Yersinia enterocolitica Jest to bakteria z rodzaju coccobacillus, Gram ujemna, fermentacyjna. Jest to jednokomórkowy, fakultatywny organizm beztlenowy z licznymi wici obwodowymi. Powoduje zapalenie jelit, zapalenie żołądka i jelit, a nawet posocznicę, chorobę, która rozwija się u małych zwierząt i jest przenoszona na ludzi.
Znajduje się w domenie Bacteria, gromada Proteobacteria, klasa Gammaproteobacteria, rząd Enterobacteriales, rodzina Enterobacteriaceae, rodzaj Yersinia. Rozpoznano 6 biotypów i 60 serotypów tego gatunku Yersinia enterocolitica.
Cykl życiowy bakterii obejmuje jej rozwój w różnych gatunkach zwierząt żywicielskich. Inokulum dostaje się do układu pokarmowego doustnie poprzez spożycie skażonej żywności lub wody. U ludzi przenika również do organizmu, dotykając skażonych przedmiotów bez odpowiedniej higieny. Y. enterocolitica jest w stanie rozmnażać się w mrożonkach.
W jelicie cienkim bakterie przylegają do błony komórkowej komórek nabłonka. Wnikają do komórek i powodują uszkodzenia metaboliczne i strukturalne. Przenosi się do końca jelita cienkiego (jelita krętego) i do bliższej okrężnicy, gdzie przejawia większość swoich patologicznych skutków (zapalenie rzekomego wyrostka robaczkowego).
Najważniejsze, aby zapobiec zakażeniu, jest higiena osobista i higiena w obszarach produkcji lub konsumpcji żywności. Umyj ręce przed jedzeniem i nie jedz surowego lub niedogotowanego jedzenia. W przypadku owoców i warzyw należy je odpowiednio umyć przegotowaną lub przefiltrowaną wodą. W ten sam sposób wodę pitną należy przefiltrować lub przegotować..
Indeks artykułów
Jest to bakteria heterotroficzna, która nie fermentuje laktozy, ale sacharoza tak. Profile biochemiczne Yersinia enterocolitica Są bardzo zmienne, w zależności od warunków, w jakich rozwijają się bakterie. Obejmuje szczepy niepatogenne i chorobotwórcze.
Yersinia enterocolitica, Podobnie jak inne Enterobacteriaceae, ma system iniekcyjny zwany iniektosomem. Ten aparat białkowy umożliwia penetrację błony komórkowej gospodarza i wstrzykiwanie różnych czynników, które neutralizują jego mechanizmy obronne..
Yersinia enterocolitica ma okrągły chromosom. Pełne sekwencje genetyczne Yersinia enterocolitica podgatunek enterocolitica 8081, serotyp O: 8 (4615899 par zasad) i Yersinia enterocolitica podgatunek palearktyczny serotyp O: 3 (4553,420 pz). Sekwencje te kodują ponad 4 tysiące genów.
Ponadto plazmid zwany pYV jest zlokalizowany z 67 do 72 Kb, który odgrywa podstawową rolę w wirulencji patogenu. W szczepach niepatogennych ten plazmid jest nieobecny.
Niektóre z genów zawartych w plazmidzie są aktywowane w 37 ° C, tylko w temperaturze środowiska jelitowego. Te geny kodują do produkcji ważnych białek, aby infekcja była skuteczna..
Informacje genetyczne, które kodują białka niezbędne do pokonania barier jelitowych, znajdują się na chromosomie. Podczas gdy geny, które pozwalają bakteriom uniknąć fagocytozy i odpowiedzi immunologicznej gospodarza, znajdują się w plazmidzie.
Należy do domeny Bacteria, Proteobacteria phylum, klasy Gammaproteobacteria, rzędu Enterobacteriales, rodziny Enterobacteriaceae, rodzaju Yersinia. Ten rodzaj obejmuje 11 gatunków.
DO Yersinia enterocolitica nadano mu różne nazwy. Pierwotnie sądzono, że jest to wariant Pasteurella pseudotuberculosis. Był również znany jako Bacterium enterocolitica; jak również Pasteurella X Y Pasteurella Y.
Ostatecznie umiejscowiono go tak, jak w gatunku Yersinia. Rozpoznano 6 biotypów i 60 serotypów tego gatunku.
Yersinia enterocolitica jest to organizm jednokomórkowy ze ścianą komórkową złożoną z peptydoglikanu. Ma wewnętrzną membranę plazmatyczną w tej ścianie i inną zewnętrzną membranę. Ta zewnętrzna błona składa się z fosfolipidów i lipopolisacharydów..
Jego dominującą formą jest coccobacillus, ale może występować jako Bacillus lub w postaci L. Na te zmiany kształtu ma wpływ temperatura inkubacji..
Jego rozmiar waha się od 1 do 3 μm długości i od 0,5 do 0,8 μm średnicy. Posiada kilka wici obwodowych (wici okołoszpułkowe). Dzięki takiemu ułożeniu wici bakteria porusza się rotacyjnie.
Yersinia enterocolitica Pasożytuje na świniach, gryzoniach, królikach i innych zwierzętach. Wchodzi doustnie do układu pokarmowego i gromadzi się w jelicie cienkim. U tych żywicieli bakterie przylegają do komórek nabłonka jelitowego poprzez pilis i fimbrie. Kontynuują swój cykl pozakomórkowo przez całą chorobę.
Tworzą małe kolonie odporne na makrofagi. Wnika do makrofagów, wykorzystując je jako nośnik, który przekształca się w układ.
W przypadku ludzi bakterie dostają się również drogą pokarmową poprzez spożycie skażonej wody, mięsa, jaj lub produktów pochodnych. Do zakażenia może również dojść poprzez kontakt z zanieczyszczonymi obszarami i nie dbanie o odpowiednią higienę. Yersinia enterocolitica dociera do jelita cienkiego, a także przylega do powierzchni błony śluzowej nabłonka lub przenika przez makrofagi.
Kolonizacja przewodu pokarmowego jest głównym zdarzeniem powodzenia tego patogenu jelitowego. Zrobić to Yersinia enterocolitica musi przejść przez światło jelita, przylegać do i penetrować warstwę śluzu wyściełającą komórki nabłonka błony śluzowej.
Wreszcie przylegają do rąbka lub rąbka szczoteczkowego enterocytów, które są komórkami nabłonka odpowiedzialnymi za wchłanianie niezbędnych składników odżywczych..
Później kolonizują końcową część jelita cienkiego (jelito kręte) i bliższą okrężnicę. Bakteria namnaża się w wyniku podwójnego rozszczepienia lub podziału i jest wydalana na zewnątrz z kałem. W ten sposób ponownie infekuje wodę, obojętne powierzchnie lub żywność..
Yersinia enterocolitica jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie w siedliskach wodnych i zbiornikach zwierzęcych. Jest w stanie przetrwać w szerokim spektrum warunków środowiskowych.
Toleruje temperatury poniżej -1 ºC i powyżej 40 ºC. Chociaż jest to bakteria neutrofilna, jest odporna na warunki kwasowości 4 i zasadowości do 10.
Zasiedla jelita różnych gatunków zwierząt, w tym ludzi, a także w wodzie i na powierzchni roślin.
Bakterie wykryto u dzikich zwierząt: gryzoni, dzikich świń, małp, szynszyli, norek, zajęcy, bobrów, szopów, lisów i jeleni.
U zwierząt gospodarskich: świnie domowe, bydło, konie, kozy, owce, króliki i drób. Również u zwierząt domowych, takich jak psy i koty.
Bakteria ta wywołuje chorobę zwaną ogólnie jeersinozą, ale ma ona różne objawy. Choroba zaczyna się od spożycia skażonej żywności lub wody.
Zapalenie błony śluzowej jelita grubego i zapalenie żołądka i jelit spowodowane przez Yersinia enterocolitica jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie. W ostatnich latach wzrosła zarówno liczba pacjentów, jak i liczba krajów, w których choroba występuje.
Największym żywicielem ludzkich szczepów chorobotwórczych są świnie. Spośród sześciu znanych biogrup tej bakterii 1A jest jedyną niepatogenną dla ludzi.
Bakteria jest zdolna do namnażania się w żywności przechowywanej w lodówce. W pasteryzowanych produktach pozbawionych rezydującej flory bakteryjnej, Yersinia enterocolitica mogą rozmnażać się bez przeszkód, jeśli zostaną wprowadzone po pasteryzacji.
Jednak w produktach spożywczych z własną florą bakteryjną, Yersinia enterocolitica można zahamować ze względu na niższe pH i produkcję antagonistycznych metabolitów (bakteriocyn).
Oprócz spożycia skażonej wody lub żywności zdarzają się przypadki przenoszenia Yersinia enterocolitica poprzez transfuzję zakażonej krwi.
Podobnie jak inne Enterobacteriaceae, wytwarza stabilną termicznie enterotoksynę (Yst), której działanie w komórkach jelita cienkiego powoduje utratę substancji rozpuszczonych i wody, powodując biegunkę. Toksyna wytwarzana przez bakterie rozpala wewnętrzną wyściółkę jelita, uszkadzając jego przepuszczalność.
Wymieszane z kałem bakterie wydostają się na zewnątrz, zanieczyszczając środowisko zewnętrzne i zapewniając ciągłość ich cyklu życiowego. Choroba objawia się zapaleniem jelit, bólem brzucha, gorączką i biegunką..
Z drugiej strony dzięki swojej zdolności do pasożytowania makrofagów, Yersinia enterocolitica może rozprzestrzeniać się ogólnoustrojowo i powodować sepsę, infekując węzły chłonne i przecierając śledzionę i wątrobę.
Wśród czynników infekcyjnych, które umożliwiają ten proces, jest białko zwane inwazyną. Te skrajne przypadki uogólnionej infekcji są rzadkie, raczej związane z pacjentami z obniżoną odpornością.
Inwazyna ułatwia adhezję bakterii do powierzchni komórki gospodarza. Z drugiej strony powoduje procesy prozapalne, które przyciągają makrofagi. Makrofagi są następnie wykorzystywane jako nośnik bakterii do rozprzestrzeniania się po całym organizmie..
Objawy, które mogą się objawiać to: zapalenie jelit, gorączka, ostra biegunka, zapalenie jelit, zapalenie węzłów chłonnych krezki, zapalenie rzekomego wyrostka robaczkowego i ropne ogniska, takie jak zapalenie stawów, zapalenie opon mózgowych i ropnie w różnych tkankach..
Przypadki zapalenia żołądka i jelit występują zwłaszcza u dzieci. Większość jego patologicznych skutków występuje w jelicie krętym i okrężnicy.
W obszarach produkcji zwierzęcej należy przestrzegać właściwych praktyk higienicznych i sanitarnych. Gotowanie żywności zabija bakterie, dlatego należy unikać jedzenia surowej lub niedogotowanej żywności.
W przypadku świeżych warzyw i owoców należy je umyć dużą ilością przefiltrowanej wody. Podobnie, podczas obchodzenia się z żywnością lub jej spożywania należy zachować ścisłą higienę.
Po nabyciu choroby wymagane jest leczenie antybiotykami. Antybiotyki są skuteczne przeciwko najpowszechniejszym szczepom Yersinia enterocolitica należą do grupy β-laktamów: ceftriakson, ceftazydym, cefotaksym i moksalaktam.
Bakteria jest również wrażliwa na aminoglikozydy, chloramfenikol, tetracyklinę, trimetoprim-sulfametoksazol, iprofloksacynę i cefalosporyny trzeciej generacji..
Jeszcze bez komentarzy