15 Dynamika pracy zespołowej

2902
Anthony Golden
15 Dynamika pracy zespołowej

Zarządzasz grupą, liderem, szefem czy nauczycielem? Plik dynamika pracy zespołowej które Ci wyjaśnię, pomoże Ci przełamać lody, wygenerować pomysły, poprawić proces podejmowania decyzji, ocenić umiejętności przywódcze i wiele więcej.

Dynamikę grupy można zdefiniować jako procedurę lub usystematyzowane medium, w którym działalność grupy jest organizowana i rozwijana. Odnosi się do interakcji między ludźmi, którzy rozmawiają ze sobą w grupie lub w środowisku pracy zespołowej.

Są one używane jako strategie, które tworzą pewne praktyczne zasady lub procedury, które są bardzo przydatne, gdy chcesz ułatwić i ulepszyć działanie grupy, gdy uczestnicy muszą budować i współpracować oraz przedstawiać stanowiska, opinie, przemyślenia itp..

Dynamikę grupy można badać w różnych środowiskach: biznesowym, akademickim, społecznym ... generalnie, gdy jest więcej niż trzy osoby, ma miejsce dynamika grupy.

W grupach ludzie przyjmują różne role: ludzie z przywództwem, ludzie spokojniejsi, inni, którym bardziej zależy na uczuciach ludzi itp. I tak właśnie zakładają ludzie, kiedy są w grupie i nawet nie są tego świadomi.

Ogólnie role te są kształtowane zgodnie z osobowością każdego z nich i doświadczeniem, jakie miał w środowisku grupowym. Można je jednak modyfikować i ulepszać.

Jakie są zalety tej dynamiki?

Dynamika grupy jest istotna, ponieważ wpływa na produktywność grupy. Jeśli pracujemy nad budowaniem zespołu i zachęcamy do dynamiki grupy, możemy zwiększyć to, co grupa jest w stanie osiągnąć..

Najlepszym sposobem na poprawę sytuacji jest nauczenie się radzenia sobie z sytuacją i przekierowanie grupy. Za jej skuteczność odpowiada cała grupa i wszyscy ponoszą odpowiedzialność za realizację grupy i jej wyników..

Skuteczna grupa lub zespół to taka, w której każdy z członków bierze odpowiedzialność zgodnie ze swoimi talentami i doświadczeniem..

15 dynamiki pracy zespołowej

Uwzględniamy tutaj pewne działania lub dynamikę, które można wykorzystać do promowania pracy zespołowej. Są to pomysły i ćwiczenia, które można wykorzystać jako narzędzia pomagające zrozumieć i poprawić efektywność grupy.

1. Ice-Breakers („przełamać lody”)

To działania mające na celu wzajemne poznanie się. Na przykład, możesz podzielić grupę na pary i poprosić jedną osobę o rozmowę przez kilka minut..

Krótki zarys pytań przewodnich może zostać przedstawiony zgodnie z celem, do którego dążymy, lub można to zrobić dowolnie.

Inną alternatywą byłoby, gdyby jeden z członków pary opowiedział swoje życie (kim jest, skąd pochodzą, dlaczego tu są itp.) Drugiemu członkowi pary i odwrotnie..

Proponuje się, aby następnie wszyscy wrócili do dużej grupy i jeden z członków pary przedstawił swojego partnera.

Dzięki tej dynamice, oprócz poznania siebie, dowiadujesz się, jak ważne jest słuchanie.

Możemy również poprosić każdego członka Twojej grupy o przedstawienie się; Powinieneś określić, co należy powiedzieć: imię, mocne strony, zabawna rzecz, która ci się przydarzyła, miejsca, w których podróżowałeś, życzenia ...

Działania mające na celu poznanie się są interesujące, ponieważ musisz poznać osobę, aby je zrozumieć. A im lepiej się rozumieją, tym skuteczniej będą pracować..

2. Technika 6.3.5

Jest to dynamika, która służy generowaniu kreatywnych pomysłów. W 6-osobowych grupach uczestnicy gromadzą się wokół stołu, aby generować pomysły związane z wcześniej uzgodnionym tematem..

Każdy z uczestników otrzymuje pustą kartkę, na której musi zapisać trzy krótkie pomysły, ponieważ mają tylko pięć minut na ich zapisanie..

Po upływie pięciu minut przekażą arkusz swojemu partnerowi, gdzie proces pisania trzech nowych pomysłów zostanie powtórzony w ciągu pięciu minut.

Po zakończeniu całego cyklu i rozesłaniu wszystkich arkuszy na każdym arkuszu będzie 18 pomysłów.

3. Kostki solidarności

W tej dynamice grupa musi zbudować określoną liczbę kostek na zlecenie firmy zabawkarskiej. Aby to zrobić, grupę należy podzielić na trzy podgrupy.

Każda grupa musi wykonać 15 kostek 5 × 5 w ciągu godziny, a posiadany materiał jest następujący:

  • Grupa 1: 2 karty, 1 linijka, 2 ołówki, 3 nożyczki, 1 klej
  • Grupa 2: 2 karty, 1 linijka, 2 ołówki, 2 nożyczki i 1 klej
  • Grupa 3: 2 karty, 2 linijki, 2 ołówki, 1 nożyczki, 1 klej

Oceniona zostanie jakość kostek. Dzięki temu zadaniu role przyjmowane przez różnych członków każdego z nich staną się jasne, zobaczymy, jak pracują, aby koordynować i kontynuować pracę.

Podkreślone zostaną pewne zachowania, takie jak konkurencyjność, indywidualność ...

Po dynamice odbędzie się debata grupowa, aby skomentować to wszystko..

4. Balon na ogrzane powietrze

Grupie proponuje się sytuację:

„Meteoryt wpada do oceanu, tworząc gigantyczną falę, która zanurza wszystkie kontynenty planety.

Jednak Ty i pięć innych osób lecicie balonem nad Parkiem Narodowym Teide. Po kilku godzinach zaczynasz tracić powietrze, ale widzisz wyspę. Morze jest pełne głodnych rekinów, a jedynym sposobem, aby balon dotarł na wyspę, jest zastrzelenie jednego z pasażerów ”.

Należy rozpocząć debatę, aby zdecydować, kto opuści balon. Każdy z uczestników ma przypisaną rolę: ksiądz, dziennikarz różowej prasy, pielęgniarka, doradca polityczny, nauczyciel edukacji podstawowej oraz urzędnik Państwowego Instytutu Statystycznego.

Musisz spełnić przesłankę, że: jesteś jedynymi, którzy przeżyli i musisz zapewnić kontynuację gatunku; decyzja musi być podjęta jednogłośnie; żaden z uczestników nie może dobrowolnie opuścić balonu i wszyscy muszą przedstawić swoje argumenty.

Test ten ma na celu analizę procesu podejmowania decyzji w grupie i zobaczenie procesów komunikacyjnych, a także analizę umiejętności współpracy i wdrażania pomocy, równości. Można również zaobserwować inicjatywę i przywództwo.

5. Studium przypadku

Chodzi o to, aby grupa przeprowadziła wyczerpującą analizę danej sytuacji z wielu punktów widzenia w celu wyciągnięcia wniosków. Celem nie jest osiągnięcie jednego rozwiązania, ale interakcja i dialog między członkami grupy.

Najpierw wybierany jest przypadek, stawiany jest pojedynczy problem, przedstawiając istotne szczegóły, tak aby był zrozumiały i można go było rozwiązać. Aby był interesujący, musi być dostosowany do typu uczestników.

Można zaoferować działający skrypt, który pomoże im się skoncentrować. A następnie sprawa jest prezentowana w sposób zwięzły i według grup, które są im oferowane.

Każda grupa omawia przypadek i wyciąga wnioski zgodnie ze scenariuszem. A potem dostaje się do dużej grupy.

Przydatną techniką jest szanowanie pomysłów kolegów, aktywne słuchanie, obserwowanie, jak rozwiązują problem w grupie, jak omawiają pomysły i zgadzają się, itp..

Przykładem może być następujący przypadek (chociaż kładziemy nacisk na znaczenie bycia odpowiednim dla grupy docelowej):

„Pilar jest kobietą, gospodynią domową i mamą dwójki dzieci, która po obejrzeniu w telewizji i prasie nowego bulionu marki X. Bardzo podoba jej się rozgłos i charakterystyka tej zupy, a także zawarte w niej witaminy..

Pilar ze względu na rozgłos postanawia tego ranka pójść do supermarketu po zupę. Kiedy minie jakiś czas, wychodzi z tego z bulionem, ale nie marką X, ale marką Y..

Co wydarzyło się w supermarkecie, tak że Twój zakup się zmienił?

6. Odgrywanie ról

Dzięki tej dynamice możemy ocenić zdolność kandydatów do korzystania z komunikacji, gdy pojawia się sytuacja do rozwiązania. Można również zaobserwować zdolność negocjacyjną.

Aby to zrobić, uczestnicy są rozdzielani w parach i otrzymują przypadek, który będą musieli rozwiązać, reprezentując go..

Przypadki mogą wyglądać następująco:

„Jutro muszę opuścić pracę i powiedzieć o tym szefowi. Jednak ostatnim razem, gdy prosiłem go o nieobecność, w zeszłym tygodniu, odkrył, że wymówka, którą mu podałem, była kłamstwem. Jednak jutro jest prawdą i muszę być nieobecny ”.

„Mam współpracownika, który prosi mnie, żebym została dzisiaj i dokończyła pracę, około 20-30 minut, ponieważ musi wyjść wcześniej, ponieważ ma ślub i musi iść, aby uczesać. Nie mam ochoty tego robić ”.

7. Bezludna wyspa

Ta dynamika grupowa pozwala ocenić zdolność kandydatów do pełnienia roli lidera, gdy pojawia się problem do rozwiązania.

Uczestnicy są podzieleni na grupy maksymalnie 6-osobowe i otrzymują wydrukowaną okładkę. Muszą siedzieć przy stole, a każdy z nich ma walizkę. Mają 10 minut na rozwiązanie tego problemu.

Sprawa wygląda następująco:

„Jesteś w samolocie i wybierasz się na wakacje. Jednak zdarzył się wypadek w samolocie i jesteście jedynymi ocalałymi na pokładzie łodzi, która ma utonąć pod ciężarem.

Kilka kilometrów dalej widać bezludną wyspę, na którą można dotrzeć, jeśli zmniejszy się wagę łodzi.

Oto 12 obiektów, które musisz sklasyfikować według priorytetów. Najpierw dokonaj klasyfikacji indywidualnie, a następnie omów kolejność priorytetów obiektów, aż osiągniesz konsensus ”.

Aukcja jest:

  • 5 paczek pieluch
  • 1 rewolwer bez amunicji
  • 20 litrów wody pitnej
  • 1 paczka cygar
  • 1 kasa fiskalna z pieniędzmi w różnych walutach
  • 5 kilogramów węgla
  • Nić i haczyki
  • Prezerwatywy
  • 2 butelki whisky
  • 1 spadochron bez instrukcji
  • 1 złota zapalniczka
  • 1 lustro

Najważniejsze: zachowaj to, co pozwala na sygnalizację samolotów, na przykład lustro lub spadochron; co pozwala rozpalić ogień (zapalniczka, węgiel), co pomaga przeżyć (wędkarstwo, woda), a czym mogą się wyleczyć (alkohol).

8. Komunikacja w grupie

Potrzebny jest papier i ołówek i wybierany jest jeden z uczestników. To będzie ten, który stworzy rysunek, którego inni nie będą mogli zobaczyć.

Możesz zacząć od tworzenia łatwiejszych rysunków (opartych na liniach i kształtach geometrycznych). A później, za pomocą instrukcji, spróbuje nakłonić resztę kolegów z klasy do skopiowania go na swoich papierach, nie widząc go, tylko poprzez jego wyjaśnienia

9. Gra w karty

Jest to dynamika oparta na komunikacji i tym, jak czasami niewłaściwie interpretujemy komunikaty innych osób.

W tym celu przygotowuje się różne litery, w których umieszczane są słowa: wolność, ból, dziecko, stół, niebo ...

Na początku uczestnik myśli o wiadomości i przesyła ją do sąsiada poprzez pięć liter (pięć słów).

Partner otrzymuje pięć słów (pięć liter) i zapisuje na kartce to, co według niego chciał mu powiedzieć. I tak dalej.

Po zakończeniu zwróć uwagę na różnicę między tym, co miał na myśli, a tym, co zinterpretował partner. I na koniec omawiamy użyteczność dynamiki.

10. Grupa kanibali

Jest to dynamika, która umożliwia argumentację. Uczestnicy muszą być podzieleni na grupy maksymalnie 8-osobowe.

Każdy z uczestników musi otrzymać kartę z numerem (od 1 do 8) oraz formularz z opisem sprawy.

Należy im powiedzieć, że muszą rozwiązać sprawę jako grupa i mają na to 20 minut. Sprawa wygląda następująco:

„8 turystów podróżuje po Dżungli z przewodnikiem, ale nagle zostaje złapanych przez plemię kanibali. Zjedli przewodnika i zamknęli wszystkich turystów. Jedząc przewodnika, kanibale mają przez tydzień, aw następnym wybierają następny.

Jednak to oni muszą zdecydować, kto będzie następny i w jakiej kolejności zjedzą je kanibale. Muszą też zdecydować, jak stamtąd uciec.

Każdy z nich przyjmie przypisaną mu rolę (zgodnie z liczbą, jaką miał) i z charakteru, który będzie musiał negocjować z innymi, że musi zostać zjedzony jako ostatni:

  • Otyła piosenkarka, która zna się na medycynie
  • Silny, młody zabójca
  • Kulawa prostytutka, która wie, jak polować
  • Stary człowiek, który zna okolicę
  • Ślepy ślusarz
  • Chory biolog
  • Pogromca lwów, który jest głuchy
  • Tłumacz, który zna język plemienia

11. Rzeczy wspólne

Uczestnicy proszeni są o podzielenie się na grupy po około 5 osób. Następnie mówi się im, że muszą znaleźć 10 rzeczy, które mają ze sobą wspólnego.

Nie potrafią opisać rzeczy związanych z ubiorem, pracą czy anatomią.

Powinni zanotować to, co ich łączy, i zapisać je, by później umieścić je w większej grupie.

12. Bardzo zabawne pytania

Jest to aktywność, która pozwala członkom grupy poznać się nawzajem, otworzyć się na grupę i dobrze się bawić. Należy zaproponować serię pytań, takich, które się pojawiają, które mogą dać grę i sprawić, że będą zabawne.

Grupa jest losowo podzielona na podgrupy po 4-5 osób. Przedstawiono im opis różnych pytań, na które mają odpowiedzieć..

Te pytania mogą brzmieć: „Jakiego koloru widzisz siebie i dlaczego? Jaką inną nazwę wybrałbyś, gdybyś był przedmiotem, czym byś był, jakie byłoby hasło Twojego życia, w jakim miejscu byłbyś itd. ".

Powinien być udostępniony w grupie, a później w dużej grupie.

13. Kłamstwo

Możesz zacząć od podzielenia grup na małe grupy po 5 osób lub można to zrobić w dużej grupie.

Chodzi o to, aby wszyscy uczestnicy wybrali trzy lub cztery stwierdzenia o sobie. Tylko jeden z nich musi być kłamstwem.

Dogodnie jest dać im czas na przemyślenie ich i upewnić się, że są na tyle adekwatni, że ich kolegom trudno jest wybrać, który z nich jest prawdziwy..

Prosimy o indywidualne przemyślenie i zapisanie ich na kartce papieru. Później i po kolei powinni przeczytać zdania, aby każdy mógł debatować i dojść do porozumienia, dlaczego uważają, że to kłamstwo..

Potrzebujemy, aby członkowie grupy się zgodzili, a każdy z nich debatował i argumentował swoje stanowisko.

Później osoba powie, które z nich było frazą, która nie jest prawdą.

14. Wspólny rysunek

Jest to dynamika, która może skłonić członków grupy do refleksji nad potrzebą dialogu i komunikacji dla prawidłowego funkcjonowania zespołu..

Chodzi o to, aby grupa opuściła pomieszczenie i weszła tylko do jednego z nich. W pokoju umieścimy dużą kartkę lub tablicę, na której pierwszy uczestnik grupy rozpocznie rysowanie.

Później to zakryjemy, odsłaniając tylko część jego rysunku i sprawimy, że przejdzie następny uczestnik, który musi kontynuować rysowanie swojego partnera. Tak dalej, dopóki wszyscy nie wezmą udziału.

Po zakończeniu możemy porozmawiać z nimi o tym, co się wydarzyło i jakie emocje wywołał ten proces..

15. Fotoprawda

Jest to technika, która pozwala grupie obserwować, jak rzeczywistość jest negatywna i nikt nie ma pełnej prawdy, a także, że przy pomocy grupy jej członkowie mogą się wzajemnie uzupełniać.

Tworzą się grupy liczące około 7-8 osób i umieszcza się na tablicy zdjęcie. Mają czas, aby ją obserwować, ale nie mogą mówić ani stać.

Koordynator usuwa zdjęcie, a następnie każdy zapisuje na kartce swój wiek, w jakim obliczyła daną osobę.

Jest to obraz, na którym w zależności od tego, jak na niego spojrzysz, można zobaczyć młodą kobietę w wieku około 18 lat lub starszą kobietę.

Każdy z nich ma 1 minutę na oznaczenie wieku i 5 minut na omówienie go w grupie i uzgodnienie wieku. Będą tacy, którzy widzieli jedno i drugie.

Następnie pozwalamy im ponownie zobaczyć zdjęcie, przypominając im, że nie mogą mówić. Mówi się im, że mogą podejść i zobaczyć to pod dowolnym kątem, ale nie mogą mówić.

Wracają, aby się zgodzić. Na ostatnim etapie ponownie pokazujemy im zdjęcie i pozwalamy rozmawiać i pomagać sobie nawzajem.

Po zakończeniu poprosimy grupę o ponowne spotkanie i skomentowanie, do jakich wniosków doszli, czego się nauczyli i czy mogą wyciągnąć jakieś wnioski ze swojego codziennego życia..

A co z tobą innym dynamiczny wiesz o pracy zespołowej??

Inna dynamika zainteresowania

Dynamika grupowa dla młodych ludzi.

Asertywna dynamika komunikacji.

Dynamika motywacyjna.

Dynamika samooceny.

Dynamika inteligencji emocjonalnej.

Dynamika integracji grup.

Dynamika kreatywności.

Zaufaj dynamice.

Dynamika przywództwa.

Dynamika rozwiązywania konfliktów.

Dynamika zapasów.

Dynamika prezentacji.

Bibliografia

  1. Chehaybar, E. (2012). Techniki uczenia się w grupie: duże grupy. Narodowy Autonomiczny Uniwersytet Meksyku.
  2. Rząd Wysp Kanaryjskich. Dynamika grupowa.
  3. González, I., De León, C. Strategie uczenia się w grupie. University of Córdoba (Departament Edukacji).
  4. Kaneko Aguilar, J. (2013). Warsztaty z dynamiki grupowej w doborze personelu. Uniwersytet Cesara Vallejo.
  5. Marle Nazzaro, A., Strazzabosco, J. (2003). Dynamika grupy i budowanie zespołu. Światowa Federacja Hemofilii.
  6. Duszpasterstwo Młodzieży Coyuca. Techniki i dynamika pracy grupowej.

Jeszcze bez komentarzy