Plik rodzaje kratownic mogą się różnić w zależności od wyważenia, budowy i pochodzenia lub konstruktora. Znane jako płaskie lub przestrzenne kraty lub jako kraty i wzmocnienia, z technicznego punktu widzenia są to sztywne konstrukcje wzmocnione prostymi prętami na końcach, które mają trójkątny kształt..
Ten typ konfiguracji ma właściwość podtrzymywania obciążeń w swojej płaszczyźnie, zwłaszcza tych, które działają na połączenia lub węzły. W związku z tym jego zastosowanie w budownictwie ma ogromne znaczenie, ponieważ jest to przegubowy i nieodkształcalny system, który nie tnie ani nie zgina się. Oznacza to, że jego elementy aktywnie uczestniczą w kompresji i przyczepności..
W przeciwieństwie do kwadratu ta trójkątna formacja nie jest niestabilna, dzięki czemu można ją zastosować w małych lub dużych pracach. Kratownice mogą być wykonane z różnych materiałów, z których najczęściej używa się drewna, metalu i betonu zbrojonego..
W zależności od przeznaczenia, jakie chcesz nadać tego rodzaju konstrukcji, są one powszechnie stosowane przy budowie stropów magazynów, magazynów przemysłowych, hangarów lotniczych, kościołów, stadionów, mostów czy systemów belek..
Kratownica może być całkowicie izostatyczna lub statycznie określona w odniesieniu do równowagi mechanicznej zastosowanej do zewnętrznego kształtu konstrukcji. To samo dzieje się z elementami wewnętrznymi, które są oceniane w ich reakcjach i próbach poznania ich stabilności. Kategorie wynikające z tej oceny zostały ustalone w następujący sposób:
Pojęcie to odnosi się do klasy konstrukcji, które można analizować za pomocą zasad i wzorów ujawniających wartości statyczne. Jak wspomniano, jego charakter jest określony statycznie, więc usunięcie niektórych elementów, które wiążą ramę jako taką, spowodowałoby katastrofalną awarię całego systemu..
Istotą tego typu konfiguracji jest stan równowagi, co oznacza, że moment zginający ma wartość równą 0 w każdym z prętów tworzących układ..
Pomimo tego stanu kratownica może wykazywać niestabilność ze względu na rodzaj konstrukcji z nieruchomymi węzłami, które mogą przypominać konstrukcję izostatyczną..
Ten typ kratownic ma płaską konstrukcję, która składa się z przegubowych węzłów i ma kilka kształtów:
Ta kratownica jest konformacją zdefiniowaną statycznie, więc liczba prętów i liczba połączeń sworzniowych musi odpowiadać odpowiedniej formule. Przedstawia znany kształt trójkąta, a jego obliczenia są oparte na statyce graficznej i wyważeniu węzłów.
Podobnie jak poprzedni, przedstawiają konstrukcję ze statyczną determinacją, którą można zaprojektować z 1 lub 2 prostych kratownic. W tym przypadku obie konstrukcje są połączone dodatkowym prętem we wspólnym punkcie, dzięki czemu pozostają nieruchome. Mogą również zawierać 3 dodatkowe tyczki lub wewnętrzną ramę spełniającą kryteria wyważenia.
Ponieważ należą do kategorii hiperstatycznych, ich różnica polega na tym, że nie wyklucza poprzednich modeli i obejmuje pozostałe geometrie. Chociaż składa się z połączeń stałych, jego obliczenia można przeprowadzić metodą Heneberga lub metodą macierzową sztywności. Pierwsza jest bardziej przybliżona, natomiast druga jest znacznie dokładniejsza.
Z drugiej strony, niektóre powszechnie używane kratownice są nazwane od ich twórców, którzy je badali lub od miasta, w którym zostały po raz pierwszy zastosowane. Wśród nich wyróżniają się:
Ten wariant pojawił się w 1835 roku i jest spokrewniony ze Stephenem H. Longiem. Jest to konstrukcja, w której pasy poziome górne i dolne są połączone pionowymi słupkami. Cały zestaw jest usztywniony podwójnymi przekątnymi i przypomina X ujęte w kwadraty..
Chociaż była używana wcześniej, konstrukcja ta została opatentowana w 1840 roku przez Williama Howe'a. Znany również jako belgijski, wykorzystuje pionowe kołki między górnym i dolnym pasem i jest szeroko stosowany do drewna. W tej konstrukcji składa się z ukośnych prętów, które są ściskane, i innych pionowych, które wspierają przyczepność..
Stworzony przez Caleba i Thomasa Pratta w 1844 roku, jest odmianą poprzedniego modelu, ale z bardziej wytrzymałym materiałem: stalą. Różni się od kratownicy Howe'a w sensie prętów, które tworzą V.W tym przypadku pręty pionowe są ściskane, a przekątne są rozciągane..
Opatentowana w 1848 roku przez Anglików Willboughy Monzoni i Jamesa Warrena, konstrukcja ta charakteryzuje się tworzeniem trójkątów równoramiennych lub równobocznych, nadając przekątnym tę samą długość. W tych krzyżujących się elementach występują siły ściskające i ciągnące z powodu przyłożenia obciążeń pionowych w górnych węzłach..
Zwykle jest stosowany do projektowania mostów i bierze swoją nazwę od orientacji elementu pionowego w połączeniu z częściami ukośnymi. Przedstawiany jest jako trójkąty zaczynające się od środka, a jego konstrukcja pozwala na poprawę wydajności ściskanych przekątnych.
Kolejny charakterystyczny model mostów tego miasta. Zawiera większe wsparcie w dolnej części konstrukcji. Zapobiega to zapadaniu się kompresji i kontroluje odkształcenie. Jego sekcje wyglądają jak 3 trójkąty w 1 połączone poziomym paskiem.
Należy zauważyć, że chociaż te struktury mogą być zarówno trójkątne, jak i prostokątne. Widać to wyraźnie w dachach dwuspadowych, nożycowych i wspornikowych..
W przypadku stosowania kołków, umieszczenie tych pionowych elementów w mostach, sufitach i sklepieniach nadaje mu nieco bardziej pudełkowaty wygląd..
Jeszcze bez komentarzy