Pracoholik Czy jesteś pracoholikiem?

Wszyscy z niecierpliwością czekamy na weekend, święta lub po prostu ten długo wyczekiwany czas na odpoczynek..

W tym czasie poświęcamy się temu, co lubimy, co lubimy i co ostatecznie składa się na nasze hobby. Może się wydawać, że wszyscy tego chcą, ale tak nie jest.

Choć może się to wydawać nielogiczne, są ludzie, którzy nie chcą wyjeżdżać na wakacje, nienawidzą weekendów i nienawidzą swojego wolnego czasu, ludzi, którzy chcieliby cały swój czas spędzać na pracy. O kim mówimy?

Rozmawiamy o pracoholicy lub pracoholicy, osoby, które nie mogą żyć bez pracy, ponieważ mają nadmierną i niekontrolowaną potrzebę ciągłej pracy, do tego stopnia, że ​​potrzeba ta jest zdrowie fizyczne, zdrowie emocjonalne i relacje społeczne tych ludzi. Ale dlaczego?

Zanim przystąpimy do poszukiwania przyczyn, musimy poznać pochodzenie tego terminu, termin Pracuś Wywodzi się z połączenia dwóch angielskich słów Work (work) i Aholic (Alcoholic) i został spopularyzowany w książce Wayne'a Oatesa „Wyznania pracoholika” (1971).

Przyczyny tego zaburzenia

Przyczyny uzależnienia u tych ludzi są wielorakie i zróżnicowane.

Z jednej strony są ludzie, którzy ją rozwijają, bo mają świetny żądza władzy lub chęć zdobycia pieniędzy ale z drugiej strony są ludzie, którzy stają się pracoholikami, ponieważ są obecni poważne problemy organizacyjne i brak możliwości delegowania zadań.

Wreszcie, nie możemy zapominać, że może to być również spowodowane przez problemy rodzinne które powodują, że pracownik odkłada powrót do domu.

Ponadto należy pamiętać, że w wielu przypadkach pracoholik nie postrzega tego zachowania jako złego, ponieważ społeczeństwo ma ukryty konstrukt, że praca jest dobra i że im więcej się ją wykonuje, tym wydajniejszy jest pracownik. Chociaż naprawdę nie musi tak być.

Dla osoby pracoholika, praca jest centrum jego życia, To on sam decyduje i umieszcza ją na pierwszym miejscu, nawet przed wypoczynkiem, rodziną lub życiem towarzyskim, w rzeczywistości często pracoholicy zabierają pracę do domu, aby ją ukończyć w nocy lub w weekendy.

Jak rozpoznać pracoholika?

Symptomatologię pracoholików można podzielić na różne rodzaje objawów.

Z jednej strony mamy te objawy poznawcze, Pracoholicy mają tendencję do odczuwania lęku, drażliwości i depresji spowodowanych nieustanną potrzebą coraz większej ilości pracy i spędzania więcej czasu w pracy w sposób ciągły.

Również dla ciągła troska o wydajność pracy wywołująca uczucie ciągłego przytłoczenia, a jednocześnie emocjonalną pustkę i niedocenianie jakiejkolwiek niedziałającej czynności.

Te objawy poznawcze prowadzą nas do objawy fizjologiczne które są stresem i bezsennością w wyniku niepokoju związanego z pracą oraz ciągłego zamartwiania się o swoją wydajność pracy, co jednocześnie powoduje pracoholików wysokie ciśnienie krwi i problemy naczyniowe.

Pracoholicy mają kompulsywną potrzebę ciągłego sporządzania list rzeczy do zrobienia, notowania każdego szczegółu w swoim programie i niezdolności do pozostawania bez pracy przez długi czas bez eksperymentowania. objawy lęku.

Rodzaje pracoholików

Większość pracoholików to mężczyźni z klasy średniej, którzy mieszkają w miastach w przedziale wiekowym od 40 do 50 lat. Marisa Bosqued w swojej książce „Nie pozwól, aby praca cię obciążała” (2000) klasyfikuje nawet pracoholików na kilka grup:

Najpierw porozmawiaj o zadowolony, pracoholik, o którym możemy powiedzieć, że jest mniej ambitny i bardziej towarzyski niż pozostali, to tylko szuka aprobaty szefa i współpracowników

Następnie znajdujemy w drugiej grupie kontrolerów, ambitni ludzie, którzy nienawidzą utraty kontroli, kiedy to się dzieje i myślą, że ich wydajność pracy spada, stają się niespokojni i rozdrażnieni.

Wreszcie mamy pracoholik typu narcystycznego, Jest bardzo podobny do kontrolera, ale w sytuacjach stresowych może ulec depersonalizacji i derealizacji w odniesieniu do sytuacji, której doświadcza.

Terapia dla pracoholika

Ale nie wszystko jest stracone dla tych ludzi terapie psychologiczne mogą się znacznie poprawić, aż do tego, że przestaną być pracoholikami.

Oczywiście pierwszym krokiem do wyleczenia problemu jest rozpoznanie, że masz problem, dopóki pracoholik nie zauważy, że tak jest, niewiele możemy zrobić.

Następnie przechodzą terapie ustal alternatywne plany pracy  i stopniowo zmieniaj je, aż do osiągnięcia równowagi, ucząc się priorytetyzowania tego, co jest pilne, nad tym, co nie jest i ucząc się delegować zadania.

Wszystko to musi być uzupełnione techniki relaksacyjne, które pomagają osobie kontrolować niepokój, dobrą techniką byłoby stopniowe szkolenie osoby w uważności.

Korzyści z tej terapii trzeciej generacji będą całkiem dobre dla Leczy niepokój pracoholika kiedy zaczynasz delegować i odkładać pracę na realizację alternatywnych planów.

Wreszcie zagłęb się również w schematy poznawcze osoby i próba ich zmiany byłaby optymalna dla osiągnięcia odpowiedniej detoksykacji, zwłaszcza te oparte na schematach perfekcjonizm i znaczenie sukcesu.

Jak widzieliśmy, pracoholik nałogowy do pracy jest bardzo poważnym problemem zdrowotnym, którego nie należy lekceważyć, ponieważ ci ludzie naprawdę mają problem i nie mogą cieszyć się życiem..

To wszystko sprawia im poważne problemy i nie tylko poznawcze, ale także fizjologiczne, więc pomoc im w wyjściu z tej sytuacji jest ważna i konieczna, bo przecież oni też mają nałóg.