Plik obwodowe zawroty głowy jest to najczęstszy rodzaj zawrotów głowy. Są to epizody charakteryzujące się zawrotami głowy, utratą równowagi i dzwonieniem w uszach. Pacjent może odczuwać, że otoczenie się porusza, wiruje wokół niego lub jakby wszystko przechylało się na jedną stronę.
Ogólnie rzecz biorąc, obwodowe zawroty głowy są spowodowane problemami w uchu wewnętrznym, które kontroluje równowagę. Należy zauważyć, że ten typ zawrotów głowy nie jest sam w sobie chorobą; jest to raczej objaw, który odzwierciedla jakiś podstawowy stan chorobowy.
Kryzysy, które występują w tym stanie, pojawiają się i nagle znikają. Pod względem czasu trwania jest stosunkowo krótki (od kilku minut do kilku godzin).
W diagnostyce obwodowych zawrotów głowy obserwuje się ruchy oczu i drgania ciała. Zwykle przeprowadza się badanie neurologiczne.
Po zdiagnozowaniu tego schorzenia leczenie ma na celu złagodzenie objawów lekami, wykonanie określonych ćwiczeń na układ przedsionkowy, a także leczenie przyczyn, które wywołały obwodowe zawroty głowy..
Indeks artykułów
Obwodowe zawroty głowy to uczucie podobne do tego, które towarzyszy przejażdżce wesołym miasteczkiem, na przykład kolejką górską. Wszystko wydaje się kręcić wokół pacjenta. Powoduje to nudności, wymioty, zimne poty, niskie ciśnienie krwi, bladość skóry lub bradykardię (wolne tętno)..
Objawy te nasilają się, gdy porusza się głowa, ponieważ, jak wspomniano, występuje pewne zajęcie ucha wewnętrznego. Z tego powodu obwodowym zawrotom głowy mogą towarzyszyć objawy ślimakowe. Objawy te charakteryzują się:
- Szum w uszach: składają się ze zjawiska percepcyjnego, w którym dzwonienie lub dzwonienie jest słyszalne w uszach, które nie pochodzą ze środowiska zewnętrznego.
- Utrata słuchu: jest to zmniejszenie zdolności postrzegania dźwięków.
- Wrażenie ciśnienia w uszach.
Jednak te objawy ślimakowe nie zawsze występują. Natomiast bardzo charakterystycznym objawem obwodowych zawrotów głowy jest oczopląs. Są to deficyty w skupieniu wzroku, obserwowanie szybkich ruchów oczu z jednej strony na drugą mimowolnie.
Inne objawy to bóle głowy, utrata równowagi, problemy ze słuchem i wzrokiem oraz uczucie przepychania się z jednej strony na drugą..
Większość przypadków obwodowych zawrotów głowy jest spowodowana pewnym rodzajem schorzenia ucha wewnętrznego, które reguluje równowagę. W szczególności pewne zmiany w jednej ze struktur tworzących układ przedsionkowy.
Najczęstszymi przyczynami problemów ucha wewnętrznego związanych z obwodowymi zawrotami głowy są łagodne napadowe zawroty głowy pozycyjne (BPPV), zapalenie nerwu przedsionkowego, choroba Ménière'a i zapalenie błędnika..
Jest to najczęstsza przyczyna obwodowych zawrotów głowy. W tym stanie w płynie znajdującym się wewnątrz części ucha wewnętrznego zwanej kanałami półkolistymi tworzą się złogi wapnia..
Dlatego, gdy porusza się głowa, pojawia się zawroty głowy, ponieważ te małe kryształki stymulują drobne „włoski”, które pokrywają ucho wewnętrzne. To powoduje zamieszanie w mózgu, wywołując zawroty głowy i zawroty głowy..
Łagodne napadowe zawroty głowy związane z położeniem mogą być spowodowane normalnym starzeniem się układu przedsionkowego, pewnym urazem ucha wewnętrznego, zapaleniem błędnika, problemami z krążeniem w tętnicy, która nawadnia ten obszar, lekami, migreną itp..
Po raz pierwszy został opisany w 1921 roku przez lekarza Roberta Bárány. Podobno około 2,5% populacji cierpi na tę chorobę w pewnym momencie swojego życia. Głównie na starość. Ponadto wydaje się, że występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn..
Leczenie łagodnych napadowych zawrotów głowy pozycyjnej opiera się na ćwiczeniach zmieniających położenie kryształków ucha wewnętrznego. Metoda ta nazywana jest manewrem Epleya i może być wykonywana przez pacjenta w domu przy wskazaniach opisanych wcześniej przez lekarza..
Jednak w większości przypadków to zaburzenie ustępuje dopiero po kilku dniach lub tygodniach. Jeśli jednak nigdy nie zostanie poddany leczeniu, zwykle pojawi się ponownie.
Zapalenie nerwu przedsionkowego lub zapalenie nerwu jest spowodowane infekcją, która rozprzestrzenia się w nerwie przedsionkowym. Zwykle pojawia się po infekcji wirusowej, takiej jak przeziębienie lub grypa. Ten stan pojawia się nagle i może trwać od dwóch do trzech tygodni. Niektóre z objawów to: ból ucha, niestabilność, nudności, a nawet wymioty.
Jednak w tym stanie zdolność słuchu jest zachowana, w przeciwieństwie do zapalenia błędnika.
Leczenie koncentruje się na zmniejszeniu objawów i wirusa leżącego u ich podstaw. Często towarzyszy temu rehabilitacja przedsionkowa, czyli ćwiczenia kontrolujące postawę lub wzrok przy zmianie pozycji głowy.
Stan ten charakteryzuje się stanem zapalnym obszaru ucha wewnętrznego zwanego błędnikiem. Zwykle pojawia się z powodu infekcji jakiegoś wirusa lub bakterii. Dlatego często pojawia się po gorączce, grypie lub alergii. Powoduje obwodowe zawroty głowy, ból ucha oraz osłabienie słuchu i dzwonienie w uszach.
Zabiegi mają również na celu złagodzenie objawów. Zaleca się również unikanie prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn oraz jasnego światła, takiego jak w telewizji lub telefonie komórkowym..
Choroba Meniere'a zaczyna się od zajęcia jednego ucha. U wielu pacjentów z czasem problem rozprzestrzenia się na drugie ucho. Zwykle występuje u osób w wieku od 40 do 60 lat, chociaż każdy może na to cierpieć.
Dokładna przyczyna tej choroby nie jest znana, chociaż uważa się, że może być ona związana z płynem znajdującym się w uchu wewnętrznym, zwanym endolimfą. W szczególności wydaje się, że ten płyn gromadzi się, powodując ciśnienie w uchu wewnętrznym.
Stwierdzono, że mogą występować czynniki, które ją wyzwalają, takie jak spożycie soli, kofeina, alkohol czy stres.
Epizody obwodowych zawrotów głowy w tej chorobie pojawiają się nagle i mogą trwać do 24 godzin. Zawroty głowy są zwykle tak silne, że powodują nudności i wymioty.
Oprócz obwodowych zawrotów głowy choroba ta powoduje zmienną utratę słuchu, ból ucha, ból głowy, ból brzucha lub biegunkę..
Jest leczony lekami moczopędnymi w celu usunięcia nadmiaru płynów i innymi lekami w celu złagodzenia objawów.
Inne możliwe przyczyny obwodowych zawrotów głowy obejmują autoimmunologiczną chorobę ucha wewnętrznego, przetokę okołolimfatyczną lub zespół pęknięcia kanału półkolistego górnego. W tym ostatnim przypadku występuje uszkodzenie kości, które obejmuje półkolisty kanał ucha wewnętrznego.
Należy jednak pamiętać, że mogą wystąpić przejściowe epizody zawrotów głowy obwodowych spowodowane chorobą lokomocyjną (podczas podróży samochodem, na łodzi lub w samolocie), zatruciem niektórymi substancjami (ołów lub arsen), niektórymi lekami, narkotykami lub na migreny.
Istnieje kilka technik diagnozowania obwodowych zawrotów głowy. Pojedynczy test zwykle nie jest znaczący, najlepiej połączyć kilka.
Najpierw lekarz może zbadać uszy pod kątem oznak infekcji. Możesz również wykonać testy słuchu, testy równowagi lub polecić testy skanera, takie jak MRI. Ten ostatni test jest przydatny do wykluczenia innych przyczyn zawrotów głowy związanych z szyją lub mózgiem..
Jednym z najczęściej stosowanych testów jest test Romberga. Na początek pacjent jest proszony o stanięcie ze złączonymi stopami. Egzaminator sprawdza, czy osoba pozostaje wyprostowana lub czy nie ma drgań. Następnie proszeni są o zamknięcie oczu, chociaż należy zachować ostrożność, ponieważ pacjent może poruszać się na boki lub nawet spaść na ziemię..
Oznaką obwodowych zawrotów głowy byłaby boczna pulsacja. Oznacza to mimowolną tendencję do przechylania ciała na bok.
Kolejnym testem jest test Unterbergera, który służy do obserwowania bocznego odchylenia ciała podczas chodzenia..
Rozpoznanie obwodowych zawrotów głowy potwierdzają szybkie ruchy oczu, czyli oczopląs. Przeważnie obserwuje się, że oczy mimowolnie odchylają się w stronę zdrowego ucha.
Aby zbadać istnienie oczopląsu, pacjent musi siedzieć. Badający umieszcza palec w odległości około 50 centymetrów od nosa pacjenta i ten ostatni musi obserwować wzrokiem ruchy badacza, który najpierw przesuwa go do przodu; a potem w prawo, w lewo, w górę iw dół.
Ruchy oczu można również obserwować zmieniając pozycję głowy lub potrząsając głową z jednej strony na drugą..
Innym szeroko stosowanym testem jest test Halmagyi lub szybki test impulsowy głowy. W tym teście egzaminator szybko z siłą przesuwa głowę pacjenta z boku na bok, aby sprawdzić, czy oczy mają tendencję do patrzenia w tym samym kierunku..
Pacjent z obwodowymi zawrotami głowy nie będzie w stanie wykonywać kompensacyjnych ruchów oczu, nie będąc w stanie unieruchomić ich w punkcie podczas ruchu głowy.
Innym podobnym testem jest manewr Dix-Hallpike. Głowa pacjenta jest również poruszana wraz ze zmianą pozycji, leżeniem i podnoszeniem. Test ten jest niezbędny do rozpoznania łagodnych napadowych pozycyjnych zawrotów głowy. Służy do sprawdzania istnienia oczopląsu, a także nudności i zawrotów głowy.
Aby leczyć zawroty głowy obwodowe, najlepszą opcją jest interwencja w chorobie, która je powoduje. Oprócz leczenia farmakologicznego objawów, fizjoterapii i edukacji pacjenta, aby na co dzień przestrzegał określonych zaleceń.
Plaza Mayor, Onrubia i Hernández Carnicero (2009) podają, że istnieją 4 komponenty leczenia pacjentów z zaburzeniami równowagi i zawrotami głowy:
- Poinformuj i uspokój pacjenta.
- Leki stosowane w przypadku zawrotów głowy, nudności lub wymiotów.
- Leczenie mające na celu interwencję w czynnikach powodujących zawroty głowy.
- Rehabilitacja przedsionkowa.
Leczenie musi być indywidualnie dostosowane do każdego przypadku w zależności od przyczyny zawrotów głowy i rozwoju choroby. Ponieważ zawroty głowy są bardzo dokuczliwym objawem, który zwykle wywołuje niepokój i niepokój, ważne jest, aby uspokoić i poinformować pacjenta, a także krótko wyjaśnić jego stan i funkcjonowanie układu przedsionkowego..
W łagodzeniu objawów pomocne mogą być czasami leki przeciwzapalne. Zwłaszcza jeśli przyczyną są zapalenie nerwu przedsionkowego, zapalenie błędnika lub choroba Meniere'a.
Leczenie farmakologiczne ma zwykle na celu złagodzenie objawów, głównie objawów, takich jak nudności i wymioty. Jednak nie eliminują problemu. Dlatego ważne jest, aby unikać tych leków w jak największym stopniu, ponieważ mogą one powodować uzależnienie..
Najczęściej stosowanymi lekami są przedsionkowe środki uspokajające, które zmniejszają aktywność neuronów w jądrach przedsionkowych ucha. W tej grupie znajdują się leki przeciwhistaminowe, neuroleptyki przeciwdopaminergiczne czy benzodiazepiny.
Inne leki są lekami przeciwwymiotnymi, które mają również działanie uspokajające na przedsionek..
Leczenie farmakologiczne będzie się również różnić w zależności od przyczyny leżącej u podstaw obwodowych zawrotów głowy. W ten sposób w przypadku infekcji ucha można przepisać antybiotyki..
Pacjentom z chorobą Ménière'a można przepisać lek o nazwie betahistyna. Ten lek pomaga zmniejszyć ciśnienie, które powoduje gromadzenie się płynu w uchu..
Gdy zawroty głowy obwodowe są bardzo nasilone, pacjent powinien odpoczywać w łóżku i dożylnie podawać płyny..
Z drugiej strony rehabilitacja przedsionkowa składa się z szeregu ćwiczeń, które pomagają zachować stabilność postawy i wzrok. Lekarz zaleci i wytłumaczy najlepsze ćwiczenia dla każdego przypadku, chociaż generalnie składają się one z przyzwyczajenia przedsionkowego (wykonywanie ruchów wywołujących zawroty głowy dwa lub trzy razy dziennie, aż do ustąpienia objawów).
Inne ćwiczenia polegają na skupieniu wzroku na określonym punkcie, podczas przesuwania głowy z jednej strony na drugą..
Czasami zaleca się fizjoterapię z fizjoterapeutą, aby poprawić równowagę. W ten sposób mózg nauczyłby się kompensować problemy w uchu wewnętrznym..
W ciężkich i uporczywych przypadkach, w których wypróbowano wszystkie powyższe techniki, może być zalecany zabieg chirurgiczny. Polega to na usunięciu części lub całości ucha wewnętrznego.
Jeszcze bez komentarzy