Adolf Hitler (1889 - 1945) był niemieckim politykiem i wojskowym pochodzenia austriackiego. Jest uznawany za największego przywódcę Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, której potocznie nadano nazwę Partii Nazistowskiej. Ponadto kierował narodem podczas II wojny światowej..
Był przywódcą jednego z najsłynniejszych totalitarnych reżimów w historii, Trzeciej Rzeszy (w znaczeniu „Trzecie Cesarstwo”), z powodu jego ekscesów, ludobójstwa etnicznego oraz roszczeń o ekspansjonizm i dominację na kontynencie europejskim..
Hitler był także artystą, a później pisarzem. Jego najbardziej rozpowszechnionym dziełem był tekst, który został nazwany Moja walka, w którym położył podwaliny pod swoją ideologię, która wkrótce doprowadziła go do opanowania zubożałego po Wielkiej Wojnie (I wojnie światowej) narodu germańskiego.
Urodzony w Austrii Adolf Hitler przeniósł się do Niemiec w wieku 24 lat. W tym czasie służył w armii niemieckiej podczas I wojny światowej, a nawet otrzymał odznaczenie za swój występ.
W wieku 30 lat wstąpił do Niemieckiej Partii Robotniczej. W lutym 1920 r., Po wiecu, w końcu publicznie podniesiono trzy podstawowe aspekty organizacji: pan-germanizm, za pomocą którego promowali zjednoczenie narodów niemieckich; następnie antyliberalizm i antysemityzm.
Od tego czasu zaproponowano, aby Niemiecka Partia Robotnicza przyjęła nową nazwę, która brzmiała: Narodowo-Socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza. Rok później Hitler został głównym przywódcą ruchu.
Po nieudanej próbie zamachu stanu w listopadzie 1923 r. Adolf Hitler został skazany na kilka miesięcy w więzieniu. Po zwolnieniu jego popularność wzrosła iw 1933 roku objął stanowisko kanclerza Niemiec..
W następnym roku po śmierci ówczesnego prezydenta Niemiec Paula von Hindenburga uzyskał całkowitą kontrolę nad władzą. Następnie Hitler promował niemieckie zbrojenie i od 1939 r. Zaczął realizować plan ekspansjonistyczny z inwazją na Polskę..
W swojej wędrówce przez kontynent europejski Hitler utrzymał dobrą passę, która zakończyła się w 1941 roku. Wreszcie, w 1945 roku, podczas bitwy o Berlin, Adolf Hitler postanowił popełnić samobójstwo, aby uniknąć poniżenia porażki, ponieważ sam uznał, że zwycięstwo ten czas.
Podczas rządów Hitlera zginęło około 5 milionów Żydów, nie wspominając o milionach ludzi, którzy również zostali straceni za uznanie ich za gorszych lub niepożądanych. W sumie w III Rzeszy zginęło ponad 19 milionów cywilów.
Indeks artykułów
Adolf Hitler urodził się 20 kwietnia 1889 roku w Braunau am Inn, mieście w Austrii, które wówczas należało do Austro-Węgier i znajdowało się na granicy z Niemcami.
Był czwartym z sześciorga dzieci z trzeciego małżeństwa Aloisa Hitlera, który był celnikiem, wraz z Klarą Pölzl, z której tylko Adolf i siostra imieniem Paula dożyli dorosłości.
We wczesnych latach jego życia rodzina przeniosła się do niemieckiego miasta Pasawa, a następnie, gdy Hitler miał pięć lat, do Leonding w Austrii, aw 1895 r. Osiedliła się w Hafeld. Młody człowiek zaczął uczęszczać na spotkanie volksschule Fishclham, nazwa nadana szkołom publicznym.
Po jakimś czasie rodzina ponownie się przeprowadziła, tym razem do Lambach, a na koniec jeszcze raz do Leonding. W 1900 roku Alois wysłał Adolfa na studia do realschule z Linzu, co było odpowiednikiem liceum. Tak więc ojciec Hitlera chciał, aby młody człowiek zrobił karierę także w obyczajach..
Jednak ze względu na ciągłe spory między ojcem a synem ten ostatni odmówił pójścia w ślady Aloisa i chciał zostać artystą. Jego bunt doprowadził go do utrzymania niskich wyników w nauce, aby zdenerwować ojca.
Alois zmarł w 1903 roku, a po porzuceniu szkoły dwa lata później bez ukończenia szkoły Adolf Hitler spędził czas bezskutecznie próbując znaleźć pracę w Linzu. Postanowił więc spełnić swoje marzenie o zostaniu artystą i osiadł w Wiedniu w 1907 roku.
Dwukrotnie był odrzucany na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Zalecono, aby spróbował wstąpić do Szkoły Architektury, ale nie uzyskał tytułu magistra realshule to było niemożliwe.
Klara, matka Hitlera, zmarła pod koniec 1907 roku. Wtedy Adolf znajdował się przez pewien czas w krytycznej sytuacji finansowej. Żył na tym, co udało mu się zarobić, sprzedając kilka wykonanych przez siebie obrazów i zainteresował się architekturą i muzyką.
W tym czasie stał się wielbicielem austriackiego polityka Karla Luegera, którego przemówienie było pełne antysemityzmu. Podobnie Georg Ritter von Schönerer miał wpływ na Hitlera poprzez swoją obronę pan-germanizmu.
W 1913 roku Adolf Hitler przeniósł się do Monachium, po otrzymaniu spadku od ojca. Następnie wstąpił do bawarskiej armii jako ochotnik, chociaż wydaje się, że był to błąd, ponieważ musiał służyć pod dowództwem armii austriackiej.
Został wysłany na front zachodni do Francji i Belgii, gdzie w 1914 roku został odznaczony Krzyżem Żelaznym II Klasy jako odznaczenie za odwagę. Cztery lata później otrzymał to samo wyróżnienie, ale w pierwszej klasie.
Adolf Hitler przez pewien czas próbował pozostać częścią korpusu wojskowego po zakończeniu Wielkiej Wojny. W 1919 roku rozpoczął pracę wywiadowczą, w ramach której musieli przeniknąć do Niemieckiej Partii Robotniczej w celu wykorzenienia ideologii socjalistycznej..
Anton Drexler podziwiał talent Adolfa do wystąpień publicznych i po spotkaniu, w którym uczestniczył, zaprosił go na imprezę. Wkrótce Hitler zdał sobie sprawę, że zgadza się z propozycją organizacji i zaczął wyróżniać się wśród członków..
W marcu 1920 r. Przestał pracować w wojsku i całkowicie poświęcił się działalności politycznej. Hitler był odpowiedzialny za propagandę i był odpowiedzialny za zaprojektowanie flagi partii, która składała się z czarnej swastyki na białym kółku na czerwonym tle.
Współpracował również pod nazwą, którą stara Niemiecka Partia Robotnicza przyjęła, kiedy stała się Narodowo-Socjalistyczną Niemiecką Partią Robotniczą..
W 1921 r. Hitler zwrócił się w Monachium do liczącej ponad sześć tysięcy osób grupy, wśród poruszonych przy tej okazji kwestii była krytyka traktatu wersalskiego, który został uznany za zdradę narodu niemieckiego..
Występował także przeciwko komunistom i Żydom, opowiadając się za pangermanizmem, przy okazji pozyskał wielu zwolenników, którzy czuli się utożsamiani z mową obronną w obliczu niemieckiej klęski..
Plik Pucz Monachium to nazwa nadana próbie zamachu stanu przez Narodowo-Socjalistyczną Niemiecką Partię Robotniczą. Miało to miejsce 8 listopada 1923 roku w browarze Bürgerbräukeller.
Gubernator Bawarii Gustav von Kahr był w środku przemówienia, które było świadkiem około 3000 osób.
Wtedy to około 600 członków Sturmabteilung, znana jako SA lub Brown Shirts, nazistowska grupa szokująca. Te siły paramilitarne udały się do wyjść z kompleksu, w którym miał miejsce akt, i zamknęły je.
Następnie Adolf Hitler wszedł w towarzystwie innych członków partii nazistowskiej i strzeliwszy z broni w sufit sali, krzyknął, że rozpoczęła się narodowa rewolucja. Ogłosili rząd tymczasowy, a posterunki policji były zajęte. Zatrzymali też gubernatora jako zakładnika.
Po uwolnieniu przetrzymywanych w niewoli urzędników przywrócono władzę nad miastem. W międzyczasie Hitler i jego zwolennicy maszerowali w kierunku ośrodków władzy i doszło do konfrontacji pomiędzy SA a policją, w której Hitler i Góring zostali ranni..
Kilka dni później Adolf Hitler został aresztowany i przewieziony do Landsbergu.
Po schwytaniu liderów Pucz Monachium, siedziba Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, została zamknięta, podobnie jak wydawana przez nią publikacja, której rozpowszechnianie było zabronione..
Jednak buntownicy zostali potraktowani z miłosierdziem i pomimo skazania Hitlera na 5 lat więzienia, służył tylko 9 miesięcy. W międzyczasie inni przywódcy, tacy jak Wilhelm Frick i Ernst Röhm, zostali zwolnieni, a Erich Lundendorf został uniewinniony..
W tym czasie Adolf Hitler mógł regularnie odwiedzać więzienie i poświęcił się stworzeniu pierwszego tomu swojej pracy, którą ochrzcił Moja walka, odzwierciedlał w nim ideologię, która go motywowała, wraz z pewnymi informacjami o swoim życiu.
Hitler otrzymał ułaskawienie od bawarskiego Sądu Najwyższego i został zwolniony 20 grudnia 1924 r. W następnym roku trafił do sprzedaży. Moja walka. Plany ustanowienia społeczeństwa opartego na zasadach rasowych zostały już omówione w sztuce.
Poruszono również kwestię antysemityzmu i stwierdzono, że jedynym sposobem zakończenia tego zła jest eksterminacja członków tej społeczności..
7 kwietnia 1925 r. Adolf Hitler zrzekł się obywatelstwa austriackiego. Stało się to po tym, jak bezskutecznie próbowali deportować go z powrotem do kraju.
Po wyjściu z więzienia zakazano nie tylko partii nazistowskiej i jej propagandy, ale także publicznego udziału Adolfa Hitlera..
W wyborach do Sejmu w grudniu 1924 r. Odnotowano skalę spadku popularności nazistów, którzy stracili około połowy głosów..
W 1925 r. Hitler spotkał się z premierem Bawarii i obiecał, że przestrzegają ram konstytucyjnych, jeśli pozwolą im na legalne przywrócenie partii. Prośba ta została spełniona, ponieważ Heinrich Held uważał, że Hitler nie stanowi już zagrożenia..
To, czego premier Held nie miał, to to, że cel Hitlera i jego propozycja pozostały niezmienione, jedyną rzeczą, która się zmieniła, był sposób, w jaki doszedł do władzy. Członkowie SA nie poparli nowej ścieżki prawnej, a nawet kpili z Hitlera.
Po kontynuowaniu jego przemówień zapalających zakazano mu publicznego przemawiania przez kilka lat. Od tego momentu zaczął się rozwijać nazistowski aparat propagandowy, jeden z najefektywniejszych XX wieku..
Wśród planów rozwoju partii znalazły się takie grupy obywatelskie, jak Hitlerjugend, Liga Dziewcząt Niemieckich i SS (Schutzstaffel). Ostatnia organizacja była częścią SA, ale jej lojalność była skierowana konkretnie do Hitlera.
Ideą Hitlera było stworzenie zorganizowanego aparatu w partii, który byłby wystarczająco duży i skuteczny, aby przejąć funkcje państwa po dojściu do władzy..
Hitler wiedział, że większość siły partii nazistowskiej znajduje się w Monachium, więc zaproponował Gregorowi Strasserowi, że będzie pracował nad utworzeniem tego samego w północnych Niemczech, którego podjął się wraz z bratem Otto i Josephem Goebbelsem..
Popularność nazistów wzrosła po Wielkim Kryzysie, który był wydarzeniem gospodarczym, które rozpoczęło się w Stanach Zjednoczonych w 1929 roku, ale którego konsekwencje w różny sposób dotknęły niemal cały świat..
W tym czasie Hitler skorzystał z okazji, aby odrzucić traktat wersalski w swoim przemówieniu i dać Niemcom do zrozumienia, że zostali oszukani i że odpowiedzialni powinni ponieść konsekwencje, przemówienie, które zostało zaakceptowane przez dużą część ludności..
W 1930 roku partia nazistowska była już drugą co do wielkości w Niemczech. Dwa lata później Adolf Hitler startował w wyborach prezydenckich przeciwko Hindenburgowi i zajął drugie miejsce z około 35% poparciem społeczeństwa..
30 stycznia 1933 r. Hitler został kanclerzem. Ponadto Wilhelm Frick otrzymał Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, a Hermann Göring został ministrem spraw wewnętrznych Prus..
W ten sposób Niemiecka Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotnicza stała się jedną z wielkich sił w oficjalnie ukonstytuowanym rządzie. W połączeniu z tym Hitler postrzegał te stanowiska jako okazję do przejęcia kontroli nad policją na terytorium..
27 lutego 1933 r. Wydarzyło się wydarzenie, które zmieniło bieg historii politycznej w Niemczech. Budynek Reichstagu, w którym pracował niemiecki parlament, padł ofiarą ataku, w którym został podpalony z sali posiedzeń.
Na miejscu znaleziono komunistę Marinusa van der Lubbe, który został oskarżony o odpowiedzialność za działania terrorystyczne. Później aresztowano innych domniemanych wspólników. Po procesie chłopca skazano na śmierć.
Jednak autorstwo tej zbrodni było przedmiotem dyskusji, ponieważ ci, którzy odnieśli największe korzyści z tej akcji, byli członkami partii nazistowskiej, która następnie miała argumenty, by wystąpić przeciwko Komunistycznej Partii Niemiec..
Następnego dnia po pożarze podstawowe prawa i gwarancje ustanowione w konstytucji weimarskiej zostały zawieszone. Komuniści byli ścigani i aresztowani, w tym posłowie.
6 marca odbyły się nowe wybory i Niemiecka Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotnicza zwiększyła swoją władzę, uzyskując 43,9% głosów. W ten sposób osiągnęli większość w Parlamencie, chociaż nie osiągnięto większości bezwzględnej..
23 marca 1933 r. Zatwierdzono ustawę upoważniającą, na mocy której Adolf Hitler mógł uchwalać ustawy bez zgody prezydenta Paula von Hindenburga lub Reichstagu, czyli parlamentu..
Ustawa ta uzyskała 444 głosy za i 94 przeciw, ale większość poparcia uzyskano otaczając parlamentarzystów siłami SA i SS, partii nazistowskiej. Hitler zapewnił chrześcijan społecznych, że prezydent Hindenburg zachowa prawo weta i zyskał w ten sposób ich poparcie..
Dzięki ustawie upoważniającej Hitler uzyskał legalnie na okres czterech lat funkcje parlamentu, poprzez które mógł uchwalać ustawy, które nawet „odbiegają od konstytucji”. Mimo to funkcje prezydenta pozostały nienaruszone..
Jednak jednym z pierwszych kroków, jakie później podjęli naziści, było zdelegalizowanie Partii Socjaldemokratycznej. Ponadto w całych Niemczech zlikwidowano związki, które nie sympatyzowały z partią nazistowską..
W lipcu tego samego roku Narodowo-Socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza stała się jedyną legalną partią w całym Cesarstwie..
Ponieważ wolność słowa, zgromadzeń, a także prywatność komunikacji lub miejsca zamieszkania, na które można było w każdej chwili wkroczyć, zostały już prawnie naruszone, łatwo było przejąć kontrolę nad oficjalną partią..
Aby zabezpieczyć swoją pozycję przywódcy narodu, Adolf Hitler postanowił zorganizować czystkę w swoich szeregach i wyeliminować wszystkich członków SA, którzy mogliby sprzeciwić się jego władzy..
Jednym z przywódców SA był Ernst Röhm, który krytycznie odnosił się do polityki, którą Hitler doszedł do władzy. Nie popierał tego, co uważał za słabość, i był rozczarowany, gdy zdał sobie sprawę, że rewolucja nie odbywa się tak, jak chciał pierwotnie..
Szacuje się, że całkowita liczba zgonów wynosi od setek do tysięcy osób w ciągu 3 dni, nie wspominając o tysiącach dokonanych aresztowań..
30 czerwca rozpoczęła się operacja, dzięki której Adolf Hitler pozbył się przesłuchiwanych, a jednocześnie zawarł sojusz z oficjalną armią, zadowalając wysokich rangą członków Reichwehr.
Głównymi aktorami tej serii pozasądowych egzekucji byli SS, popularna nazwa Shutzstaffel, i Gestapo, jaka była niemiecka tajna policja.
Najważniejsi członkowie SA przebywali w hotelu w Bad Wiessee. Nastąpiło aresztowanie Röhma i egzekucja Edmunda Heinesa. W tych samych zdarzeniach zginął szef SA w Berlinie Karl Ernst..
Röhm został zamordowany 1 lipca. Próbowali zmusić go do popełnienia samobójstwa, ale szef SA powiedział, że jeśli jego przeznaczeniem była śmierć, to Hitler musi go osobiście zabić. Wreszcie Lippert był tym, który go zastrzelił.
Kilku zaufanych ludzi wicekanclerza Franza von Papena zostało zamordowanych, a on sam został uwięziony przez kilka dni. Kolejnym z wyeliminowanych był Kurt von Schleicher, który wcześniej służył jako kanclerz Niemiec..
Kolejną ofiarą był były nazista Gregor Strasser. Zamordowany został również Gustav Ritter von Kahr, który powstrzymał zamach stanu, którego Hitler próbował dokonać w 1923 roku i go uwięził..
2 sierpnia 1934 roku zmarł prezydent Niemiec Hindenburg. Dzień wcześniej ustalono, że w takim przypadku stanowisko to zostanie zlikwidowane, gdyż jego funkcje zostaną powierzone kanclerzowi, czyli Adolfowi Hitlerowi..
Od tego czasu zaczęli nazywać Hitlera jako Führer, co jest tłumaczone na hiszpański jako lider. W ten sposób został szefem rządu, państwa i sił zbrojnych, który musiał przysięgać wierność bezpośrednio Hitlerowi.
Pomimo totalitarnego charakteru reżimu narzuconego przez nazistów, wybory odbywały się nieustannie, a jedynymi dopuszczonymi kandydatami byli kandydaci z partii nazistowskiej lub „pro-nazistów”, a ludność była zmuszana do głosowania przychylnie poprzez groźby..
Hjalmar Schacht został mianowany ministrem gospodarki w 1934 r., A później ds. Gospodarki wojennej. Rząd podtrzymał swoją politykę, taką jak niemieckie zbrojenie poprzez wywłaszczenie majątku wrogów nazizmu i Żydów. Ponadto drukowali pieniądze bez wsparcia.
Jeśli chodzi o model społeczny, podkreślono rolę, jaką kobiety powinny odgrywać jako gospodynie domowe i mężczyźni jako dostawcy..
Za rządów Hitlera bezrobocie spadło, podczas gdy płace spadły, a koszty utrzymania wzrosły. W całych Niemczech prowadzono duże prace infrastrukturalne.
Adolf Hitler popełnił samobójstwo 30 kwietnia 1945 r. Nazistowski przywódca dowiedział się, że Sowieci są kilka metrów od jego podziemnego schronienia i aby uniknąć upokorzenia związanego z pojmaniem, postanowił zakończyć życie strzałem w głowę..
Poprzedniego ranka ożenił się ze swoją dotychczasową partnerką, Evą Braun, ona również popełniła samobójstwo. Hitler nakazał skremowanie obu ciał, aby uniknąć wystawienia ich w przyszłości przez Sowietów jako nagrody..
W 1938 r. Hitler wkroczył do Austrii i w ten sposób rozpoczął swój plan pan-germanizmu. Pod koniec tego samego roku nastąpił kryzys sudecki.
Bez konsultacji z narodem osiągnięto porozumienie między Wielką Brytanią, Niemcami, Francją i Włochami. W tym samym czasie ustalono, że Niemcy aneksją terytorium około 30 000 kmdwa Sudety, które do tej pory były częścią Czechosłowacji.
Rok później Hitler podjął decyzję o dokończeniu aneksji reszty kraju i zarządził zajęcie Pragi oraz protektoratu Moraw i Czech..
Wówczas Niemcy zaczęły wywierać presję na Polskę, żądając między innymi włączenia Gdańska do terytorium Niemiec i eksterytorialnej autostrady łączącej Prusy z resztą kraju..
W sierpniu Hitler i Stalin podpisali tajny traktat o nieagresji, w którym zaproponowano podział Polski między oba narody. 1 września rozpoczęła się niemiecka inwazja na Polskę.
Francja i Wielka Brytania obiecały działać na wypadek ataku na terytorium Polski, więc dwa dni później wypowiedziały wojnę Niemcom, 3 września 1939 roku, rozpoczynając konflikt, który przerodził się w II wojnę światową..
W połowie miesiąca na terytorium Polski wkroczył również Związek Radziecki na mocy porozumienia z Adolfem Hitlerem.
Początkowo inne kraje nie traktowały wojny poważnie i nie brały czynnego udziału w obronie terytoriów zaatakowanych przez nazistowskie Niemcy, na czele z Adolfem Hitlerem..
W kwietniu 1940 r. Niemcy wkroczyli do Norwegii i Danii, ponieważ zgodnie z rasową wizją nazizmu kraje, których jednostki były czyste, musiały się zjednoczyć, aby przewodzić kontynentowi. W maju wojska nazistowskie, które zaatakowały Francję i zajęły Luksemburg, Holandię i Belgię, wydawały się nie do powstrzymania..
Następnie Włochy pod dowództwem Benito Mussoliniego zdecydowały się sprzymierzyć się z Hitlerem od czerwca 1940 r. W czerwcu Niemcy i Francja podpisały porozumienie o zaprzestaniu działań wojennych. W tym czasie wojska brytyjskie zostały ewakuowane z terytorium Francji..
Winston Churchill odrzucił ewentualne porozumienie pokojowe z Hitlerem i 7 września Niemcy rozpoczęli bombardowanie Londynu, stolicy królestwa..
Niemcom nie udało się jednak dorównać siłom angielskiego lotnictwa i zdecydowali się przerwać atak, poza nocnymi operacjami przeciwko kilku miastom..
W tym samym roku do Włoch i Niemiec dołączyła Japonia, a następnie Węgry, Rumunia i Bułgaria, tworząc grupę narodów zwaną Osią. Hitler nie był w stanie osiągnąć żadnego porozumienia ze Związkiem Radzieckim i zdecydował, że będzie musiał odpowiednio zaatakować Rosję..
22 czerwca 1941 r. Siły Osi ruszyły przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Dobrze rozpoczęli, zdobywając Białoruś i Ukrainę; Nie udało im się jednak zakończyć podróży do Moskwy w przewidzianym czasie..
Ponadto rosyjska zima była wczesna i okazała się najzimniejsza od pięćdziesięciu lat, co wpłynęło na wydajność wojsk niemieckich na ziemi. W międzyczasie Rosjanie mieli syberyjskie posiłki pod dowództwem generała Żukowa, specjalizującego się w ekstremalnych mrozach..
Oddziały Osi zdecydowały się na przerwę przed atakiem na Moskwę iw ten sposób Sowietom udało się odnowić siły i zdobyć nowe rezerwy, co doprowadziło do niepowodzenia bezpośredniej operacji niemieckiej..
W grudniu 1941 roku Japonia zaatakowała bazę Pearl Harbor na Hawajach. 11 grudnia Hitler wypowiedział wojnę Stanom Zjednoczonym, był to jeden z najgorszych błędów popełnionych przez przywódcę Niemiec w czasie wojny..
Hitlerowi nie powiodła się kampania mająca na celu przejęcie kontroli nad Kanałem Sueskim. Od 1943 roku Armia Czerwona stopniowo wypierała Niemców ze swoich terytoriów..
Pietro Badoglio, który został mianowany prezydentem Włoch przez Victora Emmanuela III w miejsce Mussoliniego, postanowił w 1943 r. Zawrzeć porozumienie z aliantami po desancie przeprowadzonym przez jego siły na Sycylii..
6 czerwca 1944 r. Miała miejsce jedna z największych operacji militarnych w historii z desantami w Normandii. Odtąd zwycięstwo aliantów było zapewnione, chociaż bitwy toczyły się jeszcze przez jakiś czas.
Pod koniec 1944 r. Niemcy zostały zaatakowane na obu frontach. Z jednej strony Związek Radziecki, z drugiej alianci. Hitler uważał, że wojskom zachodnim łatwiej będzie wygrać przez to, co skierował przeciwko nim, co zostało z siły militarnej.
Wiedząc, że został pokonany, Adolf Hitler nakazał zniszczenie wszystkich budynków i infrastruktury, zanim trafią w domenę sił alianckich..
W ostatnich dniach Hitler przebywał w podziemnym schronie i ostatni raz wyszedł, aby ozdobić kilku młodych mężczyzn, którzy walczyli w Berlinie z armią rosyjską. 22 kwietnia Rosjanie weszli do stolicy Niemiec. Jednak obywatele nadal byli naciskani, aby bronić go bronią.
Jeszcze bez komentarzy