Objawy, przyczyny i leczenie nerwobólu Arnolda

3550
David Holt

Plik Neuralgia Arnolda, Znana również jako nerwoból potyliczny, jest to stan charakteryzujący się silnym bólem przebiegającym od tyłu szyi do czoła. Ten stan może stać się poważny i powodować kalectwo.

Ból może być ciągły lub przerywany; Kiedy poruszasz szyją, możesz poczuć pieczenie w okolicy. Dodatkowo mogą mu towarzyszyć bóle głowy i nadwrażliwość skóry głowy.

W neuralgii Arnolda jest to neuropatia obwodowa. Jest to spowodowane podrażnieniem lub stanem zapalnym nerwów potylicznych, które składają się z dwóch nerwów (mniejszego i większego). Rozciągają się od szczytu rdzenia kręgowego (w pobliżu drugiego i trzeciego kręgu szyi) do skóry głowy.

Te nerwy obwodowe nadają skórze głowy wrażliwość i umożliwiają określone ruchy głowy. Po obu stronach głowy znajduje się nerw, czasami sięgający do czoła.

Tak więc ból może zaczynać się od podstawy czaszki, przechodzić przez szyję i sięgać za oczy. Jak również z tyłu, po bokach głowy i z przodu.

Jednak te nerwy nie sięgają twarzy ani uszu: dlatego często można je pomylić z migrenami lub innymi rodzajami bólów głowy. Ale to nie to samo i powinieneś otrzymać inne leczenie.

Tak więc, jeśli obszar w pobliżu nerwów potylicznych zostanie naciśnięty palcami, może pojawić się uwydatniony ból. Aby bezbłędnie zdiagnozować ten stan, do nerwu wstrzykuje się środek znieczulający. Jeśli ból ustąpi lub znika całkowicie, jest to ta choroba.

Neuralgia Arnolda zwykle ustępuje po rehabilitacji i przyjmowaniu niektórych leków. Jeśli jest bardziej odporny i cięższy, można zastosować zabieg chirurgiczny, taki jak stymulacja nerwów potylicznych. 

Indeks artykułów

  • 1 Czy nerwoból Arnolda jest powszechny?
  • 2 Przyczyny
  • 3 Objawy
  • 4 Diagnoza
  • 5 Leczenie
    • 5.1 Styl życia
    • 5.2 Środki przeciwzapalne
    • 5.3 Inne leki
    • 5.4 Techniki tłumienia bólu
    • 5.5 Chirurgia
  • 6 Zapobieganie
  • 7 Referencje

Czy nerwoból Arnolda jest powszechny?

Trudno jest oszacować częstotliwość neuralgii Arnolda, ponieważ często diagnozuje się ją jako migrenę.

Występują migreny obejmujące głównie tył głowy, którym towarzyszy zapalenie jednego z nerwów potylicznych. Uważa się, że ci pacjenci cierpią na migreny bardziej niż nerwoból Arnolda..

Tak więc stan ten wydaje się być rzadki (w porównaniu z migreną). Według „Chicago Dizziness and Hearing (CDH)”, w 2014 r. Leczyli 30 pacjentów z nerwobólami Arnolda w porównaniu z około 3000 z migreną. W ten sposób, opierając się na swoim doświadczeniu, twierdzą, że na 100 z migrenami przypada jeden pacjent z nerwobólami Arnolda..

Ponadto wskazali, że ten stan wydaje się częściej występować u kobiet niż u mężczyzn (25 z 30). Średni wiek zachorowania to 52 lata. Jeśli chodzi o przyczynę, najczęstszym jest uraz głowy lub szyi.

Przyczyny

Ból szyi i głowy może pochodzić z dowolnej choroby lub zaburzenia w dowolnej strukturze szyi. Istnieje 7 kręgów szyjnych, które otaczają rdzeń kręgowy. Między kręgami znajdują się dyski, nerwy szyi znajdują się bardzo blisko.

W szyi znajduje się kilka struktur: mięśnie, tętnice, żyły, gruczoły limfatyczne, tarczyca, przytarczyce, przełyk, krtań i tchawica. Niektóre rodzaje patologii w tych obszarach mogą powodować ból szyi i / lub głowy.

W neuralgii Arnolda występuje ucisk, podrażnienie lub zapalenie nerwu potylicznego z wielu przyczyn. Często trudno jest znaleźć dokładną przyczynę, która go spowodowała.

Ten stan może pojawić się spontanicznie (pierwotny) lub być spowodowany innymi czynnikami (wtórny). Na przykład traumatyczne urazy, nadwyrężenie mięśni lub niektóre choroby. Poniżej zobaczysz najczęstsze patologie związane z nerwobólami Arnolda:

- Uraz tylnej części głowy lub szyi.

- Przykurcz lub napięcie mięśni otaczających nerwy potyliczne, powodujące ich ucisk.

-  Choroba zwyrodnieniowa stawów: wpływ na chrząstkę, w której się zużywa. Chrząstka amortyzuje stawy między jedną kością a drugą, umożliwiając ruch.

- Uderzenie jednego z nerwów potylicznych.

- Zapalenie nerwu półpaśca.

- Infekcje.

- Choroby zwyrodnieniowe szyjki macicy obejmujące nerwy potyliczne, górne korzenie szyjki macicy lub korzeń zwojowy.

- Wady rozwojowe lub słaba stabilność na styku pierwszego kręgu kręgosłupa (atlas) i osi (krąg tuż poniżej).

- Nieprawidłowe postawy, takie jak przedłużone przeprosty szyjki macicy.

- Dna. Jest to rodzaj zapalenia stawów, w którym kwas moczowy gromadzi się w różnych obszarach ciała.

- Cukrzyca.

- Zapalenie naczyń krwionośnych szyi lub głowy.

- Guzy szyi uciskające nerw potyliczny.

- Stwardnienie rozsiane. 

Objawy

Głównym objawem jest ból, który zwykle jest ciągły, palący i pulsujący. Mogą wystąpić skurcze lub mrowienie lub pojawiać się sporadycznie. Jest to ból bardzo podobny do bólu nerwobólu nerwu trójdzielnego (tylko ten ostatni występuje na twarzy).

Rozciąga się od podstawy czaszki do tyłu głowy. Często występuje po jednej stronie głowy, chociaż może zajmować obie strony. Epizody bólu mogą trwać od kilku godzin do kilku dni. Wielu pacjentów zgłasza cykl ból-skurcz-ból.

W niektórych przypadkach może wystąpić wyjątkowo wrażliwa skóra głowy. Pacjenci ci mogą zauważyć parestezje (mrowienie) w tym obszarze; a także dyskomfort podczas czesania, mycia, a nawet oparcia głowy na poduszce.

Inne objawy to:

- Ból podczas obracania lub wyciągania szyi. Jak również trudności z poruszaniem się.

- Ból można wywołać naciskając na nerwy potyliczne, między karkiem a podstawą czaszki.

- Zawroty głowy.

- Wrażliwość na światło (światłowstręt).

- Wrażliwość na dźwięki.

- Ból może czasami otaczać oczy.

Diagnoza

Często neuralgia Arnolda jest mylona z migrenami. W rzeczywistości, jeśli zostanie zdiagnozowana i leczona jako migrena, ci pacjenci będą czuli, że leczenie nie było skuteczne. Aby opracować dobre leczenie, bardzo ważne jest postawienie właściwej diagnozy.

„Międzynarodowe Towarzystwo Bólów Głowy” (Komitet Klasyfikacji Bólów Głowy, 2004) wskazało, że kryteria diagnostyczne neuralgii Arnolda to: napadowe bóle kłute (ból wewnętrzny, który zaczyna się i kończy nagle), który może, ale nie musi, być uporczywy.

Ból ten zlokalizowany jest w obrębie nerwu potylicznego większego, mniejszego i / lub trzeciego. Podstawą rozpoznania jest chwilowe złagodzenie bólu poprzez zablokowanie nerwu środkiem znieczulającym.

Najpierw lekarz zada pytania dotyczące historii choroby lub urazów w przeszłości. Z drugiej strony przeprowadzisz badanie fizykalne. Polega na mocnym uciskaniu tyłu głowy i okolic, aby sprawdzić, gdzie zlokalizowany jest ból.

Ostatecznym testem jest wstrzyknięcie środka znieczulającego do zajętego nerwu. Jeśli ból ustąpi, prawdopodobnie jest to nerwoból Arnolda.

W niektórych przypadkach wykonuje się testy skanowe, aby obserwować stan szyjki macicy. Często stosuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny; są one przydatne do sprawdzenia, czy nerw potyliczny jest uciskany.

W przypadkach, gdy podejrzewa się inną patologię (np. Cukrzycę), która mogła spowodować nerwoból Arnolda, wskazane może być wykonanie badania krwi.

Leczenie

Celem leczenia jest przełamanie nadmiernego obciążenia nerwu i zmniejszenie bólu. Jeśli ten stan jest spowodowany innymi patologiami, najlepiej jest leczyć chorobę, która go powoduje.

Styl życia

Może się to wydawać sprzeczne z intuicją, ale całkowity odpoczynek nie jest całkowicie korzystny. Pacjent zostanie nauczony wykonywania ćwiczeń, które stopniowo poruszają szyją. Zwykle konieczna jest interwencja fizjoterapeutyczna.

Aby tymczasowo złagodzić ból, zaleca się ogrzanie karku. Wskazany jest również masaż, aby zmniejszyć napięcie mięśni dotkniętego obszaru. Dodatkowo można zdecydować się na akupunkturę.

Kolejną wskazówką jest odpoczynek, śpiąc w cichym pokoju. Materac i poduszka muszą być wygodne i dobrej jakości.

Środki przeciwzapalne

W epizodach ostrego bólu można zastosować leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen lub naproksen, w celu złagodzenia objawów, chociaż nie wyeliminowałoby to przyczyny problemu.

Jeśli ból jest bardzo silny, a te leki nie działają, lekarz może przepisać inne rodzaje leków. Jeśli jesteś głuchy i ciągły, można przepisać indometacynę (środek przeciwzapalny).

Inne leki

Z drugiej strony mogą zdecydować się na leki zwiotczające mięśnie, leki przeciwdrgawkowe (gabapentyna, karbamazepina; które działają przeciw nerwobólom), leki przeciwdepresyjne, a nawet zastrzyki z kortyzonu..

Techniki tłumienia bólu

Obecnie najbardziej skuteczną techniką uśmierzania bólu jest blokada nerwu potylicznego. W tym celu do nerwu wnika betametazon (środek przeciwzapalny) i lidokaina (środek znieczulający). Jak wskazali Weiss i wsp. (2009) ból ustępuje w ciągu pierwszych minut iw niektórych przypadkach może zniknąć na zawsze.

Zazwyczaj pacjenci mogą potrzebować dwóch lub trzech wstrzyknięć w ciągu tygodni, aby wyeliminować ból. Może się również zdarzyć, że ból pojawi się później, wymagając kolejnej serii zastrzyków..

Zabieg ten niesie za sobą niewiele działań niepożądanych, chociaż u niewielkiej liczby pacjentów obserwowano pewne reakcje bezpośrednio po nacieku, takie jak zawroty głowy lub nakłucie tętnicy potylicznej..

W dłuższej perspektywie objawami wtórnymi mogą być łysienie, atrofia skóry i utrata pigmentacji w miejscu nakłucia..

Operacja

W przypadku, gdy ból nie ustąpi po żadnym z wymienionych zabiegów, możesz zdecydować się na operację. Metody te są rzadko stosowane, a ich ryzyko i korzyści należy rozważyć. Główne interwencje chirurgiczne to:

- Dekompresja mikronaczyniowa: w tej metodzie odbywa się za pomocą mikrochirurgii. Lekarz wykrywa i dopasowuje naczynia krwionośne odpowiedzialne za ucisk na nerwy. W ten sposób te naczynia krwionośne są delikatnie przemieszczane poza punkt ucisku..

Ta technika może zmniejszyć wrażliwość, umożliwiając nerwom wyleczenie i prawidłowe dostosowanie. Główne nerwy, które są leczone, to korzeń nerwu zwojowego, postganglionowy i korzeń nerwu C2..

- Stymulacja nerwu potylicznego: polega na umieszczeniu neurostymulatora na nerwach potylicznych u podstawy czaszki. Urządzenie to po umieszczeniu pod skórą emituje impulsy elektryczne do bolesnego obszaru. Impulsy elektryczne zapobiegają przedostawaniu się komunikatów bólowych z nerwów potylicznych do mózgu.

Zapobieganie

Istnieją pewne podstawowe nawyki, które mogą być pomocne w zapobieganiu nerwobólom Arnolda. Niektórzy z nich są:

- Unikaj spania na brzuchu z ręką pod poduszką.

- Nie rozmawiaj przez długi czas z urządzeniem trzymanym między uchem a ramieniem.

- Staraj się nie nosić plecaków, toreb czy walizek zawsze po tej samej stronie. Spróbuj przełączyć się między jedną ręką a drugą.

Bibliografia

  1. Neuralgia Arnolda. (s.f.). Pobrane 5 stycznia 2017 r. Z CCM Health: health.ccm.net.
  2. Barna, S. i Hashmi, M. (2004). Neuralgia potyliczna. Rundy leczenia bólu, 1 (7), 1-5.
  3. Hain, T. (6 listopada 2016). Neuralgia potyliczna. Źródło z dizziness-and-balance.com: dizziness-and-balance.com.
  4. Neuralgia potyliczna. (s.f.). Pobrane 5 stycznia 2017 r. Z WebMD: webmd.com.
  5. Neuralgia potyliczna. (s.f.). Pobrane 5 stycznia 2017 r.Z The Johns Hopkins University: hopkinsmedicine.org.
  6. Neuralgia potyliczna. (Luty 2013). Otrzymane od American Association of Neurological Surgeons: aans.org.
  7. Neuralgia potyliczna. (11 marca 2016). Pobrane z MedicineNet: medicinenet.com.
  8. Weiss, C., Meza, N., Rojo, A. i González, J. (2009). Neuralgia potyliczna (Arnold): opis dwóch przypadków i przegląd literatury. Rev Zapamiętaj. com, 3, 8-16.

Jeszcze bez komentarzy