Sierra Espuña i wilgotnych gór Cehegín i Bullas..
Rozwija się w wilgotnym i zacienionym środowisku, z dala od bezpośredniego promieniowania słonecznego, na wysokości między 600 a 900 metrów nad poziomem morza. Jest gatunkiem przystosowanym do warunków podszytowych związanych z dębami ostrolistnymi w rejonach kontynentalnych, wymaga średnich rocznych opadów powyżej 350 mm.
Obecnie jest to gatunek uprawiany jako roślina ozdobna w umiarkowanych i subtropikalnych regionach Ameryki, Europy, Azji i Afryki Północnej. Na Półwyspie Iberyjskim Viburnum tinus w rejonie Morza Śródziemnego Kalina lantana północny wschód i Viburnum opulus w regionie Kantabrii.
W analizie fitochemicznej liści i owoców udało się określić obecność garbników, kumaryn, saponin i glikozydów flawonowych. Ponadto powszechna jest obecność kompleksu glikozydu i żywicy zwanego wiburbiną oraz irydoidowych glikozydów wiburinozydów A i B..
Liście są używane jako napar ze względu na działanie przeciwgorączkowe, przeciwgorączkowe i gorzkie. Kora ma właściwości kardiotoniczne, a dzięki wysokiej zawartości garbników działa ściągająco.
Owoce są używane w medycynie tradycyjnej jako środek moczopędny i przeczyszczający, a także w celu usunięcia nagromadzonych płynów w organizmie. Jednak zastosowanie w medycynie ludowej liści, kory i owoców Durillo jest ograniczone przez jego toksyczne działanie w dużych dawkach..
Jej uprawa jako rośliny ozdobnej jest bardzo ceniona, ponieważ dostosowuje się do różnych warunków środowiskowych, a jej wczesne kwitnienie jest trwałe. Służy do formowania żywopłotów, rabat kwiatowych i rabat ze względu na błyszczące liście, stanowi również naturalną barierę przed silnymi wiatrami.
Durillo jest uważany za doskonały gatunek miododajny. Jego obfite i trwałe kwiaty są wysoko cenione przez różnorodne owady miodowe..
Spożycie świeżych jagód przez zwierzęta lub ludzi może spowodować poważne zatrucie. Owoce mają atrakcyjny wygląd, który może przyciągnąć uwagę dzieci, na szczęście ich gorzki smak powoduje ich natychmiastową odrazę.
Kora i liście mają wysoką zawartość garbników i glikozydów, które w dużych dawkach mogą być toksyczne. Jego stosowanie jako środek domowy może powodować podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego w zależności od dawki i częstotliwości spożycia..
Główne objawy zatrucia Durillo objawiają się bólem brzucha, kolką, biegunką, krwawieniem z moczem i zapaleniem błony śluzowej przewodu pokarmowego. W ciężkich przypadkach może objawiać się zaburzeniami oddychania i zatrzymaniem krążenia i oddechu.
Zalecane leczenie zatrucia durillo polega na płukaniu żołądka, wspomaganiu oddychania i objawowym leczeniu. Gdy objawy zatrucia są trwałe, konieczna jest pilna hospitalizacja, aby uniknąć jakichkolwiek komplikacji.
Gatunki Viburnum lucidum można rozmnażać komercyjnie za pomocą nasion, sadzonek zdrewniałych lub częściowo zdrewniałych oraz nawarstwiania powietrzem.
Nasiona pozyskiwane bezpośrednio ze zdrowych i silnych roślin wymagają procesu stratyfikacji w temperaturze poniżej 6 ° C przez 4 miesiące. Nasiona umieszcza się na warstwie wilgotnego wermikulitu i przechowuje w lodówce, zapewniając wentylację raz w tygodniu..
Rozmnażanie przez sadzonki następuje wiosną. Sadzonki o długości 25-30 cm wycina się narzędziami dezynfekowanymi alkoholem z gałęzi drzewiastych lub półdrzewnych.
Siew przeprowadza się na rabatach ukorzeniających lub doniczkach, na porowatym podłożu uzyskanym z mieszaniny równych części czarnego torfu i perlitu. Końcówkę sadzonki należy zaimpregnować sproszkowanymi fitohormonami ukorzeniającymi.
Po posadzeniu należy utrzymywać stałą temperaturę w pomieszczeniu i wilgotność względną, starając się chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Po miesiącu, o ile podłoże jest wilgotne, sadzonki zaczynają rozwijać pierwsze korzenie.
Technika uzyskiwania nowych sadzonek przez nakładanie warstw jest bardzo prosta. Proces polega na zakopaniu długiej gałęzi w ziemi, nieobrobionej z głównej rośliny i przytrzymaniu kołkiem.
Utrzymując liście na wolnym końcu, roślina po krótkim czasie rozpoczyna proces ukorzeniania zakopanego kawałka. Po 10-12 miesiącach rozwinęła się nowa roślina, którą można przesadzić w inne miejsce.
Durillo to krzew ozdobny, który do efektywnego rozwoju wymaga dobrego oświetlenia przez cały dzień, ale bez bezpośredniego promieniowania. Może się jednak rozwijać przy pełnym nasłonecznieniu, ale jego poziom wzrostu byłby niższy.
Rośnie na każdym typie gleby, o ile jest przepuszczalna i ma dobry drenaż. Na glebach ciężkich zaleca się dodanie niewielkiej ilości piasku podczas sadzenia, aby uniknąć podlewania systemu korzeniowego.
Pomimo tego, że jest gatunkiem rustykalnym, Durillo wymaga częstego podlewania, szczególnie w porze gorącej i suchej. Nie toleruje niedoboru wody, dlatego latem zaleca się podlewać 2-3 razy w tygodniu, a przez pozostałą część roku co 5-6 dni..
Zmiana nawozami organicznymi jest ważna w fazie wzrostu i produkcji, starając się o częste stosowanie od wiosny do końca lata. Oprócz nawozów pochodzenia mineralnego, skuteczne jest stosowanie nawozów organicznych, takich jak obornik kurzy, guano, próchnica od robaków i obornik kozi lub koński..
Durillo to roślina ozdobna używana do formowania żywopłotów, dlatego wymaga częstego szczypania, aby korona była zwarta i zaokrąglona. W rzeczywistości jego utrzymanie wymaga ciągłego przycinania co 20-30 dni ze względu na szybki wzrost..
Najlepszy czas na przesadzanie, czy to w celu zmiany doniczki, czy też rośliny na polu, przypada na wiosnę. Najlepiej po ustąpieniu mrozu irygacji.
Durillo to rustykalna roślina bardzo odporna na atak chorób czy szkodników o znaczeniu gospodarczym. Jednak w gorących i suchych warunkach mogą wystąpić przędziorki, wełnowce lub mszyce, które są zwalczane za pomocą określonych metod fizycznych lub owadobójczych..
W przypadku środowisk wilgotnych i gleb słabo odwodnionych pojawienie się grzybów z rodzaju Phytophthora może powodować zgniliznę łodyg i korzeni. Jego obecność jest wykrywana, gdy już spowodowała uszkodzenie, dlatego wskazane jest uregulowanie nawadniania i dezynfekcję gleby fungicydem.
Jeszcze bez komentarzy