Plik zarzamora (Rubus ulmifolius) Jest ciernistym krzewem należącym do rodziny Rosaceae, pochodzącym z basenu Morza Śródziemnego i południowej Europy. Znana również jako jeżyna, znajduje się w umiarkowanych i zimnych regionach półkuli północnej, chociaż dostosowuje się również do warunków tropikalnych.
Jest to ogólnie dziki gatunek charakteryzujący się sarmentowaną łodygą z licznymi zakrzywionymi kolcami, trudnymi do wytępienia, gdy działa jako gatunek inwazyjny. Owoce złożone z małych jagód zebranych w grona są używane w handlu ze względu na ich przyjemny aromat i lekko kwaśny smak..
Rośnie na obszarach podszytowych, gruntach interwencyjnych i wąwozach, a także na wilgotnych glebach w pobliżu strumieni lub dróg wiejskich. W rzeczywistości udaje mu się stać krzewem o gęstych kolcach, nieprzeniknionym dla człowieka, ale doskonałym schronieniem dla fauny..
Owoce jeżyny mają wysoką zawartość wody, cukrów, witaminy C, minerałów, błonnika i różnych kwasów organicznych. Wśród nich kwas cytrynowy, mlekowy, jabłkowy, salicylowy, bursztynowy i szczawiowy, które zapewniają mu różne właściwości lecznicze, m.in. ściągające, przeciwcukrzycowe, moczopędne, hemostatyczne i dentystyczne..
Jeżyny dojrzewają latem i wczesną jesienią, będąc bardzo cenionym owocem do spożycia na świeżo lub w dżemach. Tradycyjnie są spożywane na świeżo i służą do wyrobu dżemów, słodyczy, ciast, kompotów, sałatek owocowych, napojów i likierów..
Indeks artykułów
Jeżyna to krzaczkowaty krzew lub liana, która rośnie pnąc się lub obwisle z licznymi cierniami wzdłuż łodygi. Rzeczywiście, mocne i zakrzywione do tyłu kolce sprzyjają przyczepności na każdym naturalnym podłożu uprawowym..
Liście złożone i nieparzysto pierzaste mają od 3 do 5 spiczastych i petiolate owalnych listków, z ząbkowanymi krawędziami i nerwem nerwowym czasami kolczastym na spodniej stronie. Intensywnie zielony kolor, ciemniejszy na górnej powierzchni i lekko owłosiony na spodniej stronie..
Małe białe lub różowe pentameryczne kwiaty są zgrupowane w kwiatostany owalne lub piramidalne. W rzeczywistości oddzielne płatki mają 10-15 cm długości, a bladoszare działki mają wygląd owłosiony..
Owoc znany jako jeżyna lub jeżyna to polidrupe lub grupa małych pestkowców zgrupowanych w kulistych główkach. Kiedy dojrzewa, nabiera słodkiego i przyjemnego smaku, lekko kwaśnego, z początkowo zielonymi tonami, przechodzącymi od czerwieni do fioletu lub czerni..
W każdym polidrupie znajduje się jedno skórzaste nasiono. Ogólnie rzecz biorąc, ptaki sprzyjają ich rozprzestrzenianiu, ponieważ zjadają nasiona, które nie są trawione przez ich układ pokarmowy i są rozpraszane wraz z odchodami..
Owoce jeżyny są doskonałym źródłem witamin A (kwas retinowy lub retinol) i C (kwas askorbinowy). Ponadto flawonoidy, antocyjany i karotenoidy, które wraz z niską zawartością węglowodanów sprawiają, że jest silnym naturalnym przeciwutleniaczem.
Liście mają wysoką zawartość rozpuszczalnych w wodzie galotanin i dimerycznych elagitanin; jak również flawonoidy i arbutyna hydrochinonu. Podobnie związki terpenowe, takie jak kwas rubitynowy i pewne ilości olejku eterycznego, lipidy i dziąsła.
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Zamówienie: Rosales
- Rodzina: Rosaceae
- Podrodzina: Rosoideae
- Plemię: Rubeae
- Rodzaj: Rubus
- Podgatunek: Rubus
- Sekcja: Rubus
- Seria: Odbarwienia
- Gatunki: Rubus ulmifolius Schott w Oken, Isis, fasc. v. 821, 1818
- Rubus: nazwa rodzajowa pochodzi z łaciny "rŭbus, -i", by bush"ruber„ogólnie po kolorze owoców.
- ulmifolius: Specyficzny przymiotnik jest związany z podobieństwem jego liści do liści wiązu (Ulmus minor).
Jeżyna to szybko rosnący gatunek o dużym potencjale inwazyjnym, zdolny do kolonizowania zboczy, zdegradowanych gór i obszarów interwencyjnych. Rzeczywiście, zdolność do generowania przypadkowych korzeni w jego gałęziach sprzyja rozmnażaniu wegetatywnemu, tworząc gęste żywopłoty w krótkim czasie..
W naturze rośnie i rozwija się na obszarach wilgotnych, brzegach strumieni, nasypach, granicach upraw lub na naturalnych ogrodzeniach. Jej rozwój jest oszałamiający, gdy warunki środowiskowe są sprzyjające, będąc rośliną inwazyjną, trudną do zwalczania i wytępienia..
Gatunki Rubus ulmifolius Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego i dużej części Europy, w tym Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Podobnie stało się dzikie w Australii i Ameryce, uważane za inwazyjnego szkodnika w niektórych krajach Ameryki Południowej..
Jeżyna zawiera różne składniki, takie jak flawonoidy, garbniki, minerały, witaminy i kwasy organiczne, które sprzyjają jej właściwościom leczniczym i leczniczym. Rzeczywiście, praktycznie wszystkie jej części są wykorzystywane z tej rośliny, w tym łodygi, liście i owoce..
Macerat delikatnych łodyg służy jako gorący kompres do leczenia wrzodów i ran na skórze. W rzeczywistości kompresy działają dezynfekująco i leczą rany zewnętrzne.
Z suszonych liści przygotowuje się napar o właściwościach antyseptycznych, ściągających i moczopędnych. Ponadto ten wlew jest stosowany jako przemywanie oczu w celu złagodzenia problemów związanych z zapaleniem spojówek.
Jeżyna zawiera witaminy i minerały, które dzięki wysokiej zawartości są odpowiednie do zapobiegania i kontrolowania anemii. Z drugiej strony obecność flawonoidów pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi i zapobiega niektórym typom raka..
Owoce zawierają duże ilości garbników stosowanych w objawowym leczeniu biegunki ze względu na działanie ściągające. Zaleca się również łagodzenie problemów błony śluzowej jamy ustnej, migdałków i gardła..
Twarda i mocna kora gałęzi lub łodyg jest używana jako surowiec do wytwarzania ręcznie robionych lin i koszy. Pigment używany do barwienia wełny na czarno jest uzyskiwany z łodyg, aw niektórych kulturach liście są substytutem tytoniu.
Jeżyna to jeden z głównych dzikich owoców wykorzystywanych w cukiernictwie do przygotowania galaretek, dżemów i deserów, a nawet ciast i przetworów. Podobnie z tego sfermentowanego i destylowanego soku otrzymuje się alkohol używany do produkcji tradycyjnego wina lub likieru jeżynowego..
Jeżyna jest rośliną wiejską, mało wymagającą glebowo, ponieważ dostosowuje się do różnorodnych terenów. Jednak ze względu na dużą zdolność aklimatyzacji wymaga gleb przepuszczalnych, gdyż nie toleruje podlewania..
Rzeczywiście dobrze rośnie na glebach o konsystencji gliniasto-gliniastej, o dużej zawartości materii organicznej i lekko kwaśnym pH. Ponadto obecność pierwiastków mineralnych, takich jak fosfor i potas, jest niezbędna, aby sprzyjać jej rozwojowi wegetatywnemu..
Roślina ta dostosowuje się do chłodnych i słonecznych warunków środowiskowych, chociaż nie jest zbyt odporna na mróz. Temperatura musi utrzymywać się średnio na poziomie 20-25 ºC w fazie produkcji, tolerując 16-25 ºC w fazie rozwoju wegetatywnego.
Istnieją odmiany przystosowane do niskich temperatur, które wymagają 700 godzin chłodu w temperaturze 4-6 ºC, aby wyjść z stanu spoczynku i rozpocząć produkcję. Wilgotność względna powinna wahać się w granicach 70-90%, warunki wysokiej wilgotności wpływają na pojawianie się chorób grzybiczych i dojrzewanie owoców..
Wymogi pluwiometryczne występują powyżej 1000 mm rocznych opadów, z większym natężeniem w fazie wzrostu. Jeżyna dostosowuje się do szerokiego zakresu wysokości, uzyskując najwyższą jakość produkcyjną na wysokości 1200-2000 metrów nad poziomem morza..
Jeżyna jest odporna na suszę, jednak jej komercyjna produkcja wymaga częstego podlewania bez doprowadzania do podlewania. Miejscowe nawadnianie jest najbardziej zalecaną techniką, krótkie i częste aplikacje sprzyjają wyższemu plonowi i jakości owoców.
Jeżyna jest rozmnażana przez nasiona - rozmnażanie płciowe - lub przez struktury wegetatywne - rozmnażanie bezpłciowe. Będąc rozmnażaniem wegetatywnym przez paliki lub warstwy, najczęściej używane komercyjnie.
Pozyskiwanie sadzonek z nasion to powolny proces, który wymaga przygotowania przed kiełkowaniem i specjalnych warunków środowiskowych. W rzeczywistości metoda ta jest stosowana eksperymentalnie w warunkach laboratoryjnych do wykonywania krzyżówek i uzyskiwania mieszańców lub nowych odmian..
Warstwy to technika rozmnażania wegetatywnego polegająca na zakorzenieniu łodygi lub gałęzi bezpośrednio na roślinie. Po ukorzenieniu się łodygi lub gałęzi jest ona oddzielana od rośliny matecznej jako nowa sadzonka.
W jeżynach można zastosować dwie techniki nakładania warstw: nakładanie pełzające za pomocą długich łodyg; lub napiwek, wykorzystując energiczne gałęzie. Do warstwowania pełzającego wybiera się elastyczne łodygi o długości 2-3 metrów, które będą mocowane do podłoża co 25-30 cm.
Ta metoda sprzyja tworzeniu się korzeni w zakopanych częściach po 30-45 dniach. Po tym okresie następuje odcięcie związku z rośliną mateczną, utrzymując sadzonkę w początkowych warunkach.
Później, po 20-30 dniach, sadzonka jest już jędrna i silna do przesadzenia na ostateczne podłoże. Dzięki tej metodzie z łodygi uzyskuje się 3-5 silnych i zdrowych sadzonek o tych samych cechach produkcyjnych rośliny matecznej..
W przypadku techniki punktowej wybiera się produktywną gałąź, która jest wygięta w łuk i zakopana na głębokości około 10 cm. Inna metoda polega na przykryciu i przytrzymaniu końca tej gałęzi żyznym i zdezynfekowanym podłożem..
Po 30-45 dniach gałąź zakopana lub pokryta podłożem rozpoczęła rozwój korzeni przybyszowych. Jest to odpowiedni moment, aby oddzielić się od pierwotnej rośliny i uzyskać nową, silną roślinę.
Jedynym minusem tej metody jest to, że otrzymujesz tylko jedną roślinę na gałąź. W przeciwieństwie do pełzającego warstwowania, które pozwala uzyskać do 5 roślin na gałąź.
Do rozmnażania przez sadzonki wybiera się fragmenty łodyg lub gałęzi o długości 30-35 cm i średnicy 1-1,5 cm. Staraj się utrzymać 3-4 pąki wegetatywne dla każdego stosu.
Aby ukorzenić się pomyślnie, kołek należy wprowadzić do hormonów ukorzeniających, a górną część pokryć parafiną. W ten sposób unika się odwodnienia palika i ataku fitopatogenów..
Wysiew odbywa się w workach polietylenowych ze zdezynfekowanym podłożem organicznym, przy zachowaniu stałej wilgotności i temperatury. Po 30-45 dniach sadzonki będą gotowe do przesadzenia na glebę siewną; tą metodą otrzymujesz większą liczbę roślin.
Założenie plantacji wymaga analizy gleby w celu określenia ewentualnych zmian i niedoborów żywieniowych nowej uprawy. Do uprawy jeżyny konieczne jest przygotowanie gruntu poprzez głębosze i oranie, a tym samym poprawę struktury i drenażu.
Podobnie, zaleca się stosowanie nawozów organicznych podczas przygotowania terenu i zakładania redlin w celu ułatwienia gospodarowania rolnym. Układ plantacji często wynosi od 1,2 do 1,5 metra między roślinami i 2-3 metrów między rzędami.
Najlepszy czas siewu przypada późną jesienią lub wczesną zimą, starając się utrzymać wilgotność gleby w fazie sadzenia. Sadzonki sadzi się w dołkach o głębokości 40 cm i średnicy 40 cm.
Ze względu na pełzający wzrost jeżyny wymagane jest palikowanie lub mocowanie i prowadzenie uprawy przez sadzonki. W efekcie ułatwia to obróbkę i napowietrzanie uprawy.
Techniki kratowe obejmują pojedynczą kratę w linii, podwójną kratę w linii lub -T- kratę i podwójną kratę -T-. Jak również skrzynka lub krata skrzynkowa używana do podtrzymywania pojedynczej rośliny.
Ze względu na splątany wzrost upraw jeżyny, przycinanie w celu formowania, utrzymania, owocowania i odnowienia jest podstawowym zadaniem. Przycinanie formacji odbywa się w fazie wzrostu, utrzymując tylko 6-10 gałęzi na roślinę i odrzucając powykręcane lub złamane gałęzie.
Przycinanie owocujące odbywa się po każdym zbiorze w celu pobudzenia nowych pędów bocznych i produktywnych gałęzi. Proces polega na wyeliminowaniu niedawno zebranych gałęzi i tych gałęzi wegetatywnych, które wykazują zawrotny wzrost.
Przycinanie odnawiające przeprowadza się przez około 8-10 lat życia rośliny. Polega na przeprowadzeniu silnego przycinania w celu przywrócenia wigoru i produktywności rośliny.
Każde zastosowanie nawozu musi być poparte badaniem gleby lub analizą liści uprawy. Podczas rozwoju uprawy konieczne jest stosowanie azotu, aby sprzyjać wzrostowi łodyg i powierzchni liści.
Fosfor przyczynia się do powstania mocnego systemu korzeniowego, produkcji i dojrzewania owoców. Potas sprzyja jakości owoców, a mikroelementy stanowią rozwiązanie dla określonych uszkodzeń, takich jak więdnięcie liści lub problemy ze wzrostem..
Nawóz należy stosować po zbiorach, na początku kwitnienia i owocowania oraz przed zawiązaniem owoców. Udział mikroelementów jest lepiej wykorzystany przy stosowaniu dolistnym.
Głównymi objawami są małe brązowe plamki na łodygach i okrągłe plamki z fioletowawym pierścieniem na liściach. Zapobiegawcza kontrola poprzez pracę kulturową jest najskuteczniejszym sposobem uniknięcia występowania tej choroby.
Uszkodzenie objawia się na poziomie dojrzałego owocu powodując jego zmiękczenie i gnicie oraz obecność grzybni na łodygach i liściach. Zwalczanie za pomocą ogólnoustrojowych fungicydów i stosowanie zadań, takich jak przycinanie i napowietrzanie, jest najskuteczniejszym sposobem zwalczania patogenu.
Grzyb fitopatogenny, który atakuje korzenie i łodygi, powodując ciemne plamy, które wpływają na układ naczyniowy, sprzyjając więdnięciu i martwicy tkanek. W kontroli prewencyjnej odbywa się to poprzez ułatwienie osuszania uprawy. W przypadku silnych ataków wskazane jest usunięcie zainfekowanego materiału.
Jeszcze bez komentarzy