Plik globalna afazja Charakteryzuje się głównie niezdolnością do konwersji myśli na język, a także trudnościami w zrozumieniu werbalizacji innych osób. Ten typ afazji wiąże się z poważnymi niedociągnięciami u jednostki, ponieważ objawia się zarówno ekspresyjnymi, jak i receptywnymi zmianami językowymi. Zakłada to uogólniony wpływ na komunikację, obejmujący przednią i tylną część okołosiliąska.
Wydaje się, że to zaburzenie jest stosunkowo częste i dotyczy od 25 do 32% osób dotkniętych afazją w ostrych fazach incydentu naczyniowo-mózgowego. Jednak po roku odsetek ten znacznie spada.
Indeks artykułów
Główną przyczyną globalnej afazji jest udar naczyniowo-mózgowy (CVA), podobnie jak inne rodzaje afazji. W rzeczywistości szacuje się, że w ostrej fazie udaru mózgu od 20 do 30% ludzi ma jakiś rodzaj afazji. Odsetek jest tym wyższy, im mniej czasu minęło od uszkodzenia mózgu.
Zwykle lewa lub dominująca półkula jest najbardziej związana z językiem. Dlatego zmiany w obszarach lewego mózgu, które wytwarzają i odbierają język, to te, które są związane z tą patologią.
Uszkodzenia obejmują obszary Broki i Wernickego, niezbędne zarówno do rozumienia, jak i wyrażania języka, dostępu do słów, używania gramatyki i konstruowania zdań..
Wydaje się, że globalna afazja jest wynikiem incydentów naczyniowo-mózgowych, które w znacznym stopniu wpływają na tętnicę środkową mózgu lewej półkuli. Cały obszar okołosilwiński tej półkuli jest zmieniony, obejmując obszar dolno-tylny płata czołowego, zwoje podstawy, korę słuchową, wyspę i tylne obszary płata skroniowego..
Rzadziej może również wystąpić w przypadku zmian podkorowych lewej półkuli, krwotocznych lub niedokrwiennych: dotyczy to wzgórza, zwojów podstawnych, torebki wewnętrznej, istoty białej okołokomorowej i cieśni skroniowej (połączeń wychodzących z innych obszarów do kory skroniowej).
Główne objawy globalnej afazji to:
Mowa zdaniowa lub dobrowolna ogranicza się do kilku prostych słów lub wyrażeń, które czasami są powtarzalne lub stereotypowe. Kertesz w 1985 roku opisuje przypadek pacjenta z globalną afazją, który tylko wielokrotnie powtarzał słowo „papieros”, mimo że prosił o wodę. Autor ten uważa, że może to wpłynąć na to, że pacjent był uzależniony od tytoniu.
Mogą pojawić się stereotypy (powtarzające się emisje głosu bez określonego celu), które nie są prawdziwymi słowami lub nie mają treści; zwracanie uwagi na to, jak dobrze je wymawia.
Jednak wbrew temu, co można sądzić, rodzaj stereotypii (czy jest prawdziwy, czy nie) nie wskazuje na poważniejszy przypadek lub złe rokowanie..
Widzimy przykład w przypadku przedstawionym przez Nieto, Barroso, Galtier i Correia (2012), w którym pacjent z globalną afazją prezentuje stereotyp polegający na ciągłym powtarzaniu „że ty, że ty, że ty”.
Zwykle zmiana wywołująca afazję powoduje również zmiany w obszarach somatosensorycznych i ruchowych, co może prowadzić do hemiplegii (gdy połowa ciała jest sparaliżowana przez zmiany zlokalizowane na przeciwnej półkuli), niedowład połowiczy (ten sam, ale łagodniejszy), hemipoestezja (brak czucie w środku ciała) i hemianopia (osoba widzi tylko połowę swojego pola widzenia).
Niemal natychmiast po urazie pacjent może całkowicie wyciszyć się. Oznacza to, że nie emituje żadnych treści werbalnych. Z biegiem czasu odzyskuje zdolność mówienia.
Mogą również pojawić się apraksje, czyli problemy z wykonywaniem ruchów, które nie są związane z fizycznym uszkodzeniem, ale raczej z mózgiem. Są to głównie typy ustno-twarzowe lub ideomotoryczne.
Zautomatyzowane serie czasowników, takie jak dni tygodnia, miesiące, cyfry lub litery alfabetu są zwykle przechowywane (i wymawiane płynnie). Uważa się, że może to być spowodowane nienaruszoną aktywnością prawej półkuli (która jest normalnie zachowana, ponieważ wydaje się, że uszkodzenie lewej półkuli jest tym, co powoduje problemy językowe).
- Mówi mało, a kiedy już, robi to z wysiłkiem i brakiem płynności. Sposób mówienia jest znany jako „mowa telegraficzna”.
- Brak zrozumienia ustnego i pisemnego, rozumienie tylko niektórych słów, czasowników lub wyrażeń.
- Zmienione powtórzenia słów i fraz.
- Utrudnione czytanie i pisanie.
- Błędy w nazewnictwie ludzi, przedmiotów lub zwierząt.
- Globalnej afazji mogą towarzyszyć inne problemy, takie jak apraksja mowy, aleksja, czysta głuchota na słowa, agrafia lub apraksja twarzy.
- Często występuje apatia lub depresja.
- Niewielka komunikacja, którą nawiązują, jest dzięki prostym automatycznym wyrażeniom, które są emitowane z poprawną intonacją, na przykład „cholera!”.
- Umiejętność wykonywania gestów w celu komunikowania się lub używania prawidłowej intonacji wiąże się również z zachowaniem prawej półkuli..
- Całkowicie zachowali zdolności intelektualne niezwiązane z aspektami językowymi (National Afasia Association, 2016).
- Są ogólnie zorientowani, uważni i mają społecznie odpowiednie zachowania (Brookshire, 2007).
- Mogą odpowiadać monosylabami, takimi jak „tak” lub „nie”. Lepiej reagują na pytania o osobiste doświadczenia lub aspekty rodzinne.
- Są w stanie rozpoznać nazwy rzeczywistych obiektów lub lokalizacji, a także wiedzieć, kiedy wypowiadane są im nierzeczywiste słowa, a nawet wykryć niewłaściwe słowo w tej sytuacji.
Można wyróżnić:
To jest ten, z którym mamy tutaj do czynienia; towarzyszą jej problemy motoryczne, takie jak niedowład połowiczy lub porażenie połowicze, ponieważ zmiany zwykle zajmują obszary motoryczne i somatosensoryczne. Dlatego też często występuje razem z hemihypoesthesia i hemianopia (opisane powyżej)..
Jest badany bardzo niedawno i wydaje się, że jest spowodowany, między innymi, zatorami mózgowymi, które powodują nieciągłe uszkodzenia w przednich i tylnych obszarach okołosilwiusza..
Jeśli porównamy to z innym typem afazji, najgorsze rokowanie ma afazja globalna. W ciągu pierwszych kilku miesięcy objawy radykalnie się poprawiają. Nazywa się to samoistnym powrotem do zdrowia i jest znacznie bardziej zauważalne, jeśli uszkodzenie nie jest bardzo rozległe.
Generalnie ewolucja tego typu afazji nie jest zbyt korzystna, zwłaszcza w przypadku późnego rozpoznania. Jeśli zdiagnozowano w pierwszym tygodniu po urazie, 15% badanych po roku wyzdrowiało z afazji.
Ci sami autorzy wskazali, że 22% można utrzymać przy niewielkiej poprawie, 35% ewoluuje w afazję Broca, afazję anomiczną (22%) lub bardzo rzadko w afazję Wernickego (7%).
W badaniu Oliveira i Damasceno (2011) stwierdzono, że globalna afazja może być predyktorem śmiertelności po ostrym udarze, co wskazuje, że stan ten negatywnie wpłynął na rokowanie.
Kiedy jest typem klasycznym, występuje razem z hemiplegią lub niedowładem połowiczym, niedoczulicą połowiczą i hemianopsją. Nasilenie i czas trwania tych powiązanych problemów wpłynie na rokowanie afazji, czyniąc ją cięższą i utrudniając powrót do zdrowia..
Z drugiej strony Smania i wsp. (2010) chcieli obserwować, jak rozwija się globalna afazja u pacjenta w perspektywie długoterminowej (25 lat). Odkryli trzy ważne etapy powrotu do zdrowia: rok po udarze, w którym odzyskało zdolność rozumienia werbalnego i powtarzania słów; około 1 do 3 lat później nominał i czytelnictwo poprawiły się; a od 3 do 25 lat pojawiała się mowa spontaniczna oprócz zwiększania wydajności w wyżej wymienionych zadaniach.
Mimo wszystko odpowiednio leczeni pacjenci z globalną afazją wykazują znaczną poprawę umiejętności komunikacyjnych i zadań językowych.
Afazja globalna jest oceniana podobnie jak inne formy afazji, to znaczy różnymi testami, które obejmują jak najwięcej aspektów języka i zdolności poznawczych (aby wykluczyć inne problemy).
Najczęściej stosowanym do oceny umiejętności językowych w afazji jest test Boston Test do diagnozy afazji. Składa się z podtestów, które mierzą płynność ekspresji językowej, rozumienie ze słuchu, nazywanie, umiejętność czytania, powtarzanie, automatyczną mowę (taką jak wydawanie automatycznych sekwencji i recytowanie) oraz czytanie ze zrozumieniem..
Jest również używany w Western Batery Aphasia (WAB), która ocenia zarówno umiejętności językowe, jak i pozajęzykowe. Do pierwszych należą mowa, płynność, rozumienie ze słuchu, powtarzanie, czytanie i pisanie; podczas gdy osoby pozajęzykowe badają rysunek, rachunek różniczkowy, praktykę i zadania wzrokowo-przestrzenne. Ocenia także praktykę, pamięć i funkcje wzrokowe.
Często może to mieć wpływ na funkcje czołowe, które są związane z impulsywnością, zdolnością do planowania, kategoryzowania i elastyczności strategii poznawczych. Można je ocenić za pomocą testów, takich jak Porteus Labyrinth, Test Sortowania Kart Wisconsin lub Wieża Hanoi.
Testy te można również wykorzystać, aby sprawdzić, czy rehabilitacja spowodowała zmiany u pacjenta..
Nie ma jednej metody leczenia globalnej afazji. Głównym celem będzie maksymalne usprawnienie adaptacji do środowiska i jakości życia. W tym celu, oprócz wsparcia rodziny, należy osiągnąć porozumienie poprzez multidyscyplinarną współpracę logopedów, neuropsychologów, fizjoterapeutów i terapeutów zajęciowych..
Rehabilitacja musi być zaprojektowana pod kątem możliwości oraz indywidualnej i wyjątkowej sytuacji każdej osoby, to znaczy musi być spersonalizowana.
Mogą być pomocne u pacjentów z globalną afazją, ponieważ ich umiejętności społeczne są często nienaruszone. W ten sposób wykonują proste czynności lub gry promujące komunikację społeczną.
Jest to program, który wzmacnia użycie symbolicznych gestów do komunikacji i zmniejsza apraksję. Nie poprawia to jednak ekspresji werbalnej. Z tego powodu Ramsberger i Helm-Estabrooks w 1989 roku opracowali program TAV ustno-twarzowy, w którym do wykonywania gestów wprowadzali bodźce obejmujące ruchy twarzy i ust..
Składa się z 3 poziomów: pierwszy obejmuje manipulację rzeczywistymi obiektami, rysunkami obiektów i obrazami akcji, drugi wykorzystuje tylko obrazy akcji, a trzeci tylko obiekty.
Edukacja pomaga im nauczyć się komunikować się z osobą dotkniętą chorobą. Najczęściej stosowanymi strategiami są: upraszczanie zdań, używanie powszechnie używanych słów, przyciąganie uwagi osoby, zanim do niej przemówi, używanie znaków, danie osobie czasu na odpowiedź i próba komunikowania się w cichym otoczeniu oraz Bez rozpraszania.
Nowe technologie koncentrują się na doskonaleniu języka, zwłaszcza czytania i umiejętności zapamiętywania słów. W badaniu Steele, Aftonomos i Koul (2010) stwierdzono, że użycie urządzenia generującego mowę zmniejszyło pogorszenie związane z przewlekłą globalną afazją, poprawiając komunikację i jakość życia.
- Terapia mowy i języka poprawa komunikacji z innymi ludźmi i jakości życia.
- Wpływa na powrót do zdrowia poziom motywacji i aspekty osobowości.
Ważne jest rozróżnienie między językiem a inteligencją, ponieważ wiele osób może sądzić, że trudności z mówieniem wynikają z deficytów zdolności intelektualnych.
Tak nie jest, należy zauważyć, że są całkowicie zachowane zdolności poznawcze, tylko że ci ludzie nie wiedzą, jak wyrazić to, co myślą. Na przykład mogą prowadzić samodzielne życie, poruszać się samotnie, zachowywać opinie i mieć pamięć twarzy, tak jak przed problemem..
Postaraj się zapewnić osobom z afazją środki do wyrażania tego, czego chcą, unikając frustracji i izolacji.
Niektóre techniki, które rodzina może zastosować w celu ułatwienia komunikacji, to: używanie pytań zamkniętych (na które można odpowiedzieć „tak” lub „nie”), parafrazowanie rozmowy, używanie prostszych zwrotów, próba skrócenia czasu rozmowy, używanie gestów do podkreśl ważne treści, powiedz, o czym rozmawiać przed rozpoczęciem rozmowy itp..
Wydaje się, że łatwiej jest rozpocząć rehabilitację rozmawiając najpierw z pojedynczym rozmówcą, który rozumie to zaburzenie i z którym pacjent czuje się komfortowo. Stopniowo, w miarę postępów, dodawaj więcej rozmówców, aż skończysz rozmawiać z małymi grupami ludzi.
Najlepsze jest ciche otoczenie bez rozpraszania uwagi, hałasu i innych rozmów w tle.
Lepiej radzić sobie z powszechnymi i przydatnymi tematami, które są używane w życiu codziennym; lub bieżące wydarzenia.
Nadzorowana praktyka konwersacji jest przydatna, nie męcząc osoby poszkodowanej.
Jeśli jest to bardzo poważne, można stworzyć inne możliwe ścieżki komunikacji. Ważne jest, aby ta osoba potrafiła rozumieć język i go wyrażać, nawet jeśli nie potrafi mówić ani pisać.
Jeszcze bez komentarzy